Kεφάλαιο 19

Στέλιος

"Είστε μαζί?" η φωνή του θείου Γιώργου βγαίνει βαθιά και άγρια από μέσα του. 

Ανακάθομαι αμήχανα στην θέση μου στην πρώτη σειρά, ξεσταυρώνω και σταυρώνω ξανά τα πόδια μου. 

"Εγώ με την κόρη σου? Ούτε καν" του αποκρίνομαι. Εντάξει δεν είμαι κανένας μαλάκας να βγάλω μόνος μου τα μάτια μου. Η Όλγα ήταν κάθετη, δεν θέλει λέει να το μάθει ο μπαμπάς της ότι είμαστε σε σχέση. Που σε σκατά σχέση είμαστε δηλαδή γιατί ένας μήνας πέρασε και ακόμη δεν μου έκατσε. 

Κοιτάω φευγαλέα τον καβάλο μου.

Καημένα μπαλάκια.. ή από την αγαμία θα πάτε ή από τα χέρια του θείου Γιώργου.. πάντως όπως και να έχει μια φορά καθαρή δεν την βγάζετε. 


Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ.

Εγώ φταίω που της έταξα σχέση.


"Δεν με πείθεις και πολύ" ο θείος Γιώργος επιμένει. "Δεν είναι μόνο ότι έναν μήνα τώρα στα οικογενειακά τραπέζια κοιτιέστε συνωμοτικά αλλά ήρθες και σήμερα στην παράσταση της.. πρώτη φορά.. πρώτη φορά στα χρονικά ήρθες να την δεις να χορεύει.. είναι τυχαίο το γεγονός?" 

Καρφώνω το απαθές βλέμμα μου στην άδεια σκηνή μπροστά μου. Φυσικά και δεν είναι τυχαίο. Ευελπιστώ μετά το σημερινό να μαλακώσει και να την πηδήξω στην μπέμπα μου. Αλλά αυτό αν το πω στον θείο Γιώργο δεν θα ζήσω όχι για να γαμήσω αλλά ούτε και για να δω την Όλγα μου να χορεύει. Και κάτι τέτοιο δεν το θέλω. Όχι όχι. Θέλω να πηδήξω. Σήμερα. 

"Βρε αγάπη μου άσε το παιδί ήσυχο" η θεία Δώρα επεμβαίνει. "Εγώ ζήτησα από την Άννα να έρθουν οικογενειακώς να δουν την παράσταση της Όλγας μας. Είναι και η επιτροπή από το LCDS εδώ.. μετράει μια γεμάτη αίθουσα και ένα ένθερμο χειροκρότημα δεν το αντιλαμβάνεσαι?"

Πάλι καλά.

Πάλι καλά που αν και ξανθιά είναι έξυπνη. 

Είναι έξυπνη.. είναι εύστροφη.. είναι γάτα. 

Ναι η πεθερά μου είναι γάτα. 


Κοιτάω το πάτωμα. 

Κοιτάω ξανά την σκηνή. 

Κοιτάω ξανά το πάτωμα. 


Η ποια μου?


Αναστενάζω βαριά. 

Ω Θεέ μου.. η αγαμία μου προκάλεσε μαλάκυνση στον εγκέφαλο. 

Δεν είμαι καλά.

Δεν είμαι καθόλου μα καθόλου καλά. 


"Σταματήστε να μιλάτε η παράσταση αρχίζει" ψιθυρίζει με νεύρο η Ζωή από τα αριστερά μου. Ναι από την μια έχω την χαζοβιόλα και από την άλλη τον κέρβερο. Ωραία παράσταση θα δω. 

Ξαφνικά τα φώτα της αίθουσας κλείνουν και ένας μεγάλος προβολέας δίνει ένα απαλό ροζ χρώμα στην σκηνή. 

"Αν.. σε περίπτωση που.. σας πιάσω μαζί.. να φιλιέστε.. να χαϊδεύεστε.. να αγγίζεστε.. να κάνετε το οτιδήποτε.. βρες μέρος να κρυφτείς" ο θείος Γιώργος έχει χώσει το στόμα του μέσα στο αυτί μου. "Δεν είναι μόνο ότι θα σου κόψω τα αρχίδια.. όχι.. θα στα ψήσω και μετά θα στα βάλω να τα φας κιόλας αντιλαβού?" 

Παγώνω

Παγώνω ολόκληρος

Και πονάω

Και μόνο στην σκέψη πονάω πολύ

"Σου είπα θείε εγώ με την Όλγα δεν είμαστε μαζί" το παίζω τρελός και ξεμπερδεύω. Εντάξει όσο καύλα και αν είναι το Ολγάκι μου δεν αξίζει να ρισκάρω το μεγαλύτερο προσόν μου. Τα αρχίδια μου τα θέλω. Και τον τεράστιο επίσης. 

Ο θείος Γιώργος τοποθετεί το ένα του χέρι γύρω από τους ώμους μου και το άλλο του χέρι στον-

ΑΟΥΤΣ ΑΟΥΤΣ ΑΟΥΤΣ ΑΟΥΤΣ

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΑΜΩ

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΑΓΑΜΙΑ ΜΟΥ ΓΑΜΩ

ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΤΟ ΤΡΑΓΙΟ ΓΑΜΩ ΓΑΜΩ ΓΑΜΩ

"Άκου με καλά κωλόπαιδο ελπίζω μόνο τα τσιγάρα που βρήκα στην τσάντα της να είναι δικά σου.. και γενικά.. αν υποπτευθώ ότι εσύ την παρασύρεις.. ότι εσύ την πιέζεις να κάνει πράγματα που δεν θέλει.." ο θείος βάζει ακόμη περισσότερη δύναμη στον στραγγαλισμό των αρχιδιών μου "δεν θα ζήσεις.. εκείνη θα καταλήξει εσώκλειστη σε σχολείο και εσύ δυο μέτρα κάτω από την γη έγινα κατανοητός?" 

Α-

Αν-

Ανά-

Ανάσα

Δεν μπορώ να πάρω ανάσα. 

"ΓΑΜΩ ΤΟ ΞΕΡΟ ΣΟΥ ΤΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕΣ?" ο θείος ψιθυρίζει έντονα στο αυτί μου. Και στραγγαλίζει ακόμη πιο έντονα το αυτό μου. 

Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.

Δάκρυα τρέχουν από τις άκρες των ματιών μου. 

"Όμορφα" ο κέρβερος επιτέλους με αφήνει και..

 Η καρδιά μου.. 

Τα αρχίδια μου.. 

Αυτό ήταν.. ο τεράστιος σήμερα πέθανε.

"Τι λέτε τόση ώρα μωρό μου?" ακούω την θεία Δώρα να ζουζουνίζει με γλυκιά φωνή στον θείο. 

Αφήνω την ανάσα που κρατούσα τόση ώρα να βγει αργά αργά από μέσα μου και ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου. 

"Τίποτα αγάπη μου να εδώ ευχαριστούσα τον ανιψιό μας που ήρθε να δει την παράσταση" 

Παρακαλώ δεν κάνει τίποτα. 

Μόνο έναν στραγγαλισμό δυο αρχιδιών 

Και κανά δυο τρεις απειλές. 

Μόνο.

"Αρχίζει!" η χαζοβιόλα από δίπλα μου ζητωκραυγάζει. "Θεέ μου αρχίζει!" 

Αμέσως στην αίθουσα εξαπλώνεται ένα δυνατό χειροκρότημα. Μακάρι να μπορούσα να χειροκροτήσω και εγώ.. θα το ήθελα πολύ.. όμως τα χέρια μου είναι σε στάση άμυνας.. ακριβώς δίπλα από τον καβάλο μου.. και σε θέση ετοιμότητας έτσι ώστε αν ο θείος επιχειρήσει να κάνει ξανά κάτι παρόμοιο να με προστατεύσω.. να με προστατεύσω από έναν πιθανό ευνουχισμό. 

"Μα δεν είναι πανέμορφη?" με ρωτάει η Ζωή από δίπλα μου και αμέσως το μάτι μου πέφτει πάνω στο κορίτσι μου που-

Γουρλώνω απευθείας τα μάτια μου. 

Δαγκώνω απευθείας τα χείλη μου. 

ΤΙ ΦΟΡΑΕΙ

ΤΙ ΤΟΛΜΑΕΙ ΚΑΙ ΦΟΡΑΕΙ

Ή ΜΑΛΛΟΝ ΤΙ ΤΟΛΜΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΡΑΕΙ

Η Όλγα στέκεται ξυπόλυτη στην άκρη της σκηνής με ένα κόκκινο σουτιέν από πάνω και ένα ψιλόμεσο τζιν σορτσάκι από κάτω. Ο Δημήτρης με το που ξεκινήσει η μουσική την πλησιάζει.. την αγγίζει και-

Ω ΘΕΕ ΜΟΥ

ΦΑΝΗΚΕ Ο ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ

ΤΗΝ ΓΥΡΙΣΕ ΑΝΑΠΟΔΑ ΚΑΙ ΦΑΝΗΚΕ Ο ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΚΩΛΟΣ 

"Αυτό που γυαλίζει στον αφαλό της τι είναι Δώρα?" ο κέρβερος κοιτάει επίμονα την κοιλιά της μικρής ξεροκέφαλης ξανθιάς χορεύτριας και-

Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

Ο Δημήτρης μόλις την ξάπλωσε στο πάτωμα και σκέπασε το κορμάκι που κανονικά θα έπρεπε να σκεπάζω εγώ και μόνο εγώ με το ψηλό λεπτό φλώρικο δικό του. 

Θα την σκοτώσω.

Αν τολμήσει και χορέψει ξανά με αυτόν θα την σκοτώσω. 

"Τρύπησε τον αφαλό της? Δώρα σκουλαρίκι είναι αυτό που φαίνεται? Βλέπω καλά?" ο θείος ανακάθεται στην θέση του και κοιτάει καλύτερα την ετοιμοθάνατη κοπέλα μου που εκείνη την στιγμή-

Σηκώνομαι απευθείας όρθιος.

ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕ?

ΕΙΔΑ ΚΑΛΑ? 

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΗΝ ΣΗΚΩΣΕ ΨΗΛΑ.. Η ΟΛΓΑ ΤΟΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕ?

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑΣ Ή ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΤΡΩΩ ΚΕΡΑΤΟ?

Και δεν είναι μόνο αυτό.. 


ΕΜ ΝΑ ΤΡΩΩ ΚΕΡΑΤΟ ΕΜ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΔΑΩ ΚΙΟΛΑΣ?

Αυτό πάει πολύ.. αυτό πάει πάρα μα πάρα πάρα πολύ. 


"Τι σηκώθηκες όρθιος εσύ?" ο θείος με πιέζει να κάτσω και πάλι κάτω στην θέση μου. 

Σφίγγω δόντια. 

Σφίγγω γροθιές. 

Σφίγγω σώμα.

Θα την χωρίσω. Με το που τελειώσει αυτήν η παρωδία θα την στείλω από εκεί που ήρθε. Δεν θα επιτρέψω να με ρεζιλεύει εμένα με αυτόν τον τρόπο μια ξανθιά χορεύτρια. Μα να είμαστε σε σχέση, να μην πηδιόμαστε και να χαμουρεύεται επί σκηνής με έναν άλλον? Μπροστά σε τόσους φίλους και γνωστούς? Είναι σοβαρή?

"Δεν χορεύουν υπέροχα?" η Ζωή θέλει να πεθάνει, δεν εξηγείται αλλιώς. 

"Το έχουν.." της απαντάει από την άλλη ο φλώρος της. "Είναι καταπληκτικό ζευγάρι.. η χημεία τους είναι απίστευτη" 


Π α γ ώ ν ω


Είναι ζευγάρι?

Έχουν χημεία?

Και μάλιστα είναι και απίστευτη?


"Πού πας εσύ?" με ρωτάει η χαζοβιόλα με το που σηκωθώ ξανά όρθιος. 

"Για τσιγάρο" της απαντώ και κάνω τα αδύνατα δυνατά για να μην ανέβω εκεί πάνω, σύρω την γκόμενα μου από το μαλλί και την πάω έξω να της εξηγήσω τι σημαίνει να είσαι σε σχέση με τον Στέλιο Ιωάννου. 

"Δώρα σκουλαρίκι είναι αυτό κόβω το κεφάλι μου και της κόρης σου επίσης" ο θείος φανερά θυμωμένος σηκώνεται και αυτός απότομα όρθιος. "Θα την σκοτώσω.. με το που τελειώσει όλο αυτό θα την-"

Ξαφνικά την πρόταση του Γιώργου και τα βήματα τα δικά μου διακόπτει ένα δυνατό, μακρόσυρτο χειροκρότημα. Η παράσταση έλαβε τέλος και η σχέση μας επίσης. Γιατί αν νομίζει το Ολγάκι ότι θα επιτρέψω να χορέψει ξανά.. είναι πολύ γελασμένη.. είναι πάρα μα πάρα πολύ πολύ γελασμένη. Οπότε θα πρέπει να αποφασίσει σήμερα. 


Ή εγώ ή ο χορός

Τέλος


https://youtu.be/zSgkuqaZJfo


Τοποθετώ το τσιγάρο στο στόμα μου. 

Τραβάω. 

Καταπίνω. 

Φυσάω.

Τι να μου κάνει το κανονικό τέτοιες ώρες.. εγώ για να ηρεμήσω μαύρο θέλω.. μαύρο κατάμαυρο.. πίσσα.. 

Κοιτάω τον Δημήτρη που έχει αγκαλιά την Όλγα μου και γύρω τους έχουν μαζευτεί καμία δεκαπενταριά άτομα. Όλοι τους είναι χαμογελαστοί, ευτυχισμένοι και ενθουσιασμένοι. 

Πίσσα. 

Πίσσα και πούπουλα.

Πρώτα θα τον περάσω με πίσσα και μετά με πούπουλα.

Για να μάθει να αγγίζει το δικό μου το κορίτσι. 

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ

ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΜΟΥ


"Λοιπόν?" η μικρή ξανθιά χορεύτρια με πλησιάζει δειλά δειλά. "Πώς σου φάνηκε? Σου άρεσε?" με ρωτάει με ένα τεράστιο χαμόγελο να φωτίζει το πανέμορφο πρόσωπο της. 

Ρίχνω κάτω το τσιγάρο, το σβήνω με το σταράκι μου και της πετάω με δύναμη την ανθοδέσμη στα μούτρα της. Της πήρα και λουλούδια ο μαλάκας! Λουλούδια! Για να την ευχαριστήσω! Και αυτή τι έκανε? Φασώνονταν με τον Δημήτρη στην σκηνή!

"Δεν θα χορέψεις ξανά" της δίνω τελεσίδικο και παίρνω την πιο σκληρή έκφραση που διαθέτω.

Αμέσως η Όλγα γουρλώνει τα καταγάλανα ματάκια της. 

"Ορίστε?" απορεί και με κοιτάει λες και είμαι εξωγήινος.

Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ?

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ?

"Κοριτσάκι μου το παίζεις χαζή ή είσαι?" την πιάνω με δύναμη από το γυμνό μπράτσο της και μας μετακινώ στον στενό διάδρομο δίπλα από την σκηνή. Τον έκοψα τον ψηλό πως μας κοιτούσε, δεν είμαι μαλάκας, τα θέλω τα αρχίδια μου. 

"Μωρό μου τι λες?" η Όλγα τοποθετεί τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και κολλάει το ημίγυμνο σωματάκι της πάνω στο δικό μου. 

Ε μα φυσικά τώρα ντύθηκε!!!

Πριν όμως.. όλα στην φόρα!!!

Τα είχε όλα στην φόρα!!!

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ ΓΑΜΩ

Που στην τελική..

Ούτε αυτό δεν κάνω. 

Ούτε καν την γαμάω.

"Σου είπα δεν θα χορέψεις ξανά και τέλος" της το ξεκαθαρίζω και την απομακρύνω όπως όπως από πάνω μου. "Και μάζεψε τα πράγματα σου να φύγουμε, έφτασε η στιγμή να πηδηχτούμε, έναν μήνα κρατιέμαι δεν αντέχω άλλο" 

Αμέσως το Ολγάκι καρφώνει έντονα τα ματάκια της στα δικά μου. 

Μαύρο στο γαλάζιο. 

Απάθεια στην απορία. 

"Τι εννοείς δεν θα χορέψω ξανά? Με κοροϊδεύεις? Γιατί να το κάνω αυτό? Ο χορός είναι το πάθος μου, ζω για αυτό, αναπνέω για αυτό" 

Χαμογελάω λοξά. 

Νόμιζα για εμένα ζούσε. 

Νόμιζα για εμένα ανέπνεε. 

"Στα παπάρια μου ρε Όλγα" της απαντώ βαθιά πληγωμένος. Γιατί ούτε και για αυτήν είμαι τα πάντα, για κανέναν δεν είμαι τα πάντα, για κανέναν. "Δεν πρόκειται να κάτσω να βλέπω την γκόμενα μου να μου τα φοράει επί σκηνής με τον κάθε Δημήτρη, τόσο δύσκολο σου είναι να το αντιληφθείς?" 

Η Όλγα παίρνει μια βαθιά ανάσα και με κοιτάει με μάτια γουρλωμένα.

"Δεν φασωνόμασταν αλλά χορεύαμε.. μην μου πεις ότι δεν είδες την διαφορά να χαρείς" μου απαντάει η για λίγο ακόμη κοπέλα μου φανερά θιγμένη. 

Α θίγεται κιόλας.

Εγώ τρώω το κέρατο και αυτή θίγεται. 

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ

"ΣΟΥ ΈΧΩΣΕ Ή ΔΕΝ ΣΟΥ ΈΧΩΣΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΓΑΜΩ?"

"Δεν ήταν αυτό που-" την πιάνω με δύναμη από τον λαιμό, την κολλάω στον τοίχο και την αναγκάζω να σκάσει. 

Τώρα μιλάω εγώ. 

"ΣΕ ΑΓΓΙΖΕ ΣΕ ΧΟΥΦΤΩΝΕ ΣΟΥ ΕΠΙΑΝΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟ ΒΥΖΙ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣΕ ΣΕ ΦΑΣΩΝΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΡΕΛΟ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΙΔΑ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΙΔΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΑΡΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ. ΌΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΕΊΜΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ ΌΤΙ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ. Ή ΤΟΝ ΧΟΡΟ Ή ΕΜΕΝΑ"

Τελειώνω την πρόταση μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα. Ελπίζω να διαλέξει τώρα και να διαλέξει σωστά. Γιατί εγώ δεν της κάνω τα χατίρια έναν μήνα τώρα για να επιλέξει να φασώνεται πάνω σε σκηνές με τον Δημήτρη και να λέει ότι υποτίθεται χορεύει. Και σιγά τον χορό στην τελική. Η γιαγιά μου η Ζωίτσα καλύτερα χορεύει. 

"Με πονάς" παραπονιέται η Όλγα και προσπαθεί να πάρει το χέρι μου γύρω από τον λαιμό της. Παρατηρώ που από το πλάι των κλειστών ματιών της τρέχουν δάκρυα και.. 

Εμ.. 

Δηλαδή..

Ξεροκαταπίνω

Αφήνω ελεύθερο το κράτημα μου και κάνω ένα βήμα πίσω.


Δεν θέλω να την πονάω γαμώ. 

Το μισώ να της προκαλώ πόνο. 

Το μισώ πολύ.


"Μην μου το κάνεις αυτό" μου ψιθυρίζει με τρεμάμενη φωνή και ταυτόχρονα τρίβει απαλά το δέρμα του λαιμού της. "Εντάξει το δέχομαι να μην σου άρεσε αυτό που είδες πάνω στην σκηνή.. αλλά.. σε παρακαλώ.. μην με βάλεις να διαλέξω ανάμεσα σε εσένα και στον χορό" 

Χαμογελάω λοξά. 

Δεν υπάρχει περίπτωση. 

Εγώ κερατάς δεν γίνομαι. 

"Σας είδα και εγώ και μαζί όλη η αίθουσα που σε φιλούσε και που σε χούφτωνε" της απαντώ με νεύρο. "Δεν γουστάρω ρε φίλε η γκόμενα που πηδάω- ή μάλλον όχι ή γκόμενα που δεν πηδάω γιατί δεν μου κάθεσαι- να φασώνεται με έναν άλλον άνδρα. Και στην τελική τώρα που το σκέφτομαι που ξέρω εγώ ότι δεν κάθεσαι να σε γαμήσω γιατί ήδη σε πηδάει ο Δημητράκης? Που ξέρω ότι δεν είσαι ήδη χορτασμένη από τον πούτσο της μπαλαρίνας και που-"

Χαστούκι

Την πρόταση μου διακόπτει ένα δυνατό, σκληρό χαστούκι. 


Άουτς

Αυτό πόνεσε.

Και πόνεσε πολύ.


"Εγώ Στέλιο σε αγαπάω" η φωνή της Όλγας τρέμει, όπως τρέμει και το χέρι της πάνω στο μάγουλο μου. "Εγώ Στέλιο σε αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ που δεν αντέχω να με αγγίζει άλλος, δεν μπορώ να με φιλάει άλλος, δεν θέλω να με πηδάει άλλος" οι παλάμες της απαλές και υγρές με αναγκάζουν να γυρίσω το πρόσωπο μου προς το μέρος της. Το σκληρό βλέμμα μου καρφώνεται απευθείας στο πληγωμένο δικό της. Κοιτάζω τα καταγάλανα ματάκια της και το μόνο που διακρίνω είναι έναν πόνο.. έναν βαθύ.. έναν αβάσταχτο πόνο.

Μα τι έκανα ο μαλάκας?

Πλήγωσα το κορίτσι μου?

"Ο Δημήτρης είναι φίλος μου, έχει σχέση και μάλιστα μου είπε να βγούμε τετράδα σήμερα το βράδυ να γιορτάσουμε την επιτυχία της παράστασης" η Όλγα ψιθυρίζει πάνω στα χείλη μου. "Μπορεί εσένα να μην σου άρεσε αυτό που είδες, να το θεώρησες πρόστυχο ή προκλητικό, αλλά έτσι είναι η τέχνη, απελευθερωμένη από ταμπού και προκαταλήψεις, και εγώ είμαι μέρος της" 

Παίρνω αμέσως το βλέμμα μου από το δικό της και κοιτάω τον άδειο διάδρομο δίπλα μας. 

Δηλαδή αυτό τι σημαίνει.. ότι προτιμάει τον χορό από εμένα?

"Δεν θέλω να σταματήσω να χορεύω.. είναι το πάθος μου.. είναι ο έρωτας μου.. αλλά η βαθιά μου αγάπη είσαι εσύ Στέλιο.. είσαι εσύ μωρό μου.. στο λέω ανοιχτά χωρίς φόβο.. χωρίς συστολή.. χωρίς ενδοιασμό.. σε αγαπάω.. σε αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ που δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.. για αυτό σε παρακαλώ.. μην.. μην μου το κάνεις αυτό.. μην με βάλεις να επιλέξω ανάμεσα στους δυο λόγους για τους οποίους υπάρχω.. μην με βάλεις να εγκαταλείψω ούτε τον χορό.. αλλά ούτε και εσένα.."


Ανοιγοκλείνω αμήχανα τα βλέφαρα μου. 

Δαγκώνω νευρικά τα χείλη μου. 

Τρίβω με μανία το μέτωπο μου. 


Με αγαπάει?

Η Όλγα μου είπε ότι με αγαπάει?


"Εντάξει δεν περιμένω να μου πεις ότι με αγαπάς και εσύ και ας το νιώθω.. και ας το πιστεύω ότι κάπου βαθιά μες στην καρδιά σου υπάρχει υπέρμετρη αγάπη για εμένα.. απλά πες μου ότι με καταλαβαίνεις.. πες μου ότι θα είσαι δίπλα μου.. πες μου ότι ακόμη και αν δεν σου αρέσει το γεγονός ή ο τρόπος με τον οποίο χορεύω εσύ θα-"

"Χορεύεις υπέροχα" την διακόπτω και χώνω τα χέρια μου βαθιά μες στις τσέπες μου. Αλήθεια της λέω πάντως, χορεύει τέλεια, πολύ αισθησιακά, πολύ αληθινά, πολύ παθιασμένα. 

"Σου άρεσε δηλαδή?" με ρωτάει άψυχα το κορίτσι μου και από την χροιά της φωνής της καταλαβαίνω ότι χάρηκε. Ελπίζω και τα ματάκια της να λάμπουν δηλαδή.. να μην είναι βουρκωμένα ή οτιδήποτε τέτοιο.. γιατί εντάξει.. θα νιώσω πολύ μαλάκας και βασικά..

Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ

Γιατί δεν την κοιτάω?

Αρχίδια δεν έχω?

"Μου άρεσες πολύ" παραδέχομαι και κλωτσάω τον αέρα. "Μόνο εσύ όμως.. ο Δημήτρης ήταν αδιάφορος" ναι αδιάφορος ήταν, πολύ αδιάφορος, και στην τελική αφού δεν το έχει γιατί χορεύει? Άσε που αυτές είναι και γυναικείες δουλειές. 

"Είμαστε ζευγάρι" μου λέει η Όλγα και με τσιμπάει ελαφρά στην κοιλιά μου. 

Ναι το έχω εμπεδώσει. 

Εγώ και η Όλγα είμαστε ζευγάρι. 

Αν και τα ζευγάρια πηδιούνται αλλά ας μην το αναφέρω τώρα αυτό. 

"Είμαστε ζευγάρι με τον Δημήτρη και από την στιγμή που σου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο χόρεψα εγώ θα-"

Σηκώνω απότομα το βλέμμα μου πάνω στο δικό της και την κοιτάω τόσο θανατηφόρα που το κορίτσι μου σταματάει αμέσως την πρόταση της. Από μόνη της. Εγώ απλά την κοίταξα. Με ένα απειλητικό βλέμμα. Με ένα πολύ απειλητικό βλέμμα. 

"Στον χορό" η ξανθούλα κολλάει το σώμα της πάνω στο δικό μου και τρίβει την μύτη της με την δικιά μου. "Στον χορό μωρό μου είμαστε ζευγάρι.. μόνο στον χορό.. γιατί εκτός σκηνής.. γιατί χωρίς μουσική.. ο Δημήτρης έχει την σχέση του.. και εγώ έχω την δική μου.. εγώ έχω εσένα.. εγώ έχω την αγάπη μου σωστά?" 

Το κορίτσι μου με κοιτάει μα νάζι. 

Και εγώ την κοιτάω με δυσπιστία. 

"Μόνο εμένα έχεις έτσι?"

Ζητάω την επιβεβαίωση. 

Ή μάλλον όχι.. την απαιτώ. 

"Μόνο εσένα" 

Η Όλγα μου με φιλάει πεταχτά και με αναγκάζει να τυλίξω τα χέρια μου γύρω από το κορμάκι της. Αμέσως το σώμα μου ανταποκρίνεται στα χάδια της. Οι παλάμες μου ταξιδεύουν στο σωματάκι της, η γλώσσα μου διεκδικεί την δική της, η πούτσα μου συσπάται. Όλο το σώμα μου όλο, όλο ανταποκρίνεται στην Όλγα, όλο. Μα τι στον πέοντα μου προκαλεί αυτή η γυναίκα τι?

"Μόνο εσένα.. μόνο" 

Το κορίτσι μου ψιθυρίζει λόγια αγάπης ανάμεσα στο φιλί μας. 

Επίτηδες το κάνει.. θέλει να σκληρύνω και άλλο.. είναι πασιφανές.

"Σου αρέσει να με ταλαιπωρείς έτσι?" την ρωτάω και την κολλάω με δύναμη στον τοίχο. 

Θέλω να την πηδήξω εδώ και τώρα.

Να της το προτείνω?

"Μου αρέσει να σε αγαπώ" μου απαντάει το κορίτσι μου και τυλίγει τα μακριά ποδαράκια της γύρω από την μέση μου. Γαμώ την πούτσα μου γαμώ πέτρα έγινα. Και για αυτό φταίει η αγαμία. Είμαι σίγουρος. 

"Πάμε να φύγουμε?" της προτείνω και περνάω το χέρι μου μέσα από το σορτσάκι της για να χουφτώσω το κωλαράκι της. 

Εν τω μεταξύ έτσι μου είναι ντυμένη Δεκέμβρη μήνα? 

Θα μου κρυώσει το μωρό μου. 

"Ναι ναι να πάμε μας περιμένουν και τα παιδιά" μου λέει η Όλγα και ξεκινάει να φιλάει και να πιπιλάει το δέρμα του λαιμού μου. 

Ανοίγω απότομα τα μάτια μου. 

Ποια παιδιά?

"Θέλω να σε γαμήσω χωρίς να μας παίρνουν μάτι" της το ξεκαθαρίζω και χώνω το δάχτυλο μου στην τρύπα της. Την πίσω. 

Αμέσως η Όλγα μου τσιτώνεται και σταματάει να με φιλάει και να με χαϊδεύει. "Ο .. ε.. ο.. ο Δημήτρης.. δηλαδή.. εμ.." το κορίτσι μου τραυλίζει και απομακρύνει τα χέρια μου μέσα από το σορτσάκι της. 

Τι δεν θέλει να την πάρω από πίσω?

Αυτό μου λέει?

"Ο Δημήτρης πρότεινε να βγούμε τετράδα να τον γνωρίσεις καλύτερα να δεις ότι έχει και σχέση και να σταματήσεις να γκρινιάζεις για το γεγονός ότι περνάω τόσο χρόνο με τον κολλητό μου" η Όλγα κοιτάει αμήχανα οπουδήποτε αλλού εκτός από εμένα και στρώνει καλύτερα τα ελάχιστα ρούχα που φοράει πάνω της. 

Στενεύω αμέσως τα μάτια μου και σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου. 

"Το ξέρεις ότι δεν μπορείς να με αποφεύγεις ερωτικά για πάντα έτσι?" την ρωτάω έξω από τα δόντια. Με την στάση της εξάλλου με ωθεί στο να πηδήξω καμιά άλλη και αυτό δεν το θέλει είμαι σίγουρος. 

"Μόλις βάλεις μυαλό στο υπόσχομαι" μου απαντάει εκείνη αινιγματικά. 

Την κοιτάω όλο απορία. 

Μα έχω μυαλό. 

Δεν χρειάζεται να βάλω και άλλο.

Τι εννοεί ακριβώς?

Πότε θα το κάνουμε?




θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το κεφάλαιο σε δυο πανέμορφες κοπέλες!! 

HappinessByChoice

και 

Eirinie

σας ευχαριστώ που διαβάζετε την ιστορία μου είστε απίστευτες!!












Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top