POV Reinout

Pieter en ik hebben een hele lange tijd gekletst met onze tante. Ook hebben we kennis gemaakt met de dienstmeisjes die ons bij de deur binnen lieten. Het blijkt dat ze heksen in opleiding zijn. 'Oké, laten we maar eens bij de Rode Draak gaan kijken.' zegt mijn tante nadat we uitgekletst zijn. 'Oké!' zeggen Pieter en ik tegelijkertijd. We lopen naar door de gang naar een grote deur, alleen de deur staat niet dicht, zoals het hoort te zijn. Onze tante kijkt verschrikt naar de openstaande deur. 'Huh? Wat?' vraagt ze aan zichzelf. 'Ik had de deur toch dichtgedaan toen ik hier wegging?' Ze loopt door de deur de ruimte binnen, wij lopen achter haar aan. Ze blijft in de deuropening staan met een geschrokken blik op haar gezicht. 'Ze.... ze is weg.' mompelt ze. Wij kijken haar met een verbaasde blik aan. 'De Rode Draak is weg.' zegt ze. 'Oh, dat is niet zo best.' zeg ik. 'Dan zullen we maar snel achter haar aan moeten.' zegt Pieter. 'Ja.' zeg ik. 'Laten we gaan.' 'Jullie kunnen niet gaan!' zeggen de dienstmeisjes verdrietig en ze kijken omlaag. 'We komen terug.' zeg ik en ik til het gezicht omhoog van het meisje dat tegenover mij staat. Ze kijkt me met verdrietige ogen aan en geeft me dan een knuffel. Ik knuffel haar terug. 'Oké.' zegt het meisje met een zucht. 'Dan zien we jullie later.' We lopen ervandoor en voordat we het kasteel uit zijn, draaien we ons om naar de meisjes. Ze kijken ons verdrietig aan maar glimlachen wel naar ons. We zwaaien naar hen en ze zwaaien terug.

POV Anna

'Kunnen we misschien stoppen?' vraagt Janique zeurderig. 'Het is al bijna midden in de nacht!' 'Oké, ik vind het goed.' zeg ik. Janique nestelt zich uitgeput op de grond en valt direct in slaap. 'Laten we ons kamp hier even opslaan.' zegt Brian. 'Oké, is goed.' zeg ik. Iedereen heeft zijn eigen taak, die hij of zij binnen no time uitvoert. Ik zie dat Neville als eerste klaar is met zijn taak en dat hij tevreden er naar kijkt. Hij went zijn blik even af van waar hij mee bezig was en kijkt rond. Zijn blik blijft hangen bij Mia. Wacht eens even, ik herken die blik. Dat is de blik die mijn oom en tante altijd aan elkaar gaven. Die vieze misselijk makende blik van verliefdheid! Ik doe moeite om mijn braaksel binnen te houden, vooral omdat ik voor het vuur sta en ik het niet wil doven. Ik loop een klein stukje naar Neville toe om zijn blik beter te kunnen bekijken. Hij kijkt dromerig naar Mia, die schijnbaar niets door heeft. Ik geef een klein kuchje en Mia draait zich verbaasd naar me om. Ik wenk mijn blik naar Neville toe. Mia kijkt naar Neville en begint dan te blozen. Oké, hier moet ik iets aan doen. Ik besluit om Neville er later op aan te spreken

Een paar minuten later ligt iedereen te slapen in zijn of haar slaapzak. Ik nestel me op de grond en staar een beetje voor me uit. Ik denk er over na hoe ik Neville en Mia zou kunnen koppelen. Ik word uit mijn gedachten geschud door een stem. 'Waar denk je aan?' vraagt de stem. Ik wenk mijn hoofd naar links en zie dat Maik naast me staat. 'Uhm... aan niets.' zeg ik. Hij kijkt me met een vreemde blik aan, die ik niet kan plaatsen. 'Ga maar slapen.' zeg ik snel voordat hij nog een weerwoord kan geven. Hij rolt met zijn ogen en draait zich om, langzaam loopt hij terug naar zijn slaapzak. Ik zucht als ik zie dat hij al bijna ligt te slapen. Ik vind dat ik ook maar moet gaan slapen. Dat koppelen komt morgen wel. Ik ga op de grond liggen en val al snel in slaap.

De volgende ochtend word ik vroeg wakker. Ik kijk om me heen en zie dat er nog niemand wakker is. Als Neville nou als eerste wakker word, dan zou ik hem misschien zover kunnen krijgen dat hij zijn gevoelens daadwerkelijk aan Mia toont. Ik staar een tijdje voor me uit, maar zie dan iets in mijn linker ooghoek bewegen. Ik kijk naar links en zie dat Neville is opgestaan en naar me toe komt gelopen. 'Jij bent vroeg wakker.' zegt hij. Ik knik naar hem. Dan ga ik op de vlak voor hem staan. 'Ik moet je iets vertellen.' zeg ik en ik kijk hem doordringend aan. Hij kijkt een beetje zenuwachtig mijn kant op. 'Oh, wat dan?' weet hij maar net uit te brengen. 'Hoe jij naar Mia kijkt. Het lijkt wel alsof je verliefd op haar bent.' zeg ik. Neville kijkt me geschrokken aan. 'Heb ik gelijk?' vraag ik dan maar. Neville kijkt naar de grond en knikt dan. 'Waarom vertel je het dan niet aan Mia?' vraag ik. Hij tilt zijn hoofd weer op. 'Waarom wel?' vraagt hij. 'Omdat ik zeker weet dat Mia hetzelfde voelt voor jou.' zeg ik. 'Hoe weet je dat dan?' vraagt Neville. 'Ik ben dan misschien een draak, maar ik weet echt wel iets van menselijke gevoelens en hoe ze die uiten.' zeg ik en ik rol met mijn ogen. 'Oké, ik doe het.' zegt Neville, maar iets in zijn ogen doet me denken dat hij niet helemaal zeker is van zijn beslissing. 'Ik ben trots op je.' zeg ik.

POV Neville

Ik kijk Anna aan. Ze weet het echt zeker dat Mia verliefd op mij is. Ik kan het zien in haar ogen dat ze er honderd procent van overtuigd is. Ik weet het alleen nog niet zo goed, maar ik heb nu al tegen Anna gezegd dat ik het zou doen. We hebben afgesproken dat ik direct naar Mia toe moet gaan als ze wakker is. Ik kijk weer voor me uit naar alle slapende mensen. Eén voor één worden er mensen wakker en komen ze bij ons zitten. Ik houd mijn ogen gefocust op de plek waar Mia slaapt. Ik zie dat er wat beweegt. Mia komt omhoog en kijkt slaperig om zich heen. Nu moet ik het doen. Ik kijk naar Anna, ze glimlacht naar mij. Ik sta op een loop naar Mia toe. 'Goedemorgen.' zeg ik. Mia kijkt me aan en begint dan direct te blozen. 'Goedemorgen.' stamelt ze en ze kijkt naar beneden. Ik steek mijn hand uit, om haar op te trekken. Ze pakt mijn hand en ik trek haar met precies genoeg kracht omhoog. Ik staar in haar ogen, maar na een tijdje realiseer ik me dat ik haar hand nog steeds vasthoudt. Ze wordt rood en went haar blik af. Ik herhaal haar acties en trek mijn hand terug voordat het nog ongemakkelijker wordt dan het nu al is. Om meteen ook maar de stilte en de ongemakkelijkheid te doorbreken vraag ik snel: 'Kunnen wij even praten?'  'Oké ?' zeg Mia. 'Kunnen we misschien op een plek praten die een beetje buiten de groep ligt?' vraag ik nerveus. Mia kijkt me vragend aan maar knikt na een tijdje. We lopen een stukje van de groep vandaan. We stoppen bij een klein meertje. Ik draai me om naar haar en kijk haar recht in haar ogen. Ik raap al mijn moed bij elkaar en zeg het dan: 'Ik vind je leuk.' Mia kijkt me geschrokken aan, maar de schrik verdwijnt al snel en ze begint te blozen. 'Ik...ik vind jou ook leuk.' stamelt ze. Ze kijkt me lief aan en geeft me dan een knuffel, haar armen zijn om mijn nek heen en die van mij zijn om haar middel geslagen. 'Dus.... wat nu?' fluistert ze in mijn oor. 'Ik weet het niet.' zeg ik. 'Zijn we nu een stel?' vraagt ze. 'Ik denk het.' zeg ik en ik haal mijn hand door haar haar. Dan geef ik haar een kus op haar wang.

Hier is het dan: een mooi hoofdstuk vol met liefde :)

Wie shippen jullie nog meer of is dit voor nu wel even genoeg???