"I risked my life to come here in Gamarenth. Tanging gusto ko lang noon ay makarating dito and live my life and look for any work to sustain myself. Nakarating nga ako ng maayos at nakapasok pa sa palasyo. and if not for the sake of the little help that i did to you Lucius in our ventures, I may have died a long ago. I am just an ordinary woman that entered in the palace in the first place. If not because of you who became as my back up, I won't have the privilage to be treated like this instead of being a servant in the palace."

Hindi ko na napigilan ang pagsinok ko. I still remain facing the snow while they remain listening behind me. they know that I don't want them to see me crying.

"Hindi ko namalayan sa sarili ko...that I was being selfish and greedy. Being a respected lady in this palace, to have a strong back up and to be favored by the king. Why do I still desire to have the Crystaline Hall. I already have the life I want. To live freely without worry. Bakit ko pa naisipang magkaroon ng sariling lugar?" natawa ako ng mapait.

"you're not being selfish or greedy. It's just that you want to achieve something to make your life productive after you get the one you want to have before. It's a human nature." Lucius said.

"can't I be contented in my life?" I ask to myself bitterly.

"you don't need to blame yourself, my lady. It's not your entire fault. The King gave you the verbal assurance that he'll grant you the fortress after you're doing a contribution. And that assurance makes you believe that one day, you have that hall. It's not because you're selfish or what. It's just that his words gave you a hope. I don't understand. The King Dion I know before is a man of his words. He won't break what he promised even a simple words he said." nagtatakang saad ni Luna sa huli.

Natahimik ng buong paligid while I am still busy wiping my tears.

"Your lady, it is snowing outside and you need to wear more clothes." Saad ni Amara na kararating lang hawak hawak ang makapal na cloak with furs.

"I don't feel anything. I mean, I don't feel cold. Just go back and bring a warm water and my favorite tea here." utos ko sa kanya.

Sooner or later, she don't need to serve me anymore.

"pero---"

"let me." sinubukan ni Lucius na awatin yung cloak para siya na lang magbibigay sa akin ngunit humigpit don ang hawak ni Amara.

Nagtaka naman kami sa reaction niya.

"U-utos po ng Hari. I-I need to give this to your lady p-personally."

Napatingin ako sa baba ng balcony. I saw the King standing in there. He's wearing the same cloak as what he wants to give me.

Kanina pa ba siya diyan?

Did he saw my helpless look while crying?

Nakatingala pa rin siya sa akin. Ni hindi siya nagbawi ng tingin kahit alam niyang nakita ko siyang nakatingin sa akin.

"utos din ng Hari na kailangan niya ang presensya niyo."

Lumingon ako kay Amara pagkasabi niya yun. pagkatapos ay muli akong tumingin sa baba pero wala na siya.

Napa 'tsk' si Lucius at tumayo saka hinablot ang cloak. Lumapit siya sakin at sinuot iyon.

"you can go first. I'll just need to get my own cloak. It is the start of the winter, it's getting cold and cold each day. you need to wear more clothes from now on."

Tinanggap ko yung pinasuot niya sakin kahit galing sa Hari saka tumango.

The furs is too soft katulad ng kay Luna.

"galing daw sa fox ang mga nagamit diyan."

Nag react si Luna kaya medyo napaatras si Amara.

Nauna akong bumaba at habang hinahanap ang Hari ay muli akong napadaan sa harap ng crystaline hall. For the last time, pumasok ako at dumeretso sa mga tuyong halaman.

"this will be the last time that I will visit you. I really want to take care of all of you but I didn't have the chance." Bulong ko sa mga ito kahit alam kong hindi nila ako maintindihan.

Abala akong hinahawakan ang isang tuyong bulaklak nang bigla akong tumipalon.

Unang tumama ang siko ko kaya nakaramdam ako doon ng sakit. Mukhang nabali pa yata.

Pinilit kong bumangon. The angry reaction of the saintess ang sumalubong sa akin.

Dahan-dahan akong tumayo habang hawak ng isang kamay ko ang aking siko.

"who are you to tresspass in my territory! You even dare to touch my beloved flowers!" sigaw niya.

I didn't say anything. Nakayuko lang ako habang tinatanggap ang galit niya.

"how dare a maid like you touch my things. Are you already tired of living? Do you think the King will spare you if I told him what you did?" she smirked evily.

"what did she do."

Napalingon kaming dalawa sa nagsalita.

"Your majesty!"

"Your majesty." Simpleng pagbati ko sa kanya. I can't move my hands because of the injury.

Pansin kong napunta sa kamay ko ang mga tingin niya. Kumunot ang noo niya and a slight of rage pass in his eyes but he manage to controll it.

Right. He's mad of what I did.

"that maid trespass in my place and even touch the flowers, your majesty. This are the flowers that the Queen planted." Sumbong ng bruhang saintess sa Hari.

Napahigpit ang hawak ko sa aking kabilang kamay.

"Selene." Tawag ng Hari sa pangalan niya pero wala dito ang tingin.

"yes, your majesty?" malambing na sagot naman ni selene.

"she's not an outsider here. she can go whatever she wants."

Natulala si Selene.

"B-but..this is a private area since it's already mine. You gave it to me right? And she's just a maid here, why does she have the privilage to enter in everyplaces even this Hall." Pag-aangal niya.

Tumingin sa akin ang Hari.

"she's not a maid. She's the sworn sister of Lucius. You can't afford to offend him by hurting her. Even I, the King, couldn't help you if you offended Lucius by picking up on his sworn sister."

Gulat na gulat na napatingin sa akin si Selene.

"w-what. B-but she's...she's just an ordinary person. And I didn't know it." Bumaba ang tingin niya sa injury na natamo ko dahil sa ginawa niya.

"Better save your explantion for him. And apologize to her." The King said habang nakatingin pa rin sa akin.

Selene hesitated. Pero wala siyang nagawa nang bigyan siya ng nakakanginig tuhod na tingin ng Hari.

She apologize to me pero halata namang galing sa ilong.

The King walk towards me. napaatras naman ako sa ginawa niya. ilang hakbang lang ay nasa harap ko na siya. medyo napaigtad pa ako ng hawakan niya ang kamay kung saan nabali. Sinubukan kong ilayo ang kamay ko sa kanya pero nahawakan na niya.

"Lucius will blame me if he see your arm like this." bulong niya.

Naramdaman ko na lang na wala na ang sakit at maayos ko nang maigalaw. I tried to heal it myself but it didn't work. Totoo nga na kung may kakayahan kang magpagaling sa iba, consequence naman nito ay hindi mo kayang pagalingin ang sarili mo.

"Genevieve! I'm looking for you everywhere didn't know you're just here." Saad ni Lucius na kararating.

Agd akong lumayo sa Hari. I wish na sana hindi niya naabutan kung gaano kami kalapit kanina. My gaze went to Selene na kanina pa pala nandito. Her eyes in in rage while looking at me.

Since the winter season is coming, naisipan ng Hari na maglibot sa buong Gamarenth to provide more clothes sa mga tao.

Nakasakay kami ngayon sa tig-isang kabayo. Hindi ako marunong dati pero kapag may time ay tinuturuan ako ni Lucius. Dumaan kami sa harap ng maraming tao. Sa kanan ko ay ang Hari, sa tabi ng Hari ay si Lucius at sa tabi naman ni Lucius ay si Selene. Hindi ko alam bakit ganito ang set-up kaya kung makatingin sa akin si Selene ay para na niya akong sinasaksak sa isip niya.

May ilang mga kawal din ang sumunod sa amin. Hindi sumama si Luna dahil sensitive ang mga tao sa mga beast katulad niya at ayaw naman niyang magkaroon ng gulo dahil sa kanya.

Halos purihin at sambahan ng mga tao ang Hari.

"ngayon lang ulit lumabas ang hari."

"nahanap na kaya nila ang reyna?"

"tag-lamig ngayon kaya lumabas ang hari para magbigay ng tulong sa atin."

"salamat. Salamat." Saad nila habang tinatanggap ang mga inaabot sa kanila ng mga kawal.

Noong una akala ko sagana ang Gamarenth dahil ito ang pinakacentral ng buong Izacaetopia. Pero dahil sila ang malapit sa Hari, sila ang unang nabibigyan ng tulong.

Kamusta na kaya ang bayan ng Eldora kung saan ako unang namulat. Napabuntong hininga ako.

"what happened?" tanong bigla ng Hari sa tabi ko.

"ha?" gulat na tanong ko at napahigpit ang pagkakahawak ko sa tali ng kabayong sinasakyan ko.

"you've been sighing since we went out of the palace gate." Sagot niya.

Sinilip ako ni Lucius na nakakunot din ang noo.

"ah wala, wala hahaha. May naalala lang, your majesty."

Binigyan ko rin ng assurance na tingin si Lucius.

""I still can't understand how an outsider like you can stay beside the King?" bitter na sabi ni Selene na kanina pa tahimik at patingin-tingin sa akin.

"if we base on status, you should stay behind us." Saad niya ulit.

Hindi ko pinansin ang mga pinagsasabi niya at inabala ang sarili sa paglibot ng tingin sa mga tao. may ilang mga kababaihan na halos lumabas na ang bituka kakasigaw sa pangalan ni Lucius at sa Hari.

"hey! I'm talking to you!" sigaw niya. nasa kabilang dulo kasi siya.

Tahimik lang ang dalawang lalaki na nasa gitna namin kaya hindi ko na napigilang sumagot.

"The King let me stay beside him while you want me to stay behind? Are you trying to go against the King?"

Rinig ko ang pagpipigil ng tawa ni Lucius but he still maintain his serious face and gaze in front. He tried na huwag makialam sa palitan namin ng sagot.

"T-that's not what I mean! Your majesty! She's slandering me infront of the people." she's trying to look for the majesty's help.

Pero tahimik lang ang Hari at seryosong nakaharap sa mga tao habang nagpapatuloy kami.

"watch your mouth, Selene. Don't start a mess here." matigas sa pagbabanta sa kanya ni Lucius.

Hindi na ako ulit nagsalita at pinagmasdan ang mga kumpulan ng mga tao sa kaliwa ko na pilit gustong lumapit sa hari kung wala lang ang mga kawal na nakaharang sa kanila.

"I was sent in the palace to help the king regulate his power. But I was just being mistreated like this by an outsider!"

"you're right. You was sent to the palace to serve the King. That means you're just here to be a servant, not to have the life of a princess. You are a saintess in your homeland, but since you were sent here, you need to adjust yourself accordingly." Pambabasag sa kanya ni Lucius.

"what!" nag ngangalaiti na sagot ni Selene. Hindi ko nakita ang reaction niya dahil nasa mga tao ang tingin ko.

"your majesty! your Knight and that woman is slandering me. You should do something."

"inuutusan mo na ang Hari?" sagot ko sa kanya.

Nanlaki ang mata niya nang marealize niya ang kanyang sinabi.

"everything they said is true. I don't need to give you an explanation." The King said habang nasa harap ang tingin.

Dahan-dahan na lumingon siya sa direction ni Selene. "between the four of us, the outsider here should be you. Behave yourself and do not cause any trouble." Mahina na sabi niya ngunit may halong pagbabanta. Walang nagawa si Selene kundi matahimik sa gilid.

"your majesty! watch out!" sigaw ni Selene.

Dalawang abyssal shadow ang nagraragasang atakehin sana ang Hari, ngunit mabilis kaming nakakilos ni Lucius. I summoned my Seraphic bow at mabilis na pinatamahan ang isa while Lucius throw his double-blade scythe.

Nang masalo ni Lucius ang weapon niya ay tumingin siya sa akin mula sa likod ng Hari.

"nice one, Genevieve! You've been improving a lot huh!"

Natawa lang ako.

Napatingin ako sa Hari. Two abyssal shadow is targetting him but he still manage to stay calm. Nasa dating postura pa rin siya na parang walang nangyari.

Habang naglalakad ang kabayo ay nahagip ng tingin ko ang isang lalaking mabilis na tumatakbo sa likod ng mga nagkukumpulan na tao. may humahabol sa kanya. hindi siya napansin ng iba dahil abala ang atensyon nila sa amin.