Το πρόσωπο που έβλεπες
Πέταξε προκλητικά την σατέν νυχτικια της στο πάτωμα προκαλώντας τον και γύρισε το βλέμμα της προς τα πίσω κοιτώντας πονηρά. Ήξερε τον τρόπο. Ήταν μια γυναίκα που δεν δίστασε εξάλλου να πατήσει επί πτωμάτων για να πάρει αυτά που θέλει. Αδίστακτη. Ψυχρή. Γεμάτη συμφέρον και δίψα για δόξα...
"Τέτοια μου κάνεις και μετά αρχίζεις τα δεν πρέπει!" Της δηλωσε αγανακτισμένος και πήγε από πίσω της. Θοπευσε τα καλλιγραμμα για την ηλικία οπίσθιά της και μουγκρισε στο αφτί της. "Σε θέλω εδώ και τώρα!" Διέταξε κι εκείνη όπως πάντα γύρισε προς το μέρος του σχηματίζοντας με το δάχτυλο της την απαγόρευση.
"Πρώτα θέλω να μάθω αν όλα πήγαν σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο .." ζήτησε κι εκείνος ξεφυσηξε.
"Μετά αυτά...Βαρέθηκα να κρύβομαι Ελίζα! Κουράστηκα! Τα τελευταία χρόνια έχω καταντήσει σαν το σκύλο σου ...Με σέρνεις κάτω από τα γαμημένα τα φουστάνια σου και οπότε γουστάρεις με αφήνεις να γευτώ το κορμί σου !!!" Της είπε νευριασμένος και την έπιασε από τους καρπούς.
"Αφού ξέρεις πως στο τέλος θα γίνουμε κυρίαρχοι δύο ολόκληρων πολιτειών! Κάνε υπομονή! Σ'αγαπάω...Το ξέρεις έτσι δεν είναι;" του απάντησε βάζοντας όλη την γοητεία της εν δράση και πήγε προς τη πόρτα. Ήξερε πως έπρεπε να παίξει προσεκτικά το παιχνίδι της μαζί του. Ήταν πιο νέος από εκείνη. Γεμάτος ζωή . Έβραζε... Κλείδωσε τη πόρτα και βλέποντας το αχόρταγο βλέμμα του πέταξε τη νυχτικια της στο πάτωμα και έβγαλε προκλητικά τα εσώρουχα της ...
"Τώρα μιλάς σωστά!" Αποκρίθηκε και γλυφοντας τα χείλη του την πλησίασε. Έχωσε το χέρι βαθειά μέσα στα μαλλιά της και πιάνοντας τα ,τα τράβηξε. Το λάθος στην όλη υπόθεση μεταξύ τους ήταν ένα...Εκείνος... Η Ελίζα νόμιζε πως ήταν το πιόνι της. Αυτό που αγνοούσε κατά βάθος ήταν πως στην ουσία το πιόνι ήταν εκείνη... Η προδοσία προς το πρόσωπο της κόρης της ήταν η αρχή. Η αρχή για μια σωρεία εγκλημάτων δίχως τέλος και λογική.
"Πιο δυνατά!!" Ούρλιαξε κι εκείνος την γύρισε και την πέταξε στο κρεβάτι μπρούμυτα. Την ειχε ακόμα ανάγκη. Η Ελίζα ήταν έξυπνη. Πέρασαν χρόνια έχοντας κρυφό δεσμό αλλά ποτέ της δεν του αποκάλυψε τους κωδικούς από τα κρυφά αρχεία του Φερνάντες. Ξέροντας πως η Λέιλα δεν είχε επίγνωση των κωδικών την έπεσε στην Ελίζα αλλά δεν κατάφερε και πολλά.
"ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΤΖΈΙΜΣ!!! ΈΤΣΙ!!!" Φώναξε κι εκείνος βγήκε και ξαναμπήκε μέσα της απότομα. Πότε του δεν απόλαυσε το πήδημα μαζί της. Ναι, ήταν μια γυναίκα νέα αλλά ο κόλπος της δεν του προσέφερε την ευχαρίστηση που επιζητούσε. Πάντοτε ήθελε να πηδήξει τη Λέιλα. Ήταν πανέμορφη . Ήταν η γυναίκα που στο τέλος θα έμενε πλάι του... Το σχέδιο του Τζέιμς ήταν απλό. Όταν τον προσέλαβε ο Φερνάντες και είδε την ζωή τους θέλησε να αγγίξει και ο ιδιος την τελειότητα . Ζώντας από παιδι σε ένα μίζερο και φτωχο σπιτικο μαγευτηκε βλέποντας τη ζωή τους. Μπήκε αρχικά στην προστασία της Λέιλα αλλά βλέποντας την να μεγαλώνει αντιλήφθηκε πως η δική της ομορφιά ξεπερνούσε όλο το χρυσάφι του κόσμου. Ήταν όμως αδύνατο να της προσφέρει μια τέτοια ζωή. Χώθηκε μέσα στα πράγματα και χρόνια ολόκληρα σχέδιασε με κάθε λεπτομέρεια την άνοδο του.. Έπεισε τον πατέρα της να την δώσει στον Λόρενς για να είναι ασφαλής και μακριά από την αιματοχυσία που ήταν έτοιμος να προκαλέσει ήρθε ο ίδιος σε συμφωνία με τον μικρό γιο. Δεν θα την πείραζε. Θα την κρατούσε μέχρι να αναλάβει δράση. Βέβαια ο Τζεισον δεν είχε ιδέα για τα σχέδια του Τζέιμς. Ήξερε μονάχα πως όταν θα τους σκότωναν όλους, θα ανέβαινε εκείνος στην ιεραρχία και μαζί με τον Τζέιμς θα κυβερνούσαν.
"Έτσι!!!!" Ούρλιαξε η Ελίζα και ο Τζέιμς της χτύπησε με μανία τα οπίσθιά προσπαθώντας να έρθει σε οργασμό. Δεν έβλεπε την ώρα να την σκοτώσει. Έπειτα θα σκότωνε και τον ίδιο τον Τζεισον τον οποίο έπεισε με ευκολία να ξεφορτωθεί κάθε ηγεμόνα των σκιών. Η Λέιλα δυστυχώς θα έπρεπε να λερώσει τα χέρια της με αίμα αλλά ήταν αναγκαίο. Μόλις τελείωναν όλα , θα παρουσιαζόταν ως σωτήρας της. Εκείνη θα ήξερε μόνο ότι ο Τζεισον τον κρατάει κάπου φυλακισμένο. Το σχεδιο βέβαια δεν πήγαινε όπως έπρεπε ...
Ο Τζεισον τα μασουσε μερικές φορές πράγμα που τον έκανε να αναρωτιέται για την διαβίωση της εκεί πέρα. Του είχε ξεκαθαρίσει να μην πειράξει ούτε μια τρίχα της. Πλέον όμως δεν ήταν τόσο σίγουρος... Εκτός από αυτό , τον προβλημάτιζε αρκετά και η στάση της απέναντι στον Ίαν. Μέχρι τώρα στην ζωή της, το μόνο αρσενικό ήταν ο Τζέιμς. Ήταν σίγουρος πως η Λέιλα ήταν ερωτευμένη μαζί του. Όταν όμως ο Τζεισον του είπε ότι δεν δέχθηκε να σκοτώσει τον Ίαν ένιωσε ένα σφίξιμο στη καρδιά. Αναρωτήθηκε αν ηταν ικανή να αγαπήσει άλλο άντρα...
Εκνευρισμένος βλέποντας πως δεν θα τελειώσει ποτέ, τραβήχτηκε από μέσα της και ανέβασε το παντελόνι του .
"Τι έπαθες;" τον ρώτησε η Ελίζα παραπονεμενη
"Τίποτα. Μου έφυγε η όρεξη...Φεύγω και θα γυρίσω μετά έχω μια εκκρεμότητα να κανονίσω...είπε και χωρίς να περιμένει απάντηση κοπάνησε πίσω του την πόρτα και έφυγε.
***
Η Λέιλα ξάπλωνε γυμνή πάνω στον Ίαν απολαμβάνοντας την ηρεμία και την σιγουριά που της χάριζε απλόχερα. Έπειτα από αυτές τις μέρες που πέρασαν οι δυο τους στο σπίτι, μόνοι, χωρίς την παρουσία του Τζεισον δεθηκαν στον απόλυτο βαθμό . Έκαναν έρωτα συνεχώς ενώ ο Φρεντερίκ είχε φροντίσει να γίνεται φάντασμα για να μην τους ενοχλεί. Η Ένωση τους Δεν ηταν στα αρχικα σχέδια κανενός. Έγινε όμως. Και δεν ήταν πλέον τόσο απλή για να σπάσει...
Αν και μεταξύ τους Δεν είχαν μιλήσει γι αυτό, ήξεραν πως τα αισθήματα τους ήταν αγνά, καθαρά και δυνατά.
"Τι σκέφτεσαι;" την ρώτησε χαϊδεύοντας την γυμνή της μέση
"Εσένα...Εμας..." απάντησε με ειλικρίνεια "Φοβάμαι το μέλλον Ίαν. Έπειτα από όλα όσα έχουν συμβεί εγώ..."
"Μη μιλάς. Εσύ είσαι ασφαλής. Για όσο ζω και αναπνέω θα είσαι. Σύντομα όλα θα τελειώσουν και θα είσαι ελεύθερη..." την διέκοψε κι εκείνη ακούγοντας τον ανασηκωθηκε
"Ελεύθερη; Τι εννοείς;" εκείνος διαβάζοντας την έκφραση του προσώπου της έσπευσε να την καθησυχάσει
"Όχι από μένα ρε χαζή! Από εμένα δεν θα γλιτώσεις τόσο απλά...Θα είσαι όμως μια ελεύθερη γυναίκα. Μια Φερνάντες ! Μην ξεχνάς πως είσαι η κληρονόμος...Θα Έχεις στα χέρια σου την απόλυτη δύναμη. Από εκεί και πέρα θα διαλέξεις που θέλεις να μείνεις...Μπορείς να φύγεις. Μπορείς να μείνεις...Εγώ όμως ματιά μου θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας. Είτε κρατήσεις την περιουσία σου είτε όχι. Μπορώ να σε ακολουθήσω και σε ένα γαμημένο ερημονήσι...Μόνο να είμαι εκεί...δίπλα σου...Να είμαι ο προστάτης σου σε αυτή τη διαβολεμένη τη ζωή..." Η Λέιλα βουρκωσε και όρμησε προς το μέρος του αγκαλιάζοντας τον σφιχτά.
Την στιγμή που ζούσαν, διέκοψε το κινητό του που άρχισε να χτυπάει χωρίς σταματημό. Ο Ίαν αναστέναξε και το σήκωσε.
"ΒΓΕΙΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΤΏΡΑ!!!" Άκουσε τον Λιαμ να ουρλιάζει αλλά δεν πρόλαβε... Στην έπαυλη ακούστηκαν πυροβολισμοί...
Σας φιλώ....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top