"HEY!" The President continued to nudge my attack. "Masakit! I am still the President!"

"President mo mukha mo!"

Nagpatuloy ako sa paghampas sa kanyang braso. Ayaw tumigil, eh! Ano? Walang pahinga ang kalandian?! Walang break time? Walang break time?! Overworking 'yan?!

"Alright!" He is now laughing. Still, covering himself from all of my hit. "Alright! I'm sorry, okay? Sorry!"

Halos umusok talaga ang ilong ko sa inis. I can't afford to chill. It appeared to me that calming myself down is the most expensive thing in the world right now.

"Sorry na nga, eh! Ito naman, hindi na mabiro. Napakaseryoso sa buhay." He is still laughing hard. His voice is deep but playful. Malayong-malayo sa seryosong Presidente na lagi kong napapaanood sa television.

"Ay, nagbibiruan pala tayo dito? Teka lang, ha?" Patuloy sa pag-i-init ang dibdib ko sa galit. Ganiyon na rin ang ulo ko. Para bang sa pagdaan ng mga segundo ay papalapit na papalit na ako sa tinatawag na kademonyohan.

"Sorry, ha? Hindi naman ako aware na seryosohan pala dapat dito kasi news flash! Nung isang araw ka pa hindi matino!"

Swear, never in my entire life did I imagine myself yelling like this at a person-specifically, at the President of the Philippines. Grabe, talagang kakaiba na ang nangyayari sa mundo.

"Okay, let's just watch a movie na lang so that you can chill." His lips are pursed. It is already obvious that he is supressing a laugh. "Marami pang food, oh. I think-and I believe with that petite body of yours, 'di mo mauubos lahat ng 'to. Sayang. Madaming nagugutom sa buong Pilipinas."

"Bakit? Kapag kinain ko ba 'yan, mabubusog sila? Magkakalaman din ang mga tiyan nila?" Ang pagsusungit ko pa.

For a bit, he seemed amused by what I just said. There is a slight lift on the side of his lips. He is smiling with an entertaining manner.

"You know what? That was my ideology before." Umayos siya ng upo. He rested his back on the sofa, and he crossed his arms. "Na ang tanga lang, 'di ba? May mangyayari ba sa mga mahihirap kapag kinain natin ang tira sa mga plato natin? Mabibigyan ba sila niyon ng maipanlalaman sa tiyan?"

Nagpatuloy siya sa pagsasalita. Although his tone is casual, para pa rin siyang professional kung magsalita. Marahil ay natural na talagang lumalabas iyon sa kanya.

"But with my 20 years in politics, I get to learn the answer. Na hindi naman literal iyong idea na 'yon. Na kapag kinain mo ang tira sa plato mo, magkakaroon ng laman ang sa iba. It is more of treasuring what you have right now that the others unfortunately don't have."

Woah, and I must admit that I was stunned by what I just heard. Grabe, para itong free seminar with the President. I-record ko kaya para may report na ako para bukas?

"Para lang iyang pagpapasalamat sa blessing. Kasi atleast, mayroon kang pagkain. Na mayroon kang panlaman sa tiyan. Naghihirap ang iba makain lang ang pagkain na nasa plato mo, bakit 'di mo magawang ubusin? 'Di mo kayang pahalagahan?"

He is now smiling. "I know it is not your fault that you are fortunate than the others but for the sake of humanity, eat your food and treasure your blessings."

I only rolled my eyes playfully. "It is really no wonder why you get the taste of the public. Mabulaklak ang bibig mo. Alam na alam mong sabihin ang magugustuhan ng publiko."

"Thank you," he smiled more. Pero agad niya rin naman iyong binawi. "Pero curious lang ako. Sino ang binoto mo noong nakaraang election? Ako ba?"

I quickly shook my head. "I voted for Senator Leniah. Iyong binubully niyo kasi babae. Iyong minamaliit niyo kasi nga, babae lang. Hindi ko talaga makayanan ang pagiging mysoginist niyo noong kampayahan."

He chuckled. "Right, I get it. Madami nga talaga kasing nakuhang supporter si Senator Leniah. Magaling rin siyang public servant but the thing is, the public is not ready for her-"

I cut him off. "It is more of, the public vote as a fan and not as a good Filipino citizen."

"Grabe, so hindi pala ako good choice para sa position?"

Agad akong tumango sa kanya. He blinked as if I am ridiculous for doing it. "Masiyado pang maaga para maging Presidente ka. Well, that's just my own thoughts. Kasi alam ko, lahat ng pinangako mo sa kampayahan ay merely, pangako lang. Lahat ng iyon ay imposibleng magawa mo sa isang termino mo lang."

I know, I am being rude now but that is my truth. President Yven is too young to lead our country. He needs more public experience. Sana, tumakbo muna siya ng pagiging senador bago niya naisipang tumakbo bilang Presidente. Sana, hinayaan na niya muna si Senator Leniah. That woman is really capable at nakakapanghinayang na anim na taon na naman ang masasayang para sa bansang ito.

Bago kasi naisipang tumakbo ni President Yven sa position ay pagiging Mayor lang ang nahawakan niya. At hindi na rin naman talaga natin maitatanggi na kaya lang naman naging matunog ang pangalan niya kasi una, sikat sa business industry ang mga magulang niya. Pangalawa, gwapo siya. At pangatlo, single siya kaya itong mga haliparot na botante, siya ang natipuhan na para bang kapag binoto nila siya, malaki ang chance nila sa puso ng Presidente.

"I like your audacity," he chuckled. "But atleast, you are being honest. Hindi kagaya ng mga taong nakapaligid sa akin, pinupuri ako pero ang ending, malaki ang possibilities na tuklawin din nila ako sa likod just to ruin my name for the position."

"Right," I joined him.

"By the way, so are we going to watch a movie now or what?"

Isang malalim na hininga ang ginawa ko. "May magagawa pa ba ako? Nag-desisyon ka na, eh. Ang galing mo nga eh, no. Bahay mo? Bahay mo?"

Pero para ba siyang walang narinig. Kinuha niya ang remote. He switched the television on. Then he connected his cell phone on it. Before I knew it, namimili na siya ng movie sa netflix.

"What do you like to watch? Romance? Action? Comedy? Horror?" Then he lifted the side of his lips to form a seductive grin. "Or erotica?"

Pambihira!

"Ayan ka na naman! Sinasabi ko sa 'yo, papatawag ko na talaga ang guard!"

Tumawa siya nang tumawa na para bang ang benta ng joke niya. "Alright, I am just kidding. Come on."

"Tss," umirap na lang talaga ako. Nakaka-stress! Ano bang trabaho nito? Mag-lead ng country or mambwiset sa akin? Pick a struggle naman!

"So, ano nga?"

"Romance!"

"Okay, so Fifty Shades of Grey or 365 Days?" He is now still surpressing a laugh.

I only scowled at him. Inagaw ko na lang sa kanya ang cell phone. Badtrip na badtrip ako nang magsimula na akong mag-search sa romance list ng netflix.

I immediately ignore the Fifty Shades of Grey and 365 Days while giving him a poker face. I made sure na ang mapipili kong movie ay walang kung anong kabulastugan. Iyong wholesome lang talaga. The last thing that I want to happen is to fuel the sex drive of this man. Baka kung ano na naman ang gawin nito sa akin kapag naglaon.

"This one," I mumbled as I clicked the play button.

"Ano 'yan?"

"7 Years."

"7 Years?"

"Yes, napanood ko 'yan sa Tiktok. The plot is quite good daw and the dialogue is on top."

"On top, huh?" He smirked.

I squinted my eyes. "Oh, anong mali doon?"

"Hmm, what if I want to be on top of you now—aray!"

Nahampas ko nga! Pambihira talaga! Kahit ano talagang sabihin ko, nagagawan at nagagawan niya talaga ng paraan para sa kamunduhan niya! Jusko, isa na lang talaga! Isa na lang, makakapatay na ako!

Tawa pa rin siya nang tawa sa nakasimangot kong mukha. Inirapan ko nga!

Nang magsimula na ang movie ay doon lang naging mapayapa ang buong condo unit ko. Oh, thanks God, hindi na siya muli pang nagsalita. He is really serious while watching. May mga oras na kumakain pa siya ng pizza habang nanonood. Thinking about that, ang lakas niyang kumain para sa maskulado niyang katawan.

But it was at the denouement part when he started to speak again. "Their relationship is too toxic."

"Agree," hindi ko alam kung saan ako ngingiwi. Sa kagaguhan ba nung male lead o dahil nagsalita na naman ang Presidente? Should I now pick my own struggle?

"They are practically trapped in their relationship for seven years. Mukhang hindi talaga nila mahal ang isa't-isa, mukhang nasanay lang talaga silang magkasama."

I nodded my head. My gaze is cemented on the plasma screen. "And additional to that, nagkakasakitan na sila. It is not love anymore. It is called torture. Kasi 'di ba sa love, dapat nagrerespetuhan? Dapat, hindi nagsasakitan? Am I right?"

He chuckled. "Yeah, may point na tama ka pero may point din na hindi. Kasi sa love, normal lang masaktan. Pero hindi na normal kapag ramdam mo nang hindi ka na narerespeto."

Then he gestured his hand towards the plasma. "These two idiots are practically just staying in love not because they genuinely love each other. It is more of, they are too blinded to care. They are too fucked up to see the other side of the road-that sometimes, you really have to let go of the things that don't matter, things that will only give you pain and with their case, it is their relationship."

"Alam na alam, ha? Bihasang playboy ka na talaga. Pupusta akong marami ka nang naging girlfriend."

Nagbuntonghininga siya. Mukhang walang balak na itanggi ang paratang ko. Mukhang proud pa nga siya doon, eh.

"Well, hindi na mahalaga 'yon. Ang mahalaga rito, ikaw ang magiging last girlfriend ko."

Sa narinig ay muling nag-init ang sentido ko. Ayan na naman siya! Sa akin na naman nagtapos ang pag-uusap na ito! Bakit lagi na lang gan'on?!

"Alam mo, tatanan mo 'yang trip mo na 'yan-"

"Paano kung ikaw ang trip ko?" He cut me off.

From my peripheral vision, I saw him to turn his face at me. Wala sa sarili ay napalingon din ako sa kanya. For which is a bad thing dahil shuta heto tuloy ako, na-trap sa kung papaano niya ako titigan ngayon.

It was sexy.

Seductive.

And intimidating.

He smiled as he ran the tipped of his tongue on his upper lips. "At ikaw lang ang gusto kong pag-trip-an nang ganito."

Akmang hahawakan na niya sana ang kamay ko nang manumbalik ako sa katinuan ko. I quickly scooted away from him. I want to fan myself but my pride says no-I can't let him know that I was really intimidated by this seductive game of him!

"Alam mo, umuwi ka na lang. Baka hinahanap ka na ng mga bodyguard mo."

Noong mga oras na iyon ay sakto namang nagtapos na ang movie. Ngayon ay pinapakita na lang ang mga names ng movie stars.

"Bakit ako uuwi?"

"Huh? Bakit hindi ka uuwi?"

Then a smirk appeared on his lips, "bakit mo ako pauuwiin kung ako na ang may-ari ng condo building na ito?"

My jaw hit the floor.

What the fuck?

"Ako na ang landlord mo kaya kailangan mong mag-behave."

"P-Paano?" Hindi pa rin ako makapaniwala.

"Simple, I wanna be close to you."

"You are unbelievable . . ."

He only chuckled. Pinatong pa niya sa mga hita ko ang kanyang mga paa. "Let me sleep here for now habang inaayos pa nila ang unit ko."

"H-Hoy! Hindi ka pwedeng matulog dito!" Taranta ko namang sabi.

Pero dahil nga matigas ang ulo ng isang 'to, wala akong nagawa nang pumikit na siya. Tumayo ako at inalog-alog siya pero wala na talaga. Finish na. Nagtulug-tulugan na siya! Punyemas talaga! At saka kung lalabas 'tong hunghang na 'to, baka naman may makakita pa sa kanya. Edi patay naman ako n'on kapag naglaon!

Isang malalang pagngiwi na lang talaga ang nagawa ko. Minabuti ko na lang ang magpatalo kasi alam ko namang hindi ako magwawagi sa siraulong ito. Nagligpit na lang ako ng mga pinagkainan namin.

I directed my feet towards the kitchen. Doon ay ilang minuto akong naglinis. Matapos din niyon ay wala sa sarili akong bumalik sa sala para i-check kung tulog na ang Presidente.

And Lord, have mercy on me . . .

I swallowed hard to the view that welcomed me. Ang shirt at maong pants ng Presidente ay nakabunyangyang sa sahig. Napalunok ako nang malala habang pinagmamasdan siyang matulog.

Nakaunan siya sa isa niyang braso. That made me saw how prominent and bulky his biceps are. Walang balahibo ang kanyang kili-kili. Maputi iyon na para bang amoy baby.

Without even thinking about it, my eyes travelled more from his handsome face down to his sturdy chest. Malalapad ang mga iyon na para bang kay sarap unanan. Hindi ko na talaga mapigilan pa ang sarili ko nang unti-unti, bumaba pa ang mga mata ko sa kanyang tiyan. He has 6-pack abs. It was all rockhard. Halatang kapag pinisil-pisil ay matitigas ang mga iyon.

I know that I have to stop my eyes now pero anong magagawa ko? May sa gayuma ang view ng lalaking ito . . . I found myself directing my gaze towards his white boxer briefs. And oh, God. Oh my fucking God . . . I swallowed hard as I saw his bulge.

The President is really gifted, I told myself as I mindlessly bit my lower lips.

Pero agad rin naman akong nataranta nang bigla siyang gumalaw. Nagmadali tuloy akong napatakbo patungo sa kwarto. I locked the door first before I leaned towards my cabinet.

I was holding my breath the whole time. I am now gasping for air as I put my hand above my chest.

This is the freaking first time I let a guy to sleep on my condo unit. Kahit ang mga naging ex ko, hindi ko sila hinayaang magpalipas ng gabi dito.

But more so, this is the very first time that I ever stared at this guy's abs and bulge this close-and I hate to admit it but I am loving it!

I winced and I slapped my head. Jusko, Zabi! Umayos ka! I will hit you!

Naisipan ko na lang talaga ang magpalit ng damit. I wore my usual silky lingerie before I lay down on my bed. But as soon as I close my eyes, the view of the President's shirtless body tresspassed my mind.

And as I opened my eyed once more . . . My hands have its own brain. Kusa itong lumapat sa dibdib ko. And I found myself caressing it. Hanggang sa ang isa ko namang kamay ay nagtungo sa panty ko. Napapalunok akong ibinaba ito hanggang sa mga tuhod ko.

I know that this is wrong. That this is too low for me but I can't help it. Being a inactive in sex for about a year now is sometimes a curse for my sexual needs. And the view of the President earlier is torturing me.

I can't help but to fantasized him doing bad things to me.

But thinking about it, I changed my mind. This is not wrong . . . I believe, this is okay. Because at least, I am only touching myself. Hindi ako nakikipagniig ng katawan sa hindi ko naman karelasyon. I am just fantasizing him and that's totally okay.

Yes, that's really fine.

Hmm . . .

Nang maipasok ko na ang daliri ko sa aking lagusan ay napanganga ako. Ngayon, iniimagine ko nang nasa ibabaw ko ang Presidente. He is kissing me as he fucked me hard. And I am scratching his God damn sturdy biceps as he rocked against my body aggresively.

"Oh, fuck . . ." I whispered as I moaned so hard. "President, I am coming . . ."

And just like that, my juices came out from my fingers. Hingal na hingal akong napapikit. Hanggang sa unti-unti na rin akong dinalaw ng pagod at antok.