Chapter 75
Few weeks had passed and they didn't contact each other.
No phone calls, texts and meetings kagaya ng sabi ni Clarisse sa kanya. Wala naman syang magagawa dahil iyon ang gusto niya.
Hindi na niya kaya pang tiisin kaya gusto na niya syang puntahan at makipag-ayos na.
"I miss her, dad".
"Araw pa nga lang ang lumipas sobrang hirap nang tiisin. Ito pa kanyang ilang linggo na di pa rin kami okay", saad niya sa kanyang ama.
"Son, alam mo magandang senyales iyan. Simula pa lang pagsubok na agad? Kapag nalampasan ninyo iyan, paano pa kaya ang mga susunod na pagsubok, hindi ba?"
"Tama ka dad. I won't give up on her. We just both need rest to think".
Tinanguan lang sya ng ama at ito rin ay muling nagsalita, "Sa susunod, alam mo na ang dapat at hindi mo dapat gawin", tinapik ni Zhairon ang kanyang balikat at umalis na rin pagkatapos nitong gawin iyon.
Naiwan na naman syang mag-isa at napabuntong-hininga na lang kakaisip kung okay lang ba ang babaing mahal niya. Nasa ganito syang sitwasyon nang tumunog ang kanyang cellphone at binasa niya kung sino ang nag-text.
'Dr. Yu sent a message'
"I got the result, Zach. Here", may ini-send itong larawan ng resulta.
"Sabi mo kase kuhanan ko ng larawan tapos pag nakapunta ka na lang dito saka mo titingnan ang actual".
Kunot ang noo niyang binasa kung ano ang nakalagay doon. Walang duda! Anak niya ang batang si Simon.
Mabilis niyang inilagay sa bulsa ang cellphone at nagmamadaling umalis din palabas ng bahay. Napansin pa sya ni manang Belen na tila may hinahabol sa sobrang pagmamadali.
Hindi niya na namamalayang ngumingiti sya sakay ng kotse habang iniisip kung sakaling pumayag si Clarisse sa naiisip niyang plano.
Pagkarating na pagkarating niya sa bahay nito ay hinarang sya ng security guards ", Sir, ang sabi niya sa amin ay huwag ka muna papasukin kapag dumating ka. Tatawagan ko muna sya".
"Sige. Pakisabi mahalaga ang pag-uusapan namin. Hihintayin ko sya dito kung kinakailangan".
"Nandito si sir Zach, ma'am. Gusto ka raw niyang makausap dahil mahalaga raw pag-uusapan ninyo", napatingin sa kanya ang guard.
"Ah sige po ma'am", dugtong nito nang marinig ang sagot ni Clarisse.
"Anong sabi niya?"
"Sige. Pumasok ka na raw".
"Talaga? Salamat. Maraming salamat", sumilay ang saya sa kanyang labi at nagpakita ang kanyang dalawang dimples na bibihirang magpakita. Ngayon lamang ulit sya nakangiti nang ganito.
Dala-dala niya ang lakas ng loob at saya nang makapasok sa loob. Habang hinihintay niya syang bumaba ay di yata at kinakabahan sya. Lalo na syang kinabahan nang makitang bumababa na nga ang dalaga ng hagdanan. Nakasuot ito ng pink shorts at puting fitted shirt dahilan para mas makita ang hubog ng katawan nitong kahit sinong lalake ay maaakit. Ngunit si Zach, para sa kanya ay sya lang ang may karapatang maakit kay Clarisse.
"Clarisse", he utters softly while giving her his sweetest smile na para bang walang nangyari sa loob ng ilang linggong di sila nag-usap.
"Kumusta ka?" she asks trying not to smile and show him how much she missed him too.
"I've missed you."
Wala syang nakuhang sagot mula sa kanya kaya't ipinagpatuloy na lang niya ang pagsasalita.
"I just found out that I'm Simon's father",simula niya at tiningnan ang kaharap.
"But being his father doesn't mean that I will choose him over you".
Napatingin si Clarisse sa kanya na may nagtatanong na mga mata.
"I can still have him while I have you. Together."
"What do you mean?"
"I'm choosing the two of you together".
And then suddenly, a complete silence eats the conversation between the two of them.
She doesn't know what to response so she just thinks and listens first.
"Clarisse, hihintayin kita sa park kung saan kita unang nakita noon. Kung saan may binilhan kang isang bata ng ice cream at nakita ko yun".
"3 to 5 pm nandoon ako. Hihintayin kita kagaya ng paghintay ko sayo nang tatlong taon", dugtong niya.
Wala pa ring masabi si Clarisse dahil ang totoo, di niya alam ang sasabihin. Napakasuwerte ng taong minamahal ng lalaking ito. Willing maghintay kahit gaano pa katagal.
Napayuko na lamang sya nang maramdamang parang hangin ang kausap niya. Nasa harap niya sya pero bakit parang ang layo-layo niya.
"Should I?" itinuro ni Zach ang pintuan. "Go?"
"You may", maikling tugon nito. Pilit syang ngumiti para ipakitang masaya pa rin Sita kahit ganoon ang sagot niya. Dahan-dahan syang naglakad palayo, umaasang tatawagin nito ang pangalan niya at pipigilan sya.
"Hindi niya ba ako pipigilan?"
Nagpatuloy lang sya sa paglalakad. Iniisip na lang niyang pupunta nga ito mamaya. Hindi pa sya gaanong nakakalayo nang--
"Zach!" napako sya sa kinatatayuan at napangiti na lang nang ganun kadali.
Tila bumagal ang bawat segundo at oras nang yakapin sya nito patalikod. Isang mahigpit na yakap na tanging nakapagpapawi ng kanyang lungkot at pangungulila sa kanya. The moment she hugged him is the moment they both realized how inlove they are in each other.
"I've missed you", mahinang sambit ni Clarisse.
💜❤️💜❤️💜❤️
I got fire for a heart.. I'm not scared of the dark
You never seen it look so easy..
Masaya niyang kinukunan ng mga litrato ang dalawa gamit ang kanyang dslr na binili niya sa States noon. Wala syang mapagsidlan ng tuwa sa nakikita kung gaano kasaya ang dalawang mukhang mag-ina.
I got a river for a soul and baby you're a boat.. You're my only reason
Sinabak na rin nila ang iba't ibang rides at games. Habang sila ay abala sa paglalaro, si Zach ay abala sa pagkuha ng larawan sa kanila. This moment will one of the best moments that he'll never forget.
If I didn't have you, there would be nothing left..
The shell of a man that would never be his best
Pati mga iba't ibang pagkain ay tinikman at binili na nila mapasaya lang ang batang si Simon. Sobrang dami na rin nitong nakuhang regalo na lahat pinamili ni Zach.
If I didn't have you, I would never see the sun
Napapahalakhak na rin ang binata sa tuwing makikitang tumatawa ang dalawa. Hindi niya akalain na magiging ganito sila kasaya.
You taught me how to be strong.
Bawat ngiti at pagkakataong nawala ay sinusulit na nila nang araw na ito nang magkasama.
All my life you stood by me when no one else was ever behind me
Kagaya ng sabi niya, kahit anong mangyari, pipiliin at pipiliin niya pa rin ang babaing mahal niya. Kasama niya itong lalampasan ang bawat problema.
All these lights, they can't blind me
Sa tuwing titingnan niya ang babaing pinili niya, napagtatanto niyang sya na ang taong matagal niyang pinangarap na makasama habambuhay.
With your love nobody can drag me down. ❣️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top