CHAPTER 01

Music transports me to another dimension where I calm myself and release me for a bit from fucking agony of the world.

-K. Amane

...

KITSU'S POINT OF VIEW

"For the last song for today's concert, I would like to express my greatest gratitude to all of you Kitsies, my fandom, for attending my concert. So, I would like to sing my new composed song titled, 'Anachronism,' to show how I love you all guys, I hope you'll like it," sabi ko sa mga fans ko.

Kaya naman hinalikan ko na ang lip plate ng flute ko, inilagay na ang mga daliri sa mga keys, at inumpisahan na ang paghihip dito. D minor ang intro ko para sa flute, pagkatapos ng ten seconds intro ay binaba ko ang flute at itinutok ang bibig ko sa mic.

"Cronos, can we run back at where I made all the mistakes?..." Pagbitaw ko sa unang phrase ng kanta, key naman ito sa pagsabay ng gitara na inumpisahan ng Guitarist kong si Hatori sa C-chord, sabay naman no'n ang paghiyaw ng mga audience.

Cronos, could you please stop for a bit for me to be able to accept everything?...
Cronos, could you be a constant thing for a bit? I am afraid to go on and once again break...
Cronos, I am afraid of your quickness, I fear my day to come to the end-these are my puberty's fear and now awakening....

I am trying to fit in, but I think I am an old soul:
Loving the way things seem ancient, loving the scenery of vintage houses...
I might be an old soul: I love letters rather than chats, I love chitchats in person rather than voice calls to console...
I might be an old soul that doesn't fit this generation, but I'm trying to blend into this azaleas...

Always reminiscing about the day where I was innocent:
Just playing around, not thinking about what will happen tomorrow, and just playing around and enjoying the day;
How I wish I could run reversely with Cronos' magnificence;
Am I really fit in this world? But I need to make myself fit anyway as I am born here-I need to play...

Cronos, can we run back at where I made all the mistakes?
Cronos, could you please stop for a bit for me to be able to accept everything?
Cronos, could you be a constant thing for a bit? I am afraid to go on and once again break.
Cronos, I am afraid of your quickness, I fear my day to come to the end-these are my puberty's fear and now awakening...

Everyday the same struggles, and they grow as time goes by;
There's a gap where I can breathe, but close quickly,
So, I need to bounce back, pick up the shattered pieces of myself and fly.
I need to fit in this time even though it's hard to do so, I need to fight stoutly...

Cronos, if you can't run reversely with me or stop from running, could you please make me fit in?
Or at least guide me to achieve my goals?
I know you're throwing nails, needles, stones, and bricks to mold me, even if they're damages my skin.
They are actually a big help in my growth, though I am growing as a villain because of the too much character development you stalls...

Always reminiscing about the day where I was innocent:
Just playing around, not thinking about what will happen tomorrow, and just playing around and enjoying the day;
How I wish I could run reversely with Cronos' magnificence;
Am I really fit in this world? But I need to make myself fit anyway as I am born here-I need to play...

I need to play...
I need to play...
I need to play...

Pagkatapos ng kanta ko ay nag-bow na ako at tumalikod para umalis na, kasabay ng pagtalikod ko ang pagkawala ng ngiting pinipilit kong ipakita sa mga fans ko. Natutuwa ako na sinisigaw nila ngayon ang pangalan ko, ngunit napapalitan din naman ito ng lungkot kapag naiisip ko ang putang inang mga pangyayaring gumunaw sa buhay ko, lalo na ang pagkawala ng nanay ko ng kasalanan ng diyosa na iyon. Fuck!

"Kitsu, there's a report that there's an Oni that is currently in berserk at the Ana-hachimangu Shrine, Tokyo. Let's go," report ng manager namin sa Agency na si Researcher naming si Iris Gozen gamit ang spirit link.

"Hatori, let's go," malamig na bulong ko kay Hatori. Tinanguan naman ako nito at sumunod na sa paglalakad ko hanggang sa makapunta kami sa tent ko. Kita ko ang glam team ko, kaya tinignan ko aila ng masama.

"Out! Now! I don't want to see your ugly faces, you damn slaves!" Sigaw ko at nanginginig na lumabas sila sa tent ko. Isinara ko naman ng pabagsak ang pinto at umupo naman ako agad sa swivelling chair ko at huminga ng malalim.

"You've changed a lot, Kitsu-i," sabi nito sakin. Tinagnan ko naman siya at nakita ko ang lungkot sakanyang mga mata. Bumuntong hininga na lang ako at kinuha ang juice na nasa table ko at sinipsip ito.

"It's Kitsu not Kitsu-i, do you think it's cute when in fact it's not, Hatori! Everyday, the world is changing, so do I!" Galit na sigaw ko sakanya at narinig itong humikbi, "There's no room for weak people here, Hatori." Dagdag ko pa sabay tayo at hinugot ko ang panyo sa bulsa ko at binato ito sakanya.

"Kitsu, come to the Ana-hachimangu Shrine now!" Dinig kong sigaw ni Iris, bumuntong-hininga naman ako at dinuro ang salamin. May golden light naman ang lumabas sa hintuturo ko na tumama naman sa salamin. Bigla namang naging parang tubig ang salamin at makikita ang napakagandang tanawin...

I can see a traditional Japanese-style building surrounded by well-maintained greenery. The dominant black and green colors evoke a calm atmosphere. Stone statues, including a lion and a dog, add grandeur to the setting. The sky boasts an orange-red palette. Two prominent trees frame the building, labeled as significant objects. Balloon statues, like the two dogs, the male and female Karashishi, provide a playful touch. The entrance stairs showcase intricate carvings, and a black-and-yellow doorway hints at cultural importance. But, a growl from a familiar creature ruined the mood of surroundings, and there I see a red-skinned giant holding a big kanabō that he is swinging around to destroy its surroundings.

"Let's go Kitsu, the Oni is on its rampage!" Nagpapanic na sigaw ni Hatori sakin. Kaya naman hinawakan ko ang kamay niya, hinila siya, at sabay kaming tumalon sa salamin. "Wait a sec--ahhh!" Sigaw niya pa nang tuluyan kaming makapasok sa portal ay transport kami nito sa himpapawid, kaya nahuhulog kami ngayon.

"This Mirror Transportation shit always gives me bad timing!" Pikon na sabi ko sabay kong kinagat ang hinlalaki ko, dahilan para lumabas ang kulay ginto kong dugo, at ipinunas ko ito sa labi ko, dahilan naman para magliwanag ang buong katawan ko ng kulay ginto at pagkatapos ng liwanag na iyon ay naging isang malaking fox na ako na may dalawang buntot at may isang fox fire na lumuligid sakin.

"Yeah! You're Two-tailed form always amazes me!" Natutuwang sigaw ni Hatori. Kinagat ko naman ang kwelyo niya para hindi siya mahiwalay sakin at ginamit ko ang cloud manipulation power ko para naman ilagay sila sa mga paa ko at magkaroon ako ng kakayahang maglakad sa himpapawid. Nang makuha ko na ang balance ko ay iniatsa ko naman sa ere ang kagat-kagat kong si Hatori at isinakay sa likod ko.

"Hold tight, Hatori," sabi ko sabay takbo ng mabilis pababa sa Ana-hachimangu Shrine.

Habang papalapit ako sa Ana-hachimangu Shrine ay naririnig ko na ang mga sigawan ng mga tao at ang sigaw ng Oni. Kita ko rin ngayon ang paghampas ng Oni sa Shrine, ngunit na-dedeflect lamang ang impact ng paghampas nito dahil sa protection barrier na bumabalot sa mga Shrine.

"But, why does people see the Oni? Why the Mist don't work to this place? What happened to the Mist that preventing humans to see the mythical creatures?" Sunud-sunud na tanong ni Hatori.

"Yeah, this is fucking unusual," sagot ko. Kaya naman binuksan ko ang Fox's eye ko at tumingin sa mga nagsisigawan, "Oh! They are not humans, they are mother ducking Yokai that live near the temple and they have the ability shape like humans--The Bakemono." Dagdag ko pa.

"Ohhhh, that's why they are seeing the Oni. But, what's the matter to this Oni? It's not normal to see an Oni attacking the Shrine as they are afraid of the Patron Gods of each Shrines," sabi ni Hatori. Napaisip din ako sa sinabi nito.

"Hai, kore wa hontōni mezurashīdesu, kono oni wa nanidesu ka?" Tanong ko rin, kaya mas binilisan ko ang takbo at nag-landing sa may likod ng puno. Nagbalik naman ako sa human-form ko dahil exhausting para sakin ang two-tailed form ko.

[Translation: Yes, this is really unusual. What's with this Oni?]

"Ilabas niyo siya! Ilabas niyo siya! Gutom na gutom na ako!" Sigaw ng Oni na nagpabigla sakin.

"Narinig mo ba kung anong lenggwaheng sinisigaw ng Oni, Hatori?" Natanong ko bigla gamit ang lenggwaheng Filipino. Mag-iingles sana ako dahil baka hindi maintindihan ni Hatori ang sasabihin ko, ngunit tinanguan ako nito.

"Oo, Japanese ito at hindi Yokai-go," sagot nito na nagpalaki ng mga mata ko at nagpagulo lalo sa isip ko, "Kitsu! Tignan mo, parami ng parami ang mga Oni! May isang batalyon na ang papunta sa templo, baka hindi kayanin ng barrier!" Sigaw ni Hatori.

"Hatori, bakit nakakapag-Filipino ka? Anong nangyayare, nalilito na ako," sabi ko naman. Nabigla naman ang ng sampalin ako ni Hatori.

"Bumalik ka sa wisyo mo at labanan na natin ang mga Oni, delikado kung tatayo lang tayo rito!" Sigaw nito sakin. Nabalik naman ako sa wisyo ko at tinanguan siya.

Bumunot naman ako ng isang hibla ng buhok ko at hinalikan ito. Pagkatapos ay lumiwanag uto ng kulay ginto at lumitaw ang flute ko na may nakasabit na pint na dream catcher sa may lip plate at may mga blue day moth ang lumiligid dito. Binihit ko naman ang dream catcher at sinot na nangyare ay nagkaroon ng kati sa git na ng flute at ng inikot ko ang dalawang dulo ng flute ay lumitaw naman ang dalawang talim sa magkabilang dulo ng flute ko.

"Woah! Iyan na pala ang Flute of Gemini na binigay ni Chief Research Officer Shinto Suzuki," gulat na sabi ni Hatori. Naguguluhan parin ako, bakit nag-Fifilipino siya?

"Tara na at ubusin ang mga putang inang mga Oni na 'to," sabi ko sabay talon sa isang Oni at pinugutan ito ng ulo at nagihing abo naman ang mga katawan nila na humahalo sa hangin. Naiiwan naman nila ang mga Kanabō nila na pwedeng ibenta sa mga Weapon Masters at iba pang mga nilalang na interesado sa mga mythical items.

"Ako naman!" Sigaw ni Hatori at saka naman may sampung Oni ang tinamaan ng kulay itim na mga palaso na nagpatigil naman sa paggalaw nila.

"Damn! The Archery of Numbness, uh?" Tanong ko naman kay Hatori na nasa itaas ng puno habang may hawak na purong itim na palaso.

Isa-isa ko namang tinalunan ang mga Oni na natamaan ng palaso at pinagpupugot ang ulo nilang lahat. Nakakuha naman iyon ng atensyon sa mga kasama nila kaya sinugod nila akong lahat.

"Patayin siya! Patayin siya! Patayin siya!" Sigaw nilang lahat sabay sugod sakin. Umiwas-iwas naman ako sa mga wasiwaas ng kanilang kanabō, ngunit natamaan ako ng isa sa kanila kaya tumilapon ako at napatigil na lang nang bumangga ako sa isang puno.

"Fucking damn ugly creatures!" Sigaw ko habang bumabangon. Buti na lang at sanay na ang mga buto ko sa ganitong mga kaganapan dahil sa gabi-gabi rin kaming nag-huhunt ng mga Yokai ni mama noon.

"Kitsu!" Dinig kong sigaw ni Hatori, kaya tinignan ko siya at nakitang punapana ang mga Oni na papalapit sakin. Kaya naman tumayo ako agad at hinubad ang suot kong orange na kimono.

"Haist, sinuot ko pa naman itong Kumo-ō no kimono na ito para sana hindi madumihan ang Brioni Suit, Thom Browne Trouser, at John Lobb Lopez Shoes ko! Fucking Onis!" Pikon ma sugaw ko sabay talon at itsa sa Kumo-ō no kimono naging nadhilan naman para maghiwa-hiwalay ang mga sinulid na pinanggawa rito.

"Kitsu! Malapit ng mabasag ang barrier!" Sigaw ni Hatori na patuloy parin ang pagpana sa mga Oni. Napatingin nga ako sa barrier ay nakita kong nagkakabitak na ito.

"Cloud Manipulation: Nephele!" Sigaw ko habang nakataas ang kaliwang kamay ko. Bigla namang lumapit ang pugkos ng itim na ulap sakin na sikyan ko naman at saka tumayo at itinutok ang dalawang kamay ko sa mga Oni.

"Kitsu, nabasag na nila!" Nag-aalalang sigaw ni Hatori. Napatingin ulit ako sa templo at nakitang papasok na nga ang ilan s amga Oni. Kailangan kong bilisan.

"Thread Manipulation: Arachnid Slaughter House!" Sigaw ko sabay naman nagsi-unatan ang mga sinulid at nagningas ang mga ito na tumakip sa buong radius ng templo, sunod na nangyari ay bumagsak ito sa mga Oni na naging dahilan para magputol-putol ang mga katawan nila at naging abo na lang silang lahat at naiwan ang mga Kanabō nila.

"Tang ina jackpot! daming mabebentang mythical items," natutuwang sabi ko at saka tumalon para bumabab kung nasan si Hatori.

"Yes! Nagtagumpay din tayo!" Masayang sabi ni Hatori sabay yakap sakin. Humiwalay naman ako agad at naging agitated naman ito.

"Let's not waste our time here, let's go inside and see what was the reason why the Oni wants to break inside the temple," sabi ko sabay lakad papunta ng temple...

I see the fucking damages that the Oni made here, but at least, the main temple where the monks live doesn't have damages.

"Sino ka, ginoo?" Tanong ng isang naglalakad na matandang lalaking nakasuot ng white kimono na sa tingin ko ay isang monk, inaalalayan suya ng isang nasa early twenties na babae na may kulay purong puting buhok at kulay blue na simpleng dress, nakatapak lang ito at parang medyo balisa pa sa nangyari.

"Anong nangyayari sa Shrine na ito?" Tanong ko sa monk.

"Gustong kainin ng mga Oni ang apo kong si Reina," sagot naman ng monghe.

"Ano po bang meron kay Reina?" Tanong naman ni Hatori.

"Isa siyang Shihankami, apo siya ng God of Learning na si Tenjin, anak siya ng anak niyang Hankami sa aking anak. Ngayon lang namulaklak ang pagiging Shihankami ng aking apo na naging dahilan para maamoy ng mga Yokai, lalo na ang mga Oni ang amoy niya," sagot naman ng matanda. Nagkatitigan naman kami ni Hatori dahil sa nalaman.

"Woah! Akala ko kami lang ni Hatori ang mga Shihankami sa buong Japan, meron pa pala, nagagalak akong makilala ka, Reina? Ako nga pala si Kitsumaki Taiyou Amane at siya naman si Hatori Shingen, parehas kaming twenty-five years old na at Shihankami na nag-ttrabaho sa isang Agency na layong i-balanse ang batas ng mundo," Abot kamay kong sabi na tinaggap naman niya.

"Ako nga pala si Kuchibiru Reina Nobunaga, ito na naman ang Lolo kong si Sōhei Nobunaga. Nagagalak akong makilala kayo, maaari ngayon ay nasa ibang lenggwahe na ang mga sinasabi ko dahil sa hindi ko parin makontrol ng maayos ang mga kapanguarihan ko, lalo na itong Auto-Translation Broadcast ko," paliwanag naman niya na sumagot sa lahat ng katanungan sa isip ko. Nabigla naman kami ng biglang mapaluhod ang matandang monghe at magsuka ng dugo.

"Lolo!" Alalalang sigaw ni Reina. Lumapit naman kami ni Hatori agad.

"Anong nangyayari sakanya?" Tanong ni Hatori kay Reina. Umiiyak namang tumingin samin si Reina.

"Nabasag ng mga Oni ang barrier sa templo na konektado mismo sa katawan ni lolo. Kaya, ibig sabihin ay nasaktan din nila ang lolo ko," sagot ni Reina. Mabahala naman ako dahil sa sinabi nito.

"Tara, dalhin na natin siya sa hospital," sabi ko naman at aktong bubuhatin na ang matanda ng umiling ito at hinawakan ang braso ko para pigilan ako.

"H-Huwag ka ng mag-abala," sabi nito sabay bukas ng kimono niya at doon ko nakita ang bitak-bitak niyang balat sa may bandang dibdib hanggang sa tiyan, "W-Walang magagawa ang siyensya sa mga bagay na mahiwaga kagaya nito." Sabi pa nito. Bigla namang humagulgol si Reina at hinakan ang kanyang lolo.

"Lolo, hindi ko kayang mawala ka sakin," humagulgol na sabi ni Reina.

"Shhh, h-huwag kang umiyak Reina," sabi ng matanda. Bigla namang bumaling sakin ang matanda at nginitian ako, "N-Nakikiusap ako, protektahan niyo si R-Reina." Bilin ng matanda, tinanguan ko na naman siya at saka ito pumikit ng nakangiti.

"L-Lolo," sabi ni Reina habang yinuyigyog, "Lolo! Lolo! Lolo!" Pauli-ulit na sigaw na may kasamang pag-iyak nito habang patuloy na niyugyogyog ang wala ng buhay na matanda. Yinakap naman siya ni Hatori at nakisali rin sa pag-iyak.

"Shhh... Shhh... Shhh... Condolences, Reina. Nandito lang kami," sabi nito habang hinahagod-hagod niya ang likuran ni Reina. Lumapit din naman ako at hinawakan ito sa ulo.

"Condolences, don't worry, we'll take care of you. Starting today, we are your new family, Reina," sabi ko sakanya. Tumango naman ito at pilit na nginitian ako...

...

THIRD PERSON'S POINT OF VIEW

"Ā, hahanaru chikyū ga watashinoie o otozuremashita. Watashitachi ga koko de kakaete iru jōkyō wa, nanto hijō ni mezurashī kotodeshou. Sorede, Gaia, nani ga anata o koko ni tsurete kita nodesu ka?" Tanong ng isang nilalang na tanging kulay asul na mga mata lang ang kita dahil sa tinatapakpan ng kadiliman ang katawan nito.

[Translation: Ow, the mother earth visited my place. What a very unusual situation we have here. So, what's brought you here, Gaea?]

"Hajimemashite, torihiki o teian shitai nodesuga" Sagot naman ng dyosa. Nginisian naman siya ng mysterious entity.

[Translation: Nice to meet you, I want to propose you a deal]

"Sā, sore ga nan'na no ka oshietekudasai," sagot naman ng mysterious entity. Inilabas naman ni Gaea ang napakalaking hawla na gawa sa mga makukukay na bulaklak at may laman itong isang babaeng nakapabigla sa mysterious entity.

[Translation: Go on, tell me what it is.]

"Kanojo o goei shi, ten'on kitsune maki taiyō to iu shōnen o koroshite kudasai. Moshi anata ga watashi no kono kuesuto o tassei sureba, anata wa tōyō no shinju o teniirerudeshou, watashi wa anata mo sono kyōryokuna mono o nozonde iru koto o shitte imasu. Dai maō aniērudeshou ka?" May ngisi sa labing alok ni Gaea na nagpahagakgak sa mysterious entity.

[Translation: Guard her, and kill the boy name Kitsumaki Taiyou Amane. If you fulfill this quest of mine, you will have the Pearl of the Orient, I know you are also want that powerful thing. Am I right, Daimaou Anier?]

"Sore wa hijō ni miryoku-tekina mōshidedesu, Gaia, watashi wa sore ga watashi o settoku shita to iwanakereba narimasen. Dakara, sā, fonīdoru o koko ni nokoshite, watashi ga ano kitsumaki taiyō amane o katte agemasu," sabi ng mysterious entity.

[Translation: That's a very tempting offer, Gaea, which I must say, it persued me. So, Go on, leave Fonīdoru here and I will hunt that Kitsumaki Taiyou Amane for you.]

Bigla namang lumabas ang dalawang lumang papel sa harapn ni Gaea at Daimaou Anier, kinagat nila ang kanilang hintuturo at ipinahid ang dugo nila sa papel. Nasunog naman ang papel na nangangahulugang sealed na ang konyrata.

"Yarubeki koto ga takusan aru node, mō kyūka o torimasu, sayōnara," sabi ni Gaea at saka naglakad palabas sa lugar na may ngisi sa labi.

[Translation: I will take my leave now, I have so much to do, farewell.]

"Kono shimei no ato, watashi wa sekai o shihai shimasu!" Sigaw naman ni Daimaou at saka tunawa ng malakas...

[Translation: I will rule the world after this mission!]

...

Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!