Κεφάλαιο 21°

Η κόκκινη σειρήνα στη δυτική πτέρυγα αναβοσβηνε διαρκώς ενώ ο ενοχλητικός ήχος της σειρήνας του προκαλούσε ταραχή. Δεν ήταν δυνατός συγκριτικά με εκείνον που ακούστηκε στο σχολείο μια μέρα μα πάραυτα του προκαλούσε εν μέρη φόβο. Η Τζένη τον είχε δασκαλεψει αρκετά καλά μα ένιωσε χαμένος... Είχε χωθεί μέσα σε ένα χωμάτινο μικρό τούνελ που δεν είχε ιδέα που οδηγούσε κι αν ήταν αδιέξοδο. Το μόνο που έβλεπε μπροστά του ήταν να βγει, να τρέξει και να φέρει βοήθεια όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Αυτές ήταν πάντοτε οι εντολές που του μάθαινε η μάνα του.
Ήταν σίγουρος πως βρισκόντουσαν κάτω από τη γη μα αυτό δε θα τον σταματούσε. Πάραυτα ακόμα κι αν αυνεψισε να ψάχνει για κάποια έξοδο ένιωθε το φόβο να οργιάζει μέσα του. Ήξερε πως τον έψαχναν. Άκουγε ποδοβολητά και όσο εκείνα δυνάμωναν άλλο τόσο πήγαινε πιο βαθιά στη τρύπα. Έπρεπε πάση θυσία να φέρει βοήθεια...

****

"Τελικά δε τα πήγαμε και άσχημα. Του αφεντικού του άρεσε τόσο που καταφέραμε να φτιάξουμε μια βάση εδώ τόσο γρήγορα που σκέφτεται να τη κρατήσει"

"Είναι σαφώς προτιμότερο από το να τις φορτώνουμε για Τζαμάικα χωρίς έλεγχο"

"Ακριβώς. Κοίτα τες. Όλες αυτές τώρα θα ήταν στο πλοίο. Τελικά πετύχαμε διάνα! Δυο σε ένα! Η Κούβα είναι γεμάτη πόρνες!"

"Σε κάθε περίπτωση ο θησαυρός που έχει στη κάτω αίθουσα είναι ανεκτίμητος. Ήδη τον άκουσα να μιλάει με έναν αγοραστή!"

"Τα παιδιά εννοείς;"

"Όχι οποιαδήποτε παιδιά! Τα παιδιά του Λώρενς! Για αυτά πληρώνουν περισσότερο!"

"Κοίτα να δεις... Εγώ πάλι είμαι περισσότερο στις μεγάλες. Θα άνετα ένα γαμησι στη γυναίκα του!"

"Και τι σε κρατάει; Ούτως η άλλως για γαμησι προορίζεται!" Ο φρουρός γέλασε μα ο άλλος σοβαρεψε...

"Δεν έχεις άδικο..."

"Ε μα ναι... Σε λίγο θα εντοπίσουν και το μικρό διάολο που το έσκασε και όλα θα επιστρέψουν στο κανονικό. Θες να στη φέρω;"

"Όχι... Για την ακρίβεια τι θα έλεγες να κρατάς την άλλη τη πουτάνα με έσπρωξε όσο θα πηδάω μπροστά της τη γυναίκα του Λώρενς;"

"Ωωω φίλε μου... Αυτό με βάζει σε άλλες σκέψεις!"

"Ακριβώς... Έλα, πάμε..."

****

Με ένα νεύμα οι άντρες του Γκάμπριελ άρχισαν να διασκορπίζονται στο δάσος και μένοντας μόνος με το Ντρέικ, αντάλλαξαν μια ματιά και ξεκίνησαν.

Ο Λίαμ και ο Λόγκαν είχαν πάει από την αντίθετη κατεύθυνση ενώ η ενδοεπικοινωνια ήταν ακόμα ανοιχτή πράγμα που δήλωνε πως δεν είχαν προβλέψει να μπλοκάρουν τα σήματα και αυτό λειτούργησε θετικά.

"Η πύλη αυτή είναι κλειστή ..." αποκρίθηκε ο Ντρέικ σαν πλησίασε διστακτικά ένα τεράστιο σωλήνα που ήταν χωμένος μέσα στη γη. "Από αυτά τα κάγκελα δε βγαίνει και δε μπαίνει τίποτα. Αδιέξοδο!"

"Για περίμενε λίγο..." Ο Γκάμπριελ πλησίασε και άρχισε να ελέγχει το σωλήνα. Έμοιαζε σαν να έβγαινε μέσα από τη γη και να μην ήταν είσοδος μα κάποιο παρακλάδι αυτης. Υπήρχαν τεράστια κάγκελα κατά μήκος του και μέσα στους ήχους του δάσους ήταν σίγουρος πως άκουγε κάτι να πλησιάζει.

"Το ακούς;" είπε προς το Ντρέικ ο οποίος είχε ήδη βγάλει το όπλο και στόχευε.

"Ναι. Κάτι έρχεται! Λίαμ! Λόγκαν! Πιάσαμε κίνηση στα ανατολικά! Μείνετε στη θέση σας!"

Ο Γκάμπριελ έβγαλε το φακό του και κρατώντας τον με το ένα χέρι, στόχευε και ο ίδιος με το άλλο. Άκουγε ένα αμυδρό αγχομαχητο να πλησιάζει σιγανα και φώτισε προς τα μέσα .

"Τι βλέπεις;"

"Δε ξέρω. Κάτι κουνιέται στο βάθος ..."

"Είστε εντάξει;!" Ακούστηκε ο Λίαμ στο ακουστικό του Γκάμπριελ

"Ναι. Κάτι έρχεται μέσα από...θεέ μου!!!"

"Γκάμπριελ;;;"

"Ελάτε γρήγορα!! Αφήστε εκείνη την έξοδο! Ο Σεθ!" φώναξε και κλείνοντας την ενδοεπικοινωνια έβαλε στη θέση το όπλο του και έδωσε το φακό στο Ντρέικ ο οποίος είχε μείνε άναυδος

"Γκάμπριελ!!!" Μόλις ο μικρός τον αντιλήφθηκε άρχισε να σπρώχνει περισσότερο τα χώματα και κάθε είδους ακαθαρσία που υπήρχε τριγύρω με παραπάνω δύναμη

"Ήρεμα! Μη κουνιέσαι γρήγορα! Τα τείχη είναι παλιά!"

"Η μαμά!!"

"Σσς! Απλά έλα εδώ... Ίσως χωρέσεις να βγεις... Σιγά σιγά... Έλα αγόρι μου... Αυτό είναι..." Μόλις πλησίασε αρκετά τον έπιασε από τα χέρια και τον τράβηξε ως τις εσοχές μα ο Σεθ ήταν τελικά πολύ μεγαλύτερος για να βγει.
Ο μικρός μόλις ένιωσε τα χέρια του Γκάμπριελ ξέσπασε σε κλάματα.

"Πήραν τη μαμά..." παραπονέθηκε βουρκωμενος

"Πως κατάφερες και ξεφυγες... Θα σε ψάχνουν όλοι..."

"Τα κορίτσια... Τα έχουν κάτω. Πρεπει να τα βγάλουμε!"

"Μη φωνάζεις.. κάνε ησυχία να χαρείς..."

"Γκάμπριελ κάνε κάτι!! Φοβάμαι!!"

"Όλα θα πάνε καλά... Όλα... Κάνε λίγη υπομονή να βρω τρόπο να ανοίξω αυτό το ρημαδι!"

Ο Γκάμπριελ άφησε το Σεθ και ξεκίνησε να σκάβει με τα χέρια του γύρω από το σωλήνα μανιασμένα ψάχνοντας για κάποιο άνοιγμα ή κάποιο σημείο που θα επέτρεπε την είσοδο και έξοδο.

Ο Ντρέικ από την άλλη έδωσε σήμα στους μισούς άντρες του Γκάμπριελ να πάνε στο σημείο και έπειτα γονάτισε και αυτός.

"Κάτι πρέπει να υπάρχει!" γρυλισε έξαλλος

"Κάντε στην άκρη!" Η φωνή του Λόγκαν αντηχησε τριγύρω ενώ σχεδόν αμέσως φάνηκε και η μορφή του. Αντί να σκάψει όπως οι άλλοι έπιασε τα σίδερα με τα χέρια και άρχισε να βάζει δύναμη. Κάθε φλέβα πήρε ζωή στο πρόσωπο του... Έγινε κατακόκκινος. 
"Τι με κοιτάτε! Τραβήξτε!!" φώναξε και έπιασαν όλοι μαζί τα κάγκελα. "Με το τρία προς τα έξω! Ένα... Δυο τρία!!!" Στη κίνηση που έκαναν όλοι μαζί τα κάγκελα ετριξαν "Πιο δυνατά!!!"

******

Η Τζένη είχε μπει σαν ασπίδα μπροστά στην Άλισον από τη στιγμή που η πόρτα άνοιξε και είδε τους άντρες. Ήταν οι ίδιοι άντρες που τις πέταξαν εκεί μέσα λίγες ώρες πριν.

"Μη πλησιάζετε!" η φωνή της έσταζε θυμό και ένα αμυδρό φόβο για όσα ήταν έτοιμα να συμβούν.

"Τώρα πρέπει να φοβηθούμε;" της απάντησε ο ένας γελώντας ξεκουμπωνοντας το πρώτο κουμπί από το τζιν του.

Η Τζένη χαμήλωσε προς την Άλισον. Το δεξί της μάτι ήταν μελανιασμενο και πρησμένο ενώ όσο κι αν προσπάθησε να τη κάνει να σταθεί στα πόδια της, ήταν μάταιο.

"Κοπρόσκυλα!" φώναξε με όση δύναμη είχε σαν έκαναν ένα βήμα κοντά τους.

"Έτσι θέλω να φωνάζεις όταν θα σου σκίζω το υγρό σου το..."

"Πολλά λες Τόνι! Ώρα για δράση!" τον διέκοψε ο πρώτος και κάνοντας ένα γοργό βήμα άρπαξε τη Τζένη η οποία άρχισε να παλεύει όπως ποτέ άλλοτε.
Τον χτυπούσε όπου έβρισκε με μανία μα εκείνος με ένα χαστούκι τη σωριασε στο έδαφος και όρμησε κατά πάνω της.

"Έλα στο μπαμπά μωρό μου! Έλα στο Τόνι να σου μάθει..." όσο ο άλλος ευχαριστιόταν τα χαστούκια εκείνος έσκυψε στην Άλισον. "Κάτσε να σε γυρίσω από την άλλη..." είπε και πιάνοντας τη βίαια από τα μάγουλα, γύρισε το κορμί της μπρούμυτα και εναπόθεσε το κεφάλι της σε τέτοιο σημείο που να βλέπει το μελανιασμενο της μάτι. "Πάντα φτιάχνομαι να γαμαω χτυπημενες. Βγάζουν τους καλύτερους ήχους!" αποκρίθηκε και εκείνη μουγκρησε μέσα από τα δόντια. Το σώμα της ξεκίνησε να σπαρταραει ενώ ακούγοντας τις απελπισμένες κραυγές της Τζένης ένιωσε την οργή να φουντώνει μέσα της. Ο Τόνι έπιασε το παντελόνι, έβγαλε ένα σουγιά από τη τσέπη του και σκίζοντας το από τα οπίσθιά θαύμασε το γυμνό της δέρμα.

"Καθίκι! Άσε με!" Η Άλισον προσπάθησε να παλέψει ενώ την ίδια στιγμή είδε με την άκρη του ματιού της τη Τζένη να πέφτει σχεδόν αναίσθητη ένα μέτρο μακριά και τον άλλο να τη γδυνει.

"Ω ρε μαλάκα... Τόσο μαλακός κωλος. Τόσο πολύ που ούτε θέλω να σε πάρω από μπροστά!" βάζοντας κόντρα το πόδι του στη πλάτη της, τη πίεσε δυνατά και κόβοντας εντελώς το ύφασμα , το έσκισε και το πέταξε.
Μόλις ένιωσε τα χέρια του πάνω στο γυμνό της δέρμα ούρλιαξε από θυμό.
Τα ένιωσε να διαχωρίζουν τα οπίσθιά της ενώ δίπλα της ακριβώς ο άλλος έφτυνε το μόριο του και άγγιζε τη Τζένη σε σημεία που μόνο η εικόνα, της προκάλεσε ντροπή και τεράστιο νεύρο.
"Και τώρα... Τώρα θα νιώσεις κάτι απίστευτα ηδονικο!" το χέρι του τυλίχθηκε στα μαλλιά της και ανασηκωσε το κεφάλι της ενώ με το άλλο προσπάθησε να κρατήσει τα χέρια της ακίνητα.

Η Άλισον άρχισε να κουνιέται με όλη της τη δύναμη και καταφέρνοντας να απελευθερώσει το κεφάλι της έσκυψε γρήγορα, του δάγκωσε το χέρι και γυρίζοντας ολόκληρη προς το μέρος του τον κλώτσησε δυνατά στα γεννητικά όργανα.

"Μάθε ρε μαλάκα πως πηδάνε σωστά!!" Φώναξε ο άλλος λίγο πριν εισχωρήσει το μόριο του στη Τζένη μα δε προλαβε να κάνει τίποτα... Η Άλισον άρπαξε το σουγιά από τη τσέπη του άντρα που της επιτέθηκε και του τον κάρφωσε στο πόδι με αποτέλεσμα να πέσει κάτω φωνάζοντας σαν τρελός.

"Θα σε πνίξω ρε πόρνη!!!" Αποκρίθηκε μέσα στα νεύρα και βγάζοντας το σουγιά παραπάτησε και ακούμπησε στο τοίχο.

"Τι έκανες γαμώ το Θ..." πριν ολοκληρώσει η Άλισον βρήκε το σθένος και του όρμησε ενώ την ίδια στιγμή η Τζένη άρχισε να σέρνεται. Έχοντας ακόμα κάτω το παντελόνι και χωρίς κανένα δισταγμό έπιασε στα χέρια της αυτή τη φορά  τους όρχεις του  και πιέζοντας τους με όση δύναμη είχε άρχισε να βγάζει κραυγές σαν άγριο θηρίο.

"Σταμάτα!" Μια δυνατή φωνή ακούστηκε στο χώρο και γυρίζοντας σαν το διάολο το κεφάλι της είδε το Χούγκο....

🖤🖤🖤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top