Το παιχνίδι
Η μυρωδιά του κορμιού του, μια οσμή τόσο όμορφη και χαρακτηριστική, πλημμύρισε τις αισθήσεις της και η Λέιλα άνοιξε τα μάτια. Ένιωσε ντροπή καταλαβαίνοντας πως είχε γραπωθει από πάνω του. Το πόδι της ήταν ανεβασμένο πάνω στα δικά του και το γόνατο της ακουμπούσε την ευαίσθητη περιοχή του, ενώ το χέρι της ηταν ακουμπισμένο πάνω στο γυμνό του στήθος . Την ειχε αγκαλιά...Έκλεισε ξανά τα μάτια της και προσευχήθηκε να μην ήταν κάποιο όνειρο. Προσευχήθηκε όλα οσα της είπε το προηγούμενο να ήταν αλήθεια. Ένιωσε τους χτύπους της καρδιάς του να αυξάνονται , το χέρι του να την σφίγγει από τη μέση και τότε συνειδητοποίησε πως ήταν γυμνή...σκεπασμένη απλά με ένα σεντόνι...
"Καλημέρα πριγκίπισσα..." σιγοψιθυρισε πάνω στο μέτωπο της και αφήνοντας ένα φιλί στο σημείο τράβηξε τα χέρια του και τεντωθηκε. Η Λέιλα ένιωσε τα μάγουλα της να παίρνουν φωτιά κοιτώντας το γυμνό του κορμί και έκανε να αποτραβηχτει αλλά εκείνος δεν την άφησε
"Για που το βαλες ; Ξάπλα να χουζουρεψουμε!!" της γκρίνιαξε και απλώνοντας τις τεράστιες παλάμες του την έπιασε από τη μέση.
"Ίαν...Ειμαι ...Εισαι ...Εγω ...." τραυλισε νιώθοντας άβολα από την κοντινή επαφή
"Χαλάρωσε λιγάκι...Κανείς Δεν θα μας ενοχλήσει και μόλις ξύπνησα...Δείξε λιγο έλεος γυναίκα!" Απάντησε και της ξέφυγε για πρώτη φορά ένα γέλιο. "Σου πάει...Να το κάνεις πιο συχνά..." Συνέχισε στον ίδιο προκλητικό τονο και πιάνοντας το πηγούνι της, την ανάγκασε να τον κοιτάξει.
"Ξέρω τι σου έκανε και με τι σε κρατάει...Ότι ειπα χθες το εννοώ. Δεν είναι η στιγμή, ούτε το μέρος αλλά αυτό που έκανες για μένα χθες δεν θα το ξεχάσω. Λυπάμαι ειλικρινά γι αυτό...Όλα όμως θα φτιάξουν. Θα σηκωθούμε, θα πιούμε τον καφέ μας και θα σου τα εξηγήσω όλα...." Η Λέιλα βουρκωσε κι εκείνος πριν προλάβει να πέσει το δάκρυ της το σκούπισε.
"Σε ευχαριστώ...." του ψιθύρισε και τον έπιασε να κοιτάζει τα χείλη της. Η σεξουαλική ένταση ανάμεσα τους ήταν εμφανής και μόνο ένας τυφλός δεν θα την έβλεπε , ήξεραν όμως καλά και οι δυο πως αν υπεκυπταν θα μπέρδευαν ακόμα περισσότερο την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Ο Ίαν τραβήχτηκε πρώτος και εκείνη σήκωσε πιο ψηλά το σεντόνι.
"Νομίζω πως φτάνει η ξάπλα! Σήκω δεσποινίς μου ... Έχω μια πρόταση θα σένα και αυτή τη φορά να είσαι σίγουρη πως θα σου αρέσει..." είπε πιο μαζεμένος κι εκείνη κάθισε στο κρεβάτι τυλίγοντας γύρω της το λεπτό ύφασμα..Εκείνη Δεν το έβλεπε αλλά ο Ίαν είχε πάρει φωτιά ...οι ρόγες της είχαν σκληρύνει και το σεντόνι δεν κατάφερνε να κρύψει και πολλά... "Πρώτα όμως, έλα να δω τους επιδέσμους σου και γι αυτό που προσπάθησες να κάνεις θα σε δείρω αργότερα..." είπε γεμάτος υπονοούμενο για δάγκωσε την γλώσσα του νιώθοντας τον ίδιο του τον εαυτό να ξεφεύγει πάλι.
Η Λέιλα έτεινε τους καρπούς της. Ο Ίαν άρχισε να ξετυλίγει τους επιδέσμους και στο αυθόρμητο χασμουρητό του εκείνη γέλασε.
"Μην γελάς! Εσύ φταις που είναι σε αυτή τη κατάσταση!" Της είπε με ζήλο και παιρνωντας ένα καινούριο πακέτο, καθάρισε τις πληγές ξανά και την περιποιηθηκε.
"Πώς το έμαθες;" τον ρώτησε και περίμενε με προσμονή την απάντηση του
"Δεν έχει σημασία. Απλά το έμαθα..." της είπε χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες. "Πάντως... Είσαι γενναίο κορίτσι..." συμπλήρωσε βλέποντας τη σιωπή της.
"Η ψυχή μου το ξέρει...." μουρμουρησε και εκείνος την κοίταξε θυμωμένα.
"Όλα τελείωσαν τώρα. Δεν θέλω να ξανασκεφτείς το παρελθόν...Χαμογέλασε μου Λέιλα..." Την προέτρεψε κι εκείνη υπάκουσε. "Μπράβο το κορίτσι μου ...Και τώρα θα πάω στο μπάνιο. Άνοιξε την ντουλάπα πίσω σου και φόρεσε ότι θέλεις...Όταν θα είσαι έτοιμη έβαλε μια φωνή για να μην βγω και έχουμε κανένα ατύχημα...." της είπε και απομακρύνθηκε...
Μισή ώρα αργότερα
Η κεντρική πόρτα του σπιτιού άνοιξε και ο Ίαν άφησε κάτω την κούπα με το καφέ του και την κοίταξε κατάματα . Οι οδηγίες που της έδωσε ήταν απλές... θα έπαιζε στο θέατρο που της ζητήθηκε και θα γέμιζε τον Τζεισον με οφθαλμαπάτες μέχρι ο Ίαν να ανακαλύψει που κρατάει τον Τζέιμς. Μόλις τον απελευθέρωναν θα έβγαζε τον Τζεισον εκτός. Αν και η Λέιλα δεν συμφώνησε, θεωρώντας πως σε κανένα δεν αξίζει ο θάνατος, ο Ίαν την διαβεβαίωσε πως οι αμαρτίες που διέπραξε ο αδερφός του ήταν ασυγχωρητες ...
"Βλέπω τρώτε και πρωινό;;;" Είπε γεμάτος ένταση στο βλέμμα ο Τζεισον και μπήκε στη κουζίνα. "Λέιλα δεν φαντάζεσαι πόσο με τρόμαξες! Τι βλακείες είναι αυτές που έκανες χθες ; Νομίζω πως πρέπει να σε δει ειδικός...Έρχεσαι λίγο αγάπη μου που σε θέλω ;"
"Καλημερα λέει ο κόσμος!!" Πετάχτηκε ο Ίαν
"Ναι ναι .. Καλημέρα αδερφέ.." είπε αδιαφορώντας και η Λέιλα σηκώθηκε απρόθυμα. Ο Ίαν παρέμεινε σταθερός και ανέκφραστος κοιτάζοντας την σαν το γεράκι αποχωρεί. Μένοντας μόνος έβγαλε απο τη τσέπη μια μικρή μαύρη συσκευή και κλείνοντας τα μάτια πάτησε το κουμπί...Όταν της είπε ότι δεν θα την αφήσει ποτέ ξανά το εννοούσε...Της φόρεσε στα μαλλιά ένα ειδικό κοκαλακι , το οποίο έκρυβε μέσα του έναν κοριο. Της το ξεκαθάρισε....Στην περίπτωση που τολμούσε να την αγγίξει θα τον σκότωνε χωρίς να περιμένει να βρούνε τον Τζέιμς.
"Άφησε το χέρι μου διάολε!" Την άκουσε να λέει και σφιχτηκε
"Πώς διάολο σκέφτηκες ότι θα γλιτώνες από μένα; Ηλίθια!!! Πάλι καλά ο μαλακας ο αδερφός μου σε έσωσε και το σχέδιο θα προχωρήσει ως έχει! Είδα πήρατε και πρωινό μαζί...τον πηδήξες;"
"Σε σιχαίνομαι ρε !"
"Σκάσε! Μην ξεχνάς το σκοπό σου...ειδάλλως ξέρεις τι θα συμβεί! Ο Τζέιμς θα πεθάνει κι εσύ θα γίνεις μια πουτανα !"
"Πώς μπορείς και το κάνεις αυτό; έχεις τρελαθεί εντελώς;"
"Ωωωω μικρή μου Λέιλα...Μπορω να κάνω ακόμα χειρότερα...Σε όλες τις γυναίκες αρέσουν οι σκληροί άντρες...Καταβαθος Ξέρω πως γουστάρεις!"
"Προτιμώ να πεθάνω!!"
"Πρόσεχε τι εύχεσαι...Έχεις μια εβδομάδα προθεσμία να τον σκοτώσεις...Α! Και πριν φύγω...Να ξέρεις πως σήμερα το βράδυ θέλω να είσαι έτοιμη για μένα....Έχω δύο μέρες κοντά να γευτώ το κορμάκι σου μωρό μου....δυστυχως καμια δεν μπορει να συγκριθει με το στενο σου το ...."
"ΠΑΨΕ !!" Ούρλιαξε η Λέιλα
"Αυτό θα το δούμε...."
Ο Ίαν έκλεισε τον ήχο και ακούγοντας τα βήματα τους να επιστρέφουν γύρισε προς το καφέ. Του ήταν δύσκολο να ακούει κάτι που ο Λιαμ του περιέγραψε ...
"Λοιπόν αγάπη μου, πάω να κάνω ένα μπάνιο όπως σου είπα και μετά θα φύγω ...Έχω να τακτοποιήσω κάτι εκκρεμότητες και θα γυρίσω το βράδυ..." της είπε μπαίνοντας στην κουζίνα και χτυπώντας ελαφρά τα οπίσθιά της κοίταξε τον Ίαν. "Αδερφέ όλα πάνε καλά με τα έγγραφα..." αρκέστηκε να του πει
"Χαίρομαι " του απάντησε ο Ίαν και σηκώθηκε για να πάρει τα τσιγάρα του από το πάγκο
"Εγώ σας αφήνω...Να μου προσέχεις το μωρό μου....Όλο βλακείες κάνει..." τους είπε και έφυγε. Μόλις έμειναν μόνοι και άκουσαν τη πόρτα του να κλείνει, η Λέιλα κατέβασε το κεφάλι ντροπιασμένη...
"Πριγκίπισσα;" σιγοψιθυρισε ο Ίαν κι εκείνη εξοργισμένη έπιασε το κοκαλάκι από τα μαλλιά και το έβγαλε. Το πέταξε στο πάτωμα και γύρισε προς το μέρος του
"ΤΟΝ ΣΙΧΑΊΝΟΜΑΙ!!!" Φώναξε "ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΆΚΟΥΣΕΣ!!" Συνέχισε σε υψηλό τόνο . Ο Ίαν έφτασε στα όρια. Κάνοντας ένα βήμα την γραπωσε από το κεφάλι και της έκλεισε το στόμα με τα χείλη του....
Σας φιλώ....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top