Chapter 23
NARRATOR'S POV
The king stood still while looking at the tree.
"where are you now? it's been years since you disappeared. I know you're still alive, our life was entangled. As long as I'm alive, I know that you are too."
Lumapit siya sa puno. Marahan na hinawakan ito.
"I've almost disapatch thousands of my soldiers to find you but they only came back with the same news. They can't even find a small trace." He smirks bitterly.
"i understand them because even me can't feel your breath."
Tiningala niya ang puno.
"would you be mad at me if I found a woman with the same face and name to you? I know she's not you. I can't feel your spirit and energy core from her but...."
Huminga muna siya ng malalim bago ituloy ang sasabihin.
"I am slowly giving in. I want to peel myself because I've already taking her as you. You have many similarities that makes me feel that she's you and it feels like you're here. you're just around me."
The wind blow calmy. It looks like it's comforting the King and want to say something.
The serene moment disrupted when Lucius suddenly came.
"Your majesty! Abyssal shadow launch a mass attack in the city!" mabilis na report ni Lucius.
The king close his eyes.
Nagmulat siya.
"Dispatch your Sanctum Armies!"
"as you command! Your majesty!" Lucius responsed.
Sanctum armies is not as simple like the soldiers scouting overall the Izacaetopia. They are a group of armies that were trained personally by Lucius and the King. An elite soldiers whose very weapons and armor have been imbued with the power or disrupt and dispel dark spiritual energies.
The King immediately went back to the palace. Outside the palace is a tumultously city. Dahil sa biglaang pagsugod ng mga Abyssal Shadow.
Pagkabalik na pagkabalik ay sinalubong agad siya ng mga sorcerers.
"what are you doing here?"
"nabalitaan namin ang nangyari sa saintess." Sagot ng isang elder.
"this is not the right time to talk about that!"
Nagmamadali ang hari ngunit hinaharang siya ng mga elders ng sorcerers.
"pero hindi mo dapat ito tinago sa amin! Nalaman pa namin sa iba. Your majesty! she's my only daugther and I sent her here to help you. But instead of keeping her safe, may masama pang nangyari sa kanya dito pa mismo sa loob ng palasyo!"
Hindi pinakinggan ng hari ang lahat ng mga dada nila. uminit ang ulo ng hari.
"and the reason of all this is because of that lady you take in with an unknown identity! Mas importante pa siya kesa sa anak ko!? you just let her hurt my daughter. Your majesty! we need an explanation for that!"
Mas lalong uminit ang ulo ng hari.
"I told you this is not the right time to talk about this! get out of my way!" halos pumutok na sa galit ang hari kaya tumilapon silang lahat sa lakas ng tension.
Dumeretso ang hari kung nasaan si Genevieve. He knows that he should look first of what's happening outsdie the palace. Pero ngayon na nandito ang mga sorcerers ay alam niyang hindi nila tatantanan si Genevieve and they will take this opportunity to harm her if the King went outside to fight.
Nagulat si Genevieve sa biglaang pagbukas ng pintuan. Wala pa siyang ka alam alam sa mga nangyayari sa labas.
"Your majesty. w-what's wrong?" takang tanong niya dahil sa uneasy na reaction ng Hari.
The king became at ease nang makitang ayos na si Genevieve. There no signs of being possessed by a dark energy.
Pumasok ang Hari at walang ano-anong hinila siya sa braso.
Dinala ni King Dion si Genevieve sa isang safe na lugar. dito lang ang alam niyang lugar na walang makakapanakit kay Genevieve.
GENEVIEVE'S POV
"where are we?" takang tanong ko.
It's a plain land at tanging nakikita ko lang ay isang puno na nakatayo. Napansin ko rin ang isang ibon na naging bato sa isang branch nito.
"your majesty. where—" paglingon ko ay wala na siyang makita na kasama.
Huh? Saan na yun?
Nilibot ko ang buong paligid pero wala akong makitang entrance o exit man lang.
Hindi ko napansin kung saan kami dumaan kanina. Parang kisap-mata lang ay nandito na kami.
What happened? Anong gustong mangyari ni King Dion?
Ba't niya ako dinala rito?
Nakakapagtaka nga dahil paggising ko kanina ay sumakit aking ulo pati na rin katawan ko. siguro dahil sa mahabang pagkakatulog at mga nightmares.
Bumuntong hininga na lang ako. niyakap ko ang aking sarili dahil sa medyo malamig na hangin.
Bigla akong nakaramdam ng goosebump. Sinong hindi kung maiiwan kang mag-isa sa lugar na wala kang ibang kundi isag puno.
Napatingin ako dun sa puno. Mas lalong lumakas ang aking goosebumps nang makita na hindi naman buhay ang puno na ito. It is already solidified same to the bird perched on its branch.
Saan nanggaling yung hangin?
Oh stop thinking nonsense Genevieve! You're scaring yourself! It's a and serene beautifil place tapos nagawa mo pang takutin ang sarili mo!
Lumapit ako sa may puno para maupo sa mga ugat nito.
Ano ba talagang nangyayari. Bat bigla akong dinala rito ng hari saka iniwan.
Naupo at nagpahinga muna ako sa mga ugat ng puno habang yakap ang sarili. Hindi naman siguro ako iiwan habang buhay dito ng Hari. I know he'll be back. Hindi ko namalayan na ang simpleng pag-upo ko lang sana ay napaidlit na pala ako. I just felt comfortable and had fallen asleep.
I saw her again in my dreams. This time, she's free from the chains. Though we have the same face, I don't feel like she's me kahit ilang beses niyang sabihin na iisa lang kami. that she was cage her in my sea of conscoiusness.
Nakangiti na lumapit siya sa akin.
Nanatili ako sa kintatayuan ko dahil gusto kong malaman kung anong gagawin niya. nasa harapan ko na siya. itinaas niya ang kanyang kanang kamay at gamit ang kanyang hintuturo ay hinawakan niya ang aking noo.
Nang dumapo ang kanyang kamay sa aking noo ay isang nakakasilaw na liwanag ang biglang lumabas sa pagitan ng aking noo at ng kanyang hintuturo.
Maraming mga scenario ay biglang nagpakita sa aking memorya.
"that's all your forgotten memories. Some of them are still vague because I am still a prisoner in your consciousness. I just manage to free myself because of the fragments of my spirits still lingering on the tree." She said.
She's right. Some of the memories is vague. Pero ang malinaw lang ay ang ilang scenario na kasama ko ang Hari. What does it mean? Magkakilala na kami noon pa? But the one that shock me off is he make me as his Queen. The memories of our grandeur wedding until the scene where I ete the forbidden fruit of tree of dead.
Humangin ng malakas at bigla akong nagising. Pagkagising ko ay tumayo ako para harapin ang puno.
Hinawakan ko ito. Pagkadikit ng palad ko sa katawan ng puno ay may liwanag na nabuo at isang enerhiya ang dumaloy mula sa puno papunta sa kamay ko. Para itong nagpapasa ng energy sa aking katawan kasi ramdam ko na medyo lumakas ang katawan ko kumpara sa dati.
Tinigil ko ang aking ginagawa nang maramdaman na parang may nag g-glitch sa may hindi kalayuan. Nang malapitan at mapagmasdan ito ay narealize ko na isa pala itong illusion barrier.
Dahan-dahan ko itong sinubukan na hawakan. Pero lumagpas ang kamay ko.
Nag-aalanganin pa ako kung papasok ba ako rito o hindi. pero dala ang aking kuryosidad ay sinubukan ko parin.
Pagtingin ko sa paligid ay wala na akong sa lugar kung saan ako kanina. Wala na rin ang mythical tree.
Lumabas ako sa isang desolated forest. Hindi ito pamilyar sa akin. Mukang hindi rin ito ang likod ng palasyo.
Nilibot ko ang aking tingin. May isang purple butterfly ang lumapit sa aking. Ilang beses pa siyang lumipad-lipad sa aking harapan na parang sinasabing sundan ko siya. Hindi na ako nag-alinlangn pa kaya sinundan ko siya kung saa siya lumipad. Hanggang sa bigla siyang nawala sa paningin ko. No, pumasok pala siya sa isang illusion barrier kaya ang nakikita ko ngayon na mga puno sa harap mga ay illusion na lang. biglang nawala ang purple butterfly dahil napasok siya sa illusion.
Hindi ko na alam kung safe ba ako rito. Kaya mas pinili ko na lang na pagmasdan ang paligid at hindi muna pumasok. Kaso bigla akong hinila ng barrier na, sinubukan kong pumalag pero wala na dahil nasa loob na ako.
Bumungad sa akin ang isang palasyo.
May iba pa bang palasyo sa Izacaetopia maliban sa palasyo ni King Dion?
But it seems more darker here. The palace I have been living is full of positive energy compared here. Hindi man siya ganon kalaki katulad sa palasyo sa Gamarenth pero matatawag na rin siyang palasyo dahil sa structure. The exterior was constructed of gleaming black marble casting a dark shadow, each piece carefully cut and polished.
May dalawang naglalakihang iron gates na nakatayo sa entrance with twisted metal bars shaped like snakes.
Nakakalibot ang aura sa paligid.
Niyakap ko ang sarili at gusto ko sanang bumalik pero hindi ko na alam kung paano.
Sa kabila ng tensyonadong aura sa paligid ay naglakas loob pa rin akong naglakad at lumapit sa malalaking gate.
Pagkalapit ko ay biglang may dalawang abyssal shadow in a smoke form ang biglang lumabas sa may pader at inatake ako. I tried my best na lumaban at umilag. I summoned my seraphic bow pero nanlaki ang aking mata nang hindi ko magamit ang aking kapangyarihan kaya hindi ko ito maisummoned. I can only use a faint of my power but it's not enough to cast a strong energy to summoned it.
What the hell! Did I entered in the domain of Abyssal shadow? The Azure Isle!?
But they said that the domain of abyssal shadow might surrounded by ancient purple plants kung saan ito ang source of energy nila? bakit dito wala akong makita kahit ni isa? That's why I didn't think that it might be the domain of the abyssal shadows.
Since I can't use my power and the more I tried to use it, my body get weak. They attack me at hindi ako nakaiwas kaya naman sumubsob ako sa sahig. They are just a lowky kind of abyssal shadow but the more they attack me, the more they will gain strenght from my body. Parang sa bawat na pagdampi nila sa akin ay nahihigop nila ang aking energy.
Tumayo ako. Pagkatayo ay pinalibutan nila akong dalawa. They encircled me kaya halos mahilo-hilo na ako sa bilis nila. I tried to use my remaining energy to create a protective barrier to protect myself. Pero hindi ito ganon katibay dahil nagawa nila itong sirain para muli akong atakehin.
I throw up my blood at muling nanghina kaya napasalampak sa sahig.
I can't believe this lowky kind of abyssal shadow can kill me here just like that. Maaring sila ang bantay dito sa labas dahil wala akong makita ni isang mga bantay manlang dito. kung ito nga ang domain ng mga abyssal shadow bakit walang ibang mga guards maliban sa dalawang ito?
Maybe because their domain was hidden enough to their illusion barrier kaya kampante silang walang ibang makakapasok? Pero bakit ako? Bakti ako nakapasok?
Sa dami na nang nailabas kong dugo ay mas lalong nanghina ag aking katawan. Parang gusto ko na lang mahiga dito sa sahig na puno ng nagkalat na dygo galing sa akin sa sobrang panghihina. Pero kahit gusto ko ay mas nanaig nang kagustuhan kong lumaban at mabuhay. Specially my pride of being bullied by weak. Kung nasa labas lang kami siguro ay malaki ang chance na matatapos ko sila ng isang strike lang.
I was trained personally by the King and Knight Lucius. But I will just end up like this into the hands of these two? Damn! I can't accept it. that means that the efforts of the king and Lucius will be in vain.
Nanginginig at nanghihina ang mga tuhod pero pinilit kong tumayo. I heard them laughed.
You're laughing huh? Iwill surely burn you until you literally become a smoke. I will to destroy your cultivation and make sure not to give you a chance to gain a human form in your entire life until your death!
While they are mocking at me, I close my eyes and release the thing inside of me. Since I almost lose my remaining energy I know that there is something inside of me, i can say that this is my source of energy. I am forcely releasing it when someone suddenly came out from nowhere.
"Mga hangal!" sigaw niya.
Napalayo sa akin yung dalawang at mabilis na lumapit sa akin yung lalaki kaya natigil ako sa ginagawa. Dahil dun ay muli akong nahulog sa sahig.
Nilapitan ako ng lalaki. He kindly use his dark power to check me.
Papikit-pikit na ako ng mga oras na yun dahil pati mga talukap ko ay nanghihina na rin.
Sa kabila ng mahina kong katawan ay nagawa ko parin maramdam na isang siyang sa mga abyssal shadow. I also felt that he is not an ordinary one. The strong aura is from him make me even more weak. I know that all human form abyssal shadow is not ordinary but this one is extraordinary. Hindi siya basta-basta lang.
Is he here to end me?
Nang matapos niyang icheck ang katawan ko ay nakita ko ang nagagalit niyang reaction na tumingin sa dalawa na ngayon ay malayo na sa amin. Mukhang pati sila ay takot din dito.
"who told you to hurt her!? She's the saintess! You two stupid!"
Me? Saintess? Anong pinagsasabi niya?
Nakahiga pa rin ako sa sahig at pilit na pinapakinggan ang mga sinasabi nila sa kabila ng sobrang panghihina.
"H-hindi namin alam! N-napag utusan lang kami!"
"S-Si Victor! Sabi niya may bibisita dito na makakatulong sa amin para macompleto ang cultivation para magkaroon ng sarili naming katawan! Pero hindi niya sinabi na ang saintess pala!"
"So what!? Do you think the overlady will spare you!? Her spiritual core almost broken and used up! If you didn't force her to do it, this will not happen! If I didn't showed up in time...."
He look at me with his unknown worry eyes.
"she might die. And all the efforts of the overlady will be wasted."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top