Βάζω τα χέρια στις τσέπες, σκύβω το κεφάλι και συνεχίζω ακάθεκτη τον δρόμο μου. Το τελευταίο που θέλω τώρα είναι εκείνος να με παρακολουθεί.

Το κρύο είναι τσουχτερό για Σεπτέμβρης. Το νιώθω να διπερνάει το δέρμα μου και να παγώνει κάθε ίντσα του κορμιού μου. Βγάζω μια ζεστή ανάσα και παρακολουθώ τα χνώτα μου να εξαφανίζονται στην ατμόσφαιρα.

Άκουσα βήματα πίσω μου.

Α- Έλα τώρα Άλεξ... Το μάθαμε το κόλπο! είπα γελώντας και πήγα να γυρίσω, αλλά ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να κλείνει το στόμα μου και κάτι κρύο να ακουμπάει τον κρόταφό μου.

?- Τα λεφτά σου γλύκα, και μην προσπαθήσεις να το σκάσεις γιατί κάτι που ονομάζεται σφαίρα θα περάσει μέσα στο όμορφο κεφαλάκι σου! Εντάξει; είπε ειρωνικά.

Κούνησα το κεφάλι μου διώχνοντας το χέρι του θυμωμένα.

Α- Αν δεν με αφήσεις, και δεν σταματήσεις αυτό το υφάκι, κάτι που λέγεται πόδι θα καταλήξει στην "οικογένειά" σου! απάντησα γρυλίζοντας.

Εκείνος γέλασε και με γύρισε προς το μέρος του. Ένα νεαρό αγόρι, κάπου στην ηλικία μου με γαλάζια μάτια και ξανθά μαλλιά, γεμάτος τατουάζ και σκουλαρίκια στεκόταν εκεί και μου χαμογελούσε στραβά.

Πω πω... Για κλέφτης είναι υπερβολικά πολύ όμορφος...

Έκλείσα τα μάτια μου και τον ένιωσα να σφίγγεται και να κατεβάζει την ασφάλεια από το όπλο.

?- Δεν αστειεύομαι μικρή! Δώσε τα λεφτά, γιατί αλλιώς... είπε προειδοποιητικά και έσμπρωξε ακόμα περισσότερο το όπλο πάνω στο κεφάλι μου.

Α- Αν με ξαναπείς μικρή, θα στο κόψω και θα στο δώσω να το καμαρώνεις! είπα και χαμογέλασα επίσης ειρωνικά.

Με κοίταξε σαστισμένος. Δεν σου τα πανε αγοράκι... Εμένα τι να μου κάνει μια σφαίρα;

?- Εσύ με προκάλεσες. είπε τελικά και άρχισε να σμπρώχνει σιγά σιγά την σκανδάλη. Φαινόταν φοβισμένος. Ώσπου κάποια στιγμή, ένας εκκωφαντικός ήχος γέμισε τους άδειους δρόμους.

Το σώμα μου έπεσε κάτω με μία τρύπα στο κεφάλι, από όπου έτρεχε αίμα. Και τότε ξεκίνησε....

Ένιωσα την πληγή να κλείνει. Τα κύτταρα να αναδομούνται και να θεραπεύουν το τραύμα σε δευτερόλεπτα.

Ξανασηκώθηκα νιώθοντας ένα απλό τσούξιμο, στην ουλή που μου άφησε.

Α- Κοίτα τι έκανες τώρα;! Αυτό θα αφήσει σημάδι! είπα δήθεν θυμωμένη.

Εκείνος κοιτούσε σοκαρισμένος ή μάλλον φοβισμένος.

?- Τ-τι είσ-σαι;! ρώτησε στραβοκαταπίνοντας.

Γύρισα στιγμιαία το κολιέ μου και άφησα να φανούν λίγο τα φτερά μου.

Χλώμιασε. Θα γελάσω αργότερα...

?- Τι στον διάολο;! Δεν γίνεται! Δεν γίνεται να είσαι κάτι τέτοιο!

Άνοιξα τα χέρια και στάθηκα προσοχή λέγοντας "Ταραααα".

Εκείνος πέταξε το όπλο κάτω και άρχισε να τρέχει.

Α όχι... Δεν θα ξεφύγεις τόσο εύκολα...

Φτιάχνω μια μικρή μπάλα αμνησίας και την φυσάω από την παλάμη μου πάνω του. Εκείνος σταμάτησε και γύρισε προς το μέρος μου.

Με ένα χτύπημα των δαχτύλων μου βρέθηκε στο σπίτι του να κοιμάται. Καθάρισα το τοπίο και συνέχισα την βόλτα μου.

Μετά από λίγη ώρα περπατήματος, ακούω ένα δυνατό 'μπαμ' και γυρνάω κατευθείαν το βλέμμα μου σε ένα παλιό σπίτι που άρχισε να τυλίγεται στις φλόγες.

Δεν μπορώ για μία φορά να κάνω μια ήσυχη βόλτα, χωρίς να μου συμβεί τίποτα;!

Η περιοχή είναι εντελώς ερημική και μόνο αυτό το σπίτι φαίνεται στον ορίζοντα.

Αναστενάζοντας έβγαλα το μπουφάν μου και το πέταξα κάτω. Άρχισα να τρέχω με προορισμό το κατεδαφιζόμενο σπίτι. 

Έσπασα την πόρτα και μπήκα μέσα κοιτώντας γύρω μου για κάποιον επιζώντα. Και όντως ένας άντρας μεγάλης ηλικίας προσπαθούσε να σηκωθεί.

Τον πλησιάζω και πάω να τον βοηθήσω. Εκείνος γυρνάει το βλέμμα του πάνω μου τρομάζοντάς με και ακουμπάω τα χέρια μου πάνω στον φλεγόμενο πάγκο.

Α- Ααααα.... μούγκρισα μέσα από τα δόντια μου.

Κοίταξα το χέρι μου και το έγκαυμα που προκάλεσε η επαφή με την φωτιά.

Αργότερα, η πληγή άρχισε να κλείνει και ο άντρας με κοιτούσε σοκαρισμένος.

Άντρας- Ισαβέλλα; ρώτησε με τρεμάμενη φωνή.

Πήγα να απαντήσω αλλά η φωτιά άρχισε να εξαπλώνεται. Εκείνος λιποθύμισε και εγώ γύρισα το κολιέ μου.

Τον σήκωσα με ευκολία και το έβγαλα έξω από το σπίτι το οποίο γκρεμίστηκε σχεδόν κατευθείαν.

[...]

Άνοιξε σιγά σιγά τα μάτια του και άφησα μια βαθιά ανάσα ανακούφισης. Πετάχτηκε όρθιος και με κοίταξε σοκαρισμένος.

Άντρας- Ισαβέλλα;

Ποιός είναι; Γιατί με μπερδεύει συνέχεια με την γιαγιά μου;

Α- Συγγνώμη κύριε κάποιο λάθος κάνετε. Είμαι η Αμάντα Πήτερς.

Άντρας- Μα είστε ολόιδες... είπε και έστρεψε αλλού το βλέμμα του σκεπτικός.

Άντρας- Όχι σίγουρα έχετε κάποια σχέση! Το χέρι σου! Το είδα να θεραπεύετε κατευθείαν! είπε μπερδεύοντας τα λόγια του και έδειξε το χέρι μου.

Ενστικτωδώς το έπιασα και το έκρυψα πίσω από την πλάτη μου.

Α- Από που ξέρεις την γιαγιά μου; ρώτησα καχύποπτα.

Άντρας- Είμαι ο Όλιβερ Τζάκσον. Πολύ καλός φίλος της γιαγιάς σου. Δεν ξέρεις πόσο λυπήθηκα όταν έμαθα πως πέθανε! είπε και προσπάθησε να με πλησιάσει.

Εγώ όμως έκανα μερικά βήματα πίσω.

Μόλις τον γνώρισα, πως ξέρω ως λέει την αλήθεια; Πως δεν είναι ένας κατάσκοπος του Λούσιφερ;

Ο- Δεν θα πω τίποτα και σε κανέναν! Ξέρω το μυστικό σου. Δεν χρειάζεται να με φοβάσε! συνέχισε καθησυχαστικά.

Α- Πώς ξέρω ότι μπορώ να σε εμπιστευτώ; ρώτησα μισοκλείνοντας τα μάτια μου.

Ο- Γιατί έχω αυτό. απάντησε και σηκώνοντας την μπλούζα του άφησε να φανερωθεί ένα μικρό μαύρο τατουάζ.

Το κοίταξα πιο προσεκτικά.

Ω Θεέ μου! Ο ρούνος της υπόσχεσης!

Οι νεράιδες πάντα κρύβονταν από τους ανθρώπους ή από οτιδήποτε άλλο εχθρό. Όμως μερικές φορές δεν ήταν τόσο έυκολο. Μερικές φορές τις έβλεπαν. Γι αυτό δημιούργησαν τους ρούνους, σύμβολα που αντιπροσώπευαν το καθένα και κάτι και τις προστάτευαν. Αργότερα όμως εκείνοι εξελίχθηκαν και δεν βοηθούσαν μόνο σε αυτό.

Για να ισχύσει ο ρούνος, πρέπει είτε να το φιλήσει μια νεράιδα, είτε να...

Γίνει με το αίμα της...

Ο ρούνος της υπόσχεσης δεν είναι κάτι το τόσο απλό. Δεν είναι όπως οι άνθρωποι ενώνουν τα μικρά τους δαχτυλάκια.

Αν ο άνθρωπος σπάσει την υπόσχεση πεθαίνει...

Ποιά είναι αυτή η τόσο σοβαρή ερώτηση που ένας απλός άνθρωπος θα πέθανε για αυτήν;

Α- Ποιά ήταν η υπόσχεση; ρώτησα κάπως ψυχρά.

Ο- Η αιώνια... άρχισε να λέει και έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου.

Ο- ...η αθεράπευτη.... ένα ακόμα βήμα.

Ο- ...η αμετάκλητη... κι άλλον ένα...

Ο- ....η άνευ όρων.... κι άλλο ένα...

Ο- ... αγάπη μου για εκείνη. τέλειωσε την πρόταση του και βρισκόταν ακριβώς μπροστά μου.

Δεν ήξερε μόνο την γιαγιά μου...

Ήταν ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλον...

Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια.

Έβλεπα εκείνη στα μάτια του, ένα κομμάτι της...

Δεν έλεγε ψέματα. Έλεγε την πιο δύσκολη αλήθεια...

---------------------------------------
We wish you a merry Christmas!

Καλά Χριστούγεννα αγάπες!

Σας εύχομαι ότι καλύτερο!

Αυτά έχω να πω.

Φιλουθκια
WrittenFlower