WALA akong ibang nagawa noong mga oras na iyon kung hindi ang matulala na lang. I can't find words to muster nor even the right actions to do. All I did that moment is to just be shocked. Because truth to be told, to say that I am just shocked is an understatement.

I am fucking confused and devastated and fuming at the same damn time.

"Mainit-init pa ito, mga ka-ChikaMuna," ngiting-ngiti ngayon ang demonyitang si Ayesha, "tapos na ang pila, mukhang may nanalo na po sa puso ni President Yven!"

Napakuyom ako ng palad. Sa tingin ko nga, kung nasa harap ko lang itong si Ayesha ay kanina pa siya nagkaroon ng black eye sa mukha. Nakakabwiset ang pagmumukha niya. Lalo na ang ngiti niya. Paniguradong tuwang-tuwa ang hayop na ito dahil naisahan niya ako this time.

"Isang anonymous na citizen ang nag-send sa aming staff ng larawan ng Presidente. At may kahalikan itong babae," right now, she is forcing her facial expresson to look shocked.

"And guess what?" She grin again, that kind of bitch I won again grin, "siya ay kinilala bilang si Zabiana Pascual, the reporter of our station who reported just earlier."

Ngayon ay nag-pa-flash sa screen ang iba't ibang anggulo ng aming paghahalikan ni Yven sa dagat ng Hawaii. Gusto kong magpakain sa lupa. Gusto kong matulog at 'wag nang magising pa dahil sa kahihiyan.

Pambihirang araw naman ito!

Kanina lang ay sobrang saya ko dahil sa magandang oportunidad na binigay sa akin ni Ma'am Victoria. Ngayon naman ay gusto ko na lang maglaho nang biglaan dahil sa sobrang hiya.

'Yung totoo? Nasa roller coaster ba ako?

Lord, ang bilis naman po ng bawi!

Pero agad rin namang na-divert ang atensyon ko nang biglang mag-ring ang cell phone ko. Nag-flash mula sa screen ang pangalan ni Ma'am Victoria.

"Ma'am Victoria!" Ang mangiyak-ngiyak kong bulyaw, "ano pong nangyayari? Bakit bigla naman pong ganito-"

Ma'am cut me off, "Zabiana, hija, I also don't fucking know about this. And I am fuming. Hindi ito kasama sa news na inilatag nila sa akin kanina. Had I known your issue will be aired tonight, I would've not approved it."

Napabuntonghininga ako at napahilamos ng mukha.

"Parang hindi sila nag-iisip. Parang hindi nila alam na maaapektuhan nito ang karera mo."

"Po? Maaapektuhan po?" I blinked. Twice. Thrice.

"Hija, oo. Apparently, you are on the peak of your career right now. Lahat, gusto ka. Lahat, nag-aabang marinig ang tungkol sa iuulat mo. Pinagkakatiwalaan ka ng lahat. And being a part of the narrative that President Yven is currently at, it will not benefit you positively."

Napakurap pa ako nang ilang beses. Hanggang sa . . . unti-unting nag-sink in sa akin lahat. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba.

Shit.

"Alam naman natin na hindi naging maganda ang pananaw ng publiko nang malaman nilang nag-bakasyon ang Presidente sa Hawaii sa gitna ng krisis ng bansa. Pwede kang madamay doon, hija. Paniguradong isa ka na rin sa mga taong kamumuhian ng publiko. Hindi malayong mangyari iyon lalo na ngayon, issue na rin ang budget na ginamit sa bakasyon na iyon. Diumano, ito raw ay nanggaling sa kaban ng bayan. Mukhang iyon ang ginastos ng Presidente sa bakasyon ninyo."

Napalunok ako.

Hindi ako makasagot.

Hindi ko alam ang dapat isagot.

"Kailan pa ba ito nagsimula, Zabiana? Kailan pa may namagitan sa inyong dalawa ng Presidente?"

Napalunok muna ako bago sumagot, "just a few months ago, Ma'am."

Isang malalim na buntonghininga ang narinig ko mula sa kanya. Sa lalim niyon ay nahawa ako. Natagpuan ko ang sarili na ginagaya siya.

"Hija, this is the point where you need to make a choice now. And make that choice the best decision that you will ever made."

Tinusok ko ng dila ang loob ng pisngi ko. Matapos ay napasapo na lang ako sa noo habang patuloy na nakikinig kay Ma'am Victoria.

"Ano ba talaga ang gusto mong i-pursue? Ang growth ba ng career mo o ang relasyon mo sa Presidente?"

Ilang segundong katahimikan ang namayani sa pagitan naming dalawa. Hindi ko alam ang isasagot. Nalilito ako. Naguguluhan ako. Naglalaban ang puso at utak ko.

"What if I choose my relationship with the President, Ma'am? Will you dismiss me from my job?"

"That's still uncertain, hija. Nakadepende lahat sa magiging desisyon ng management. But you know what's certain for now? It's the attention of the public to you. Malamang ngayon, marami na ang nangbabash sa iyo sa social media. Matatabunan ng mga bashing all over the internet ang mga accomplishments na natamasa mo nitong mga nakaraang buwan. Lahat ng iyon, burado. Ang tanging matitira na lang sa iyo ay walang iba kung hindi ang masasakit na salitang ibabato nila sa iyo."

"Pero, Ma'am-"

"But everything is in your hands now, hija. Choose wisely. Kasi kung ako ikaw, I will choose my career because love can always wait, but my own career growth? Hindi ito permanente. Mabilis itong mawala."

Isang malalim na buntonghininga na lang talaga ang napakawalan ko.

"If I were you, deny it now. Make it look like just an accidental flirty vacation. Like, no strings attached. Like, it was just a casual kiss shared by the both single persons." Pagpapatuloy ni Ma'am Victoria, "you have to end the issue now, hija. There is no perfect time but to end it now. Wala ka nang oras kapag tumagal pa ito nang tumagal."

Napapikit na lang talaga ako habang dinadama ang kakaibang init ng kirot sa aking dibdib. I really can't think clearly. Insanity is living on my system right now and all I could do is to just wince and sigh heavily.

"Hija, will you really choose to sacrifice your dreams over a man who will just drag your career to its rock bottom?"

This is the last question that Ma'am Victoria left me before she hang up the call. And right now, that question seemed to be the most difficult one of my life.

Kaya ko nga ba talaga?

Kaya ko bang mawala sa akin si Yven?

But more importantly, kaya ko bang isantabi ang pangarap ko para sa kanya?

Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ko. Hindi ko na alam kung nakakailan na nga ba akong paghinga nang malalim. And then I diverted my attention to my Twitter app.

I really have to end the speculations now.

Because Ma'am Victoria is right, it is ruining my reputation now.

I diverted my finger towards the gallery option. Then I clicked the photo where my statement can be found. Without any hesitations, I clicked the tweet button.

Hi, this is Zabiana Pascual.

A lot of things are going on my side lately. May it be blessings or like what is happening right now-issue.

I'll be straight forward.

The speculations are NOT true. I am not in any pasionate relationship with the President. And I dare not to, because I am a reporter. Having a relationship with a public servant will cause me nothing but in-authentic and biased news delivery.

But what I can't deny is the picture that is currently circulation on the internet right now. Yes, I had a one night flirtatous moment with the President last week. Had vacation in Hawaii and I accidentally bumped into him. And then the rest is history.

But what happened to Hawaii, stays in Hawaii.

Currently, we have no any connection with each other.

I am apologizing to those who were mislead by the news earlier. And to those who were disappointed to what I have done. I am begging for your forgiveness as I promise to not let this happen again. Because I will always be true to what I promised to myself before I choose to enter the path of journalism- to deliver nothing but authentic news, without bias and manipulated words. Only the truth.

It was that moment that I realized, that maybe . . . maybe Yven and I are not really destined to be paired by fate. That maybe . . . maybe, the invisible strings between us is nothing but a painful false hope.

Napaupo na lang talaga ako sa sofa. Nakatulala. Tila ba akong isang inutil ng sarili kong mga iniisip. Hanggang sa mahiga na lang talaga ako. Maya't maya ang pag-vibrate ng cell phone ko pero pinili ko ang mawalan ng pakialam. Pumikit ako at hinayaan ang sariling magpahinga muna sa labis na pagod na inihain ng araw na ito.

* * *

"ZABI, hey . . ." Isang boses ang narinig ko. Sinundan iyon ng bahagyang pagtapik sa aking pwetan.

Kusa at dahan-dahan akong napamulat ng mga mata. The next thing I saw is that handsome asian eyes. Those asian eyes that is naturally sharp but gentle when it was averted to me. Mabilis akong napaupo nang maayos. Walang imik na sumandal at iniwas ang tingin sa kanya.

Naramdaman kong naupo siya sa tabi ko. Then he rest his warm palms on my thighs. Making me swallow hard.

"I just saw your tweet . . ." His voice is slow and very careful, "what was that all about-are we cool, right?"

Ibinaling ko ang tingin sa kanya. Nakita ko sa kanyang mga mata ang labis na pag-aalala. He is mindlessly biting the side of his lips with while seems waiting intently for me to speak.

Umiling lang ako.

Isang malalim na pagsinghap ang pinakawalan niya, "Zabi . . ."

"You know that I will never risk my job over anyone else. You know that from the very beginning, my focus always land on my job," tumingin ako sa ibang direksyon dahil hindi ko nakayanang tingnan ang kirot sa kanyang mga mata, "maybe we are not really meant for each other, Yven. Journalist ako. Politiko ka. Hindi tayo swak . . . hindi tayo pwede kasi kahit anong gawin natin, may masasabi at masasabi ang publiko. And it will cost me my career, and I can never let that happen."

Muli kong ibinaling sa kanya ang mga mata ko, "kaya siguro . . . habang maaga pa, itigil na natin ito."

Napahilamos siya sa kanyang mukha. This is the very first time that I have ever seen him to be this disappointed.

"Sorry . . ." Muli kong ibinaling ang mga mata sa ibang direksyon. Hanggang sa bigla ko na lang naramdaman ang kanyang palad sa aking mga pisngi. He made me avert my gaze into his beautiful face.

"I can't let you go, Zabi. I can't . . . I fucking can't."

The pain on his eyes is not tolerable for me to manage. Gusto kong iiwas ang mga mata ko sa kanya pero may kakaiba siyang kapangyarihan para panatilihin akong nakatingin lang sa kanya.

"Can we just figure this out for now? I can work this out, Zabi-we can. Wala akong pakialam kahit itanggi mo pa ako sa publiko. We can private our relationship no matter how long you want to keep us in the eyes of the public," matapos ay isang malalim na hininga ang kanyang pinakawalan, "just stay. Please, just stay with me."

Umiling ako. Nagbubutil ng luha ang mga mata ko. Kasi nahihirapan ako. Nalilito ako. I knew that I love him. But I also love my job.

Bwisit naman . . .

"Please, Zabi," nakatingin lang sa kanya. Hindi alam ang isasagot kasi gulong-gulo na talaga ako.

Hanggang sa unti-unti niyang inilapit ang mukha sa akin. Our faces are dangerously close to each other. His voice is so husky when he mumbled, "baby . . . just let me love you the way I want to . . . please?"

Pero nagulat na lang talaga ako sa sunod niyang ginawa.

Bigla niya akong siniil ng halik. At first, I didn't respond. I was pushing him away gently. Pero talagang may kakaibang gayuma ang hatid ng kanyang labi. Because when he gently bit my lower lips, I found myself responding to him.

He is now lying me down on my sofa without ending our passionate kiss, "you are mine, baby. Mine alone."

"Yven . . ." Napatingala ako nang bigla niya akong halikan sa aking leeg. That specific part is my weakness and he is taking advantage of it.

Hanggang sa namalayan ko na lang na nilalamas na niya ang mga bundok ko. Hindi siya nasiyahan doon, in-unbutton niya pa ang pajama ko. And then my lace bra was exposed to his eyes, dinala niya ang kamay sa aking likuran at propesyonal na tinaggal iyon sa pagkaka-hook.

Nang itaas niya ang bra ko papunta sa aking leeg ay bigla niyang siniil ng halik ang tuktok ng mga dibdib ko. Para ba siyang batang gutom na gutom sa gatas. Napamura ako nang mahina.

Pero ilang minuto ang nakalipas ay tumigil siya. He stared at my eyes when he stood up. Bumaba naman ang mga mata ko sa kanyang jogger pants. His manhood is looking really long beneath its soft garment.

Hanggang sa bigla ay naglakad siya papalayo sa akin. And I am just here, confused as fuck. Confused and in deep drought, to be specific.

Magrereklamo na sana ako pero bigla akong natigilan nang magbalik na siya. And he is now holding a gallon of my favorite vanilla ice cream.

"A-Anong trip 'yan?" Tanong ko kasi litong-lito na talaga ako.