«Ένα φιλί είναι αρκετό για να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση»

«Την Ολιβια την βιασα όταν ήταν 17» Είπε και το τρέμουλο στο κορμί της εμφανίστηκε. Δεν ήταν τόσο η δήλωση , όσο ο τρόπος με τον οποίο την έκανε. Η φωνή του έβγαζε μετάνοια. Έβγαζε κατανόηση αλλά υπήρχε ένας τόνος ψυχρότητας συνάμα επάνω του. Σαν να πρόδιδε πως ήταν μια ανατριχιαστική επαναλαμβανόμενη πράξη μετέπειτα...

«Συνέχισε» Τον προέτρεψε όσο και να φοβόταν να ακούσει παρακάτω. Η πράξη από μόνη της τον έριξε στα μάτια της. Αλλά έμαθε πως τα βιαστικά συμπεράσματα δεν οδηγούν πουθενά. Ήθελε να ακούσει την εξήγηση πίσω από την πράξη. Να δει τι ακριβώς τον οδήγησε στον βιασμό.. Αηδιάζε και μόνο στην ιδέα να την αγγίξει κάποιος με αυτόν τον τρόπο. Δεν είχε κάνει ποτέ της έρωτα αλλά θεωρούσε πως καμία γυναίκα είναι δεν είναι πάει ένα δεν αξίζει να βιώνει κάτι τέτοιο.

«Είσαι σίγουρη;» Την ρώτησε και γύρισε προς το μέρος της. Την κοίταξε βαθειά στα μάτια και μόλις έκανε ένα βήμα κοντά της εκείνη σάστισε. Έκανε πιο πίσω και ο Τζεισον γέλασε. «Με φοβάσαι έτσι; Κακώς... Ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε σένα...Θέλεις ακόμα να συνεχίσω;» Ρώτησε κι εκείνη κούνησε απλά το κεφάλι της θετικά. Ο Τζέισον ποτέ δεν ήθελε να μοιραστεί με κανέναν αυτή την κατάσταση. Εκείνη καταλάβαινε τις άμυνες του οργανισμού του από τον τρόπο που στεκόταν και μιλούσε.  Ήθελε καταβαθος να του πει ένα απλό "οχι" και να τελειώνει όμως αυτό δεν έγινε ποτέ...

«Ωραία λοιπόν. Μπορείς να κάτσεις αν θέλεις στην πολυθρόνα. Σου υπόσχομαι να μην σε πλησιάσω μέχρι να τελειώσω»

Η Λειλα κάθισε. Όχι γιατί της το είπε αλλά γιατί ηδη άρχισε να αισθάνεται τα κάτω άκρα της αδύναμα.

«Όλα άρχισαν όταν την είδα για πρώτη φορά εδώ. Δεν είχα ιδέα πως δούλευε στο μπαρ σαν καθαρίστρια. Από την στιγμή που πάτησε όμως το πόδι της εδώ όλα άλλαξαν για μένα. Τότε ήμουν 19 κι εκείνη μόλις 17. Ήταν γεμάτη ζωή. Στην αρχή δεν της έδινα ιδιαίτερη σημασία. Δεν έμαθα να έχω πίστη στις γυναικες Λείλα..  Προσπαθούσα να κρατάω χαμηλούς τόνους. Καθώς περνούσε όμως ο καιρός την έπιανα συνεχώς μέσα στο δωμάτιο μου να κάνει δουλειές. Δεν ντυνόταν πάντα ευπρεπώς . Ήμουν άντρας. Με προκαλούσε και το ένιωθα. Καμιά φορά ξέρεις τα φαινόμενα απατούν. Ένα βράδυ γύρισα σπίτι μεθυσμένος. Κανονικά θα έπρεπε όλοι να κοιμούνται άλλα εκείνη ήταν στην κουζίνα. Φορούσε ένα μικροσκοπικό νυχτικό που το ονόμαζε πυτζάμα. Θυμάμαι την πλησίασα ... » Ο Τζεισον έκανε μια παύση και την κοίταξε. Η Λειλα είχε σηκώσει το μπουκάλι και ήπιε από την Τεκίλα χωρίς να νοιάζεται.

«Ξεκίνησε να μου λέει πόσο όμορφος ήμουν και όλα τα σχετικά και φυσικά άρπαξα την ευκαιρία και άρχισα να την χάιδευα. Ανταποκρίθηκε. Παρά την μέθη μου βάζω το χέρι μου στη φωτιά γι αυτό. Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει από την πλευρά μου. Όταν προσπάθησα να πάω ένα βήμα παραπέρα με σταμάτησε. Ήμουν ήδη αρκετά θολωμένος όμως. Δεν δέχθηκα το όχι της. Για τα 17 της ήξερα ότι δεν ήταν παρθένα. Μου το είχε πει καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που με προκαλούσε. Με το αλκοόλ όμως να κυλάει στο αίμα μου άπλα δεν δέχθηκα την απάντηση της όταν της ζήτησα να προχωρήσουμε. Από εκεί και πέρα καταλαβαίνεις... Την ανάγκασα να το κάνει με το ζόρι. Δεν ήταν όμως καμιά άγια γαμώτο!!!» Για πρώτη φορά ο Τζεισον ύψωσε τον τόνο της φωνής του και κοπάνησε το χέρι του στον τοίχο.

«Την έβλεπα ρε πούστη. Προκαλούσε μέχρι και τον Ίαν ο οποίος ήταν απροσπέλαστος! Δεν ξέρω αν αντέδρασα σωστά άλλα μόλις τέλειωσα την απείλησα... Της είπα πως θα της κόψω την γλώσσα αν τολμήσει να μιλήσει σε κανένα γι αυτό. Περάσαν 3 μήνες και την απέφευγα. Ένα πρωί μπήκε στο δωμάτιο . Ήμουν ακόμα ξαπλωμένος και ήρθε προς το μέρος μου για να με ξυπνήσει. Άρχισε να μιλάει δυνατά και της είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα να σταματήσει. Εκείνη ξεκίνησε να μιλάει με άσχημο τρόπο και την χτύπησα..Με σύγκρινε με άλλους άντρες και με μείωνε... Ναι , την χτύπησα και το έκανα ξανά.. Την βίασα... Με έφερνε στο αμήν εκείνη την εποχή... Από τότε όμως άλλαξαν πολλά. Υπήρχαν στιγμές που ήξερα πως με προκαλεί επίτηδες, δεν έδινα σημασία. Την απείλησα όμως χωρίς δισταγμό.. μια μέρα μου είπε πως θα πει τα πάντα στον πάτερα μου και δεν το ήθελα αυτό. Της ζήτησα συγνώμη και για ένα διάστημα είτε θες να το πιστέψεις είτε όχι λειτουργούσαμε σαν ζευγάρι στα κρυφά. Κάναμε σεξ με την θέληση της...Μέχρι που... » Ξάφνου ο Τζεισον σταμάτησε. Άρπαξε ένα μπουκάλι ουίσκι και άρχισε να πίνει ακατάπαυστα.

«Μέχρι που;» Τον ρώτησε και εκείνος την κοίταξε.

«Μέχρι που το ενδιαφέρον που έφυγε. Ερωτεύτηκα μια άλλα κοπέλα και σταμάτησα τα πάρε δώσε μαζί της. Δεν ξέρω πως το πήρε πραγματικά άλλα η συνολική της εικόνα φώναζε ζήλια. Εγώ όμως ήμουν ήδη άλλου... Βέβαια εκείνη η κοπέλα δεν ζει πλέον άλλα αυτό δεν έχει σημασία. Από τότε έκοψα κάθε επαφή μαζί της μέχρι την ημέρα που ο πατέρας μου ανακοίνωσε πως πρέπει να σε παντρευτώ. Η Ολίβια μόλις το έμαθε καθώς τα κουτσομπολιά στο σπίτι έδιναν και επαιρναν ξεκινησε παλι τα ιδια. Με προκαλουσε συνεχως... Ισως το εκανα απο αντιδραση ισως και οχι άλλα πηγα μαζι της ένα βραδυ πριν ερθεις. Στο τελος μαλωσαμε και την χτυπησα. Μου ειπε πως ποτε δεν ηθελε να κανει σεξ μαζι μου ολα αυτα τα χρονια και πως την εκμεταλευομουν. Πως θα σε προειδοποιησει να μεινεις μακρια μου. Για να μην παθεις το κακο που επαθε εκείνη... Γαμω την πουτανα μου στο ορκιζομαι πως μετεπειτα οτι έκανε το έκανε με την θεληση της... Στην μανα μου στο ορκιζομαι...» Είπε και επιασε τα μαλλια του. Πηρε το ουισκι και το κοπανησε με δυναμη στον τοιχο . Τα θρυψαλα πεταχτηκαν παντου. Ετρεξε προς την πολυθρονα που ήταν καθισμενη η Λειλα και γονατησε μπροστα της

«Την βιασα, της φερθηκα ασχημα , την χτυπησα άλλα αληθεια λεω... Ηθελε και έκανε μαζι μου οτι έκανε μετα... » Επιασε τα γονατα της και η Λειλα τραβηχτηκε.

«Τζεισον... Ολα αυτα...» Ξεκινησε άλλα εκεινος την διεκοψε

«Δεν σου ζηταω τιποτα... Θέλω μόνο να με πιστέψεις. Σου είπα την αλήθεια μου και είναι στο χέρι σου... » Λίγο το αλκοόλ που τόση ώρα έπινε, λίγο εκείνος μπροστά στα ποδιά της, οι σκέψεις, η αδυναμία, το παρουσιαστικό του ... Δημιούργησαν ένα επικίνδυνο συνδυασμό. Η Λειλα σηκώθηκε κι εκείνος στάθηκε μπροστά της. Σκούπισε το δάκρυ που έτρεξε από τα μάτια της και έγειρε το κεφάλι του προς το μέρος της.

«Δεν ξέρω πως θα καταφέρουμε να φτιάξουμε την οικογένεια που όλοι περιμένουν είμαι όμως διατεθειμένος να προσπαθήσω...» Ψέλλισε και πλησίασε τα χείλη της. Δεν ήθελε και πολύ. Η ένταση μεταμορφώθηκε και την φίλησε απαλά στα χείλη. Εκείνη σοκαρίστηκε άλλα δεν τον έσπρωξε. Ούτε καν τραβήχτηκε. Δεν ήταν ένα φιλί πρόστυχο. Δεν έβαλε καν την γλωσσά του μέσα της. Την κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε αμυδρά.

«Μην πεις λέξη, συγνώμη αν πάτησα τον προσωπικό σου χώρο... Καληνύχτα Λειλα...» Αποκρίθηκε και απομακρύνθηκε. Πήγε προς την πόρτα και την άνοιξε. Εκείνη έπιασε τα χείλη της σκεπτική. Προχώρησε προς το μέρος του αμίλητη και βγήκε από το δωμάτιο.

«Καληνύχτα Τζεισον..» Είπε μόνο και έφυγε...

Μπήκε στο δωμάτιο της και ξάπλωσε με τα ρούχα στο κρεβάτι. Έμαθε και έγιναν τόσα πολλά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα...

Έφερνε τα λόγια του για την Ολιβια στο μυαλό της και δεν ήξερε τι να πρωτοπιστεψει. Αν και εκείνη δεν ανέφερε κάτι, οι εκφράσεις της και ο τρόπος έδειχναν φόβο και αυτό την προβλημάτιζε. Ο Τζέισον φέρθηκε άψογα και δεν βοηθούσε καθόλου...

Ενώ ήταν ξαπλωμένη έβγαλε το φόρεμα και πήρε αγκαλιά το μαξιλάρι της... Αύριο θα ξημέρωνε μια καινούρια μέρα...

Σας φιλώ...