CHAPTER 59 - CAN'T FIGHT

Kara's POV

Nag lakas loob akong buksan ang pinto niya buti nalang at hindi ito nakalock. Nasa balkonahe siya at tila malalim ang iniisip. Kahit wala siyang ginawa at nakatayo lang nangangarera parin ang puso ko. Siya parin talaga ang laman nito

Kunwaring umubo ako para makuha ang atensyon niya. Nilingon niya ako ng may masamang tingin

"Bakit ka nandito? Alam mo ba ang ginagawa mo sakin?" napalunok ako sa lamig ng boses niya

"Napadpad ako dito kasi..." tumaas ang kilay niya at hinihintay ang susunod kong sasabihin "Umalis ako samin kasi ayokong..." kinakabahan ako sa mga titinig niya

"Ayaw mong ano, Kara?" sabi nito at humakbang papalapit sakin. Napapikit nalang ako at tumingin sa mga paa ko nung nasa harap ko na siya. Nag bara nalang ang lalamunan ko wala akong magawa ngayong nasa harap ko na siya

"Wag... Wag kang lalapit" lumunok ako at pumikit pa ng mahigpit "Wag ka munang lumapit baka di na ako makalayo" sobrang bilis ng pangyayari. Habang hinahalikan niya ako ay sunod na sunod na tumutulo ang luha ko

"Please tell me you left home because you can't forget me" bulong niya sakin. Wala ng atrasan 'to. Ito lang ang hinihintay ko. Ngayon di ko na kaya pang labanan ang nararamdaman ko sa kanya

"Do you still love me, Kara?" sabi niya habang binibigyan ako ng maliliit na halik sa mukha ko. Tumango ako habang umiiyak. Sobrang saya ko. Sa simpleng halik niya ay nawawala ang pangamba ko

"I want to hear it" pinag dikit niya ang noo namin "Say it, baby" may pag mamakaawang sabi niya

"I love you, Galen Thales" sa wakas ay nasabi ko sa kanya yun. Nakatitig lang siya sakin nung ilang sandali pa ay di siya talaga gumalaw ay ako na unang humalik sa kanya

"Hindi ka na mag isang lalaban para satin. Kasama mo na ako" sabi ko kasabay ng halik naming dalawa. Ito yung pag kakataong di ko na kayang labanan pa ang nararamdaman ko. Di ko na kayang lumaban pa sa kanya.

Halos buong araw siyang nakayakap sakin para bang ayaw na mawala ulit ako. I can't help but to smile whenever he plants small kisses on my face. I just can't stop loving this man.

Huminga ako ng malamim at unti unting bumangon dahil nanapansin kong nag didilim na.

"Where are you going, Kara? Dito ka lang" maagap niyang sabi at muli akong binagsak sa bisig niya. It feels comfortable in his arms pero kailangan naming kumain

"We need to eat" sabi ko at sinubukan ulit tumayo. Suminghal siya at tumayo rin. Literal na nanlaki ang mata ko nung bigla siyang mag hubad ng damit. Half naked Galen ghad

"Eat me then" parang wala lang sa kanya ng sinabi niya yun pero sakin halos mapaubo ako ng wala sa oras at pinoproseso ang mga salitang binanggit niya

"What? I'm just kidding" natatawa niyang sabi nung mapansin niya ang reaction ko.

"Ha--" napalunok ako "Hahanap na ako ng makakain natin" sabi ko at nag mamadaling lumabas sa kwarto niya pero bago ko pa tuluyang maisarado ang pinto narinig ko pa ang huling sinabi niya

"No need to find your food. I'm here, only serve for you" fck Galen Thales. Mabilis na namula ang mukha ko at kahit hindi niya kita ay tinakpan ko ito at mabilis na pumunta sa kusina niya

Habang nag luluto ako ay hindi parin maalis alis ang ngiti sa labi ko. Iniisip ko palang na ipag luluto ko araw araw si Galen ay hindi ko mapigilang hindi matuwa. Kakaonti lang ang alam kong lutuin pero kapag nag request siya ay pag aaralan ko talaga. Nakakakilig din na parang mag asawa na kami ngayon

Napatingin ako sa kwarto ni Galen nung mapansing kanina pa siya hindi lumalabas roon. Hininaan ko ang aking niluluto at pumunta ulit sa kwarto niya

Akala ko nag shower lang siya pero iba ang nadatnan ko. Bahagyang nakabukas ang bibig nito at kitang kita ang sakit sa mata nito. Nang hihinang naibaba nito ang cellphone na hawak. Mabilis akong lumapit sa kanya nang mapagtanto kong cellphone ko ang hawak niya. On going pa ang tawag ni mama

Agad kong nilagay ito sa aking tenga at tinignan si Galen. Nakauko lang ito at tahimik na tila ba ang daming iniisip

"Anak please nag aalala na kami sayo. Hindi naman talaga makakabuti ang mga Thales satin" parang natigil ang pag hinga ko sa sinabi ni Mommy. Gusto kong magalit sa kanya pero yung utang na loob ko ang pumipigil sakin. Hindi ko kayang tumingin kay Galen nasasaktan ako dahil alam kong nasasaktan siya ng sobra sobra ngayon

"Ma" my voice is a bit shaky when I called her. I wipe out the tears rolling down on my face

"Xy" malambing na tawag niya sakin

" I--I know choosing the guy over your family isn't right" I know thats a complete bullsht. Lalo na't pinalaki ka nila kahit hindi ka naman nila totoong anak. Nakikita ko ang sakit sa mga mata ni Galen habang sinasabi ko iyon. Don't be hurt, love from now on, I will always choose you

"Pero ma, ito yung pag kakamali sa buhay ko na alam ko na hindi ko pag sisisihan. I love him ma. Alam kong ganon rin siya sakin." napalakas ang aking hikbi dahil gusto kong maintindihan nila. Ayokong ni isa sa kanina mawala. Ramdam ko ang pag yakap sakin ni Galen sa aking bewang. Kahit hindi siya mag salita ngayon alam kong mahal niya ako

"Nak hindi mo alam ang sinasabi mo. Ganyan din ang sinabi nila kay Zy--"

"Mama" pag titigil ko sa kanya "Stop comparing me to Zyrene. Hindi yun mangyayari sakin. There is no way in hell that Galen is going to do that to me." I'm trying to control my temper alam ko maiintindihan nila ako.

"I know you are just worried, ma but I can handle myself. I am with the man I love" Sigurado kong sabi sa kanya. I am with Galen I don't need to fear anything

"No Xy--" pinatay ko na ang tawag at nilapag iyon. Hinarap ko si galen na nakauko lang sa balikat ko

"I'm sorry" marahan kong sabi sa kanya

"I love you" bulong niya sakin. How can I unlove this man. Mas lalo lang akong nahuhulog sa kanya

"Luto na siguro yung niluto ko. Kain na tayo?" sinubukan kong pasiglahin yung boses ko hoping na mag biro siya ulit pero imbis na mag salita mas lalo lang humigpit ang pag kakayakap niya sakin. Like he's scared of something

Kumakain lang kami ng tahimik. I tried talking to him pero tango o di kaya ay maliit lang na ngiti ang isinasagot niya sakin. Siguro ay mashado siyang naapektuhan sa mga sinasabi ni Mama na hanggang ngayon di parin sila tanggap

Pinanood ko lang siyang hinugasan ang pinag kainan dahil hindi niya ako pinayagang ako ang mag hugas. Tahimik parin siya hindi ko alam kung bakit ganon siya ngayon parang apektadong apektado siya dati naman ay hindi siya ganito

Nagpunta nalang ako sa sala at nanonood ng tv. Hinihintay na matapos siya. Nang marinig kong tapos na siya at papalapit na sakin ay lumingon ako agad sa kanya. Mag sasalita sana ako pero di man lang siya tumingin sakin

"Matulog na tayo" yun lang ang sinabi niya at tumuloy na sa kwarto. Napakagat ako sa ibang labi ko. Why are you acting like this. Huminga ako ng malalim at saka pinatay ang tv at sumunod na sa kanya. Nakahiga ma siya doon at nakapikit narin

Nasasaktan ako sa pinapakita niya pero siguradong mas nasaktan siya sa sinabi ni mama. Humiga nalang ako sa tabi at natulog narin.

Naalimpungatan ako ng maramdaman kong wala na akong katabi. Agad akong tumayo at hinanap siya. Napahinga ako ng maluwag nang makita ko siyang nasa at terrace lang. Tumakbo agad ako sa kanya at niyakap siya mula sa likod

"Akala ko iniwan mo na ako" nang hihina kong sabi. Halatang nagulat siya sa bigla kong pag yakap sa kanya. Hinawakan niya ang kamay ko

"Hindi ko yun gagawin. Bat mo naman naisip yan?" he laugh with no humor. Napasubsob nalang ang mukha ko sa likod niya

"Kanina ka pa cold sakin dahil ba yun kay mama?" huminga siya ng malalim sa tanong kong iyon

"No. I'm just preparing myself" tumingin ako sa kanya. Ngumiti siya sakin ng malungkot "Baka iwan mo nanaman ako dahil sa tawag na yun" dahil dun. Hindi niya ba alam kung gano ako inlove sa kanya

"Mashado kitang mahal para iwan ka" mahina ang pag kakasabi ko pero alam kong rinig niya iyon

"Hindi kita papatayin, Kara" humigpit lalo ang pag kakayakap ko sa kanya ng marinig ko iyon.

"I know"

"Hindi kita sasaktan" tumango ako at hindi ko na mapigilan ang ngiti ko

"Papasayahin kita. I will do everything for you" I know Galen. Ganon din naman ako sayo

"I love you so much, Galen" humarap siya sakin tinignan ako sa mata. All I can see is love

"I'm also deeply in love with you, baby" he said and we kiss under the sky full of stars.

--

Nakapag update riiiiin ghaad naging busy ako kakaml

Thank you thank you talaga sa mga nag vote at nag lagay sa mga reading list nila. Natutuwa rin ako sa mga nag cocomment. Thank you sa support. Love you guys