Στέκεται μπροστά μου πιο όμορφος από ότι τον θυμάμαι. Και την τελευταία φορά που τον είδα ήταν και γυμνός. Είναι ψηλός, πολύ. Φοράει μαύρο τζιν, μαύρο μακό μπλουζάκι και μαύρο δερμάτινο τζάκετ. Στο χέρι του κρατάει ένα κράνος. Ώστε και μηχανή το μανάρι. Τα μαύρα του μαλλιά είναι πιο μακριά σε σχέση με εκείνο το βράδυ. Θέλω να περάσω πάλι τα χέρια μου ανάμεσά τους. Το χαμόγελό του πλατύ, στολίζει το υπέροχο πρόσωπό του, στο οποίο υπάρχουν γένια λίγων ημερών. Και τέλος τα μάτια του, καρφωμένα στα δικά μου. Μαύρο στο πράσινο. 

Δεν θα πω ψέμματα, μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που τον είδα. Και τώρα μου αρέσει ακόμη πιο πολύ. Κάτι με τραβάει πάνω του. Νιώθω κάτι έντονο κοντά του. Το ένιωσα και τότε, το νιώθω και τώρα. Δεν είναι έρωτας, προφανώς. Δεν πιστεύω στον έρωτα με την πρώτη ματιά. Έντονο ενδιαφέρον θα έλεγα. Μάλλον έλξη, ω ναι, ερωτική έλξη! Αυτό είναι. 

Ξαφνικά θυμάμαι ότι δεν είμαστε μόνοι μας στο μαγαζί. Απέναντι μου έχω τον Γιώργο και δίπλα μας είναι ο Άρης και άλλα δύο αγόρια. Παίρνω το βλέμμα μου από πάνω του και πίνω μια γουλιά από το ποτό μου. 

"Ρε μαλάκα έπεσα από την μηχανή. Ήμουνα στο νοσοκομείο για ράμματα. Και εσύ μάζεψε την γλώσσα σου, δεν είναι οποιαδήποτε γκόμενα. Λοιπόν παίδες, να σας συστήσω την κολλητή μου. Από εδώ η Άννα. Άννα από εδώ ο Νίκος, ο Πάνος και ο Άρης" σπάει την σιωπή ο Γιώργος.

"Εγώ με την Άννα γνω-" πάει να πει ο Άρης.

"Χαίρομαι πολύ παιδιά που σας γνωρίζω" τον διακόπτω. Δεν χρειάζεται να μάθουν οι υπόλοιποι για την γνωριμία μας. Ειδικά ο Γιώργος. Πάντα ήταν κάπως προστατευτικός μαζί μου και αν μάθει τι έχω κάνει με τον Άρη το πιο πιθανό είναι να τον πλακώσει στο ξύλο και εμένα να με ζαλίσει με την γκρίνια του. Για τον Γιώργο, κανείς δεν είναι αρκετά καλός για εμένα. 

"Μα γνωριζόμαστε ήδη. Δεν με θυμάσαι;" επιμένει ο Άρης.

"Δεν ξεχνάω εύκολα και πίστεψέ με δεν γνωριζόμαστε. Μάλλον θα με μπερδεύεις με κάποια άλλη" του απαντάω και κάνω νόημα στον Φιλιππάκο για ακόμη ένα ποτό. Θέλω να πιω, μέχρι να έρθει αυτήν η γλυκιά ζάλη. Μήπως και καταφέρει το αλκοόλ να επισκιάσει το πάρτυ που κάνουν οι ορμόνες μου όταν βρίσκομαι κοντά του. Μα τι στο καλό έχω πάθει; Εγώ δεν ήμουνα έτσι. 

"Μπορεί να έχεις δίκιο" λέει ο Άρης και στενεύει τα μάτια του. Με κοιτάζει με δυσπιστία. "Καπνίζεις;" ρωτάει και κάνει κίνηση να πάρω ένα τσιγάρο από το ανοικτό πακέτο του. 

Αμέσως ο Γιώργος παγώνει. Πάω στοίχημα ότι θυμήθηκε τι ξύλο είχα φάει από τον πατέρα μου όταν  με έπιασαν να καπνίζω στις τουαλέτες του σχολείου στις αρχές της τρίτης Λυκείου. "Όχι δεν καπνίζει. Ούτε να το βλέπει δεν θέλει. Σωστά Άννα;" 

"Ναι, μπαμπά" τον ειρωνεύομαι και το βλέμμα του σκοτεινιάζει. Θα πέθαινα για ένα τσιγάρο τώρα. Μέσα σε ένα βράδυ θυμήθηκα ότι απέφευγα τα τελευταία χρόνια. "Επιστρέφω σε λίγο" τους λέω και σηκώνομαι από το σκαμπό. Το βλέμμα μου διασταυρώνεται με αυτό του Άρη, με κοιτάζει με απορία. Τους αφήνω και πάω στην τουαλέτα. 

"Πριν λίγο δεν είπες ότι δεν καπνίζεις;" λέει ο Άρης με το που ανοίγει την πόρτα και με βλέπει με το τσιγάρο στο χέρι.

"Θα δουλευόμαστε και μεταξύ μας τώρα;"

"Ώστε με θυμήθηκες;" με ρωτάει και μου χαμογελάει στραβά.

"Μα δεν σε ξέχασα"

"Άλλα έλεγες πριν"

"Απλά δεν θέλω να μάθει ο Γιώργος για την μικρή μας συνάντηση τις προάλλες"

"Γιατί; Τι σε πειράζει; Τρέχει κάτι μεταξύ σας; Πηδιέστε;" κάνει την μία ερώτηση μετά την άλλη.

"Δεν θα σου δώσω αναφορά για το τι κάνω στην ζωή μου" λέω και του γυρνάω την πλάτη. Βγάζω από το τσαντάκι μου το κραγιόν μου και το ανανεώνω. Τον βλέπω από τον καθρέπτη να με πλησιάζει. Μόλις το σώμα του ακουμπήσει την πλάτη μου, τοποθετεί τα χέρια του πάνω μου, στο πλάι των μηρών μου. Παίζει με το τελείωμα του φορέματος μου. Το ανεβάζει και το κατεβάζει με μικρές κινήσεις. Όταν αγγίζει την δαντέλα που βρίσκεται στο τελείωμα από τις κάλτσες μου, μένει ακίνητος. Καρφώνει το βλέμμα του στο δικό μου μέσα από την αντανάκλαση του καθρέπτη. Με το ένα του χέρι μαζεύει τα μαλλιά μου στην μια πλευρά του λαιμού μου. Πλησιάζει το στόμα του στον λοβό του αυτιού μου και τον δαγκώνει. 

"Σε ρωτάω γιατί ο ψηλός είναι κολλητός. Αν τρέχει κάτι μεταξύ σας θα αναγκαστώ να κάνω πίσω. Κάτι που όπως καταλαβαίνεις.." λέει και με γυρνάει. Τα πρόσωπά μας τώρα απέχουν μόνο λίγα εκατοστά το ένα από το άλλο. Πιάνει το δεξί μου χέρι και το κατευθύνει στον καβάλο του, ο οποίος είναι αρκετά φουσκωμένος. "Θα με αναγκάσει να σταματήσω και να μην κάνω αυτό που θέλω" με το δάχτυλό του αγγίζει τα χείλη μου. 

Το βλέμμα του είναι πλέον εστιασμένο εκεί. "Λοιπόν; Θα μου απαντήσεις;"

Δεν του λέω τίποτα. Δεν περιμένω να περάσει δευτερόλεπτο παραπάνω. Σφραγίζω τα χείλη μου στα δικά του.

Το φιλί μας μόνο γλυκό δεν είναι, ξεχειλίζει πάθος. Ο ένας προσπαθεί να επιβληθεί στον άλλον. Ανοίγω το στόμα μου και δίνω πρόσβαση στην γλώσσα του για να παίξει με την δική μου. Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και στην συνέχεια ανεβαίνω προς τα πάνω και αγγίζω τα μαλλιά του. Τα τραβάω και τον νιώθω να αναστενάζει μέσα στο στόμα μου. Αμέσως, τα χέρια του ανεβάζουν το φόρεμά μου προς τα πάνω. Πιέζει τα χέρια του στους γλουτούς μου και με μια κίνηση με βάζει να καθίσω στο πάγκο. Ανοίγει τα πόδια μου και τοποθετεί τον εαυτό του ανάμεσά τους. Με το ένα του χέρι παραμερίζει το εσώρουχό μου και βάζει απευθείας δύο δάχτυλα μέσα μου. Η ανάσα μου κόβεται αμέσως. Το καταλαβαίνει και τον νιώθω να χαμογελάει πάνω στα χείλη μου. Ξεκινάει να κάνει κύκλους μέσα μου με τα δάχτυλά του. Η γλώσσα του συνεχίζει να παίζει με την δική μου. 

"Στάζεις μωρό μου" λέει και με το άλλο του χέρι πιάνει την άκρη από το εσώρουχό μου και με μια απότομη κίνηση το σκίζει και το πετάει στο πάτωμα. Βγάζει τα δάχτυλά του από μέσα μου και σταματάει το φιλί. Απομακρύνεται ελάχιστα και με κοιτάζει στα μάτια. Το βλέμμα του προδίδει πόθο. 

"Γιατί σταμάτησες;" αν με αφήσει έτσι και φύγει δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει. 

"Ανυπόμονη, μ'αρέσει" λέει και γλείφει τα χείλη του. Με τα χέρια του να βρίσκονται στο πλάι των μηρών μου, με τοποθετεί καλύτερα στον πάγκο και σκύβει. Ανοίγει περισσότερο τα πόδια μου και βάζει το κεφάλι του πάνω από το κέντρο της θηλυκότητας μου. Φυσάει ελαφρά την περιοχή μου και ξαναβάζει τα δάκτυλά του στην σχισμή μου. Η γλώσσα του ξεκινάει να παίζει με την κλειτορίδα μου και τα δάχτυλά του μπαινοβγαίνουν μέσα μου. Ο συνδυασμός τους είναι εκρηκτικός. 

Με τα χέρια μου παίζω με τα μαλλιά του. Τα τραβάω και δείχνει να του αρέσει. Οι κινήσεις του γίνονται όλο και πιο γρήγορες και νιώθω να φτάνω στην κορύφωση. Το πόδια μου τρέμουν, κλείνω τα μάτια μου, και με το χέρι μου κλείνω και το στόμα μου για να μην αφήσω τα αγκομαχητά μου  να ακουστούν σε όλο το μαγαζί. Γαμώτο τι μου κάνει; Θέλω να ουρλιάξω από την ευχαρίστηση που μου προσφέρει. 

Νιώθω το χέρι του να απομακρύνει το δικό μου από το στόμα. "Άσε με να ακούσω τι σου προκαλώ μωρό μου. Μην μου το στερείς. Τρελαίνομαι να ακούω το όνομά μου να βγαίνει από το στόμα σου"

Δεν χρειάζομαι κάτι άλλο. Στο άκουσμα των λέξεων του τελειώνω. Αφήνω τα υγρά μου να χυθούν και φωνάζω το όνομά του. Ότι καλύτερο έχω νιώσει τελευταία. 

Ο Άρης σηκώνεται και με καρφώνει με τα μάτια του. Οι κόρες του έχουν διασταλεί. Χωρίς να χαλάσει την οπτική μας επαφή τοποθετεί το ένα από τα δύο δάχτυλα, που πριν ήτανε μέσα μου, στο στόμα του και το γλείφει. 

"Ήμουν σίγουρος ότι θα είχες τέλεια γεύση. Θέλεις να δοκιμάσεις;" 

Παίρνω το άλλο του δάχτυλο και το τοποθετώ στο δικό μου στόμα. Το πιπιλάω και τον κοιτάζω ταυτόχρονα. Με το που τελειώνω πλησιάζω το στόμα μου στο δικό του. 

"Να φανταστώ τώρα είναι η σειρά μου" Τα χέρια μου βρίσκουν την ζώνη του και την ξεκουμπώνω. Κατεβάζω το φερμουάρ του και το χέρι μου τον αγγίζει πάνω από το εσώρουχό του. Με το που τον ακουμπάω, αναστενάζει. Είναι σκληρός, πολύ σκληρός. Και από όσο μπορώ να καταλάβω μεγάλος. Καλά θυμόμουν. Τα χέρια του βρίσκονται πάνω στα μπούτια μου. Πάω να βάλω το χέρι μου από μέσα. Δεν σπάω το φιλί μας.

Δεν προλαβαίνω να τον ακουμπήσω και η πόρτα της τουαλέτας ανοίγει. 

"Γαμώ την τρέλα μου" βρίζει ο Άρης και αμέσως τραβιέται και γυρνάει την πλάτη του στην κοπέλα που μόλις μπήκε. Κουμπώνεται όπως όπως. 

Εγώ χωρίς να χάσω άλλο χρόνο, κατεβαίνω από τον πάγκο και φτιάχνω το φόρεμά μου. 

Η ξανθιά που μόλις μπήκε με κοιτάζει με ένα υποτιμητικό βλέμμα και αμέσως μετά στρέφει την προσοχή της στον Άρη. "Μην τρελαίνεσαι Αρούλη, και δεν χρειάζεται να μου γυρνάς την πλάτη. Σε έχω ξαναδεί γυμνό, αν θυμάσαι" του λέει και του κλείνει το μάτι. 

Ο Άρης γυρνάει και με κοιτάει με ένα λυπημένο ύφος. Προσπαθεί να διαβάσει την έκφραση του προσώπου μου. Δείχνει αγχωμένος; Για εμένα αγχώνεται; Τι σκατά;

"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για κάτι, λογικό είναι να έχεις πρώην" 

"Δεν είναι πρώην μου αυτό το τσουλί" λέει και δείχνει την κοπέλα, η οποία μόλις ακούει αυτές τις λέξεις βουρκώνει και βγαίνει έξω από την τουαλέτα. "Για την ακρίβεια, δεν έχω κάνει ποτέ στην ζωή μου σχέση" προσθέτει. Καλό αυτό. Δεν θα θέλει κάτι παραπάνω από όσα είμαι διατεθειμένη να δώσω. 

Κάτσε, τι είπα μόλις; Τι να δώσω; 

"Γιατί δεν μιλάς; Θύμωσες;"

"Όχι καμία σχέση. Πάμε; Είμαστε ώρα εδώ και θα μας ψάχνουν οι άλλοι" ελπίζω ο Γιώργος να μην καταλάβει τίποτα. Κατευθύνομαι προς την πόρτα και πάω να την ανοίξω.

"Περίμενε μισό λεπτό" λέει ο Άρης και με το χέρι του κλείνει την πόρτα πίσω μου. Με γυρίζει και με ρίχνει πάνω της. Τοποθετεί τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου και με εγκλωβίζει. "Θέλεις να συνεχίσουμε σπίτι μου;"

Ξεροκαταπίνω. Από την μία θέλω, θέλω πολύ. Αλλά από την άλλη..

"Καλύτερα όχι σήμερα, πρέπει να πάω σπίτι κάποια στιγμή. Έχω μάθημα το πρωί"

"Μπορώ να έρθω εγώ στο δικό σου, αν δεν έχεις πρόβλημα" αντιπροτείνει.

"Ας το αφήσουμε για μια άλλη φορά. Μην ανησυχείς, θα στο ανταποδώσω το σημερινό"

"Δεν ανησυχώ για αυτό, Άννα" λέει και στον τόνο του διακρίνω έναν εκνευρισμό. "Σεξ μπορώ να βρω όποτε θέλω. Αυτό που με καίει είναι να εξασφαλίσω το γεγονός ότι δεν θα εξαφανιστείς πάλι. Όπως πριν ένα μήνα. Στο λέω στα ίσα, θέλω να σε ξαναδώ" απαιτεί. Με ποιο δικαίωμα;

"Και αν εγώ δεν θέλω να σε ξαναδώ;" αν νομίζει πως θα γίνω άλλη μια γκόμενα που θα τρέχει από πίσω του είναι γελασμένος.

"Οι αναστεναγμοί σου πριν, κάθε άλλο έδειχναν"

"Οι αναστεναγμοί μου πριν ήταν λόγω της ευχαρίστησης που μου προκαλούσες"

"Στα λόγια μου έρχεσαι, δεν θες να το ξανανιώσεις;" ότι το θέλω το θέλω, ας μην λέμε ψέμματα, σαν τρελή. Το σώμα μου παίρνει φωτιά δίπλα του. Παίρνω το βλέμμα μου από πάνω του και κοιτάζω το πάτωμα, το οποίο ξαφνικά αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον. Δεν έχω τι να του πω. "Το περίμενα" συμπληρώνει. Με το χέρι του πιάνει το πιγούνι μου και σηκώνει το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω. "Πού μπορώ να σε βρω; Θέλω facebook, instagram κάτι που να μπορώ να σου στείλω και να απαντήσεις"

"Δεν έχω τίποτα από τα δύο. Μπορώ να σου δώσω τον αριθμό μου όμως"

"Και αυτό μου κάνει" λέει και μου δίνει το κινητό του. Πληκτρολογώ τον αριθμό μου και του το δίνω πίσω. 

"Απλά μια θερμή παράκληση" του λέω και με κοιτάζει με απορία "αυτό" δείχνω με το δάχτυλό μου το σώμα του και το δικό μου "να μείνει μεταξύ μας" δεν περιμένω απάντηση. Ανοίγω την πόρτα και φεύγω. 

Πάω στο μέρος που καθόμασταν πριν με τον Γιώργο. Στην παρέα έχουν προστεθεί και άλλα άτομα. Ανάμεσά τους και η ξανθιά από πριν. Βλέπω τον Γιώργο να φιλιέται με μια μαυρομάλλα. Με το που φτάνω ξεροβήχω και αμέσως σταματάει. 

"Πού στο διάολο ήσουν εσύ;"

"Έξω. Έπαιρνα αέρα"

"Και όχι μόνο" λέει η ξανθιά. Γυρίζω και την κοιτάω. Αν τον θέλει τόσο πολύ χάρισμα της. Δεν θα κάτσω να μαλλιοτραβιέμαι για γκόμενους. 

"Γιώργο εγώ θα φύγω. Θα κανονίσουμε να βρεθούμε ξανά."

"Ω έλα τώρα, κάτσε λίγο ακόμη. Να σου γνωρίσω και τους υπόλοιπους. Είναι η παρέα μου από την σχολή. Παιδιά από εδώ η Άννα. Τον Νίκο και τον Πάνο τους γνώρισες πριν. Αυτός είναι ο Μάριος και τα κορίτσια μας, η Μαίρη" λέει και δείχνει την ξανθιά "και η Νάντια" λέει φιλάει πεταχτά στο στόμα την μαυρομάλλα.

"Χάρηκα, συγγνώμη αλλά θα την κάνω, έχω μάθημα το πρωί"

"Καλά, θα σε πάω εγώ με την μηχανή. Μένουμε κοντά"

"Πού ξέρεις που μένω;" τον ρωτάω έκπληκτη, ενώ ταυτόχρονα βγαίνουμε και οι δύο από το μαγαζί.

"Δεν υπήρχε περίπτωση να σε αφήσει τελείως μόνη σου στην Αθήνα, έχω μέχρι και αντικλείδι από το σπίτι σου" λέει και ανασηκώνει τους ώμους του.

Ζωίτσα, έχουμε να κάνουμε μια συζήτηση οι δυο μας.

 "Και τώρα ανέβα πάνω και κράτα με σφιχτά, μικρή"