Chapter 18
Eunice's POV
"pencil,ballpen,notebook,paper seems like everything is here" muli kong tiningnan ulit ang bag ko kung may nalimutan pa ko..nang makita ko namang wala na i zinipper ko na ito at sinubit na sa likod ko. Inayos ko na ang ribbon ko at lumabas na ng kwarto ko
Kung nag tataka kayo kung bakit may dala akong bag ngayon..well good news!makaka pasok narin ako sa school kung saan pumapasok si master
Excited akong bumaba para makapag breakfast na, dumiretso kaagad ako sa kusina at umupo na sa tabing upuan kung saan naka upo si master. Pinasadahan nya ako ng tingin at napa titig nalang sya sakin
"b-bakit master?..h-hindi ba bagay sakin?" saad ko medyo nakaka ilang kasi yung tingin nya at sure naman akong wala akong dumi sa muka dahil bago ako lumabas kanina tumingin muna ako sa salamin
"A-ah wala..you..you just l-look stunningly with that uniform" mautal utal nyang sabi. Okay weiiiird
Mikylo's POV
Pag ka baba ko ng hagdan dumiretso nako ng kusina para sana mag luto ngunit naabutan ko nalang na may naka hain ng pagkain dito sa table
"tss...that girl kakasabi ko lang kagabi na ako nalang magluluto dahil first day of school nya ngayon. Umupo nalang ako sa upuan at nag simula ng kumain
Napag isip isip ko naring ibalik na sya sa Academy hindi naman pwedeng habang buhay ko na syang ikulong dito
"master, sa tingin mo kelan ako makakapag aral sa isang school?" napatigil ako sa pagbabasa ng mga papeles sa tanong niya. Tumingin ako sa kanya at seryoso lang syang nakatitig sa kisame ng opisina ko
"what do you mean?" takang tanong ko sa kanya, bigla biglaan kasi siyang nag tatanong sakin
"i mean when will i live like a normal person..learning in school, hanging out with friends, reviewing...when?" dun na ako napatigil sa sinabi nya
Siguro na boring na sya dito na lagi na lang nakakulong dito sa mansyon kahit na lumalabas kami pero bihira lang, kung pag aaralin ko sya baka may makilala sa kanya hindi pwedeng mangyaru yun pero saguro wala naman dahil ilang buwan narin syang......ill just think positive. Bigla syang tumayo sa pag kakaupo nya
"wag mo nang isipin yun master hehe..kung ano ano nalang pinagsasabi ko hindi na naman yun importante ang mahalaga nakakapag aral ka kasi may hinahandle kang company kalimutan mo nalang sinabi ko" she said with a teary eyed while smiling...is she gonna cry?
" s-sige master aalis nako" akmang tatalikod na sya ng nag salita ako
"you'll start tomorrow" saad ko. Napatigil sya at biglang hunarap sakin with a shocked face
"h-ha?p-paki ulit?" biglang may pumatak na luha sa mala rosal nyang pisngi
"tomorrow you'll start going to school..." tinalikod ko ang swivel chair "and please dont cry"
May narinig nalang akong mga kalapag ng paa at nakita kong papatakbo sa akin si Eunice habang naka bukas ang mga kamay nya. Then she hugged me and give kisses on my cheeks pero nung pang huling halik nya dumampi sa gilid ng labi ko then she got out of my office leaving me speechless
Napahilamos na lamang ako ng muka ko nung naalala ko yung nangyari kahapon "i still remeber that kiss" naramdaman kong nag init ang muka ko. Namumula ba ko?!shit so gay!nag aalala parin ako na baka may makakilala sa kanya
Narinig kong may kumakalampag na sa hagdan at bumungad nalang si Eunice dito sa kusina naramdaman kong umupo sya sa tabi ko, naka yuko parin ako dahil pinapakalma ko ang sarili ko nang pag angat ko ng tingin pinasadahan ko sya ng suot mulo ulo hanggang paa then i just stared at her face again..shocked
"b-bakit master?h-hindi ba bagay sakin?" tanong nya sakin na medyo naiilang pa
Shit
"a-ah...wala..you..you just l-look stunningly with that uniform" nauutal kong sabi..fuck naramdaman ko na namang uminit yung muka ko kaya yumuko ulit ako
Shit gago ka Mikylo fuck!masyado kang nag papahalata ugh!
Pinagpatuloy nalang namin yung pagkain...
______________________
_RinRinx_
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top