Seven

Note: napansin ko lang na missing ang manyak personality ni taehyung nung mga last chaps. So, lezgo. Another ud hehez. Enjoy reading~ 💋💋

××

Sana's POV

It's been a week. Tapos na rin ang cleaning duties namin sa gym kaya naman finally, relax na kami after ng uwian.

"Ano na naman ba 'yon ha Taehyung?"

"Oh baket? Wala naman akong ginagawa sa'yo ah?" Tatawa-tawang sambit ni Taehyung sa katabi na niyang si Dahyun.

Nasa cafeteria kami ngayon at naglalunch. Mark was with us kanina but he was called by his bestfriends. Now, I am third willing with these two na again, nagbabangayan. I am talking about Dahyun and Taehyung.

"Bakit ka ba dito nakikiupo, ha? Lumayas ka nga."  Masungit na sabi ni Dahyun. Pero si Taehyung, ayaw patinag at nakaupo parin. He even started eating as a way of annoying her.

I swear, these two is really cute. This is the reason why I ship them. And honestly, noong time na on punishment kami, Taehyung was really helping and I can see that he's really watching close of Dahyun. Like, he's taking care of her. Okay. Di  naman ako malisyosa 'no, but I've been observing this guy for quite a long time na rin since he's really close with Dahyun and since I'm her best friend, I need to keep her safe so I observe everyone who wants to get close to her.

Kung sa point of view ng iba ay simpleng pang aasar lang ang ginagawa ni Taehyung, nope, look closely and you'll see that it's different. I don't know, but that's what I see and feel.

"Hoy Sana. Bakit ka nakatitig sa lalaking 'to? Don't tell me, gusto mo na tong panget na 'to? Hoy! May boypren ka na!" Biglang sabi naman ni Dahyun sakin.

"Makasabi ka ng panget, parang hindi mo ako pinagnanasaan ah?" Taehyung said kaya naman nalukot lalo ang mukha ni Dahyun.

Ang cute talaga nila. Hahaha.

Dahyun's POV

"Ulol ka ba? Pinagsasasabi mo diyan?!" Hindi ko na talaga alam kung ilang patong ng aspalto ang nasa mukha ni Taehyung sa sobrang kapal.

Nandito lang naman siya sa table na pinwestuhan namin nila Sana kanina lang tas ngayon, nandito na ang hangal at nakikiupo. Hindi ko na nga alam anong trip niya sa buhay. Yung mga fangirls nya kung tawagin, ay ang sasama na naman ng tingin samin. Potek. Di namin aagawin sa inyo! Inyo na tong unggoy na to!

"Hays. Sige. Sikreto na lang nating dalawa." Sambit niya. Tumingin siya kay Sana at nagsalita, "Ssh ka lang ah? Secret lang daw e." Sabi niya rito ng pabulong.

Paksyet ka?! Kung ano ano pinagsasasabi netong abnormal na to. Ah potek!!

Naudlot naman bigla ang inis ko nang makita ko ang grupo nila Mark, at dahil yon sa kasama nilang si Eunwoo syempre.

"Babe! Buti naman nandito ka na. Hoy Jackson! Kumakain kami kaya wag ninyo nga agawin basta basta yong boyfriend ko!" Sigaw ni Sana kay Jackson. Tumawa na lang tuloy yung isa.

"Sorna. Kaya nga dito na kami uupo e." Sagot nito.

Paksyet ano raw?! Ibig sabihin, makakasabay ko kumain si Eunwoo?! Aaaahhhhhh!!!! Pwede na ako mamatayyyyy!!!!!

CHAROT LANG! Joke lang po.

Nagsiupo na ang mga kasama ni Mark. Si Mark ay obviously, sa tabi ni Sana umupo. Si Sana na nakaupo sa tapat ko kanina ay katabi ko na. Next to me is Taehyung. Then katabi niya si Bambam, then Yugyeom, Youngjae, Eunwoo, Jaebum, Jinyoung, at katabi na ni Jackson si Mark. Paikot ang table and shet, katapat ko lang naman si Eunwoo.

Ha ha ha. Takte. Paano na ako kakain ng ayos niyan?

(Note: so ayun. Dinrawing ko pa talaga guys. Patawad sa bobits kong drawing hahaha. Unnecessary na yan pero ayun, para maimagine nyo lang yung seating arrangement nila hehe.)

"Hi Dahyun." Nakangiting bati sakin ni Eunwoo. Pati na rin ang iba ay bumati sakin. Narinig ko rin ang pag-hi ni Bambam sa katabi niyang si Taehyung.

Wala sa sarili akong napangiti. Potek. Kinikilig ako kay Eunwoo. Help!!

"Hoy. Kakain ka ba? Kukuhanin ko na pagkain mo." Walang ano-ano'y kinuha na ng garapal na si Taehyung ang ulam kong chicken.

"Hoy akin yan! Bwiset ka ah!"

"Eh para kang tangang nakatulala na naman e. Akin na to!" Sabi niya at biglang kinagatan na yung manok ko.

"-_______- ponyeta..." Yan na lang nasabi ko sa sobrang inis. At saka ko siya sinabunutan ng matindi habang pinaghahahampas ko na rin.

"Bwiset ka talagang hayop ka! Hindi ka lang manyak at baliw, magnanakaw ka pa! Ibili mo ko ng bagong ulam, walangya kaaaaa!!!"

××

Nakauwi na rin sa wakas. Pagod na pagod ako napahiga sa kama ko kahit na hindi ko pa natatanggal ang bag kong nakasukbit sa akin.

Nastress ako ng paulit ulit dahil sa walang hiyang si Taehyung. Pagkatapos ng ilang araw niyang pagiging mabait sa pagtulong samin sa cleaning duties, balik na naman siya sa panggagago sakin. Ahhhh!!! Wala na ba siyang ibang alam gawin kundi ang bwisitin ako!?

Tae. I even yelled and curse sa harap ni Eunwoo. Nakakahiyaaa. Ibang klaseng demonyo kasi to si Taehyung, hindi ko kayang kontrolin sarili ko kapag siya ang nambbwiset.

Naramdaman ko naman na nagvvibrate ang cellphone ko sa bulsa ng suot kong uniform. I fish out my phone and look who's the caller. Napairap na lang ako nang makita ang pangalan ng unggoy sa screen ng phone ko.

Agad kong pinatay na ang tawag niya. Panigurado, mabbwiset lang ako sa kaniya kaya di bale na lang.

Nagvibrate na naman ang phone ko, tumatawag parin ang abnormal. Ah, bahala siya diyan. Hinayaan ko na lang ang selpon ko na magvibrate. Tumawag siya hangga't kailan niya gusto, la kong pake.

Tumayo na lang ako ang tinanggal na ang bag sa katawan ko. Nilagay ko na yung bag ko sa study table ko. After that, pumunta ako sa harap ng closet at kumuha ng isusuot ko.

I was changing clothes when the door suddenly opened. Shet! Hindi ko nailock! Bago pa ako makasigaw na huwag pumasok, too late.

Ayan na si Taehyung, still on his uniform, na nanlalaki ang mata dahil nakita niya akong tanggal na ang pantaas na uniform at tanging bra na lang ang meron.

Mga ilang segundong katahimikan.....

.
.
.

.
.
.

"SIRAULO KA! LUMABAS KA NG ABNORMAL NA UNGGOY KAAAAA!!!!!" Isang napakalakas na sigaw lang ang nagawa ko. Agad naman siyang nagsorry at hindi magkanda-ugaga na binuksan ang pinto ng kwarto ko para lumabas.

Napatakbo na lang ako sa kama ko at nagtalukbong ng kumot sa sobrang hiya, inis at kung ano ano pa.

××

Nakapajama at plain black shirt lang ako. Matapos kong magbihis, kahit labag man sa loob ko, lumabas na ako ng kwarto at nadatnan kong parang baliw na nakaupo sa gilid ng pintuan si Taehyung habang tulala.

Sinipa ko siya ng mahina para naman magising siya sa kaabnormalan niya. "Hoy." Sambit ko at napaiwas ng tingin nang tumingin siya sakin. Potek. Pakiramdam ko, namumula ako.

"Problema mo? Bakit ka nandito?" Tanong ko na lang.

"Ah eh, yung project natin. Pasahan na pala next week. Hindi natin naasikaso last week kasi naglilinis tayo after class." Napatango na lang ako. Kaya pala tumatawag ang bungol na to. Hays. Dapat kasi sinagot ko na yung tawag e.

"Ah okay. Edi gawin na natin." Sabi ko na lang at pumasok na sa kwarto. Sumunod naman siya.

"By the way.." Narinig ko pa siyang nagpeke ng ubo. "Ano?" Tanong ko at nilingon ko siya. Bigla siyang ngumisi sakin at sinabing, "Nice bodeh~"

At dahil don, walang pag-aalinlangan ko siyang sinuntok sa mukha at sinipa sa paa.

"MANYAK!"

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top