Κεφάλαιο 65
Αφιέρωση Κεφαλαίου
**********************
Άρης
"Φίλα με, και μετά παντρέψουμε με" της ψιθυρίζω και την κοιτάω έντονα μες στα μάτια.
Γαμώτο!
Αυτές οι πράσινες ματάρες της.. με αυτές είμαι ερωτευμένος γαμώ! Αυτές σκεφτόμουν κάθε πρωί με το που ξυπνούσα, αυτές αναπολούσα στα διαλείμματα της δουλειάς, αυτές ονειρευόμουν κάθε βράδυ τους τελευταίους έξι μήνες!
Αυτές τις πράσινες ματάρες!
Αυτές και..
Κοιτάζω φευγαλέα το αποκαλυπτικό μπούστο της.
Και αυτές..
Ξεροκαταπίνω
Τι βυζάρες είναι αυτές?
Νιώθω τον καβάλο μου να φουσκώνει επικίνδυνα πολύ.
Γαμώ την αγαμία μου γαμώ.
Κοιτάω και πάλι τα μάτια της. Τα πάνω. Η μικρή μου έχει μείνει παγωμένη στην θέση της να με κοιτάει με ένα περίεργο βλέμμα.
Το στανιό μου μέσα..
ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΚΆΝΕΙ ΚΙΝΗΣΗ ΝΑ ΜΕ ΦΙΛΉΣΕΙ ΓΑΜΩ?
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΥΣΤΙΚΟ ΤΟ ΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΌ ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ?
"ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ!" φωνάζω και σηκώνομαι αμέσως από την καρέκλα μου.
Με γρήγορο βήμα, κάνω τον κύκλο του τραπεζιού και την πλησιάζω. Βλέπω τα ματάκια της μικρής μου να με παρακολουθούν στον χώρο, αλλά το μωρό μου εξακολουθεί να κάθεται παγωμένη στην θέση της.
"Ηλίθια γυναίκα" Με το που την φτάσω τοποθετώ το χέρι μου πάνω στο μπράτσο της και με μια απότομη κίνηση την αναγκάζω να σηκωθεί. "Δεν θα με φιλήσεις?" την ρωτάω με φανερή ενόχληση στην φωνή μου και πλησιάζω το πρόσωπο μου επικίνδυνα κοντά στο δικό της.
Η Άννα μου αμέσως γουρλώνει τα μάτια της και κοιτάζει νευρικά δεξιά και αριστερά. "Δεν νομίζεις ότι η ερωτική εξομολόγηση πρόσφερε ήδη αρκετό θέαμα?" λέει και καρφώνει τα μάτια της και πάλι στα δικά μου. "Δεν.. ας το αφήσουμε για μετά.. αυτό.. που..." τραυλίζει.
Παπαριές
"Αυτό?.. Που?" επιμένω και κολλάω το σώμα της περισσότερο πάνω στο δικό μου. "Έχω να σε φιλήσω έξι μήνες γαμώ την πουτάνα μου" ψιθυρίζω με νεύρο πάνω στα χειλάκια της. "Στα αρχίδια μου ποιος μας βλέπει" προσθέτω και γλιστράω τα χέρια μου χαμηλά στην μέση της.
Το μωράκι μου κλείνει απευθείας τα όμορφα ματάκια της. "Ά..Άρη.." η φωνή της φτάνει με δυσκολία στα αυτιά μου. "Μας κοιτάνε όλοι και.."
Ηλίθια πρασινομάτα
Να με σκάσει θέλει, δεν εξηγείται αλλιώς.
Δύο ώρες είμαι δίπλα της και μου έχει ήδη γαμήσει την καρδιά και το μυαλό.
Οι συναισθηματικές διακυμάνσεις που έχω υποστεί για πάρτη της από την ώρα που την είδα..
Γαμώ!
Θέλει να με καταστρέψει..
Και τα καταφέρνει γαμώ το κέρατο μου γαμώ!
"Έλα μωρό μου να τους δείξουμε τι πάει να πει πάθος" της λέω και τοποθετώ το χέρι μου πίσω από το κεφάλι της. Το πιέζω ακόμη περισσότερο πάνω στο δικό μου, έτσι ώστε να πρόσωπα μας να απέχουν απειροελάχιστα. Τα χείλη της αγγίζουν τα δικά μου και παίρνω φωτιά ολόκληρος.
Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή.
Η ανάσα μου βαθαίνει.
Η πούτσα μου σκληραίνει.
"Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ" γρυλίζω και με μια απότομη κίνηση την καθίζω πάνω στο τραπέζι. "Φίλα με, το κέρατο μου μέσα!" επιμένω και τοποθετώ τον εαυτό μου καλύτερα ανάμεσα στα πόδια της. "Φίλα με" Το χέρι μου αγγίζει το γυμνό μπούτι της. "Φίλα με μην σε πάρει και ο διάολος εκτός από εμένα" της λέω με αυταρχικότητα και τρίβω την στύση μου ελαφρά πάνω στην κοιλίτσα της.
Η Άννα μου ανοίγει αμέσως τα μάτια της και με κοιτάει έντρομη. "Άρη, δεν-"
"ΓΑΜΩ ΤΟ ΞΕΡΟ ΣΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΓΑΜΩ" φωνάζω και σφραγίζω τα χείλη μου στα δικά της. Και...
Αυτό ήταν.
Τα χείλη της φιλούν τα δικά μου.
Ναι
Μετά από 206 μέρες, την νιώθω και πάλι.
Νιώθω και πάλι το σώμα της πάνω στο δικό μου.
Νιώθω και πάλι τα χέρια της πάνω στο κορμί μου.
Νιώθω και πάλι την γλώσσα της πάνω στην δική μου.
"Γαμώτο σου για γυναίκα" οι λέξεις φεύγουν μαζί με ένα μουγκρητό από το στόμα μου. "Τι μου κάνεις γαμώ?" Η γυναίκα αυτή, βάζει φωτιά σε όλο μου το είναι. Αδιαμφισβήτητα.
Τα χέρια μου ταξιδεύουν με μανία πάνω στο κορμί της.
Τα χείλη μου ρουφάνε αδίστακτα τα δικά της.
"Μου έλειψες" της λέω ανάμεσα στο φιλί μας. "Μου έλειψες πολύ" προσθέτω και συνεχίζω να την φιλάω με πάθος.
Ναι, μετά από 206 μέρες, την φιλάω ξανά. Την φιλάω ξανά με πάθος.
Η καρδιά μου πάει να σπάσει.
Δεν το αντέχω γαμώ!
Για την ακρίβεια, δεν υποφέρεται.
Όχι.. δεν υποφέρεται η τόση ευχαρίστηση, η τόση απόλαυση, με την καμία Παναγιά.
"Έλα Άρη!" για ποιον πούστη λόγο ενθουσιάζεται ο Νίκος?
"Δίδαξε μας ρε παπάρα" ο Πάνος ήταν αυτός?
Κάπου ανάμεσα στην ζάλη του φιλιού, νομίζω ότι ακούω χειροκροτήματα και σφυρίγματα.
Τους μαλάκες.
Αν το κορίτσι μου αισθανθεί άσχημα, θα τους γαμήσω όλους. Έναν προ έναν.
"Σε αγαπάω" μου λέει το μωρό μου και σπάει το φιλί μας. Ωστόσο το προσωπάκι της εξακολουθεί να είναι κοντά στο δικό μου. "Σε αγαπάω πολύ"
Αμέσως χαμογελάω διάπλατα και της δίνω ένα πεταχτό φιλί. "Πάμε να σου δείξω και εγώ πόσο σε αγαπάω?" την ρωτάω και η μικρή μου αμέσως κοκκινίζει.
"Ναι να φύγετε" πετάγεται η Ζωίτσα από δίπλα και αμέσως η Άννα μου με διώχνει με δύναμη από πάνω της. "Σας κοιτάει όλο το μαγαζί" επιμένει η καριόλα μόνο και μόνο για να λάβει ένα δολοφονικό βλέμμα από εμένα. "Ρεζίλι έχουμε γίνει"
"Δεν θα έλεγα ακριβώς ρεζίλι" Ξαφνικά ακούγεται η φωνή του Βύρωνα και αμέσως νιώθω το χέρι του πατέρα μου πάνω στον ώμο μου. "Αλλά συμφωνώ μαζί σας κυρία Ιακώβου"
Απομακρύνομαι τελείως πάνω από την Άννα μου και κοιτάω με έκπληξη τον πατέρα μου. "Δεν θα σε πειράξει να φύγουμε?" απορώ. Στην τελική, δεν είναι ένα οποιοδήποτε δείπνο. Είναι το τραπέζι του γάμου του με την μάνα μου.
Ο Κομνηνός χαμογελάει λοξά και κοιτάει φευγαλέα το κορίτσι μου. Η Άννα μου κοκκινίζει αμέσως και κατεβαίνει όπως και όπως από το τραπέζι πάνω στο οποίο καθόταν. "Πάρε αυτά και πηγαίνετε" Στο οπτικό μου πεδίο, εμφανίζονται μια χρυσή κάρτα που γράφει KG-900 και ένα μπρελόκ με δύο κλειδιά. "Και καλό βόλι" συμπληρώνει και μου κλείνει το μάτι.
Παγώνω
ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΛΈΕΙ ΓΑΜΩ?
"Ναι, καλό βόλι Άρη" πετάγεται πάλι ο Πάνος.
"Να σου θυμίσω ότι είναι αδερφή μου?" ο ψηλός χτυπάει με δύναμη το χέρι του στο τραπέζι.
"Άντε γαμηθείτε ρε μαλάκες" τους λέω ενοχλημένος και τους κάνω αμέσως κωλοδάχτυλο. Δεν είμαστε μόνοι μας στην τελική.. 50 κότες έχει το γαμημένο το τραπέζι.. οι οποίες από ότι βλέπω μας παρακολουθούν όλες με προσήλωση.
Άντε γαμηθείτε και εσείς.
Στρέφω απότομα το βλέμμα μου πάνω στην μικρή μου. Η Άννα έχει κατεβάσει το κεφαλάκι της και κοιτάει ντροπιασμένη το πάτωμα.
Τα νεύρα μου
"Βασιλικό πολτό τρως καθόλου αγόρι μου?" με ρωτάει η μάνα της και με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω. Αν και.. το βλέμμα της κολλάει σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος μου.. πολύ συγκεκριμένο.
Τι στον πούτσο?
"Θα 'πρεπε?" απορώ και τοποθετώ το χέρι μου γύρω από την μέση της καρδούλας μου. Με μία απαλή κίνηση την κολλάω πάνω στο σώμα μου και αυτή τοποθετεί το κεφαλάκι της στο στήθος μου. Με το άλλο μου χέρι μαζεύω τα πράγματα μας πάνω από το τραπέζι με βιαστικές κινήσεις.
Άντε να φεύγουμε από εδώ μέσα.
"Δεν τον χρειάζεται" της απαντάει ο πατέρας μου και παίρνει το χέρι του από πάνω μου. "Ο γιος μου είναι φλογερός εραστής" παγώνω. "Τα γονίδια βλέπεις"
ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΎΤΣΟ ΝΟΜΊΖΕΙ ΌΤΙ ΛΈΕΙ?
"Εμείς την κάνουμε" πληροφορώ το πλήθος και τραβάω την Άννα μου όπως όπως προς την έξοδο του εστιατορίου της λέσχης.
Δεν αντέχω ούτε λεπτό παραπάνω εδώ μέσα.
Μόλις τα βρήκαμε και πάλι με την Άννα μου μετά από 7 μήνες!
Τι να κάτσω να κάνω?
Να κοιτάω την πούστικη φάτσα του Μάνου?
Να ακούω τις μπηχτές από την παρέα μου?
"Ρε Άρη" γκρινιάζει η μικρή μου και προσπαθεί να με κάνει να σταματήσω. "Μην πας τόσο γρήγορα!" φωνάζει και κουνιέται στην αγκαλιά μου. Πλέον περπατάμε μέσα στο κλειστό parking της λέσχης.
Της ρίχνω αμέσως ένα αυστηρό βλέμμα και ένα χαστούκι στον κώλο. "Ακόμη γκρινιάζεις?" παραπονιέμαι και την προτρέπω να περπατήσει ακόμη πιο γρήγορα. "Έχουν περάσει 6 μήνες από την τελευταία φορά που σε είδα και ακόμη να απολέσεις την γκρίνια από πάνω σου?" ο τόνος μου ακούγεται κοφτός. Κοιτάω το μπρελόκ που μου έδωσε ο Κομνηνός. Θέση 25.
"Γιατί βιάζεσαι τόσο?" με ρωτάει η μικρή μου και αμέσως ξεκλειδώνω το αυτοκίνητο.
Σταματάω να περπατάω και γυρνάω το σώμα μου για να την κοιτάξω. "Βιάζομαι να σε γαμήσω, μωρό μου" η φωνή μου ακούγεται αισθησιακή. Αμέσως τοποθετώ τα χέρια μου δεξιά και αριστερά στην μέση της και με μια απότομη κίνηση την κολλάω στην πόρτα του συνοδηγού.
Η Άννα μου με καρφώνει έντονα με τα πράσινα ματάκια της. "Δεν.. δεν.." ξεροβήχει και κλείνει με δύναμη τα πόδια της. "Δεν θες να πάμε σπίτι σου να μιλήσουμε πρώτα?"
Χαμογελάω λοξά. "Τι να πούμε?" την ρωτάω παιχνιδιάρικα και πιέζω το σώμα μου πάνω στο δικό της. "Τα είπες όλα με αυτήν την γαμάτη, ερωτική εξομολόγηση που μου έκανες" παραδέχομαι και τρίβω το μόριο μου πάνω στην κοιλίτσα της.
Και ναι, τα προηγούμενα λόγια της ήταν ότι καλύτερο μου έχει πει γυναίκα.
Ότι καλύτερο έχει βγει από το στόμα της.
Ότι καλύτερο έχω ακούσει.
Όση ώρα μιλούσε...
Θεέ και Κύριε..
Η καρδιά μου έλιωνε.
Το μέσα μου έλιωνε.
Το σώμα μου καύλωνε.
Αναστενάζω βαριά.
Γαμώτο σου για γυναίκα!
Βλέπω την Άννα μου να ξεροκαταπίνει. "Άρη" η φωνή της ακούγεται διστακτική. "Νιώθω την στύση σου πάνω μου και-"
"Σε καυλώνει?" την διακόπτω και τοποθετώ τα χέρια μου δεξιά και αριστερά από το κεφάλι της ώστε αυτά να ακουμπούν πάνω στο αμάξι μου. "Σε καυλώνει που το σώμα μου σε θέλει μωρό μου?" ψιθυρίζω και κοιτάω τα σαρκώδη χείλη της.
Γαμώ τις 206 μέρες που έχω να γαμήσω, γαμώ
"Κάτσε να σου εξηγήσω" μου λέει και τοποθετεί τα χεράκια της πάνω στο στήθος μου.
Τι να μου εξηγήσει?
"Κάτσε να μου πάρεις μια πίπα" της απαντώ και δαγκώνω το κάτω χείλος της.
"ΕΔΏ?" Η Άννα μου με κοιτάει έντρομη.
Χαμογελάω λοξά και στρέφω τα μάτια μου πάνω στα δικά της. Μαύρο στο πράσινο. "Σε πέντε λεπτά μπαίνει το νέο έτος" της λέω και τοποθετώ το χέρι μου πάνω στο κεφάλι της. "Λες να έρθει κανένας να πάρει το αυτοκίνητο του και να φύγει μωρό μου?" Με το χέρι μου την αναγκάζω να σκύψει.
Ναι, θέλω να με τσιμπουκώσει.
206 μέρες τον παίζω μόνος μου κοιτώντας φωτογραφίες της.
Δεν αντέχω άλλο.
Θέλω να νιώσω αυτές τις χειλάρες γύρω μου.
Η μικρή μου κλείνει αμέσως τα μάτια της και αναστενάζει βαριά. "Και εσύ πότε θα μου δείξεις πως με αγαπάς?" με ρωτάει με νάζι αλλά παρόλα αυτά γονατίζει μπροστά μου.
Ξεροκαταπίνω
"Μετά, μωρό μου.. μετά" Τα δαχτυλάκια της κατεβάζουν το φερμουάρ μου. "Απλά τώρα.. πάρ'τον όλον στο στόμα σου" της λέω με βαριά φωνή και την παρακολουθώ να κατεβάζει ελάχιστα το παντελόνι μου και το εσώρουχο μου.
Με το που απελευθερώνεται η στύση μου, η Άννα μου καρφώνει το βλέμμα της πάνω στο μόριο μου και το κοιτάει έντονα.
Χαμογελάω λοξά.
Της έλειψε.
Ναι, της έλειψε το σεξ.
Το σεξ μαζί μου.
"Μην το κοιτάς" Με το χέρι μου τρίβω ελαφρά το μόριο μου. "Απλά πίπωσε το" της λέω και κατευθύνω την στύση μου στο στοματάκι της. Με μια απαλή κίνηση η μικρή μου τον παίρνει όλον στο στόμα της.
"ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ!" φωνάζω και κλείνω αμέσως τα μάτια μου.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Σαν να μην χωρίσαμε ποτέ.
"Το κάνεις τόσο γαμημένα καλά" προσθέτω και τοποθετώ τα χέρια μου και πάλι στο αυτοκίνητο.
Νιώθω την γλώσσα της Άννα μου, να με γλείφει σε όλο μου το μήκος.. και.. αφήνω ένα βαθύ μουγκρητό να βγει από μέσα μου. "Μωρό μου.." η φωνή μου βγαίνει με δυσκολία μέσα από το στόμα μου. "Μωράκι μου.. ρούφα με.. μου.. μου.." αναστενάζω βαριά και χτυπάω με δύναμη το τζάμι του αυτοκινήτου. "Μου έλειψες" παραδέχομαι.
Ναι μου έλειψε, πολύ.
Όλους αυτούς τους μήνες.. ναι, γελούσα.. ναι, δούλευα με όρεξη.. ναι, έβγαινα με τους φίλους μου για μπύρες.. ναι, πήγαινα για ποτά με την Alex και τις φίλες της.
Αλλά κάτι έλειπε.. κάτι μου έλειπε τόσο γαμημένα πολύ.
Αφήνω ένα βαθύ μουγκρητό να βγει από μέσα μου.
Η ομορφιά μου, έλειπε.
Έλειπε από το σώμα μου.
Έλειπε από το κρεβάτι μου.
Έλειπε από την αγκαλιά μου.
"Σου αρέσει?" με ρωτάει η μικρή μου και ανοίγω αμέσως τα μάτια μου. Στρέφω το κεφάλι μου προς τα κάτω και την κοιτάω με πόθο να συνεχίζει το τσιμπούκι.
"Δεν φαντάζεσαι πόσο" της απαντώ και τοποθετώ το χέρι μου στο μάγουλο της.
Μπορεί το μωρό μου να έλειπε από την καθημερινότητα μου.. ήταν όμως πάντα μέσα στο μυαλό μου, μέσα στην καρδιά μου, μέσα στα όνειρα μου.
"Σε αγαπάω πολύ" της λέω και νιώθω την ευχαρίστηση να μαζεύεται χαμηλά στην σπονδυλική μου στήλη. "Και εσένα.. και τις πίπες σου μωρό μου" Το μόριο μου κάνει τις πρώτες συσπάσεις μέσα στο στόμα της. Η μικρή μου το αντιλαμβάνεται και αυξάνει τον ρυθμό με τον οποίο με ρουφάει και με γλείφει.
Κλείνω αμέσως τα μάτια μου και αναστενάζω βαριά. "Μωρό μου.. Ά.. Ά.. Άννα μου" της λέω και εκείνη την στιγμή ακούγονται τα πυροτεχνήματα που επισημαίνουν ότι το νέο έτος μπήκε. "Θα.. θα.. γαμώ.. θα.. θα τελειώσω"
Η καρδιά μου ξεκινάει να χτυπάει πιο δυνατά.
Το στομάχι μου σφίγγεται.
Τα πόδια μου τρέμουν.
"ΆΝΝΑ ΜΟΥ" φωνάζω και αναστενάζω ταυτόχρονα. Νιώθω τα πρώτα υγρά να φεύγουν από μέσα μου. "Άννα.. είσαι.. είσαι..." είναι απίθανη γαμώ το φελέκι μου. Είχα σχεδόν ξεχάσει πόσο γαμάτα τσιμπουκώνει. "ΆΝΝΑΑΑΑ" φωνάζω και πάλι δυνατά καθώς χύνω στο στόμα της. "Είσαι.. η.. καύλα μου" οι λέξεις φεύγουν χωρίς να το σκεφτώ από το στόμα μου.
Αλλά σιγά, δεν της λέω κάτι το τόσο τραγικό.
Εξάλλου αλήθεια είναι.. είναι η καύλα μου.
Ανοίγω τα μάτια μου και αφήνω έναν τελευταίο αναστεναγμό να βγει από μέσα μου. Βλέπω το κορίτσι μου να καταπίνει και τα τελευταία μου υγρά και την κοιτάω μαγεμένος. "Είσαι απίστευτη" ψιθυρίζω και την αναγκάζω να σηκωθεί και πάλι όρθια. "Μωρό μου.." της λέω και ενώνω τα μέτωπα μας. Η άρρυθμη ανάσα μου χτυπάει με δύναμη το πανέμορφο προσωπάκι της. "Τόσο καιρό που ήμουν μακριά σου ψυχή μου.. θέλω να ξέρεις ότι.. μόνο στην σκέψη σου μου σηκωνόταν" της παραδέχομαι την αλήθεια και τοποθετώ τα χέρια μου στα μάγουλά της.
Η Άννα μου ξεφυσάει βαριά. "Θες να το πιστέψω τώρα αυτό που μου λες?" με ρωτάει με νεύρο.
Αμέσως παγώνω.
Τι έπαθε τώρα?
"Ναι?" ρωτάω και απαντάω ταυτόχρονα.
"Όχι?" με ειρωνεύεται και πάει να απομακρυνθεί από κοντά μου αλλά δεν την αφήνω. Πιέζω το σώμα μου πάνω της και την κολλάω με δύναμη στο αμάξι. Το κορίτσι μου ξεφυσάει βαριά. "Ήσουν περιτριγυρισμένος από μοντέλα παγκοσμίου φήμης" με καρφώνει έντονα στα μάτια "και περιμένεις να πιστέψω ότι δεν σε καύλωναν?" με ρωτάει και σηκώνει τα φρύδια της.
Χαμογελάω λοξά. "Καμία τους δεν με έκανε σκληρό" επιμένω και της δίνω ένα πεταχτό φιλί. "Ούτε οι τσόντες που προσπάθησα να δω τις πρώτες μέρες για να μου σηκωθεί και να τον παίξω με καύλωναν" Η αλήθεια είναι αυτή, της αρέσει δεν της αρέσει.
Τις πρώτες μέρες ήμουνα θυμωμένος που με έδιωξε.. που αρνήθηκε να με παντρευτεί αφού με είχε συγχωρήσει, και δεν γούσταρα να την σκέφτομαι και να τον παίζω. Είδα τσόντες.. και ο φίλος μου δεν συγκινήθηκε καν. Ούτε καν με τις παρτούζες. Ας μην μιλήσω για τα μοντέλα, τις φίλες της Alex.. αδιάφορες, όλες τους. Μία προς μία.
Η Άννα μου χαμηλώνει το βλέμμα της και τοποθετεί τα χεράκια της στο στήθος μου. "Ούτε καν η Alex?" με ρωτάει με νάζι. Παρατηρώ τα χειλάκια της που προσπαθούν να πνίξουν ένα χαμόγελο.
Για μισό..
Εμένα δεν μου σηκωνόταν και αυτή χαίρεται?
"Άτιμη γυναίκα" της λέω με νεύρο και τοποθετώ το χέρι μου μέσα από το κολασμένο ύφασμα που φοράει. Το χέρι μου μαλάσσει το ένα της βυζάκι και..
Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ.
Κοιτάω κάτω.
Πάλι?
Το φελέκι μου μέσα.
"Τώρα αυτό με την Alex είναι εκδήλωση ζήλιας ή έλλειψη εμπιστοσύνης?" την ρωτάω και τρίβω την στύση μου χαμηλά στην κοιλιά της. Είμαι και πάλι σκληρός, το κέρατο μου.
Η Άννα μου ξεροκαταπίνει. "Ζήλια?" με ρωτάει?
"Δεν ξέρεις?" της απαντώ αμέσως και τοποθετώ και το άλλο μου χέρι πάνω στο άλλο στήθος της. Απομακρύνω με απαλές κινήσεις το φόρεμα της από το μπούστο της.. κάτι που δεν με δυσκολεύει ιδιαίτερα καθώς δεν έχει και πολύ ύφασμα αυτό το κολασμένο ρούχο.
ΓΑΜΩΤΟ
Από αύριο πάνε για πέταμα όλα τα φορέματα και οι μπλούζες που έχουν τόσο βαθύ ντεκολτέ. Μόνο εγώ θα βλέπω αυτά τα τέλεια βυζιά και αυτές τις απίστευτες σκληρές ρώγες. Και live και μέσα από φωτογραφίες.
"Ζήλια" η φωνή της μικρής μου βγαίνει με δυσκολία από το στόμα της.
Ω μωρό μου.
Αμέσως ένα αλαζονικό χαμόγελο εξαπλώνεται στο πρόσωπο μου. "Είσαι υγρή ομορφιά μου?" την ρωτάω με αισθησιακή φωνή και στρέφω το βλέμμα μου στο γυμνό στήθος της. Περνάω τους αντίχειρες μου πάνω από τις θηλές της και μου κόβεται η ανάσα.
Πόσο καιρό έχω να τις πιπιλίσω γαμώ την πουτάνα μου, γαμώ?
"Ε.. ε... ε.." η Άννα μου τραυλίζει. "Λίγο?"
"Δεν μου φτάνει το λίγο" της απαντώ αμέσως και σκύβω για να πάρω την μια ρώγα της στο στόμα μου. Ξεκινάω να την ρουφάω με μανία και να μαλάσσω με δύναμη τα στήθη της.
"Άρηηη" το μωρό μου αναστενάζει βαριά και τοποθετεί τα χεράκια της πάνω στο κεφάλι μου. Αύριο να θυμηθώ να της πω να με ξυρίσει τελείως. Αφού την καυλώνει και εγώ.. εγώ θέλω να της αρέσω. "Μήπως... ε... μήπως.. να... να.. να πάμε σπίτι σου?"
Ποιο σπίτι μου?
Ολόκληρη κάρτα για την βασιλική σουίτα του King George πήραμε. Εγώ την είχα κλείσει για τον Κομνηνό και την μάνα μου. 5.400 ευρώ μου στοίχισε.. και 10 ευρώ τα προφυλακτικά που του πήρα... σύνολο 5.410. Ακριβό δώρο για γάμο. Αλλά πριν λίγη ώρα ο Βύρωνας μου την έδωσε για να πάω την βασίλισσα μου.
Ο μαλάκας, με αγαπάει τελικά.
"Μωρό μου" της λέω και σταματάω να πιπιλάω την ρόγα της. "Δεν μπορώ να περιμένω άλλο" η φωνή μου ακούγεται γλυκιά. Σηκώνω το κεφάλι μου προς τα πάνω και καρφώνω τα μάτια μου στα δικά της. Μαύρο στο πράσινο. "Να σε πάρω εδώ?" την ρωτάω.
Η Άννα μου αμέσως παγώνει. "Θα μείνουμε και άλλο σε αυτό το parking?" με ρωτάει έντρομη. "Και αν μας πάρει κανένα μάτι?"
Ξεφυσάω βαριά και κάθομαι στα γόνατα μου μπροστά της. "Κανείς δεν θα μας δει.. ηρέμησε" την καθησυχάζω και με το χέρι μου της ανοίγω τα πόδια. "Μόλις μπήκε το νέο έτος.. όλοι τους θα ανταλλάσσουν ευχές για την επόμενη μισή ώρα σίγουρα"
"Άρη μου.. μωρό μου.. εμείς ακόμη δεν είπαμε χρόνια πολλά.." παραπονιέται η μικρή μου.
Αμέσως παίρνω το βλέμμα μου από πάνω της και αφού σηκώσω το φόρεμα της, τα μάτια μου καρφώνονται στην περιοχή της. "Θέλεις να σου ευχηθώ μωρό μου?" την ρωτάω και με μια απότομη κίνηση της σκίζω το μαύρο κορδόνι.
"Ν.. ν... ναι?"
Χαμογελάω λοξά. "Χαρούμενο το νέο έτος ομορφιά μου" της λέω και της χώνω με δύναμη δύο δάχτυλα μέσα της. "Σου εύχομαι ατελείωτες ώρες σεξ και έρωτα μαζί μου" προσθέτω και ξεκινάω να την δαχτυλώνω γρήγορα.
"ΆΑΑΑΑΑΡΗ" αναστενάζει η μικρή μου. "Αχ Άρη.. συνέχισε" με παρακαλάει.
Με καυλώνει όταν με παρακαλάει στο σεξ.
Με καυλώνει πολύ.
"Πόσο καιρό?" την ρωτάω και φυσάω ελαφρά την περιοχή της.
Γαμώ.. δεν μπορώ να περιμένω άλλο.
Θέλω..
Κοιτάω την στύση μου που εξακολουθεί να είναι έξω από πριν.
Είμαι πέτρα.
Και πονάω, γαμώ την πουτάνα μου.
Πονάω πολύ.
"Πόσο καιρό?" επαναλαμβάνω και συνεχίζω να βάζω και να βγάζω με δύναμη τα δάχτυλα μου στο μουνάκι της. "Πόσο καιρό έχεις να το κάνεις?" επιμένω και το καλό που της θέλω να μου πει 206 μέρες.
Σιωπή
Στο parking ακούγονται μόνο οι αναστεναγμοί της μικρής μου.
Και πάλι σιωπή
"ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΉΣΕΙΣ?"
Γαμώ γαμώ γαμώ
Αν υποπτευτώ ότι έπαιξε κάτι με τον πούστη τον ειδικευόμενο που ήταν υπεύθυνος της στο νοσοκομείο που έκανε εθελοντισμό το καλοκαίρι, θα πάω αύριο κιόλας να τον σκοτώσω. Ναι, αν τόλμησε να αγγίξει έστω και μία τρίχα της.. θα τον κλάψει η μάνα του.
Και αυτήν.. αυτήν την μικρή ηλίθια πρασινομάτα.. θα την παντρευτώ θέλει δεν θέλει.. με το ζόρι.. στα αρχίδια μου αν μου φέρει αντίρρηση.. θα την κλείσω μέσα σε ένα δωμάτιο και θα της κάνω 15 παιδιά.. ναι.. όλη μέρα θα την πηδάω... όλη μέρα, παιδάκια θα κάνουμε.
"Τι εννοείς?" με ρωτάει άψυχα.
Παγώνω
Αμέσως παγώνω και σταματάω να την δαχτυλώνω. Βγάζω με φόρα από μέσα της τα δάχτυλα μου και σηκώνομαι πάνω. "Εκείνος ο πούστης, ο Πέτρος ο Καλλίδης" την πιάνω με δύναμη από το μπράτσο της και κολλάω το σώμα της πάνω στο δικό μου. "Αυτός ο παπάρας που ήταν υπεύθυνος για εσένα, όταν έκανες εθελοντισμό το καλοκαίρι.. σε πήδηξε?" την ρωτάω με νεύρο και στενεύω τα μάτια μου.
Η Άννα μου αμέσως γουρλώνει τα δικά της. "ΈΒΑΛΕΣ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΝΑΦΟΡΆ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟΥΣ ΈΞΙ ΜΉΝΕΣ?" φωνάζει.
ΤΟΛΜΆΕΙ ΚΑΙ ΦΩΝΆΖΕΙ?
"ΓΑΜΏΤΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ" γρυλίζω και την γυρνάω έτσι ώστε να βλέπω την πλάτη της πια. "ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΣ? ΌΤΙ ΕΠΕΙΔΉ ΔΕΝ ΉΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ, ΘΑ ΣΕ ΆΦΗΝΑ ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΦΕΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΆ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΓΑΜΗΤΟ ΓΙΑΤΡΟΥΔΑΚΟ?" την ρωτάω και σηκώνω το φόρεμα της. Στο οπτικό μου πεδίο έρχονται τα δύο βαθουλώματα που έχει η μικρή μου δεξιά και αριστερά χαμηλά στην σπονδυλική της στήλη. Μέχρι και αυτά μου έλειψαν.
"ΓΙΑ ΈΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΠΟΤΟ ΒΓΗΚΑΜΕ ΈΝΑ ΒΡΑΔΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΊΑ"
ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΜΕΣΑ!
Αυτές είναι δικαιολογίες του κώλου!
Αν και τώρα που μίλησα για κώλους..
Αμέσως κοιτάω τον δικό της.
Ω Θεέ μου.
Θέλω να της τον σκίσω.
"Χέρια στο αυτοκίνητο" Με το χέρι μου δίνω την κλίση που θέλω στην μέση της. Τοποθετώ τα χέρια μου στην λεκάνη της και την κρατάω γερά.
Ώστε για ένα φιλικό ποτό βγήκανε ε?
Ακουμπάω το μόριο μου στην είσοδο του κόλπου της και της το τρίβω απαλά.
"Πες μωρό μου, σε πήδηξε?" την ρωτάω και βάζω μέσα της το κεφαλάκι.
Η Άννα μου χτυπάει με δύναμη το τζάμι του αυτοκινήτου. "Αυτές τις μαλακίες σου έλεγε ο Γιώργος?"
Χαμογελάω λοξά.
Δεν θα μου το έλεγε.
Όχι, αν δεν μου το σφύριζε ο Γιώργος, η ηλίθια πρασινομάτα δεν θα μου έλεγε ότι έπιασε κολλητιλίκια με τον πούστη.
Πάλι καλά, που ο ψηλός είναι αδερφός. Μέχρι και τι έδειχνε η ζυγαριά τα Σάββατα που ζυγίζονταν μου έστελνε.
Βγάζω τον πούτσο μου τελείως από μέσα της και τον τρίβω και πάλι στην υγρή περιοχή της. "Πες σε πήδηξε?" επιμένω. Θέλω να ξέρω τι δουλειές έχω αύριο.. πρέπει να στείλω και κάτι email... θα το κάνω πριν ή μετά τον φόνο?
"ΌΧΙ" φωνάζει και της τον χώνω με δύναμη μέσα της. "ΆΡΗΗΗΗΗΗΗ"
ΓΑΜΏ ΤΗΝ ΠΟΥΤΆΝΑ ΜΟΥ ΓΑΜΏ
"Είσαι στενή" της λέω ξεψυχισμένα. "Ούτε.. ούτε τρία λεπτά δεν θα αντέξω γαμώ το στανιό μου" Ω Θεέ μου.. θα γίνω ρεζίλι.. ναι.. θα σπάσω το ρεκόρ μου..
Τρία λεπτά πήδημα πρώτη φορά θα κάνω.
"Μα.. μα.. αχ Άρη.." το μωρό μου αναστενάζει. "Μα πριν λίγο τε.. τελείωσες" η φωνή της τρέμει.
Χαμογελάω λοξά.
Σε λίγο θα τρέμει και το σώμα της.
Βγαίνω από μέσα της και γλιστράω το χέρι μου στην περιοχή της. Μαζεύω τα υγρά της και σέρνω το δάχτυλο μου στην πίσω τρύπα της. Μόνο δάχτυλο θα της βάλω. Θα πέθαινα να της τον έχωνα και εκεί.. αλλά με το ζόρι θα αντέξω από μπροστά. Σιγά μην προλάβω και από πίσω.
"Μόνο εγώ σε έχω πηδήξει μωρό μου?" την ρωτάω και κάνω μια απότομη και βαθιά εισχώρηση από μπροστά. Ταυτόχρονα γλιστράω και το δάχτυλο μου μέσα τον κώλο της.
"ΆΑΑΑΑΑΑΑΑρηηηηη" φωνάζει η μικρή μου. "Τι.. τι.. τι κάνεις?" με ρωτάει.
Δεν θυμάται πώς το λέμε?
"Σε γαμάω" της λέω το αυτονόητο και ξεκινάω να μπαινοβγαίνω με δύναμη μέσα της. Και πέος, και δάχτυλο. Θα τελειώσει νωρίτερα από εμένα. Σίγουρα.
"Μου.. μου αρέσει" η φωνή της βγαίνει μαζί με έναν αναστεναγμό.
Εμένα να δεις μωρό μου πόσο μου αρέσει. "Μου έλειψε το σεξ" της λέω και κλείνω τα μάτια μου. "Απίστευτα πολύ μωρό μου" Οι ωθήσεις μου γίνονται πιο γρήγορες.. μπαίνω και βγαίνω μέσα της με δύναμη. "Έχω.. να.. σε.. πηδήξω.. 206 μέρες.. Άννα" οι λέξεις παρεμβάλλονται από τους αναστεναγμούς μου.
Νιώθω το μωρό μου να σφίγγεται στα χέρια μου. "Κιόλας?" την ρωτάω και ανοίγω τα μάτια μου. Στρέφω το βλέμμα μου στο σημείο που γινόμαστε ένα.
Αναστενάζω βαριά.
Ο τρόπος που τα σώματα μας ενώνονται, είναι μοναδικός.
Η Άννα μου, το μωρό μου.. και εγώ..
Γαμώ, συμβαίνει όντως..
Την πηδάω και..
"Είσαι.. είσαι.." Η ευχαρίστηση χτίζεται για δεύτερη φορά χαμηλά στην σπονδυλική μου στήλη. "Είσαι η καύλα μου, μωρό μου" η φωνή μου ακούγεται βαριά. Το μόριο μου κάνει τις πρώτες συσπάσεις μέσα στο ζεστό και υγρό μου-
"ΆΑΑΑΑΑΑΑΡΗΗΗ!" η μικρή μου αναστενάζει.. αναστενάζει και φωνάζει το όνομα μου. "Τε.. τε.. τελειώνω!"
"Το ξέρω" της λέω με δυσκολία και αυξάνω τον ρυθμό μου. "Το.. το.. τα..."
ΓΑΜΏ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ ΜΕΣΑ
Αυτό θα είναι έντονο, θα είναι πολύ έντονο.
Τα τοιχώματα της με σφίγγουν τόσο γαμημένα τέλεια.
Είχα καιρό.. είχα καιρό να την αισθανθώ γύρω μου.. να νιώσω το κορμάκι της να τρέμει στα χέρια μου.
"Άρηηη μου.. είσαι.. είσαι.." το ξέρω ότι είμαι. Αφού τα έχουμε πει αυτά και στο κεφάλαιο 47. Άρης Ιωάννου ή Θεός του σεξ, ας μην επαναλαμβανόμαστε.
Κλείνω τα μάτια μου. Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή. Το σώμα μου τρέμει. Τα πόδια μου δεν με κρατούν πια. "Σε.. σε.." Ώθηση και χύνω. "Σε αγαπάω" Ώθηση και χύνω. "Σε αγαπάω πολύ" Ώθηση και χύνω. "Άννααααααα" αναστενάζω βαριά και σταματάω όλες μου τις κινήσεις.
Μένω για λίγα λεπτά μέσα της και προσπαθώ να βρω τις ανάσες μου. Το μόνο που κάνω είναι να βάζω και να βγάζω απαλά το δάχτυλό μου στον κώλο της.
Αύριο το πρωί.
Ναι, αύριο το πρωί θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω.
Θα ξυπνήσω και θα της τον σκίσω.
"Άρη μου.. μωρό μου.. αυτό ήταν.." η Άννα μου είναι ξέπνοη.
Ανοίγω αμέσως τα μάτια μου και βγαίνω με μια απαλή κίνηση από τον κόλπο της. "Θεσπέσιο? Τέλειο? Μοναδικό?" την ρωτάω και την γυρνάω να με κοιτάξει.
Το μωράκι μου έχει κλειστά τα ματάκια της και αναπνέει γρήγορα. "Ναι" μου λέει και μου γνέφει θετικά. "Θεσπέσιο. Τέλειο. Μοναδικό" η φωνή της ίσα που ακούγεται.
Χαμογελάω χαζοχαρούμενα. Το αναψοκοκκινισμένο προσωπάκι της σε συνδυασμό με την φωνή της και τα κλειστά ματάκια της..
Η καρδούλα μου.. γλυκούλα είναι..
Με τα χείλη μου της δίνω ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο. "Πάμε να σου κάνω έρωτα?" την ρωτάω με τρυφερή φωνή και ταυτόχρονα ανεβάζω το φερμουάρ του παντελονιού μου.
Η Άννα μου ανοίγει αμέσως τα ματάκια της. "Θέλεις να το κάνουμε πάλι?" με ρωτάει έντρομη και με βιαστικές κινήσεις φτιάχνει το φόρεμα της.
"Ναι?" της λέω το αυτονόητο. "Λες και υπάρχει περίπτωση να σε χορτάσω ποτέ" προσθέτω και της ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού. Το μωρό μου παίρνει τα πράγματα της από την οροφή του αυτοκινήτου και κάθεται στην θέση της.
"Από πότε ανοίγεις πόρτες και τραβάς καρέκλες για να κάτσουν οι κοπέλες?" με ρωτάει με μια καχυποψία στο βλέμμα της με το που βάλω το κλειδί στην μίζα.
Την κοιτάω φευγαλέα. "Από τότε που ωρίμασα και αποφάσισα να γίνω gentleman" της απαντώ φυσικά. Λογικά αναφέρεται στο γεγονός ότι τράβηξα την καρέκλα της Alex για να κάτσει.. τόσο κατάκαρδα το πήρε στην τελική?
Αναστενάζω βαριά
"Αν σε ενοχλούν τέτοιου είδους χειρονομίες" της λέω με γλυκιά φωνή και τοποθετώ το χέρι μου πάνω στο μπούτι της... "μωρό μου.. κομμένες, μαχαίρι" Τα δάχτυλά μου χαϊδεύουν απαλά το δέρμα της.
Η Άννα μου τοποθετεί το χέρι της πάνω στο δικό μου και το σφίγγει ελαφρά. "Σε εμπιστεύομαι" μου λέει και με την άκρη του ματιού μου την βλέπω που έχει γυρίσει το κεφαλάκι της προς το μέρος μου. "Συγγνώμη για το προηγούμενο συμβάν στο δείπνο.. απλά.. απλά σε είδα μαζί της και.. μου ήρθε ξαφνικό.. και.. γαμώτο!" την ακούω να ξεφυσάει βαριά.
Χαμογελάω πικραμένα. "Δεν με εμπιστεύεσαι ακόμη" της λέω την διαπίστωση μου. Από πριν το κατάλαβα. Αν με εμπιστευόταν δεν θα αντιδρούσε με αυτόν τον τρόπο όταν με είδε με μια άγνωστη. Αν εμπιστευόταν τα συναισθήματα μου για εκείνη, δεν θα την έβριζε μες στα μούτρα της, δεν θα ήταν επιθετική.. δεν θα συμπεριφέρονταν με αυτόν τον τρόπο.
Ευτυχώς που η Alex ήξερε από πριν για τη κατάσταση με την Άννα μου. Στο Eindhoven, όταν μου την είχε πέσει και την απέρριψα, της είπα ότι είμαι ερωτευμένος με άλλη.. και πως της έκανα και πρόταση γάμου. Έκατσε στο καπάκι και άκουσε όλη την ιστορία μας.. από την αρχή μέχρι το τέλος. And that girl is Anna, my future wife, της είπα με το που μπήκαμε στο εστιατόριο σήμερα.
"Όχι, είμαι σίγουρη, σε εμπιστεύομαι" επιμένει η Άννα με το που σταματήσω το αυτοκίνητο στην είσοδο του ξενοδοχείου. Το κορίτσι μου κοιτάει απορημένη το κτίριο. "Τι είναι εδώ?" με ρωτάει με γλυκιά φωνή.
"Εδώ μωρό μου θα μείνουμε σήμερα το βράδυ" της λέω και βγαίνω από το αυτοκίνητο. Δίνω τα κλειδιά στον παρκαδόρο και περνώ το χέρι μου γύρω από την μέση της μικρής μου. "Η βασιλική σουίτα, για την βασίλισσα μου" ψιθυρίζω και της δίνω ένα γλυκό και τρυφερό φιλί στο μάγουλο της.
Η καρδιά μου χάνει αμέσως έναν χτύπο.
Γαμώτο
Μου έλειψαν αυτές οι μικρές στιγμές τρυφερότητας.
Μου έλειψαν πολύ.
"Θα σου αρέσει, θα δεις" Την σφίγγω περισσότερο μες στην αγκαλιά μου. "Θα πάρουμε το ασανσέρ μαζί μικρή μου?" την ρωτάω με γλυκιά φωνή με το που μπούμε μέσα στο ξενοδοχείο.
18 Αυγούστου, 21:20 ώρα Ελλάδος, μου έστειλε μήνυμα ο Γιώργος ότι μπήκε μόνη της πρώτη φορά σε ασανσέρ.
Χάρηκα που ξεπέρασε τον φόβο της.
Στεναχωρήθηκα που δεν ήμουνα μαζί της.
Πάντα φοβόταν τις πρώτες φορές, σε όλα.
Το κορίτσι μου μου γνέφει θετικά. "Μέχρι και αυτό σου είπε?" αναρωτιέται φωναχτά και τρίβει το προσωπάκι της στο στήθος μου.
Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το κορμάκι της και της δίνω ένα απαλό φιλί στα μαλλιά. "Χάσαμε πολλά γεγονότα και εξελίξεις ο ένας από την ζωή του άλλου" ψιθυρίζω και πατάω το κουμπί για τον όροφο μας. "Αλλά εδώ είμαστε τώρα, να τα βρούμε όλα.. μαζί" προσθέτω.
Νιώθω την μικρή μου να κουνιέται στην αγκαλιά μου. "Από σήμερα θα είμαστε και πάλι μαζί?" με ρωτάει με τρεμάμενη φωνή. "Σε σχέση?"
"Εννοείται!" της απαντώ χωρίς να χάσω καθόλου χρόνο. Οι πόρτες ανοίγουν και χωρίς να την βγάλω από την αγκαλιά μου, ξεκινάμε να περπατάμε προς την πόρτα της σουίτας μας. "Και δεν πειράζει που δεν με εμπιστεύεσαι με κλειστά μάτια" της λέω με το που μπούμε στο δωμάτιο.
Αμέσως η Άννα μου παγώνει. "Μα σου είπα ότι-"
"Φταίω μωρό μου" την διακόπτω και την βοηθάω να βγάλει το παλτό της. Βγάζω και εγώ το δικό μου, πετάω και το σακάκι μου πάνω σε μια καρέκλα και χωρίς να περιμένω λεπτό παραπάνω, την σηκώνω σε στυλ νύφης και μας καθοδηγώ προς την κρεβατοκάμαρα.
"Φταίω που πρόδωσα την εμπιστοσύνη σου" συμπληρώνω και την ξαπλώνω με μια απαλή κίνηση πάνω στο κρεβάτι. "Φταίω που σε απάτησα" η φωνή μου ακούγεται λυπημένη και τα μάτια μου δεν την κοιτούν καν.
"Άρη.. εγώ.. εγώ σε συγχώρεσα μωρό μου" Η μικρή μου τοποθετεί το χέρι της στο πιγούνι μου και με αναγκάζει να την κοιτάξω. Πλέον καθόμαστε και οι δύο πάνω στο στρώμα του κρεβατιού και τα πρόσωπα μας απέχουν απειροελάχιστα μεταξύ τους. Τα πράσινα μάτια της καρφώνουν τα δικά μου και η καρδιά μου ξεκινάει να χτυπάει πολύ δυνατά. "Μην βασανίζεις άλλο τον εαυτό σου" η φωνή της είναι γλυκιά.
Της χαμογελάω τρυφερά και της δίνω ένα πεταχτό φιλί. "Αν είχα τις αισθήσεις μου κορίτσι μου εκείνο το βράδυ.. το ξέρεις ότι δεν θα πήγαινα μαζί της.. σωστά?" ψιθυρίζω πάνω στα χειλάκια της. Τα μάτια μου την κοιτούν με αγωνία. Ναι, αγωνιώ για την θετική της απάντηση.
"Το ξέρω" που λέει και αμέσως ανακουφίζομαι. Η Άννα μου τοποθετεί το χέρι της στο στήθος μου και με αναγκάζει να ξαπλώσω πίσω στο κρεβάτι. "Καπνίζεις ακόμη χόρτο?" με ρωτάει και παίρνει την ίδια στάση δίπλα μου.
Πλέον είμαστε ξαπλωμένοι στα πλάγια, στηρίζουμε τα κεφάλια μας στα χέρια μας και κοιτιόμαστε έντονα μέσα στα μάτια. "Τελευταία φορά μαστούρωσα εκείνο το βράδυ.. εκείνο το βράδυ που διέλυσα την σχέση μας" της παραδέχομαι και σμίγω ελάχιστα τα φρύδια μου μεταξύ τους.
Η μικρή μου χαμογελάει πικραμένα. "Άρη" μου λέει και στρέφει το βλέμμα της στο μπορντό πάπλωμα πάνω στο οποίο είμαστε ξαπλωμένοι. "Αν θέλουμε να λειτουργήσει αυτό μεταξύ μας.. θα πρέπει να αφήσουμε πίσω όλα τα ατυχή συμβάντα του παρελθόντος και να κρατήσουμε μόνο τις ευτυχισμένες στιγμές"
Αμέσως τα μάτια μου αστράφτουν από χαρά. Από χαρά για αυτό που μόλις άκουσα. "Θέλεις δηλαδή να ξεχάσουμε ότι έγινε και να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί?" την ρωτάω και τοποθετώ το χέρι μου στην καμπύλη της λεπτής μέσης της. "Μαζί και ευτυχισμένοι?" επιμένω και την χαϊδεύω απαλά.
"Μαζί και ευτυχισμένοι" μου λέει και με καρφώνει έντονα στα μάτια. Οι πράσινες χάντρες της γυαλίζουν. "Συγγνώμη αν σε πλήγωσα μετά τον χωρισμό μας" η μικρή μου πριγκίπισσα τοποθετεί το χέρι της στο μάγουλο μου. "Συγγνώμη που δεν σου μιλούσα, συγγνώμη που σε πλήγωσα εκείνο το βράδυ στο εστιατόριο, συγγνώμη που εξαιτίας μου είχες εκείνο το φρικτό ατύχημα, συγγνώμη που σου είπα ότι ήθελα να χωρίσουμε οριστικά"
Χαμογελάω πικραμένα και φιλάω το εσωτερικό της παλάμης της χωρίς να χάσω την οπτική μας επαφή. "Αν κάποιος πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, αυτός είμαι εγώ" της απαντώ και μετακινώ το σώμα μου έτσι ώστε αυτό να καλύπτει το δικό της. "Εγώ που μαστούρωσα, εγώ που σε απάτησα, εγώ που πρόδωσα την εμπιστοσύνη σου, εγώ που πλήγωσα τα συναισθήματα σου" της λέω με ειλικρίνεια. Με το χέρι μου σηκώνω σιγά σιγά το φόρεμά της και αυτό κάθεται στο ύψος της κοιλιάς της.
"Βγήκα πιο δυνατή από αυτό Άρη" η φωνή της ακούγεται χαρούμενη. Η μικρή μου σηκώνει την πλάτη της από το κρεβάτι και με μία απαλή κίνηση αφαιρεί τελείως το κολασμένο ύφασμα από πάνω της. "Ναι θύμωσα, ναι πληγώθηκα, ναι έκλαψα.. αλλά.. αλλά στάθηκα ξανά στα πόδια μου αγάπη μου"
Η καρδούλα μου τοποθετεί το χέρι της στο φερμουάρ του παντελονιού μου και το κατεβάζει με ευκολία. "Πλέον είμαι σίγουρη" μου λέει και με βοηθάει να ξεφορτωθώ το παντελόνι μου και το εσώρουχό μου. "Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι μαζί.. μπορώ να σε εμπιστευτώ.. μπορώ να σε κάνω χαρούμενο"
Της χαμογελάω τρυφερά και ρίχνω μια ματιά στα σώματα μας. Η Άννα μου είναι τελείως γυμνή από κάτω μου, ενώ εγώ φοράω μόνο το γκρι λεπτό ζιβάγκο μου. "Πάντα με έκανες χαρούμενο.. πάντα με έκανες ευτυχισμένο" την διαβεβαιώνω και καρφώνω τα μάτια μου στα δικά της.
Μαύρο στο πράσινο.
Τοποθετώ τον εαυτό μου καλύτερα ανάμεσα στα πόδια της και καθοδηγώ την στύση μου στην είσοδο του κόλπου της. "Και όσον αφορά την εμπιστοσύνη σου μωρό μου" με μια απαλή κίνηση γλιστράω μέσα της. "Μαζί, και αυτό μαζί ψυχή μου όμορφη" της λέω και κάνω ακόμη μία ώθηση. "Μαζί θα το φτιάξουμε"
Βλέπω την Άννα μου να κλείνει τα μάτια της και να ρίχνει το κεφάλι της πίσω στο μαξιλάρι. "Αχ Άρη μου" αναστενάζει το κορίτσι μου και κλείνει τα πόδια της γύρω από την μέση μου. "Σε αγαπάω, σε αγαπάω πολύ" εξομολογείται με γλυκιά φωνή και τοποθετεί τα χέρια της στην άκρη από το μπλουζάκι μου.
Η καρδιά μου ξεκινάει να χτυπάει πιο δυνατά.
Το στομάχι μου σφίγγεται.
Το σώμα μου τρέμει.
Κοιτάω το προσωπάκι της.. τα ματάκια της κλειστά.. το στοματάκι της μισάνοιχτο.. τα μαγουλάκια της ροζ.. φωνάζει ηδονή.
Ηδονή και απόλαυση.
Άραγε.. κοιτάω φευγαλέα το στήθος μου και μένω ακίνητος μέσα της.
Θα της αρέσει?
"Γιατί σταμάτησες?" με ρωτάει η μικρή μου και ανοίγει τα πράσινα ματάκια της.
Ή θα το θεωρήσει υπερβολή?
"Θα με βοηθήσεις με το μπλουζάκι μου μωρό μου?" την ρωτάω τρυφερά.
Η Άννα μου γνέφει θετικά και περνάει το γκρι ύφασμα πάνω από το κεφάλι μου. Πετάει το μπλουζάκι στο πάτωμα και στρέφει και πάλι το βλέμμα της πάνω μου.
Ένα δευτερόλεπτο..
Δύο δευτερόλεπτα..
Και...
Αυτό ήταν.
Η Άννα μου παγώνει.
Η μικρή μου μένει ακίνητη στην θέση της και με τις πράσινες ματάρες της κοιτάει έντρομη το στήθος μου. "Ά..Ά..Άρη μου" τραυλίζει. Η αγάπη μου ξεροκαταπίνει και ξεκινάει να ανασαίνει πιο γρήγορα.
Κοιτάζω με τρυφερότητα τα ματάκια της. Βούρκωσαν . "Τι είναι καρδούλα μου?" την ρωτάω και καθοδηγώ το χέρι της για να αγγίξει το όνομα της.
Η αγάπη μου χαϊδεύει το μαύρο μελάνι που κοσμεί το στήθος μου και ταυτόχρονα νιώθω το χέρι της να τρέμει πάνω στο σώμα μου. "Α..α.. αυτό... είναι.. είναι.. Άννα γράφει?" η φωνή της βγαίνει με δυσκολία από μέσα της.
Της χαμογελάω γλυκά και τοποθετώ τα χέρια μου δεξιά και αριστερά από το κεφάλι της. "Ναι κορίτσι μου όμορφο" της αφήνω ένα γλυκό φιλί στο μέτωπο. "Το όνομα σου είναι" της λέω και ξεκινάω και πάλι με τις ωθήσεις μου.
Βλέπω τα μαγουλάκια της Άννας μου να γυαλίζουν υπό το ελάχιστο φως που υπάρχει μέσα στο δωμάτιο. "Η αγάπη μου.. δεν.. δεν.. δεν είναι αρκετή"αφήνει ένα λυγμό να βγει από μέσα της. Τα δακρυσμένα πράσινα ματάκια της καρφώνονται στα δικά μου. "Α... αλλά.. αλλά να ξέρεις" λέει ανάμεσα στα αναφιλητά της. "Σε αγαπάω περισσότερο από εμένα, Άρη μου" μου εξομολογείται και αφήνει ένα γλυκό και παρατεταμένο φιλί στο τατουάζ πάνω στην καρδιά μου.
Η καρδιά μου ξεκινάει να χτυπάει σαν τρελή. "Το ξέρω ομορφιά μου" της παραδέχομαι και συνεχίζω με τις αργές και απαλές ωθήσεις μου. "Το ξέρω βασίλισσα μου" Σφραγίζω τα χείλη μας μεταξύ τους και την φιλάω τρυφερά. "Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου?" ψιθυρίζω ανάμεσα στο φιλί μας και συνεχίζω να της κάνω έρωτα. "Θέλεις μωρό μου?"
Η καρδιά μου πλέον χτυπάει σαν τρελή.
Αν μου απαντήσει και τώρα αρνητικά.. δεν θα το αντέξω.
Όχι, δεν θα το αντέξω.
Η Άννα μου, μετά από λίγες στιγμές σιωπής, μου γνέφει θετικά και τυλίγει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου. "Ναι, Άρη μου" μου απαντάει και κολλάει τα σώματα μας όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται.
Παγώνω
Τι είπε?
"Θέλω να γίνω γυναίκα σου" επαναλαμβάνει και..
Παγώνω
Η καρδιά μου σταματάει να χτυπάει.
Το σώμα μου σταματάει να της κάνει έρωτα.
Στρέφω το βλέμμα μου και πάλι πάνω της. Τα πράσινα δακρυσμένα ματάκια της με κοιτούν με υπέρμετρη τρυφερότητα. Το γλυκό της χαμόγελο φωτίζει το υπέροχο προσωπάκι της και..
"Είπες ναι?" η φωνή μου βγαίνει με δυσκολία από μέσα μου.
Η ανάσα μου κόβεται.
Το σώμα μου τρέμει.
Άκουσα καλά?
Είπε ναι?
Η πριγκίπισσα μου, γνέφει θετικά. "Ναι, μωρό μου, ναι" μου λέει και με φιλάει άτσαλα σε όλο το πρόσωπο.
Το μόριο μου συσπάται μέσα της.
"Θα γίνεις γυναίκα μου?" την ρωτάω και πάλι.
Απλά..
Απλά..
Είπε ναι?
Είπε σίγουρα ναι?
"Εγώ θα γίνω γυναίκα σου, και εσύ.. εσύ αγάπη μου θα γίνεις ο άνδρας μου" η φωνή της ακούγεται γλυκιά.
Παγώνω
Παγώνω
Παγώνω
"Άνδρας σου είπες?" αναρωτιέμαι φωναχτά.
Τι λέει?
Η ψυχή μου.. μου δίνει ένα γλυκό και παρατεταμένο φιλί στα χείλη μου. "Θέλω ο άνδρας μου να μου κάνει έρωτα" ψιθυρίζει και αμέσως δαγκώνει το κάτω χείλος της.
Μηχανικά οι γοφοί μου ξεκινούν και πάλι τις αργές και βασανιστικές ωθήσεις, ενώ τα μάτια μου έχουν μείνει να την κοιτούν βαθιά μες στις πράσινες χάντρες της.
Είμαι μαγεμένος.
Είμαι ευτυχισμένος.
Είμαι δακρυσμένος.
"Γυναίκα μου?" η φωνή μου ίσα που ακούγεται. "Θα γίνεις γυναίκα μου?"
Η ομορφιά μου μου γνέφει θετικά και σκουπίζει με τα λεπτά χεράκια της τα δάκρυα από τα μάγουλα μου. "Θα είμαστε οικογένεια" μου λέει ενώνει τα μέτωπα μας. "Εσύ, εγώ.. και... και τα παιδιά μας αγάπη μου"
Νιώθω το σώμα της να σφίγγεται στην αγκαλιά μου. "Θέλω μια πρασινομάτα να σου μοιάζει" η άρρυθμη ανάσα μου χτυπάει με δύναμη το πρόσωπό της. Η ευχαρίστηση μέσα μου, ζητάει λύτρωση.
Η Άννα μου κλείνει τα μάτια της και χαμογελάει διάπλατα. "Ότι θέλεις Άρη μου" μου απαντάει και το κορμάκι της τρέμει στην αγκαλιά μου. "Θα την κάνουμε" Νιώθω τα τοιχώματα του κόλπου της να με σφίγγουν.
Αυτό αυτόματα πυροδοτεί και τον δικό μου οργασμό. "Άννα μου... ο.. ομορφιά μου.. σε.. σε αγαπάω" της λέω ξεψυχισμένα. Νιώθω τα πρώτα υγρά να φεύγουν από το σώμα μου. Αυτόματα όλο το σώμα μου παίρνει φωτιά. Η καρδιά μου χτυπάει και πάλι σαν τρελή, το στομάχι μου σφίγγεται, τα πόδια μου τρέμουν.
"Και.. και.. και εγώ... αααααχχχ.. Άρη μου!" η μικρή μου αναστενάζει και σφραγίζει με δύναμη τα χείλη της στα δικά μου. "Σε αγαπάω πολύ"
"Είμαι ο άνδρας σου?" την ρωτάω και χύνω όλο μου το είναι μέσα της.
"Είσαι ο άνδρας μου" με επιβεβαιώνει και τρέμει στην αγκαλιά μου.
ΚΑΙ ΝΑΙ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΓΑΜΩ
ΕΙΠΕ ΤΟ ΝΑΙ
ΕΙΠΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΑΙ
"Σου ανήκω" της λέω και σταματάω τις κινήσεις μου. "Είμαι όλος δικός σου. Όλος δικός σου μάτια μου" επαναλαμβάνω και αφήνω το βάρος μου να καλύψει το κορμάκι της. "Όλος" ψιθυρίζω και δίνω ένα γλυκό φιλί στην θηλή της.
Νιώθω τα χέρια της Άννας μου να χαϊδεύουν την πλάτη μου. "Και εγώ δική σου" μου απαντάει αμέσως και αφήνει ένα υγρό φιλί στο κεφάλι μου. "Ψυχή και σώμα"
"Γαμώτο σου για πριγκίπισσα" της λέω με παιχνιδιάρικη φωνή και κλείνω τα μάτια μου. "Να κοιμηθούμε έτσι?" της προτείνω και την σφίγγω στην αγκαλιά μου.
Νιώθω την Άννα μου να παγώνει από κάτω μου. "Με εσένα μέσα μου?" η φωνή της τρέμει. "Όλο το βράδυ?" με ρωτάει και πάλι.
Της γνέφω θετικά. "Μου έλειψες και πρέπει να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο.. έξι μήνες ήταν αυτοί" της χαμογελάω αχνά.
"Άρη.. θα-"
"Σσσσς" την διακόπτω. "Θέλω να κοιμηθώ.. τρεις φορές έχυσα.. είμαι κουρασμένος" Πιέζω τα δάχτυλα μου περισσότερο μέσα στο δέρμα της.
Σιωπή
Όμορφη σιωπή
"Άρη κοιμάσαι?"
"Όχι"
"Άρη?"
"Ναι?"
"Άρη μου?"
"Τι είναι μάτια μου?"
"Άρη, θα είμαστε για πάντα μαζί?"
"Ναι μάτια μου" η φωνή μου βγαίνει με αυτοπεποίθηση από μέσα μου.
Και κάτι μου λέει ότι από σήμερα και μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος.. δεν.. δεν θα είμαστε ποτέ ξανά χώρια.
Ποτέ ξανά.
Ποτέ.
Χαμογελά διάπλατα.
Γαμώτο σου για πριγκίπισσα.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top