Η Λέιλα έφυγε από τη κουζίνα χωρίς να ρίξει ουτε μια ματιά πίσω της. Θα έμενε μόνη ξανά με αυτό το τέρας που είχε για άντρα και έπρεπε να οργανώσει τις επόμενες κινήσεις της. Έπειτα από όσα διαδραματίστηκαν ανάμεσα σε εκείνη και τον Ίαν το προηγούμενο βράδυ είχε απελπιστεί. Δεν θυμόταν τίποτα... Ο Λιαμ όμως, κατάφερε να αναπτερωσει το ηθικό της. Ίσως αν τον απομονωνε και του μιλούσε για τον Τζέιμς να μπορούσε να την βοηθήσει, σκέφτηκε καθώς έμπαινε μέσα στο δωμάτιο. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν αρκετά έξυπνοι. Προβληματιζοταν αρκετά όμως. Αν ο Τζεισον καταλάβαινε κάτι η κατάληξη θα ήταν να σκοτώσει τον Τζέιμς. Έπρεπε να κινηθεί αρκετά προσεκτικά.

Το ίδιο απόγευμα

Έβαλε τα ρούχα της και βγήκε από το δωμάτιο. Ο Τζεισον από την ώρα που έφυγαν τα παιδιά εξαφανίστηκε . Χωρίς να την ενδιαφέρει καθόλου που βρίσκεται, και χαρούμενη που δεν ήταν στο σπίτι πήγε μέχρι τη κουζίνα για να ετοιμάσει ένα ζεστό τσάι. Μπαίνοντας μέσα είδε τον Φρεντερίκ.

"Καλησπέρα Λέιλα " της είπε και γύρισε προς το πάγκο ετοιμάζοντας το βραδυνό.

"Καλησπέρα. Δεν θα ενοχλήσω. Ήρθα να κάνω ένα τσάι και θα βγω στο κήπο..." είπε κοφτα για να αποφύγει κάποια ανάκριση από την πλευρά του.

"Είδες την Ολιβια ;" Ρώτησε ξαφνικά κι εκείνη κοκκινισε.

"Όχι..." αποκρίθηκε χαμηλόφωνα

"Μου φάνηκε περίεργο γιατί εξαφανίστηκε χωρίς να έρθει να με βρει γι αυτό ρώτησα..." Ο Φρεντερίκ την κοίταξε εξονυχιστικά κι εκείνη ανέκφραστη ετοίμασε το τσάι της. Κρύβοντας όσα της είπε ο Ίαν το πρωί, έφτιαξε το ζεστό της ρόφημα και βγήκε έξω....

Κάπου έξω από το Μεξικό.

Έφτιαξε τον εξοπλισμό όπως του ζητήθηκε και κοίταξε τους υπόλοιπους. Ο Ιβάν είχε ήδη ανοίξει τους κεντρικούς υπολογιστές και ο Μαξ κουμπωνε τους σιγαστηρες στα όπλα.

"Λοιπόν, όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Θα σκορπιστουμε και οποιος βρεθει στο διαβα μας θα πεθάνει. Μόλις πάρουμε τα έγγραφα θα συναντηθούμε στο αεροδρόμιο. Μπαίνουμε στο τζετ και τέλος. Κατανοητά όλα;" Είπε ο Ίαν σοβαρός και ο  Νικ έγνεψε θετικά

"Ο εξοπλισμός είναι έτοιμος. Δεν θα καθυστερήσουμε καθόλου. Έχουμε τα σχέδια από το κτήριο και όλα θα βγουν όπως πρέπει" είπε και Ο Ίαν χαμογέλασε.

"Μου λείψατε ρε μαλακές..." σχολίασε και ο Ιβάν έβγαλε ένα επιφώνημα αγανάκτησης.

"Άξιζε τελικά να μπεις στη στενή;" τον ρώτησε και ο Ίαν δεν απάντησε. "Ο αδερφός σου φίλε δεν κάνει γι αυτή τη δουλειά να το ξέρεις..." συνέχισε ο Ιβάν και οι υπόλοιποι συμφώνησαν σιωπηλα.

"Του έδωσα λίγο χρόνο για να μην γκρινιάζει. Άπαξ και παρέλθει η προθεσμία θα αναλάβω εξ ολοκλήρου..." τοποθετήθηκε ο Ίαν βλέποντας τους να κατσουφιαζουν.

"Αλήθεια...Ο Λιαμ γιατί έμεινε πίσω;" Ρώτησε με απορία Ο Μαξ και ο Ίαν γέλασε πονηρά

Το ίδιο βράδυ στη Νέα Υόρκη . Μεσάνυχτα

Άνοιξε τα μάτια της . Ο θόρυβος προερχόταν από τον κάτω όροφο του σπιτιού. Έμοιαζε με έντονο γέλιο. Το γέλιο του Τζεισον ...

"Κάνε να μην έρθει πάνω...." παρακάλεσε κοιτάζοντας ψηλά και σηκώθηκε. Άνοιξε προσεκτικά την πόρτα και βγαίνοντας στο διάδρομο τον είδε να ανεβαίνει τα σκαλιά. Το πουκάμισο του ήταν ελαφρώς ξεκουμπωτο και από ότι κατάφερε να δει , το βήμα του ήταν σταθερό σημάδι πως δεν είχε πιει. Γύρισε πριν την δει για να μπει στο δωμάτιο αλλά ήταν αργά.

"Λέιλα;;" τον άκουσε να την προσφωνει και πάγωσε . "Περίμενε...Θέλω  να σου μιλήσω..."

"Έχει μείνει τίποτα που να μην έχει ειπωθεί  ανάμεσα μας;" του απάντησε κι εκείνος πήγε κοντά της. Δεν ήθελε και πολύ για να νιώσει φόβο. Η Λέιλα έκανε ένα πισωπατημα κι εκείνος αστραπιαία βρέθηκε μπροστά της.

"Κουράστηκα να παίρνω αυτά που θέλω από σένα με το ζόρι...Σου έχω μια πρόταση.. " είπε ήρεμος κι εκείνη σήκωσε το φρύδι της. "Θέλεις τη ζωή του Τζέιμς σωστά; μπορώ να σου την δώσω. Να τον αφήσω ελεύθερο ...." τα μάτια της αστραψαν. Ξέροντας όμως πως για να λέει κάτι τέτοιο, θα της ζητούσε κάτι που δεν θα της άρεσε, έκρυψε τα συναισθήματα της.

"Έλα, πάμε στο γραφείο του πατέρα μου και θα σου εξηγήσω τον τροπο που θα γίνουμε όλοι ευτυχισμένοι..."της είπε και την έπιασε από τη μέση.

"Μη με ακουμπάς!" Του είπε αυθόρμητα και τραβήχτηκε.

"Καλά καλά! Μην αρχίζεις τις υστερίες σου  ! Πάμε στο γραφείο..." Ο Τζεισον πέρασε μπροστά κι εκείνη τον ακολούθησε μπερδεμένη...

1 ώρα μετά

Το αεροπλάνο προσγειώθηκε. Μόλις ο Ίαν πάτησε το πόδι του στο έδαφος ενεργοποίησε το κινητό του, το οποίο άρχισε να δονείται σαν τρελό.

"Τι διάολο;" αναφώνησε βλέποντας τις κλήσεις του Λιαμ. "Είστε ελεύθεροι. Ραντεβού το βράδυ στις αποβάθρες για να μελετήσουμε τα έγγραφα. Συγχαρητήρια για ακόμα μια φορά παιδιά!" Είπε προς τους υπόλοιπους και απομακρύνθηκε. Μπήκε στο κεντρικό κτήριο από το ιδιωτικό αεροδρόμιο και κατευθυνόμενος προς τα γραφείο κάλεσε τον Λιαμ.

"Γιατί αργησατε να προσγειωθείτε γαμω το;" τον άκουσε να λέει δυνατά

"Ήρεμα αγόρι μου ! Τι διάολο έγινε;;" του απάντησε αναστατωμένος.

"Και τι δεν έγινε να ρωτάς!!!" Ο Ίαν προβληματίστηκε ακούγοντας τον. Τελικά η ιδέα να τον αφήσει πίσω για να παρακολουθήσει τι θα συμβεί στο σπίτι ήταν λαμπρή . Κατάφερε να κρύψει με εξαιρετική μαεστρία τον θυμό του για τον Τζεισον έπειτα από όσα έγιναν το βράδυ. Μόνο κάποιος που δεν τον ήξερε, όπως η Λέιλα, δεν θα καταλάβαινε ότι εκείνο το βράδυ , μπορεί να ήπιε αλλά είχε τις αισθήσεις του στο έπακρο. Όλα δούλευαν ρολόι. Σπάνια ο Ίαν βρισκόταν σε κατάσταση απόλυτης μέθης κι αυτό λειτούργησε ευεργετικά για τις επόμενες κινήσεις του. Ήθελε να ξετυλίξει το κουβάρι πριν πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

"Ίαν;;; Ίαν με ακούς;;;" φώναξε δυνατά ο Λιαμ από το ακουστικό...

"Ναι. Λέγε στα γρήγορα τι έμαθες και τις λεπτομέριες θα τις συζητήσουμε στο γραφείο σε μία ώρα..."

"Είσαι σίγουρος πως θέλεις να μάθεις από το τηλέφωνο; Δεν θα σου αρέσει καθόλου αυτό που θα σου πω..." αποκρίθηκε ο Λιαμ .

"Ναι ρε... Αφού με ξέρεις..." του απάντησε ο Ίαν και μπήκε στο γραφείο του αεροδρομίου.

"Είδες δίκιο αρχικά...Ο Τζεισον την κρατάει πάρα τη θέληση της. Έβαλα έναν κοριο όπως είπες στο γραφείο του πατέρα σου , έναν στο δωμάτιο της και χωρίς να με πάρει κανείς χαμπάρι έβαλα και έναν στον ξενώνα"

"Ρε μαλακά σου είπα να μου πεις το ζουμί! Δεν θέλω ανάλυση!!" Απάντησε Ο Ίαν εκνευρισμένος και κάθισε

"Εντάξει ... Απλά δεν ξέρω από που να ξεκινήσω ρε φίλε..  Είναι τόσα πολλά....!"

"Ξεκινα από τα βασικά...." τον επέτρεψε και τον άκουσε να παίρνει μια βαθειά αναπνοή

"Λοιπόν. Ο αδερφός σου κρατάει το σωματοφύλακα της. Την βίασε. Την χτύπησε. Την κατέστρεψε ουκ ολίγες φορές. Άρα οι υποψίες σου είναι αληθινές. Το πρόβλημα είναι άλλο...."

"Μίλα γαμω το στανιο μου !!!" Ούρλιαξε ο Ίαν χωρίς να μπορεί να περιμένει άλλο...

"Της πρότεινε μια συμφωνία. Η ζωή του Τζέιμς για τη δική σου...Της ζήτησε να σε σκοτώσει. Έπειτα θα τον απελευθέρωσει ...Τα άλλα θα στα πω από κοντά "

Η φλέβα από το μέτωπο του πετάχτηκε σε δευτερόλεπτα... οι γροθιά του σφιχτηκε και η ανάσα του έμεινε κράτημένη στο στήθος ...

"Τι του απάντησε;" Ρώτησε μετά από αρκετά λεπτά σιωπής....

Σας φιλώ....