EPILOGUE: The President's Girl

THE EPILOGUE


###


The President's Girl
by Axinng





It was really hectic for me, being a CEO and everything. But all those days, I feel like there is something lacking in me.



It's because my heart wants to go back to South so badly.





"Ame you're back!" bungad ni Stephanie sa akin pagkapasok ko sa bahay ni lola. They're all here, my relatives. Marami ring mga pagkain ang nakalapag sa mesa na pinagsaluhan ng lahat. Finally, a real celebration for real.






"Let's take a picture!" suhestiyon ni Stephanie.






We gathered ourselves to get a photograph that is worth remembering in the next generations. Everyone smiled. Everyone held each other. Everyone has truly enjoyed the moment.






"Ame," lapit sa akin ni Stephanie at ipinakita ang mga litrato na nakuha sa camera ni lola.






"Ang ganda," puri ko pa.






"Pero may kulang eh," bigla niyang zinoom-in ang mukha kong nakangiti. "Your smile seems longing for something."






Tinapik ko siya. "Aysus, kumain ka na nga lang."






"Oo nga pala, rinig ko na sumang-ayon ka raw sa isang arrange marriage, so kailan ang kasal niyo?" tanong ni Stephanie.






"Hindi na iyon natuloy, pareho kasi kami nung lalaki na hindi gusto ang arrange marriage and besides he has a girlfriend, ayaw kong mangialam sa kanila kagaya ng ginawa ni Anastacia sa amin ni Rowss," paliwanag ko.






"Aminin mo Ame, namimiss mo si Rowss no?" Stephanie.






Naputol ang pag-uusap namin nang tumawag si Mr. Sua sa phone ko.






"Miss Amaranthe, dinakip na po ang may kinalaman sa kidnapping na nangyari sa inyo a year ago," Mr. Sua.





Bigla kong nabitawan ang apple na hawak ko.






"S--sino ang salarin?" ako.






"Si Anastacia Taylor at si Lenz Madrijal po," tugon niya.






Grrrr! L--Lenz Madrijal!  Nakalaya ka dati pero hindi na kita papalampasin ngayon!






At dahil doon, tuluyang bumagsak ang kompanya ng Crystal. I should feel happy you know pero deep in my heart may kulang pa rin. Alam kong alam ng puso't-isipan ko ang sagot pero ayaw ko lang aminin.





Kinagabihan, pinuntahan ko ang rest house namin. Pero imbis na sasakay ako ng sasakyan papasok sa malayo na daanan mula sa gate hanggang sa bahay ay naisipan kong lakarin ito at pagmasdan ang kagandahan ng lugar.





Maliwanag ang paligid dahil sa iba't-ibang ilaw sa daanan, dinig ko pa ang kaingayan ng mga insekto sa paligid.







Pero huminto ako nang nakita kong nakaharang sa daraanan sa di kalayuan sa akin. Isang figure ng tao na nakasuot ng puting polo. Tapos dahan dahan siyang papalapit sa akin hanggang sa malinaw ko ng nakilala kung sino iyon.





The person I've been longing for so long.





The person that I've missed so much.





My tears fell.






That is the person whom I love the most in this world.






The person that I want to spend the rest of my life with.





Napatabon ako ng aking bibig nang tuluyan na akong humahagulhol. Shocked that I see him again.




Ngumiti siya sa akin sabay sabing, "My Girl."





I ran onto him and quickly hugged him, for a long time, I hugged him. I missed him.







"I waited too long," he whispered.






"...but I couldn't wait any longer.." he kneeled.






"Rowss," wika ko.





Lumuhod siya. May kinuha sa bulsa niya. Namimiss ko ang taong 'to pero iba ang ibinungad niya sa akin.






"Amaranthe, pwede bang...," Pinapathrill pa niya ang pagkasasabi.






He cleared his throat. "Amaranthe, pwede ko bang isangla sa'yo 'to?" dagdag niya sabay bukas ng kahon na may laman na singsing.






P--Putangina. Biglang sumabog ang nuclear bomb sa ulo ko. "ROOOOOWSS!"







Sinipa ko siya kaya tumakbo siya palayo. "HUMANDA KA SA AKIN KAPAG NAABUTAN KITA!" Sigaw ko at hinabol siya.







Pero bigla siyang huminto kaya bumangga ang mukha ko sa likod niya. At dahil malapit lang siya sa akin, sinakal ko siya.






He suddenly enclosed my body with his arms and kissed my forehead. "Oo na, heto na, seryoso na ako --um Amaranthe Del Fiorre, will you become this CEO's Woman?"






I smiled. "Of course, I do Rowss, I do," tugon ko.





He gave me the biggest smile he could ever have.






And for the first time, I said these three words to him, "I love you."






And then we shared a passionate kiss with each other. I finally got everything I wanted. My freedom, my right, and my man. This is my happy ending.





THE END.






Dito nagtatapos ang The President's Girl. Sana po ay nagustuhan ninyo ang istorya. Please give this book a massive votes and Follow me also for more stories to come.






And guys, please share this book to your friends. Thank you thank you.






Again, please vote all the chapters for me please *winks*  hehe. And follow me for more stories to come.





BYE GUYS! THIS BOOK ENDS HERE! HANGGANG SA MULI NATING PAGKIKITA! AT MALAMANG SA IBANG ISTORYA NA NAMAN HAHAHAHAHA!





Taos-pusong nagpapasalamat,
-Axinng





PROMOTION:

If you have spare time guys, I would also like to recommend this book:

The author is a friend of mine. This book is filled with amazing poems. Please read it guys hehe :)

You can check her profile --> BookFaced

THANK YOU SO MUCH. #YouAreAmaxinng.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top