Εκείνο το πρωινό όλα ήταν διαφορετικά. Το χρώμα του ουρανό είχε χαθεί και το άψυχο γκρίζο εβαφε πέρα ως πέρα την επιφάνεια του . Ο Τζεισον σηκώθηκε , έβγαλε τα χθεσινοβραδινα του ρούχα και αδιαφορώντας για το που ακριβώς βρίσκεται η αγαπημένη του, μπήκε για μπάνιο. Θέλησε να φτιάξει ένα κόσμο μόνο για εκείνον, έβλεπε όμως τα κομμάτια που με τόσο κόπο έχτιζε να καταρρέουν. Η γεύση από το αλκοόλ δεν έλεγε να φύγει από τη γλώσσα του όσες φορές κι αν έπλυνε τα δόντια του. Είχε βγει εκτός ελέγχου. Το αναγνώριζε στον εαυτό του. Πίστευε όμως ότι ήταν ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει την κυριαρχία. Το μυαλό του , είχε δηλητηριαστεί αρκετά. Χρόνια τώρα προσπαθούσε να σταθεί στα δικά του πόδια αλλά διασθανομενος πως το μόνο που καταφέρνει είναι να γίνει η σκιά του Ίαν, ένιωθε προδομένος. Ναι, σκότωσε τη Στεφανι. Σκότωσε τον πατέρα του. Έβαλε άνθρωπο να σκοτώσουν τον αδερφό του και φέρθηκε στη Λέιλα με το χειρότερο τρόπο. Είχε όμως είναι ο ίδιος στιγμές αδυναμίας. Στιγμές που έπνιγε το πόνο του στις γυναίκες και το φτηνό ποτό. Στιγμές που ήθελε να γυρίσει πίσω το χρόνο και να νιώσει το άγγιγμα της μάνας. Να νιώσει αγαπητός. Να εισπράξει λίγη τρυφερότητα άνευ όρων.

Έκλεισε το νερό και τύλιξε γύρω του μια πετσέτα.

Θα γίνεις κυρίαρχος...Αρχηγός...

Θυμάται να του λέει και προσπαθώντας να καθαρίσει το μυαλό του κάθισε στο κρεβάτι. Η πρόταση που δέχθηκε από εκείνον ήταν η αφορμή για όλα. Του υποσχέθηκε πως αν κάνει βήμα βήμα όσα του έλεγε, θα αποκτούσε τη δύναμη. Με βάση πάντα τα λεγόμενα του καλύτερου ηθοποιού , αφέθηκε και τυλίχθηκε στην αμαρτία . Προκάλεσε πόνο. Πληγές...

Κοίταξε το κινητό του, το ξεκλειδωσε και τον πήρε τηλέφωνο. Δεν ήξερε πόσο ακόμα θα άντεχε μέχρι να τελειώσουν όλα...

***

Το νοτισμένο από την κάψα κορμί του ξύπνησε. Έχωσε το χέρι του κάτω από τη μπλούζα της και κρατώντας τα βλέφαρα κλειστά, απολάμβανε την ηρεμία. Έξω είχε αρχίσει να βρέχει και ο ουρανός σκοτείνιασε. Από παιδί λάτρευε τη βροχή. Ήταν πάντοτε μελαγχολικό παιδί πάρα τη φήμη της έντονης ζωής του . Η Λέιλα κουνήθηκε και αρπάζοντας την ευκαιρία χώθηκε στο λαιμό της. Δεν έβρισκε το κουράγιο να της ανακοινώσει τα νέα. Ο Λιαμ, του ζήτησε δύο μέρες προθεσμία για να μπορέσει να βγάλει μια άκρη. Είχε βάλει άντρες να ψάχνουν ενώ ο Ιβάν ανέλαβε την ηλεκτρονική έρευνα. Ο Ίαν αποφάσισε πως για το δικό της καλό , θα κρατούσε το στόμα του κλειστό έως ότου σιγουρευτεί πως ο Τζέιμς είναι νεκρός. Έπειτα θα της το ανακοινώνε όσο πιο ομαλά γινόταν.

Πάντοτε ήξερε τι ήθελε. Εκείνο το σιωπηλό  κορίτσι που συνάντησε στο κήπο τον βγήκε από τη φυλακή, πλέον κουρνιαζε δίπλα του. Την ποθησε. Δεν ήταν από τις γυναίκες που στο διάβα τους περνάν απαρατήρητες. Ο απαράβατος κανόνας των σκιών που απαγόρευε κάποιου είδους συναναστροφή με τη γυναίκα του διπλανού, ήταν σίγουρος ότι θα έσπαγε από την πρώτη στιγμή που ύψωσε το βλέμμα του πάνω της.

"Μμμμ ζεσταίνομαι..." την άκουσε να μουρμουραει και γέλασε

"Έχεις την επιλογή να βγάλεις τα ρούχα σου ....Εγώ, δεν έχω σκοπό να απομάκρυνθω.."

"Ίαν συνελθε! Κάνε πιο πέρα γιατί θα σκάσω!"

"Ε λοιπόν είσαι πολύ γκρινιάρα αδερφάκι μου!" Της παραπονέθηκε και εκείνη άνοιξε τα μάτια της και γύρισε προς το μέρος του.

"Γκρινιάρα;;; Εγώ γκρινιάρα;;;" αποκρίθηκε με ένταση και εκείνος ξέσπασε σε γέλια

"Τι θα έλεγες να συνεχίζαμε αυτό που αφήσαμε στη μέση;;" Ρώτησε έπειτα από λίγο παίρνοντας μια πιο σοβαρή και λαγνα έκφραση  κι εκείνη άλλαξε εκατό χρώματα. Το χέρι του είχε ήδη αρχίσει να σκιαγραφεί μια χαμηλή πορεία προς την περιοχή της  και η Λέιλα  ανταποκρίθηκε στο άγγιγμα με ένα βογγητο.

"Αυτό θα το πάρω ως , ναι..." της ψιθύρισε και εκείνη αδυνατώντας να κρατήσει τον εαυτό της, και επιζητώντας μια όμορφη τρυφερή σεξουαλική στιγμή, τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του και τον φιλησε. Εμπιστεύθηκε τον άντρα που ξάπλωνε δίπλα της με την ζωή της και του δόθηκε ολοκληρωτικά. Δεν μπορούσε να βαφτίσει τα συναισθήματα της προς το πρόσωπο του και να τους βάλει ταμπέλες αλλά ήταν σίγουρη πως ότι κι αν ήταν αυτό που αισθανόταν, είχε μια δυναμική που ξεπερνούσε τα όρια.

Τον άκουσε να αναστενάζει όταν άγγιξε το μόριο του. Εκείνος βαθυνε το φιλί τους και σκαρφάλωσε από πάνω της απαιτώντας τον πλήρη έλεγχο. Τα πόδια της τυλιχθηκαν σαν πλοκάμια γύρω από τη μέση του και με μια και μόνο ώθηση μπήκε μέσα της.
Τα χείλη της σφιχτηκαν στην επαφή. Καταλάβαινε ότι είχαν παρασυρθεί αρκετά αλλά τον ένιωσε να χαλαρώνει μέσα της.

"Πονάς; " ρώτησε με τρεμάμενη φωνή και η Λέιλα ένιωσε για μια στιγμή άσχημα.  Πότε της δεν περίμενε πως θα αφήσει κάποιο αρσενικό να την ακουμπήσει ξανά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που καθόταν με τις ώρες κάτω από το καυτό νερό στο ντουζ και εγδερνε το δέρμα της προκειμένου να αποβάλλει από πάνω της την βρωμιά του Τζεισον αλλά με τον Ίαν ήταν αλλιώς. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και τον έπιασε από τα μάγουλα. Χάιδεψε με τα ακροδάχτυλα της τα χείλη του και του χαμογέλασε.

"Βγαλτον από πάνω μου ...." του ζήτησε κι εκείνος κλείνοντας τα χέρια του στα δικά της, τα ανέβασε ψηλά και αύξησε την ταχύτητα... Δεν της απάντησε. Προτίμησε τις πράξεις...

Δύο ημέρες αργότερα...

"Γαμω το Ιβάν! Δεν γίνεται να την ρκανε μόνος του τη δουλειά! Κάποιος πρέπει να τον βοήθησε! Βρες τον !" Διέταξε ο Ίαν και γύρισε προς τον Μάξ απογοητευμένος

"Τίποτα ακόμα;" τον ρώτησε

"Όχι...Εκτός ότι δεν κατάφερε ούτε ο Λιαμ αλλά ούτε και ο Ιβάν κάνουν κάτι , δεν έχω πει κουβέντα στη Λέιλα.  Πάλι καλά που ο Τζεισον μας ανακοίνωσε πως φεύγει δύο μέρες για Μεξικό . Δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα γινόταν αν τον είχα μέσα στα πόδια μου . Ο Τζέιμς είναι ο μόνος λόγος που μένει ακόμα ζωντανός κι αυτό γιατί δεν θέλω να στεναχωρηθεί η μικρή..."

"Έχω να σε δω τοσο προσηλωμένο σε θηλυκό από την Στεφανι ρε μαλακά! Που και πάλι, για να πω και του στραβού το δίκιο,  δεν ήσουν σε τέτοια κατάσταση. Απορώ με την ψυχραιμία σου !" Πετάχτηκε ο Νικ και ο Μαξ τον αγριοκοιταξε.

"Και τι περίμενες ρε; Να σκοτώσει τον Τζεισον τόσο απλά; Συνελθε ...Η δουλειά πρέπει να γίνει προσεκτικά. Διακυβεύεται η φήμη της φαμίλιας!"

"Πάψτε ρε!" Τους μαλωσε ο Ίαν και οι δυο άντρες σώπασαν. "Ο Τζεισον είπε πως θα γυρίσει αύριο. Αν δεν έχουμε νέα έως  τοτε από τον σωματοφυλακα της, θα της ανακοινώσω όσα μάθαμε ... Έπειτα θα την φυγαδευσω με το ζόρι αν χρειαστεί και θα καθαρίσω το σπίτι από τις βρωμιές!"

"Και μετά;" ρώτησε ο Μαξ γεμάτος απορία...

"Μετά τι;" αποκρίθηκε ο Ίαν ανηξερος

"Τι θα κάνεις με τη μικρή; Θα την κρατήσεις; Μην ξεχνάς πως είναι μια Φερνάντες. Με τον πατέρα της εκτός, στην ουσία είναι η διάδοχος αν δεν αναλάβει κάποιος. Άσε που θεωρώ πως ίσως γίνει στόχος. Πολλοί θα θελήσουν να την βγάλουν εκτός για να κυβερνήσουν τα Μεξικανικα Καρτελ των Φερνάντες" τοποθετήθηκε εύλογα ο Μαξ και ο Ίαν παρέμεινε σκεπτικός...

"Θα δω....Δεν ξέρω.. Το Ρίσκο για τις σκιές είναι σίγουρα μεγάλο αλλά σε αριθμό και ικανότητες δεν μας πιάνει κανένας. Μόνο ένας ηλίθιος θα είχε το θάρρος να τα βάλει μαζί μας "

Κάπου έξω από το Μεξικό...

"Ποσες μέρες ακόμα;" ρωτησε ο Τζεισον κι εκείνος έτριψε τις παλάμες του .

"Όχι πολλές. Θέλω την μικρή εκτός. Αν όχι νεκρή, τότε σίγουρα με το στόμα κλειστό. Δούλεψα σκληρά για αυτό το αποτέλεσμα και δεν θα αφήσω το μαλακά τον αδερφό σου να τα καταστρέψει όλα! Έκανε ήδη αρκετά στη ζωή μου !" Απάντησε θυμωμένος και γύρισε την πλάτη του...

"Εντάξει. Εγώ ξέρεις τι ζητάω..." του απάντησε ο Τζεισον.

"Μην ανησυχείς...Φρόντισε να την πείσεις να τον σκοτώσει και όλα τα άλλα είναι εύκολα..." είπε και βγάζοντας ένα μεγάλο ακριβό πούρο κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα του....

Σας φιλώ....