Άννα

"Τι ώρα να περάσω να σε πάρω? Το brazilian ξεκινάει στις 9"

Βγάζω την ποδιά μου και την βάζω στην τσάντα μου. "Δεν θα έρθω σήμερα γυμναστήριο" 

Η Δώρα ανοίγει την πόρτα από το δωμάτιο με τα ντουλαπάκια. "Γιατί? Τι έχεις να κάνεις?" σεξ

Αμέσως κουνάω το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά. Θα του αντισταθείς είπαμε. "Την εργασία για τον Παπαδόπουλο. Το Σαββατοκύριακο δεν έκανα τίποτα και έχω μείνει πίσω" περπατάμε στον κεντρικό διάδρομο του νοσοκομείου και πάμε προς την έξοδο. 

"Μιας και το ανέφερες, ξέρεις, δεν μου είπες ακόμη τι σε ήθελε ο Άρης χτες το απόγευμα που ήρθε σπίτι σου" λέει η Δώρα και με κοιτάει με νόημα. 

Σκατά 

"Είδε κανείς άλλος το βιβλίο?" την ρωτάω όταν πλέον είμαστε και οι δύο έξω από το νοσοκομείο. 

"Όλοι" Γουρλώνω τα μάτια μου "Όταν φύγαμε από το σπίτι σου, αυτό ήταν το νούμερο ένα θέμα συζήτησης. Και δεν υπήρξε δεύτερο" Θα τον σκοτώσω! Σήμερα που θα πάω σπίτι του δεν θα μου την γλιτώσει. Γαμώτο! Μέχρι να έρθει στην ζωή μου αυτός ο αναθεματισμένος άνδρας, δεν είχα δώσει ποτέ δικαιώματα για τέτοιου είδους σχόλια. 

"Άννα" λέει η Δώρα και σταματάει να περπατάει "τρέχει κάτι μεταξύ σας?"

"Όχι"

Κοιτάμε η μία την άλλη και καμία μας δεν μιλάει. Για αρκετή ώρα. Να δεις που δεν με πιστεύει, γαμώτο!

"Γεια σας!" Γυρνάμε και οι δύο τα κεφάλια μας και βλέπουμε τον Γιώργο να στέκεται λίγα μέτρα πιο πέρα με τα χέρια στις τσέπες. "Τι κάνουν οι κούκλες μου?" 

Η Δώρα τον κοιτάει και νομίζω ότι προσπαθεί να τον σκοτώσει με το βλέμμα της. Το έχω προσπαθήσει και εγώ με τον Άρη, άστο κούκλα μου, δεν πιάνει!

"Τι θέλεις εδώ?" τον ρωτάει η φίλη μου.

"Ήρθα να σας πάρω. Κερνάω μεσημεριανό! Τι λέτε?" προτείνει ο Γιώργος. 

"Ότι είσαι μαλάκας" για μισό, τι ήταν αυτό τώρα? Δεν περίμενα ποτέ η Δώρα να πει κάτι τέτοιο. 

"Ρε μωρό μου, σου ζήτησα συγγνώμη, τι άλλο να κάνω πια?" από πότε παρακαλάει ο Γιώργος?

"Να μην με πλησιάζεις" η φίλη μου γυρνάει και με κοιτάει "Άννα τα λέμε αύριο το πρωί. Αν θες βοήθεια με την εργασία, στείλε μου" με φιλάει στο μάγουλο και φεύγει. 

"Τι της έκανες?" ρωτάω τον Γιώργο. 

Ξεφυσάει. "Έχω έρθει με το αμάξι. Πάμε για μπέργκερ?"

"Τι της έκανες?"

Με αγριοκοιτάζει. "Γιατί πρέπει να της έκανα εγώ κάτι απαραίτητα?"

"Διότι είσαι μαλάκας"

"Μικρή το στόμα σου! Πρόσεχε τι λες! Πάμε να κάτσουμε και θα σου πω"

...

"Θέλετε να σας φέρω κάτι άλλο? Είναι όλα εντάξει? Μπορώ να κάνω κάτι για εσάς?" λέει η σερβιτόρα για 14η φορά το τελευταίο τέταρτο και κοιτάει τον Γιώργο.

"Πολλά μπορείς, όμορφη" της λέει και της κλείνει το μάτι. Εκείνη κοκκινίζει.

"Όχι δεν θέλουμε κάτι άλλο. Μπορείς να φύγεις" επεμβαίνω. Αυτή σκύβει το κεφάλι και φεύγει. "Εσύ πριν δεν ζητούσες συγγνώμη από την Δώρα?" τον ρωτάω.

"Άλλο αυτό" λέει και πίνει μια γουλιά από το νερό του "Μικρή έχω θέμα, θέλω την βοήθειά σου"

"Στο έχω ξαναπεί, η μεταμόσχευση εγκεφάλου είναι ακόμη σε πειραματικό στάδιο" λέω και τρώω μια μπουκιά από το κολασμένο μου μπέργκερ.

"Πάγωσα. Τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά. Η Δώρα δεν μου κάθεται" ειλικρινά τώρα? Πριν δύο λεπτά την έπεφτε στην σερβιτόρα.

"Και εμένα τι μου το λες?" δεν μπαίνω καν στον κόπο να κρύψω τον εκνευρισμό από την φωνή μου.

"Θέλω να της μιλήσεις για εμένα. Να της πεις πόσο καλό παιδί είμαι"

"Γιατί να πω τέτοιο ψέμα στην φίλη μου?"

"Γιατί την θέλω!" ρολλάρω τα μάτια μου.

"Αυτήν και άλλες 50. Γιώργο, η Δώρα ψάχνει σχέση. Στο λέω ξεκάθαρα, δεν κινείστε στο ίδιο μήκος κύματος"

Ξεφυσάει. "Τέτοια της λες και δεν μου κάθεται?" έχει μεγάλο θράσος!

"Δεν περίμενε εμένα για να της το πω, κάνει μπαμ από χιλιόμετρα τι περίπτωση είσαι!" πλέον φωνάζω. Τα διπλανά τραπέζια με κοιτάνε.

"Θα αλλάξω για χάρη της!" τώρα φωνάζει και ο Γιώργος.

Κουνάω αποδοκιμαστικά το κεφάλι μου. "Θα της μιλήσω, αλλά μην περιμένεις και πολλά" 

"Είσαι η καλύτερη αδερφή του κόσμου!" λέει και ένα τεράστιο χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπό του. Φωνάζει την σερβιτόρα. "Τον λογαριασμό" της λέει κοφτά και αμέσως γυρνάει και με κοιτάει. Είναι και αυτό μια αρχή. "Λοιπόν, τα δικά σου τώρα μικρή" παγώνω. Λες να του είπε τίποτα ο Άρης?

"Τι κάνει ο Μάνος?" του Μάνου σου ο κώλος. Από που ξέρει για εμένα και τον Μάνο, γαμώτο? "Και πριν με ρωτήσεις, να σου πω πως το κατάλαβα από τον τρόπο που σε κοιτάει. Λιώνει το παλικάρι για χάρη σου!" μου κλείνει το μάτι.

"Με εμένα και τον Μάνο δεν τρέχει τίποτα" του δηλώνω.

"Στο πάρτι όμως μια χαρά πέρασες μαζί του. Σας είδα να φιλιέστε. Ταιριάζετε!" τι μαλακίες ακούω?

"Γιώργο, μην το συνεχίζεις. Δεν μου αρέσει ο Μάνος" Σηκώνομαι όρθια και βάζω το μπουφάν μου. "Φεύγουμε?" τον ρωτάω.

Χαμογελάει λοξά. "Καλααααα"

...

Κοιτάζω την οθόνη του κινητού μου. 

20:59

Περπατάω σαν μανιακή πάνω κάτω στο πεζοδρόμιο έξω από την πολυκατοικία του Άρη. Τι να κάνω? Να πατήσω το κουδούνι? Να φύγω? Ξέρω πολύ καλά πως θα εξελιχθούν τα πράγματα αν πάω πάνω. Και, αν θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, το θέλω. Το θέλω όσο τίποτα άλλο αυτήν την στιγμή. Θέλω να το νιώσω, επιτέλους! Θέλω να νιώσω τον Άρη μέσα μου. Και, όχι, δεν ντρέπομαι που το λέω. Θέλω σεξ. 

21:01

Αλλά είμαι χίλια τα εκατό σίγουρη, πως αν γίνει, θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα και ήδη έχω δώσει τροφή για σχόλια. Στην Νεφέλη, στα παιδιά... Πάλι καλά που ο Γιώργος δεν έχει καταλάβει τίποτα. Θα ήταν καταστροφή κάτι τέτοιο. 

21:03

Θα φύγω. Και θα προσπαθήσω να κατευθύνω την έλξη που νιώθω για τον Άρη κάπου αλλού. Σε κάποιον που δεν θα έχει πάρε δώσε με όλους μου τους γνωστούς. Σε κάποιον που δεν θα έρχεται απρόσκλητος σπίτι μου. Σε κάποιον που θα μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου όταν θα είμαι στο ίδιο δωμάτιο μαζί του!

21:05

"Το συνηθίζεις?" 

Αμέσως σταματάω να περπατάω. Σηκώνω το βλέμμα μου από το πεζοδρόμιο και κοιτάζω τον Άρη που στέκεται στην έξω πόρτα. Πανάθεμα σε! Γιατί πρέπει να είσαι τόσο γοητευτικός? Γαμώτο! Φοράει ένα μαύρο τζιν και ένα κόκκινο φούτερ. Στο χέρι του κρατάει το δερμάτινο τζάκετ του. Είναι κόντρα ξυρισμένος. Με αυτόν τον τρόπο φαίνονται καλύτερα οι γωνίες του προσώπου του. Τα μαύρα μάτια του με καρφώνουν και νιώθω το σώμα μου να ανατριχιάζει. Τι μου κάνει? 

"Ποιο?"

"Το να περπατάς πάνω κάτω στα πεζοδρόμια, να κουνάς τα χέρια σου στο αέρα και να μιλάς στον εαυτό σου" ρεζίλι έγινα. Πρέπει να ανακτήσω την αυτοπεποίθησή μου! Δεν πρέπει να καταλάβει τι προκαλεί στο σώμα μου, ούτε στο μυαλό μου.

Έλα Άννα, το'χεις.

"Απλά προσπαθούσα να θυμηθώ αν έχω φορέσει τα δαντελωτά μου εσώρουχα, τίποτα το σπουδαίο, μην ανησυχείς" 

Τα μάτια του σκουραίνουν και άλλο. Αν αυτό είναι δυνατό. Γλείφει τα χείλη του. "Θα ανέβεις?" με ρωτάει.

"Μπορώ να κάνω και αλλιώς?"

Άρης

"Μην γκρινιάζεις μωρό μου! Εσύ με ρώτησες τι ήθελα για να φύγω χτες από το σπίτι σου. Και εγώ σου απάντησα" της κάνω νόημα να με ακολουθήσει. Ανοίγω την κάτω πόρτα της πολυκατοικίας και την κρατάω για να μπει μέσα. Σήμερα θα της τον χώσω. "Μην πας από τις σκάλες. Μένω στον τελευταίο όροφο. Θα πάρουμε το ασανσέρ" Σήμερα θα την πηδήξω άγρια, τόσο, μα τόσο πολύ.

"Δεν μπαίνω σε ασανσέρ, έχω κλειστοφοβία" γαμώτο! Και τώρα πώς θα κάνω την φαντασίωση μου πραγματικότητα? Ήθελα με το που μπαίναμε μέσα, να πατούσα το στοπ και να την έπαιρνα επιτόπου. 

"Καλά, πάμε από τις σκάλες" της κάνω νόημα να ξεκινήσει να τις ανεβαίνει. Απλά θα αργήσω λιγάκι να την πηδήξω. Υπολογίζω γύρω στις 10 να είμαι μέσα της. "Μετά από εσένα" όχι ότι είμαι κανένας τζέντλεμαν. Απλά θέλω να κοιτάω τον κώλο της.

Στενεύει τα μάτια της και αμέσως μετά μου χαμογελάει λοξά. Τι να σκέφτεται άραγε?

Ξεκινάει να ανεβαίνει τις σκάλες και το βλέμμα μου πέφτει κατευθείαν πάνω στα οπίσθια της. Και αυτό το τζιν της κάνει κωλάρα. Όλα τα τζιν που έχει της πάνε. Νιώθω το αίμα μου να μαζεύεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο του σώματός μου. Εγώ αυτόν τον κώλο σήμερα θα τον σκίσω! Απλά δεν υπάρχει! Λογικά θα περνάει αμέτρητες ώρες στο γυμναστήριο. Καλό, αυτό. Θα έχει αντοχές στο κρεβάτι το κορίτσι μου.

Μετά από λίγα σκαλιά η Άννα μου ξεκινάει να κουνάει την λεκάνη της πιο πολύ. Ξαφνικά νιώθω να ζεσταίνομαι υπερβολικά. Γαμώτο σου για γυναίκα! Ο φίλος μου έχει ήδη γίνει σκληρός. Πολύ σκληρός. Θέλω να βάλω τα χέρια μου πάνω της και να την χουφτώσω. Μα γιατί κουνιέται έτσι? Επίτηδες το κάνει?

Είμαι απίστευτα ερεθισμένος. Δεν έχω άλλη υπομονή. Ως εδώ! Τελευταία φορά πήδηξα πριν 21 μέρες. Αλλά σήμερα αυτό τελειώνει! Σήμερα θα μπω μέσα της! Σήμερα θα αναστενάζει το όνομά μου! Σήμερα θα την κάνω να τρέμει από ηδονή! Και μετά να δω αν μου ξαναπεί τις μαλακίες που μου είπε χτες. Αποκλείεται. Θα κολλήσει. Θα είμαι το καλύτερο σεξ της ζωής της. Θα βάλω όλη μου την τέχνη. Σήμερα μωρό μου θα σου μάθω τι πάει να πει καλό σεξ. Κανείς και τίποτα δεν θα με εμποδίσει από το να σε πάρω! Σίγουρα!

Φτάνουμε έξω από το διαμέρισμά μου. Η Άννα μου στέκεται από πίσω μου. Βάζω τα κλειδιά στην πόρτα και την ανοίγω. 

"Πάντως και εσύ έχεις ωραίο κώλο" παγώνω. Άκουσα καλά? Τι είπε μόλις η γυναίκα? 

"Είσαι το κάτι άλλο, μωρό μου!" αυτή η γυναίκα θα με πεθάνει, πραγματικά!

Άννα

Μπαίνω μέσα στο σπίτι του. Κοιτάω τριγύρω μου. Τι σκατά? "Είσαι ματσωμένος?"

Δεν έχω ξαναμπεί σε τέτοιο διαμέρισμα. Και σίγουρα δεν έχει σχέση με όλα τα υπόλοιπα φοιτητικά σπίτια. Καμία όμως. Να φανταστείτε, εδώ μέσα υπάρχει μέχρι και μπιλιάρδο. Τοίχο το σαλόνι δεν έχει. Μόνο τζαμαρίες. Ψηλές. Μπορείς να δεις όλη την Αθήνα στο πιάτο. 

"Σου αρέσει?" με ρωτάει. Έλα τώρα, και σε ποιον δεν θα άρεσε?

Κάθομαι στον καναπέ. Απέναντί μου υπάρχει μια τεράστια τηλεόραση. "Ωραίο είναι" 

"Τι να σου βάλω να πιεις? Έχω και σαμπάνια αν θέλεις" προσπαθεί να με εντυπωσιάσει? Με τα λεφτά του μπαμπά?

"Θα ήθελα λίγο χυμό αν υπάρχει" βγάζω το μπουφάν μου.

"Ορίστε, μωρό μου" αφήνει μπροστά μου το ποτήρι και κάθεται δίπλα μου. Υπερβολικά πολύ κοντά μου. Το άρωμά του είναι οργασμός για το κορμί μου. Επίτηδες το κάνει? Αφού τόσο χώρο έχει. Γιατί δεν κάθεται λίγο πιο δίπλα?

"Πλούσιος μπαμπάς?" τον ρωτάω και το πρόσωπό του αμέσως σκοτεινιάζει. Ανάβει τσιγάρο. Στο τραπέζι μπροστά μου υπάρχουν 4 τασάκια. Τα περισσότερα είναι γεμάτα με αποτσίγαρα.

Περνάει αρκετή ώρα μέχρι να μου απαντήσει. Νιώθω ότι το σκέφτεται υπερβολικά πολύ. "Πλούσιος ναι. Μπαμπάς όχι" 

Τον κοιτάω. Έχει στραμμένο το βλέμμα του στην κλειστή τηλεόραση. Καπνίζει με μανία την μία τζούρα μετά την άλλη. "Σου πάει" Γυρνάει και με κοιτάει με απορία. "Το τσιγάρο, σου ταιριάζει" διευκρινίζω. 

"Εσένα να δεις μωρό μου πόσο σου πάει. Με ανάβει όταν καπνίζεις. Όταν το τσιγάρο είναι ανάμεσα στα χείλη σου, η φαντασία μου οργιάζει" η φωνή του ξαφνικά έγινε πιο βαριά, πιο αισθησιακή. Κάποιος να κλείσει την θέρμανση. Έχω αρχίσει να ζεσταίνομαι!

Άννα συγκεντρώσου. Άννα που πήγε η αυτοπεποίθησή σου? Γαμώτο? 

Παίρνω ένα τσιγάρο από το πακέτο του και το τοποθετώ στο στόμα μου. Το ανάβω και φυσάω τον καπνό. Σηκώνομαι από τον καναπέ και πλησιάζω την τζαμαρία. Κοιτάζω τα φώτα της Αθήνας. 

"Θέλεις να βάλεις μουσική?" τον ρωτάω και εξακολουθώ να κοιτάω την υπέροχη θέα που απλώνεται μπροστά μου.

"Προσπαθείς να με αποπλανήσεις?" τον ακούω από πίσω μου να λέει. 

Χαμογελάω. "Ποιος προσπαθεί να αποπλανήσει ποιον?" λέω και σβήνω το μισοτελειωμένο τσιγάρο μου στο τασάκι δίπλα μου. Μα πόσα τασάκια υπάρχουν σε αυτό το σπίτι πια? Από παντού ξεφυτρώνουν?

Νιώθω δύο χέρια να αγκαλιάζουν τη μέση μου. Το δέρμα μου ανατριχιάζει αυτόματα από το άγγιγμα του. "Εγώ εσένα. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Από εκείνο το βράδυ στο Πήλιο. Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Μου το γαμάς. Μέρα νύχτα. Μου έχεις γίνει έμμονη ιδέα" 

Τα λόγια του προκαλούν μια αναστάτωση στο στομάχι μου. Σαν να σφίγγεται κάτι μέσα μου. Είναι περίεργο αυτό που νιώθω. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ακριβώς είναι. 

Ο Άρης με γυρίζει και πλέον είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο. Ο ένας κοιτάει τον άλλον στα μάτια. Μαύρο στο πράσινο. Πράσινο στο μαύρο.  Στο βλέμμα του φαίνεται ξεκάθαρα ο πόθος. "Πες ναι" απαιτεί. 

"Σε τι?"

"Στην έλξη που υπάρχει ανάμεσά μας" τα χείλη μας πλησιάζουν, αλλά κανείς δεν κάνει κίνηση να φιλήσει τον άλλον. "Γίνε δική μου"

Τον σπρώχνω ελαφρά προς τα πίσω. Πλέον τα κορμιά μας δεν αγγίζονται. Βγάζω την μπλούζα μου και την πετάω στο πάτωμα. Ακολουθεί το τζιν μου. Πλέον έχω μείνει μόνο με τα εσώρουχα μπροστά του. Τον πλησιάζω. Πιάνω την άκρη του φούτερ του και του το βγάζω.

 "Μόνο για αυτό το βράδυ" του λέω και σφραγίζω τα χείλη μου στα δικά του. 

Οι γλώσσες μας χορεύουν σε έναν ξέφρενο ρυθμό. Το φιλί μας είναι γεμάτο πάθος. Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του. Τα δικά του με χαϊδεύουν. Με σπρώχνει προς τα πίσω έως ότου η γυμνή μου πλάτη ακουμπήσει το κρύο τζάμι. Περίεργο. Το σώμα μου εξακολουθεί να φλέγεται. 

Το στόμα του αφήνει το δικό μου και κατευθύνεται προς τον λαιμό μου. Ο Άρης γλείφει και δαγκώνει το δέρμα μου εκεί. Θα μου αφήσει σίγουρα σημάδι. Αλλά δεν με νοιάζει. Τίποτα δεν με νοιάζει τώρα. Θέλω μόνο να απολαύσω την στιγμή και να αφεθώ. Για μια γαμημένη φορά θέλω να νιώσω. Μόνο για απόψε. 

Τον νιώθω να σκύβει. Όλο και πιο κάτω. Όλο και πιο χαμηλά. Με τα χέρια του χαϊδεύει το στήθος μου πάνω από το σουτιέν, ενώ ταυτόχρονα το στόμα του αφήνει υγρά φιλιά στην κοιλιά μου. Τα χέρια μου μπλέκονται στα μαλλιά του. Τα τραβάω και αναστενάζει. 

Ανοίγω τα μάτια μου και τον κοιτάζω. Ο Άρης σταματάει να με φιλάει και γονατίζει μπροστά μου. Κατεβάζει με αργές κινήσεις το εσώρουχό μου. Στρέφει το βλέμμα του στο πρόσωπό μου. "Είσαι καύλα" λέει και παίρνει το δεξί μου μπούτι και το περνάει πάνω από τον ώμο του. 

Αμέσως μετά το πρόσωπό του χάνεται ανάμεσα στα μπούτια μου. Τον νιώθω να δαγκώνει την κλειτορίδα μου και να με γλείφει. Κλείνω τα μάτια μου και αναστενάζω. Δυνατά. "Θέλω να σε ακούσω, μωρό μου. Θέλω να φωνάξεις το όνομά μου" λέει και βάζει απότομα δύο δάχτυλα μέσα μου. Δαγκώνω το κάτω χείλος μου. Η ηδονή που μου προσφέρει είναι απίστευτη. Όλο το σώμα μου έχει πάρει φωτιά. Δεν έχω ξανανιώσει τόσο πάθος στην ζωή μου.

Βάζει και βγάζει τα δάχτυλά του μέσα μου. Όσο περνάει η ώρα, τόσο περισσότερο αυξάνει τον ρυθμό του. Και εγώ νιώθω να ανεβαίνω. Όλο και πιο ψηλά. "Έλα μωρό μου, δώσ'το μου!" Μετά από λίγο χύνω. Τελειώνω και κάνω αυτό που μου λέει. Φωνάζω το όνομά του. Δυνατά. 

Το σώμα μου εξακολουθεί να ακουμπά το κρύο τζάμι. Δεν κάνω κίνηση να ανοίξω τα βλέφαρά μου. Νιώθω το στόμα του να διεκδικεί το δικό μου. Με μια κίνηση με σηκώνει στην αγκαλιά του και τυλίγω τα πόδια μου γύρω από τη μέση του. Τα χέρια μου είναι πίσω από το κεφάλι του. Τον νιώθω να περπατάει. 

Στο επόμενο λεπτό, η πλάτη μου ακουμπά σε κάτι μαλακό, σαν στρώμα. Ο Άρης απομακρύνεται από πάνω μου. Ανοίγω τα μάτια μου. Είμαστε στο δωμάτιό του. Με έχει ξαπλώσει στο κρεβάτι του. Σηκώνομαι ελαφρά και στηρίζω το βάρος μου στους αγκώνες μου. Τον παρατηρώ. Έχει πολύ ωραίο σώμα. Οι κοιλιακοί του είναι κόλαση. Είναι όρθιος δίπλα από το κρεβάτι. Βγάζει από την πίσω τσέπη του παντελονιού του μια ασημένια συσκευασία και την παγιδεύει ανάμεσα στα χείλη του. Αμέσως μετά το τζιν και το εσώρουχο του βρίσκονται στο πάτωμα. Ξεροκαταπίνω. 

Θεέ μου, τι έχω να τραβήξω μέχρι να μπει όλο αυτό το πράγμα μέσα μου. 

Φοράει στον εαυτό του το προφυλακτικό. 

"Ξέρεις τι σκέφτομαι από την στιγμή που ήρθες?" Του νεύω αρνητικά. Ο Άρης ανεβαίνει στην άκρη του κρεβατιού. "Ότι θέλω να σκίσω το θεσπέσιο κωλαράκι σου μωρό μου. Θα με αφήσεις?"

εεεεεεεεεεε

εεεεεεεεεεεμμμμμμ

ΤΙ.ΕΙ.ΠΕ.ΜΟ.ΛΙΣ.ΤΩ.ΡΑ.?????

Γουρλώνω τα μάτια μου. Ξαφνικά έχει χαθεί κάθε ερωτισμός που υπήρχε πριν. Τουλάχιστον για εμένα. Δεν μπορεί να εννοεί αυτό που φαντάζομαι. Δεν μπορεί. "ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ?" στην φωνή μου αντιλαμβάνεται κανείς τον τρόμο που νιώθω.

"Εσύ τι καταλαβαίνεις μωρό μου?" Πλέον το σώμα του καλύπτει το δικό μου. Η πλάτη μου ακουμπά στο στρώμα. Ξεκινάει να με φιλάει στον λαιμό μου. "Θέλω να στον χώσω τόσο πολύ!" λέει με βαριά φωνή.

"ΆΡΗ ΣΤΑΜΆΤΑ" του φωνάζω και τον απομακρύνω.

"Τι έγινε?" με ρωτάει σοκαρισμένος. "Δεν το έχεις ξανακάνει από πίσω?"

Ξεροκαταπίνω. Μα ούτε και από μπροστά το έχω ξανακάνει. 

"Άρη άστο καλύτερα. Δεν θέλω" του λέω και πάω να σηκωθώ. Δεν με αφήνει όμως. Με μία απότομη κίνηση με ξαναβάζει από κάτω του.

"Πού νομίζεις ότι πας μικρή μου?" λέει και στον τόνο του διακρίνω θυμό. "Είμαι τόσο καυλωμένος που πονάω" πιάνει τα δυο μου χέρια με το ένα δικό του και τα τοποθετεί πάνω από το κεφάλι μου. "Αν νομίζεις ότι θα με αφήσεις έτσι, είσαι γελασμένη μωρό μου" Ξεκινάει να με φιλάει πάλι στον λαιμό. "Αν δεν θες από πίσω, θα σε πηδήξω από μπροστά"

Δεν μπορώ να ηρεμήσω τον εαυτό μου. Νιώθω μια απίστευτη ταχυπαλμία. Τα μάτια μου είναι ανοιχτά και κοιτάω το ταβάνι όσο ο Άρης επιτίθεται ξανά στο στήθος μου. 

Ας γίνει λοιπόν. 

Άννα κορίτσι μου ηρέμησε. Ένας πόνος είναι στην αρχή. Κάτι στιγμιαίο. Ένα τσίμπημα. Θα περάσει. Ούτε που θα το καταλάβεις. 

Κλείνω τα μάτια μου.

Σκατά

Τα ανοίγω ξανά.

"Μπορείς να το πας αργά στην αρχή?" τον ρωτάω. 

Δεν μου απαντάει. Το μόνο που ακούω είναι ένα "μμμ". Τον κοιτάω. Έχει τα μάτια του κλειστά και γλείφει τις ρώγες μου.

Λες να το κατάλαβε, ή όχι ακόμη?

"Γίνεται να μείνεις μέσα μου μέχρι να συνηθίσω το μέγεθος σου? Θα σου πω εγώ πότε θα ξεκινήσεις να κουνιέσαι" κάνω άλλη μια προσπάθεια. Ε αυτό κάνει μπαμ! Θα το καταλάβει.

Ο Άρης αφήνει το στήθος μου και τοποθετεί το σώμα του καλύτερα ανάμεσα στα πόδια μου. Σκύβει και πλησιάζει τα χείλη μου "Δίνεις πάντα οδηγίες στον άλλον πριν το κάνεις? Γιατί εμένα με ξενερώνει αυτό. Ξέρω τι κάνω μωρό μου. Δεν με λένε τυχαία Θεό του σεξ. Σταμάτα να μιλάς και απόλαυσέ το" λέει και ξεκινάει να με φιλάει με πάθος.

Γαμώτο! Τι πρέπει να κάνω για να το καταλάβει? Να του το ζωγραφίσω?

Νιώθω μια ενόχληση στην είσοδο του κόλπου μου. Ο Άρης πιέζει λίγο και ξανατραβιέται προς τα έξω. Κάνει αυτήν την κίνηση ξανά και ξανά. Το σώμα μου σφίγγεται.

Σταματάει το φιλί μας και κοιτάζει το σημείο που προσπαθούν να ενωθούν τα σώματά μας. Προσπαθεί πάλι να μπει. Αλλά και πάλι τραβιέται προς τα έξω. "Είσαι πολύ στενή. Δυσκολεύομαι να μπω" με το χέρι του ανοίγει περισσότερο τα πόδια μου. 

"Λογικό δεν είναι?" τον ρωτάω.

Δεν μπορεί, τώρα το κατάλαβε. Σίγουρα.

"Γιατί να είναι λογικό?"

Σκατά κατάλαβε.

Προσπαθεί και πάλι να μπει. Αλλά τίποτα. Κάνει ακόμη μερικές προσπάθειες ώσπου...

Ξαφνικά σταματάει κάθε του κίνηση. Παγώνει. Μένει κοκαλωμένος στην θέση του. Δεν είμαι σίγουρη αν αναπνέει. 

Το κατάλαβε.

Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα, στρέφει το πρόσωπό του με αργές κινήσεις στο δικό μου. 

Τα μαύρα του μάτια με καίνε. Το πρόσωπό του έχει πάρει μια έντρομη έκφραση. Συνεχίζει και με καρφώνει με το βλέμμα του. Διακρίνω θυμό? Τι σκατά?

"ΕΊΣΑΙ ΠΑΡΘΈΝΑ??????"