Pinilit ko siyang tumayo at naupo ulit siya sa sofa.

"anong ibig mong sabihin kanina? Anong relasyon?"

Nag-alanganin pa siya kung itutuloy niya ang tanong niya kanina pero dahil ako na ang nag i-initiate ay nakampante siya.

"relasyon...yung ano...gusto niyo ang isa't-isa, ganon."

Napakunot ako.

Nang makita niya na hindi ko pa rin gets ay muli siyang nagsalita.

"yung tipong handa kang ibuwis ang buhay mo para protektahan siya. Kapag may nangyaring masaman sa kanya ay hindi ka mapakali at iisipin mo na lang na sana sayo na lang iyon nangyari, your lady."

I recall everything that happened to us. Tulad ng sabi niya, he did protect me in every trouble, and I heal him when he got hurt. So vice versa? We protect each other. So gusto ko siya? Gusto namin ang isa't-isa?

Tumingin ako sa kay Amara.

"gusto nga namin ang isa't-isa." I said.

Nanlaki ang mata niya sa gulat at isang impit na sigaw ang pinakawalan niya.

Natawa ako. Binigyan ko siya ng isang pitik sa noo katulad ng ginagawa sa akin ni Lucius noon.

"aww!"

"I like him. Because i treat him as my older brother. It is only a siblings type of feelings. Not like what you are thinking about."

She grunted.

She's about to defend her thoughts but the door opened and i felt the overwhelming presence of the air that filled the whole room. Only one person i know who have that kind of aura. Kaya bago pa lang namin makita kung sino iyon ay sabay kaming lumuhod ng kusa ni Amara. I don't want to be forced again with his gravity grip.

"your majesty." Sabay naming sabi ni Amara.

Pareho kaming nakayuko at parang kasalanan na makita ng mukha ng Hari. Hindi naman ako ganito dati, but since i promised to serve him as his subject and obey him as the King, i need to act accordingly. Hindi na ako pwedeng papetiks petiks lang katulad noon dahil kampante akong nasa tabi lang si Lucius, but i can't drag him forever in my own mistakes. I already learned some etiquette and rules in the palace kaya wala nang rason para hindi ko iyon sundin.

"Follow me. It's time for you to start your expediton with me."

Tiningala ko siya. Of course we won't stand up untill he said so.

"ha? Hindi ba natin isasama si Lucius?" tanong ko.

"can you get up first?" he said with his normal commanding voice pero bakit parang may narinig akong konting inis sa boses niya?

Lumelevel up ba? New update emotion?

Siyempre tumayo ako, sinabi na niya eh. Ayoko rin naman nakaluhod dito ng matagal. Pagkatayo ko ay tinapik tapik ko ang balikat ni Amara. Awkward siyang tumingin sa akin, likes she's saying na hindi pa siya pwedeng tumayo hangang walang sinasabi ang hari. We exchange glances and we talked through our expressions. Pinipilit ko siyang tumayo pero ayaw niya.

Nasa harap mismo kami ng Hari kaya napansin niya yun.

"you should follow as what your lady wants you to do." The King said with out even giving a glance.

He roamed his eyes around my room.

"he said, tumayo ka na raw." Inulit ko pa.

Kaya naman tinulungan kong tumayo si Amara.

Nang makatayo si Amara ay pareho namin pinagmasdan kung ano ang ginagawa ng Hari dito sa kwarto ko mismo.

Isn't it appropriate for a man to just enter into woman's room? Sabagay sa kanya naman ito.

He pick the seraphic bow na nakatiwangwang sa may sahig through his power.

Pinagmasdan niya ito.

"you really refined it in just two days?"

Inabot niya sakin iyon. Oo as in inabot gamit ang kamay niya. Hindi tulad ng normal na ginagawa niyang pagpalutang ng bagay using his power.

Napalunok ako bago ko ito inabot.

"show me what you're capable of." He said.

With his palm, he unleash a crystal jar. He opened it and a dark energy came out.

Nagsisigaw ito. It's a member of abyssal shadow.

Nagwala ito at kung saan saan gustong pumunta. But with the power of the king, that dark energy couln't even get close to us. Naramdaman kong medyo dumikit si Amara sa akin. Hindi na bago sa akin na makaencounter ng ganito. Pero para kay Amara ay normal reaction lang na matakot kapag ito ang una niyang makakita ng abyssal shadow. She live in the palace that was protected by a barrier of course.

The King gave me a look. I understand what he wants me to do. I fix my posture and pulled the sting of my seraphic bow. Seryoso akong ginagawa iyon. Gusto kong ipakita sa Hari that i deserve to follow him in his expedition. Na hindi ako isang mahina na laging kailangang iligtas na magiging pabigat lang. I know that he's giving me chance, a chance to make a contribution. Nabanggit sa kanya ni Lucius about sa fortress that i want to claim. The expedtion is expected as dangerous, if i am lucky enough to come back here alive, then I can claim the place i want.

The expedition is dangerous and Lucius have another mission. I can only rely on myself, hindi ko aasahang ililigtas ako lagi ng Hari kapag may masamang nangyari. He have more important to do and priorities, while i am just a dust in his cloak that he can just shake off.

I releases more energy to make the arrow more powerful. The target is not just a vase katulad ng target ko kanina. It's hard to aim the target. Nagwawala ito at kung saan saan napunta. Kapag hindi ko ito natamaan then the amount of energy i releases will be in vain. Hindi ko na pwede ulitin if ever because i already releases the half amount of energy inside of my body.

I felt a glitched in my eyes when i spotted a chance. Hindi ko na iyon sinayang pa at binitawan ang string. Napahigit ang pagkakahawak ko sa sepharic bow at halos hindi ako huminga habang pinapanood ang paglipad ng arrow. Parang bumagal ang paggalaw ng lahat.

I was stunned when i saw how the arrow directly shot the dark energy. A loud voice from it roared until it gradually dispersed.

Saka lang ako nakahinga ng maluwang sa nakita. Maluha-luha at nakangiti na lumingon ako sa Hari.

Saka ko narealize na kanina pa pala siya nakatingin sa akin. Pero hindi ko iyon pinansin. My overwhelming joy makes me forget that i was facing a majestic king.

"I did it!" i exclaimed happily while looking at him.

"yes....you did it." He said with a slight smile in his lips while looking at me intensely.

Napakurap ako sa nakita. Para akong bumalik sa katotohanan.

"I-I ahm.." i felt awkward kaya medyo umatras ako ng konti.

Napayuko at muling tumaas ang tingin sa kanya. But this time, hindi na tulad ng kanina. Bumalik sa dati na walang emosyon.

"prepare your important things and wear your warrior clothes and follow me outside." He said in command.

He cleaned first the messed in this room at ibinalik sa dating ayos bago siya biglang nawala ulit sa harapan ko.

"your lady?" nagising ako mula sa pagkakatulala sa tawag ni Amara.

Bitbit ang aking seraphic bow at ang dalawang pares ng damit na binalot ni Amara sa isang tela ay nakasunod ako sa likod ng Hari. To avoid catching too much attention, dito kami sa hidden passage ng palasyo dumaan. Lumabas kami sa isang kakahuyan. Dito sa likod ng palasyo.

I heard the roars of those beast living here.

Napahigpit ang hawak ko sa aking bow.

Sumunod lang ako sa Hari at wala ni isa sa amin ang nagsasalita. Nang nasa pinakagitna na yata kami ng kakahuyan ay may bumungad sa amin na isang kweba.

Mukhang hindi ito basta-bastang kweba dahil may barrier na tinanggal ang hari. Madali lang sa kanya iyon dahil siya rin siguro ang naglagay.

Pumasok siya kaya sumunod ako.

Madilim ang paligid kaya wala akong makita. Pero iba't-ibang tinig naman ng mga hayop. Or a beast? Matatakot na sana ako pero naalala ko kasama ko pala ang Hari. Those beast wouldn't dare to attack us. Mas katakutan ko ang mga Abyssal shadow because their main target is the King. And i am with the side of the king kaya for a subject like me, it's my duty to protect him and sacrifice myself if posible kahit mas malakas ang kapangyarihan niya kesa sa akin. And i will consider it as a payback for Lucius, well technically, he's the one who really supposed to be in my position now. Pero dahil wala siya at ako ang nandito, then it's my duty to do it.

Napapikit ako nang biglang sabay-sabay na nagsindi ang mga torch sa gilid.

"look for a beast you want to take."

Nag adjust pa ang mata ko sa liwanag.

Nang maka adjust ay halos mapigtas ang aking hininga sa nakita.

We were surrounded by so many different kind of a beast.

But those beast were in cage. Hindi ko na idedescribe lahat.

"i think this beast will suit you---"

Hindi ko tinapos ang sinasabi ng hari at tumakbo ako palapit dito sa isang purple fox na natutulog sa kulungan niya. Mukhang mahimbing ang tulog niya.

Woah! I want to caress its smooth furs and those nine tails.

Nilusot ko ang kamay ko sa pagitan ng mga metal ng kulungan niya para hawakan iyon. But the enchanting and peacefully sleeping fox earlier wake up and tried to attack me, it became fierce.

Napaupo ako sa sahig sa gulat. Kung wala lang ang mga nakapagitan na metal ay baka nakain na niya ako.

Napapitlag naman ako ulit nang bigla na lang bumalibag ang fox sa loob ng kulungan niya.

Napatingin ako sa Hari na kalalapit lang sa tabi ko. Tumayo ako at tinignan siya.

He look at the fox with his ferocious glare. Nanghihina pa ito at nakahiga pa rin siya mula sa pagkakabalibag niya kanina.

"how dare you attack your new owner." The King stated.

When i saw that he lift his hands to attack the fox again, I interfered.

"s-sandali mahal na Hari!"

Hindi ko alam kung hahawakan ko ang mga braso niya para pigilan siya. Binaba naman niya iyon kaya napahinga ako.

Nakita kong nanghihina na bumangon ang fox at nang makita kung sino ang umatake sa kanya ay nagbigay pugay siya.

"your majesty."

Nagulat ako nang nagsilata ang fox. It's a female voice.

Natutuwang lumapit ako dun pero pinanatili ko ang ilang dangkal na distansya. Mahirap na, natuto na ako.

"nakakapagsalita ka?" natutuwang tanong ko.

She's still hesitant to look at me. Tumingin siya sa Hari at parang nagusap sila sa isip nila.

Curious na lumingon din ako sa likod ko at sinilip ang mukha ng Hari. Normal lang naman. Nagkibit balikat ako at muling humarap sa fox.

"Hi! I'm Genevieve! Anong itatawag ko sayo?" i asked in a friendly voice.

The fox look again at the King na parang may tinatanong. Pero ilang segundo ay muli siyang tumingin sa akin.

"Luna." She replied.

"Luna! do you want to get out of here?"

Nagulat ako nang umiling siya. She's wagging her tail and walk back.

"The outside world is just a bigger prison for us. There are no difference."

Napangiwi ako. She's right.

Napalingon ako sa Hari to look for an answer.

But he just stand there with no emotion. Kaya wala akong napala.

Nag-isip ako kung anong pwede kong gawin.

Nilagay ko muna sa sahig ang mga hawak ko. Binuklat ko ang pagkakatali ng tela at kinuha ang isang nakabalot sa isang papel.

Inopen ko iyon.

"here..try this one." It's a fearie cake. Pinabaunan ako ni Amara ng paborito kong cake. Pero iisa lang ito kasi hindi pwedeng madami, inihalo na lang pa niya ito sa damit kaya hindi halatang may dala akong pagkain.

Nagtaka ang fox kung anong ginagawa ko.

Tinapon ko sa kanya ang cake.

Nag-alanganin pa siya kung kakainin niya pero sa huli ay tinikman niya pa rin ito.

"masarap? Hehe"

I waited for her reply.

Tumango siya nang maubos niya iyon.

"do you want more?" tanong ko.

Nag-aalanganin man ay maliliit na tumango siya. Mukhang iniiwasan niyang mapatingin sa Hari. Pero mabuti na yun, baka bigyan siya ang mattatalim na tingin.

"marami pa akong ganyan. Pero yan lang ang dala ko. There are different kinds of human delicious foods, if you want more, the outside world is open for you. You can't hurt human but you can eat their foods. Tulad niyan, poborito ko yan hehehe." I said jokingly in the last.

"but humans will hunt us if we don't resist. Mas magandang manatili na lang dito kaysa magpalipat-lipat ng tirahan sa labas dahil sa pangh-hunting ng mga tao samin."

"i promise that it won't happen! I'll protect you!"

"i can't even my protect myself as a beast, how can you protect me and yourself."

"ah hehehe, siyempre..."

Tumayo ako at tumabi sa Hari.

"the king will protect you..us! wala ka bang tiwala sa Hari? Hawak ang buong Izacaetopia. The most dazzling—i mean powerful and authoritative king! Isang utos lang niya ay susundin agad siya ng mga tao." Pagyayabang ko kahit halos patayin na ako ng mga tingin ng Hari.

Wala pa kami sa misyon pero mukhang alanganin na ang buhay ko.

Nagbigay ako ng peace sign tsaka dahan dahan na lumayo.

Napatigil lang ako nang tumawa si fox Luna.