Chapter 16- Edited

Vhon

"Sundan niyo siya! Hanapin niyo! Aiko, trace her. Her necklace has a tracking device in it. Siguraduhin mo lang na mahahanap mo siya!"

Damn this life! Damn my stupidity! Damn this whole damn thing! Damn my selfishness! Fuck it!

I will not allow her to leave, not this time. Iniwan niya na ako ng unang beses at hindi na mauulit pa 'yon. Mamamatay muna ako bago ko siya tuluyang mabitawan! Akin lang ang asawa ko at papatayin ko lahat ng lalapit sa kanya!

"K-kuya?" Lapit ni Cindy sa akin. Hindi ko siya pinansin at kinalikot ko ang cellphone ko.

- Find my wife. Unharmed or you're dead.

Pinadala ko ang mensahe sa lahat ng reapers na nasa contacts ko. They're all available around our area, the assassins will handle all the jobs they left for finding my wife.

I don't want to throw some tantrums pero gusto kong magwala.

"Kuya." Nilisikan ko siya ng mga mata na nagpaatras sa kanya. Huwag niyang dadagdagan ang init ng ulo ko at baka kung ano ang magawa ko sa kanya.

I have to find my wife or else, hindi ko na alam ang gagawin ko. Ano ba kasi ang pumasok sa kokute niya at naisipan niyang maglayas?! For Pete's sake, she's not a kid anymore. May asawa na siya at lahat tapos lalayas layas siya?

Halos lumuhod na ako kanina, I thought it will work. Tsk. Did she sensed something? Masyado ba akong halata kanina?

Someone needs to be punished because of this!

My wife is what? Is she growing up? I mean, she's grown to a beautiful woman. The point is that she's being independent, logical and stubborn. Akala ko hindi kami aabot sa puntong pag-aawayan pa naman ang pagiging malaya niya. I almost thought... everything is under my control.

Tsk. This will be the last time that she leaves home, wala nang pangatlong beses!

"Boss, gusto kayong makausap ni Big Boss." Tawag ni Aiko.

"Tell him I'm busy, Aiko. No calls, no business!"

"Nasa kanila po si Mrs. Boss a-" Hindi ko na siya pinatapos sa sasabihin niya at kaagad akong tumakbo palabas ng bahay. Sumakay ako sa kotse at pinasibad ito ng mabilis.

While I'm on my way, I already talked to Dad. Huwag nilang papaalisin ang asawa ko hangga't hindi pa ako nakakarating doon. And does she really think she can get away from me that simple and easy? Hell no.

Ano pa ba ang dapat kong gawin para huwag na siyang makalayo pa ulit? Kailangan ko pa ba siyang itali sa katawan ko? Buntisin? Tsk. On the process. Sana talaga mabuntis na siya ng hindi na siya maglayas ulit. Masakit na yung ginawa niya kanina. Baka maging zombie na naman ako kapag iniwan niya ako ulit.

Can't she think to herself that all I do is just for her sake? Safety and security? Sa lahat ng oras, siya at and kapakanan niya lang ang naiisip ko. Paano na lang ako kapag nawala na siya ng tuluyan sa akin? We don't have much enough time since I'm having a big problem now.

Women are hard to understand, much harder when you try deeper to get into their little, innocent minds.

Loving me is enough but too much of it is not good. Sinasakal mo na ako.

Sinasakal? Tsk. Bakit niya naman nasabi 'yon? Kung alam niya lang kung gaano ko siya iniingatan na huwag makuha ng iba at malagay sa kapahamakan.

Pinutol ko lahat ng koneksyon ko mapa-personal o negosyo man kay Aphrodite kagaya ng sinabi niya. Pinalitan ko ang dress code ng mga tauhan ko sa floor ng office ko upang wala siyang masabi. Umuuwi ako gabi gabi at sinasabayan siya sa hapunan. Tinulungan ko si Leonora, which I fucking later on regret when I found out all their dirty plans.

All that I'm doing is for her, for our future. Paano kami magiging mabuting magulang sa mga magiging anak namin kung sa liit ng problema namin ngayon ay nilayasan niya pa ako? Ni minsan, hindi ako tumapak sa isang club. Hindi ako nambabae. Bakit ganun na lang kadali sa kanya na iwan ako?

Kulang pa ba? Hindi pa ba sapat ang lahat ng ginagawa ko?

I'm giving you time and space. You badly need it. I can't continue living in this house with a possessive, bossy-like husband. Your obsession will bring you down, Ashton.

Shit. I just admitted to myself that I'm obsessed with her and I don't care. She can have all the time in this world if only she will stay by my side. She can continue living her life if only she want to. It's not a big deal at all if she will ask for it in a nice way, pero ang palayain siya? There's no such thing as that in my vocabulary. She's my wife, I own her and every single piece of her.

Nadatnan ko silang tatlo sa living room. Kaharap niya sina Mom at Dad na seryoso ang mga mukhang nakasunod sa bawat galaw ko, sa paglalakad papunta sa harap nila hanggang sa makaupo na ako sa tabi niya. Hahawakan ko sana siya sa kamay ng umiwas na naman siya. Damn it!

"Your wife talked to us already son, and she has our support." Dad

"About what?" Ramdam ko ang malakas na kabog ng puso ko. Ano na naman ang pinag-usapan nila habang wala pa ako dito? Huwag nilang sasabihin na sumang-ayon sila sa kagustuhan ng asawa ko na iwan niya ako?

Problema naming mag-asawa ito kaya dapat kami ang nag-uusap tungkol dito. Ano ba ang pakialam nila sa away namin?

"She's tired of your selfishness, she's taking a break." Papa

Taking a break?

"Hindi ko siya employee, she's my wife. She doesn't need a break since we're married and it's a lifetime commitment, Dad."

"Let her be, son. Let her have the privilege of being free. Your wife needs to grow up." Mama

What the fuck? Ano siya, bata? She can do whatever she want! Pwede niyang gawin ang lahat ng gusto niya hangga't magkasama kami. Hindi niya ako kailangang iwan! Ngayon pa? Marami akong problema! Kapakanan niya ang inaalala ko!

"We're going home, wife." Baling ko sa kanya.

"Ayaw ko, ikaw na lang. May jetlag ka pa, diba?" I hate her tone, blank and emotionless. She can't even look at me in the eyes.

"It doesn't matter." Ano ba ang problema niya? May nagawa na naman ako na hindi niya nagustuhan?

Sabihin mo 'yan sa sarili mo na galing lang sa Japan ay iba na ang kinikilos.

Bakit ba pumasok pa 'yon sa kukote ko? Tsk! Ako na ba ang paranoid ngayon?

"Magpahinga ka na Reese, kami na ang bahala dito. Maaga pa ang alis mo bukas, diba?" Mama

No way! I will not let her leave!

"You're not going anywhere." Pigil ko sa braso niya.

"Let go, o babaliin ko ang kamay mo." Banta niya sa akin.

Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kanya ng walang anong tinanggal niya iyon gamit ang kanyang kaliwang kamay.

Fuck. Gagawin niya talaga?!

"Don't force me, ayaw kitang saktan."

"We will talk about it, just stay."

"Son, tayo ang mag-uusap." Papa

Pinagkakaisahan nila akong lahat.

"Your parents are coming tomorrow, exact 7, Reese." Mom

"Maraming salamat po." Iniwan niya kaming tatlo ng mga magulang ko ng hindi niya man lang ako nililingon.

Am I losing her? Is this really happening?

"Mom? Dad? Problema na namin 'to." Baling ko sa kanila nang tuluyan ng nakaalis ang asawa ko.

Papa let out a deep sigh and glares at me. What the hell? Hindi na ako bata para pagsabihan.

"Reese needs to discover the world on her own, Vhon."

"What?" I really can't believe all this bullshit.

"Want to know the truth? She's holding her patience just for you. You're​ being stubborn, arrogant, boastful and conceited. Higit sa lahat, ma-pride ka. What's happening with you, son? Are you obsessed with your wife? For Pete's sake, you're not Jacob." Papa

Paulit ulit na lang ba? Oo, obsessed ako sa asawa ko. Oo, ayaw ko na may iba siyang nakakausap na lalaki maliban sa akin. Ayaw ko na may humahawak sa kanyang iba. Hindi ko gusto na naglilihim siya sa akin. I want her to stay in our house, I want to see her all the time.

If that's the only thing I can do to keep her safe and away from my enemies, so be it! I don't give a single damn of what others will say as long as she's with me! She's mine! She's my property! At hindi ako si uncle Jacob! Hindi ko binababoy ang asawa ko! I respect her more than anything! She's my queen!

"I'm not him! Damn it Dad, she's my wife!"

"Don't raise your voice, son." Mom, "Hayaan mo siya, bigyan mo siya ng oras na maging makasarili. Hindi sa lahat ng oras ay ikaw ang masusunod. Asawa mo siya, diba? Pero daig mo pa si Dimitrios sa paraan ng pagtrato mo sa kanya."

Slap me now! Tsk. Why do they keep on comparing me with those beasts?! I love my wife! Hindi ko siya sinasaktan!

Life like this sucks. Ang daming nangingialam!

"I am not his father! I'm not uncle Jacob! I will never hurt or abuse my wife!" Napatayo ako at ganun din silang dalawa. My patience ain't that long, gusto ko na talagang magwala!

"Can't you see, son? Come to think of it, paano kung ginagawa sa iyo ni Reese ang mga ginagawa mo sa kanya? You stay at home, you don't talk to anyone, you're not allowed to make phone calls or exchange messages with your friends. You're not allowed to travel alone. Seriously? What kind of husband are you? Such a careless human being!" Papa

What the fuck? Careless human being? Kaya ba hanggang ngayon ay ligtas pa din ang asawa ko?! Ganun ba ang hindi maingat?! 'yon ba?!

"You will never understand me, Dad." Tumakbo ako paakyat ng mansyon at hindi na sila nilingon pa kahit dumadagundong ang boses ni Papa sa buong bahay.

Wala silang karapatan na utusan ako kung ano ang gagawin ko. I am the only one who has the say in everything and anything! Ako na Boss ng lahat at masusunod ang mga gusto ko. Walang makakapigil sa akin!

Binuksan ko ang lahat ng pinto sa second floor, empty guest rooms!

Where is she?! Tumakas na ba siya?

Next is second floor, unang pinto pa lang nakahinga na ako ng maluwag. Thank goodness! I can still convince her!

"Thank God you're still here, wife."

Hindi niya na naman ako kinibo. Umupo ako sa gilid ng kama katabi niya. Staring at her right now makes my heart palpitate in a calm way.

"Ito na ang huling beses na makikita at makakausap mo ako, Ashton. Huwag mo na akong pipigilan pa."

Not that I'm not ready. I'll make sure she won't.

"What if you're pregnant already?"

"I'm not. Gusto ko pa ngang ipagpasalamat na hanggang ngayon ay hindi pa, dahil ayaw kong magkwento sa bata ng tungkol dito kapag nagkataon."

"Wife?" I just can't believe her. Is she that heartless and insensitive to say those? Sa ganitong paraan pa, "You're torturing me, sweetheart."

"Mas sinasaktan mo ako, Ashton. Pinagmumukha mo akong bobo, tanga at ignorante."

"I'm not."

"You are. Wake up, snap back to your senses, husband. You're... Scaring me." I don't know but I just feel the urge to hug her, and so I did. Napahiga ako sa gilid niya at hinalikan ko ang gilid ng kanyang noo. I haven't showed her my upgraded version yet, and now what?

"It's never my attention to scare you, wife. I'm sorry."

What should I say next? I just love her too much. And if she leaves, she will. Because she can! Tsk!

"Hayaan mo akong umalis at ipinapangako ko sa iyo na babalik ako. Kailangan natin ng oras."

"I thought you.. with me is enough. You don't have to go."

"Kailangan, dahil nakakasawa din pala na maging tau-tauhan." Ah. Shit.

Bakit hindi niya na lang ako saktan?! Bugbugin?! Kesa pinapatay niya ako sa mga walang kwentang salita!

"At dahil hindi na kita kilala. The boy I knew 8 years ago is the exact opposite of the man I have loved back then. You can't just pull the strings for me, Ashton. You can lie and hide everything from me all the time, but I'm tired of acting like a fool and a martyr wife to you. Don't stop me now, or you'll lose one of your robots."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top