PROLOGUE

Giullano

"Talk! Say something." I know where I am. Hindi katulad ng sa sinema pagkatapos mawalan ng malay walang alam kung nasaan sila. I watched her. Nagpunas ito ng mga pinggan.

Hmm.

It's her party. Her grand homecoming. But no one's here or should I say para sa amin lang talaga ito. Pina-prank lang siguro kami napaka childish. This is not me not us.

"I'm awake." Naigtad ito sabay kuha ng mga pirasong bubog na nabasag sa sahig. I didn't help her I let her do it. "Sorry, I wasn't listening. What did you say?" Napatingin ako mukha nito. Nanunubig ang kaniyang pilik mata. Umiyak ba ito nang dahil sa kaniya?

"I already prepared your clothes. Dominggo will help you clean. Manang Carmen!" tawag nito sa mayordoma. "Paki init ng mga natirang pagkain kagabi, manang. Mister Gerarno is hungry. Pakibilisan daw please." Bawat bigkas ng mga salita nito ay katugma ng expression nito sa mukha. Nakaawang ang kaniyang labi. Hindi siya nakapaniwala sa babaeng ito.

Napaka arogante!

Tiningnan niya ito diretso sa mata. I wasn't wrong when I saw her eyes watered. Galing ito sa pag iyak. Gusto niya sanang usisain kung ano ang nangyari. The he remember he was nothing for her.

Never mind.

"Don't ask. Now, we're even."She strutted across the gleaming floor, each stiletto step a crisp declaration of confidence. Her poise  perfectly fit her strong facade and the sounds of her heels keep the room alive and awaken. He watch her swaying her hips unintentionally. Napapikit siya ng kaniyang mata trying himself to cover his mouth from drooling. Nasa pangalawang hakbang ito patungong hangdanan ng binuka niya kaniyang mata. Nakipagtitigan siya nito. Unti niyang na realize kung saan ito nakatingin. Sa kaniyang tumatayong alaga.

"Bakit?" Nilingon muli ako nito at tinaasan ng kilay. "You didn't help me when I needed you." She sarcastically said.  May ipinapahiwatig ba ito sa kaniya. "Baby, don't act fool, you know what I'm talking about." Diniinan nitong pagbigkas sa unang salita. Nanlisik ang mga mata nito habang Ini emphasizes ang paggamit ng endearment nila pero wala naman iyong silbi.

"Arrogant... " He toast his glass to make her piss. But iyon ang kaniyang akala. Sabay lagok ng kaniyang favorite drink tequila. Bigla nalang itong lumakad pagbalik sa kaniya at inihagis ang mga papeles na dala. He made him believe! Goddamned he was foolish for believing her.

Pinigilan niya ang pagtaas baba ng kaniyang dibdib. Hinapit siya nito at inihiga sa sofa. Pumaibabaw ito sa kaniya pagkatapos niyang itong hagisan ng mga dukumento. She's frowning mad. Naiirita siya sa pagmumukha nito. Mr. Gerarno's thunderous expression darkened his features, he's scowl a palpable manifestation of discontent.

Pinasadahan nito ang nakabalandera niyang dibdib. Ang mainit nitong hininga ang muling bumuhay ng kaniyang kiliti.  She gasped and slightly open her mouth when he's hand place her bellybutton. Pinalandas pa nito ang kamay hanggang sa kaniyang pang upo. She tried to stop from gasping.

"Chillax." Sabay kindat nito sa kaniya. "Reserve your moan later, hon.  I'm not starting, yet." Hiniwakan nito ang mukha niya.

Agad naman itong kumawala ng munting halakhak. May kung ano sa dibdib niya ang ayaw maniwala sa inaasta nito. Muli itong tumigin sa kaniya. I lean closer to distance  away from him. Hinayaan niya lamang itong damhin ang  mukha sa kamay nito. Nag iisip siya sa posibleng gagawin nito sasusunod. She expect small kisses from him but no yumakap ito ng mahigpit sa kaniya. Gusto man niyang makawala sa mga yakap pero nangigibabaw naman ang kagustuhan niyang yakapin ito pagbalik lalo na kung ang mamahaling pabango nito ay nagpabalik niya sa nakaraan.

"Do you remember when I kissed you? Inaala mo parin iyon? It was against my will, sweety.." He simply smiled at me at mapakla akong tiningnan. Tinapik pa nito ang aking balikat habang yakap yakap si Yuri.

Nanginginig ako sa galit. Gusto ko siyang saktan. Sampalin. Murahin! Ako pa yata ang mapahiya sa inasta niya ngayon and my friends right there? They just stood up and watch me crying in our rooftop making a scene. No one defended me not even my side. Kahit nanlalabo ang aking aking paningin ramdam ko parin ang mga matang mapanghusga sa akin. They just laugh and make fun of me when Yuridia friends poured a spaghetti sauce on my face. Even, Vic my suitor na nabasted ko last year were taking a video of what happened. Sarap hampasin!

"Pero kung sa tanong mo naman kung Ikaw pa ba? Alam mo naman na It was never about you, Rho. You were never an option. Kaya nung umalis ka... Wala akong pakialam." Umiling ito bumuga ng hangin bago niya ulit ako tiningnan at prinangka na naman. "I don't like girls like you, you're not for me. Naintindihan mo iyon?" Malumanay niyang paulit ulit sa huling salita. Pinilit kung umiwas ng tingin sa kaniya when he cupped my face at sinugurong naintindihan ko ang kaniyang salita.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top