Α- Το ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εσένα! φώναξα και εκείνος με πλησίασε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο.

Τα μάτια του ήταν κόκκινα σαν εκείνα του Λούσιφερ. Μια σκιά τα πλαισίωνε. Θα ορκιζόμουν ότι έβλεπα κάτι άλο μέσα του εκτός από απέχθεια.

Αλ- Αωωω. Πληγώθηκα. αποκρίθηκε δήθεν λυπημένος.

Έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου. Με έκανε να νιώθω κατώτερη και το διασκέδαζε. Έβλεπα την ευχαρίστηση στο σκοτάδι του, την ένταση που εξέπεμπε όλο το σώμα του.

Α- Και όλοι σε θεωρούσαν φίλο τους! Τους πρόδωσες! Τους έκανες να νομίζουν πως ήσουν μαζί τους φίλος τους! ξαναφώναξα.

Αλ- Μισό. Νόμιζες ότι ήθελα να πληγώσω εκείνους; ρώτησε ειρωνικά και τον κοίταξα μπερδεμένη.

Αλ- Δεν θα μπορούσα να νοιάζομαι λιγότερο. Όλοι οι χαζοχαρούμενοι φίλοι σου, που ξεχύλιζαν από αισιοδοξία. Λες και τίποτα δεν μπορούσε να τους ακουμπήσει. Όλα αυτά, έγιναν για εσένα. Γιατί πολλοί θέλουν να σε πληγώσουν Αμάντα... μουρμούρισε τραγουδιστά.

Α- Δεν βγάζουν νοήμα αυτά που λες, πως θα μπορούσε να με πληγώσει ένας άνθρωπος που δεν ξέρω καν; ρώτησα μπερδεμένη.

Αλ- Δεν θα μπορείς να αντισταθείς στην ίδια σου την καταστροφή. είπε και δεν πρόλαβα καν να αποκριθώ, καθώς με πλησίασε και έκλεισε στην παλάμη του το μάγουλό μου.

Έκλεισα τα μάτια μου και μια εικόνα πήδηξε μπροστά μου.

Εκείνος γέλασε.

Α- Και πως θες να κάνεις την μάχη "πιο δίκαιη"; ρώτησα ειρωνικά.

Λ- Ωωωωω γλυκιά μου, έχει γίνει ήδη. Και δεν θα μπορέσεις να αντισταθείς στην ίδια σου την καταστροφή.

Ήπιε μια ακόμα γουλιά.

Α- Το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να αντισταθώ είναι η επιθυμία μου να σου σπάσω το κεφάλι! είπα επιθετικά μέσα από τα δόντια μου.

Με κοίταξε στα μάτια και άρχισε να γελάει.

Λ- Εσύ;! Χαχαχαχαχα να σκοτώσεις ΕΣΥ, εμένα;! Εγώ είμαι ο ίδιος ο θάνατος! φώναξε με την ίδια τρομακτική φωνή και το μαύρο δωμάτιο εξαφανίστηκε.

Όταν η όρασή μου ξεθώλωσε είδα πως βρισκόμουν πάνω στον Άλεξ. Κρατούσα ένα μαχαίρι στο χέρι μου, πάνω από το κεφάλι του, ενώ ο ίδιος κάλυπτε το πρόσωπό του με τα χέρια του.

Πήρα μια ανάσα και άνοιξα τα μάτια μου, για ακόμα μια φορά όμως δεν με άφησε να μιλήσω και άφησε όλες τις αναμνήσεις να μπουν μέσα μου. Κάθε ανάμνηση με χτυπούσε, κυριολεκτικά. Κάθε εικόνα και μια γροθιά στο κεφάλι. Δεν με αφήνε ούτε να κλείσω τα μάτια μου.

Τον γνώρισα, το εμπιστεύτηκα, τον ερωτεύτηκα και με πρόδωσε.

Μέχρι που η τελευταία εικόνα, η σκηνή που του σχεδίαζα τον ρούνου πετάχτηκε μπροστά μου, κάνοντάς με να πονέσω περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Ούρλιαξα, αφήνοντας μερικα δάκρυα να τρέξουν.

Και τότε το είδα.

Το πόδι του σύρθηκε απότομα μπροστά μερικά εκατοστά. Τα μάτια του έχασαν για μια στιγμή το μίσος που φορούσαν τόση ώρα. Πήγε να κατεβάσει τα χέρια που είχε σταυρωμένα κάτω από το στήθος του.

Α- Με αγαπάς... μουρμούρισα προσπαθώντας να σταθώ.

Κάγχασε. Μα μάτια μου σε έχω μάθει λίγο καλύτερα από όσο νομίζεις.

Α- Σωστά; Δεν είσαι μόνο εσύ η αδυναμία μου. Είμαι κι εγώ η δικιά σου! διαπίστωσα και εκείνος ξεροκατάπιες παίρνοντας ένα ακόμα πιο κενό βλέμμα.

Αλ- Δεν. Έχω. Αδυναμίες. γρύλισε μέσα από τα δόντια του.

Α- Αυτό έλεγα κι εγώ κάποτε και δες που κατέληξα.

Τα μάτια του έτρεμαν και έπαιρνε γρήγορες ανάσες.

Α- Είσαι ψεύτης, προδότης, φίλος του διαόλου και όμως το μόνο από αυτά που είσαι για το οποίο νιώθεις τύψεις είναι ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου! συνέχισα αγνοώντας την αντίδρασή του.

Αλ- ΕΙΠΑ ΣΚΑΣΕ! ούρλιαξε και εγώ έκανα ένα βήμα πίσω.

Α- Το είχα ξεχάσει. Ο ρούνος λειτουργεί για κάθε πλάσμα, όχι μόνο για τους θνητούς. Δεν το ήξερες ακόμα ε; Νόμιζες ότι όποιες δυνάμεις έχεις σε κράτησαν ζωντανό, όμως ακόμα κι ο Λούσιφερ είναι ευάλωτος σε αυτούς.

Αλ- Λες βλακείες. απάντησε απότομα για άλλη μια φορά, μα εγώ ήξερα την αλήθεια.

Δεν με ένοιαζε τι έλεγε. Ήξερα την αλήθεια, και μου την απέδειξε ήδη πολλές φορές.

Α- Γιατί; ρώτησα και γύρισε αλλού το κεφάλι του.

Α- Γιατί μας πρόδωσες; Είχα ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Λούσιφερ όχι με εσένα. Γιατί να μου το κάνεις αυτό; ρώτησα πληγωμένη.

Κάγχασε.

Αλ- Δεν καταλαβαίνεις Αμάντα... μουρμούρισε και τα κόκκινα μάτια του έσβησαν.

Α- Εξήγησέ μου τότε. είπα ήρεμα.

Φαίνεται να ηρεμεί. Επανέρχεται στον Άλεξ που ήξερα. Που τουλάχιστον νόμιζα ότι ήξερα. Είναι δύσκολο να παοδεχτώ ότι όλα ήταν ψέμα. Ακόμα κι αν στην τελική ένιωσε κάτι και για εμένα, ποιός ξέρει πότε ξεκίνησε. Ποιός ξέρει πόσο καιρό ήμουν το κορόιδο της υπόθεσης...

Αλ- Θυμάσαι... Όταν πέθανες; ρώτησε περιέργως απαλά και όταν με κοίταξε απότομα κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

Α- Να φανταστώ εσύ τους ενημέρωσες για το σίδερο; υπέθεσα κι εκείνος με κοίταξε υπεροπτικά.

Αλ- Δεν ήξερα ότι θα σε σκότωναν για να μαι ειλικρινής. Το έμαθα τελευταία στιγμή. Λίγα λεπτά πριν ένα ξωτικό μπίξει το μαχαίρι, στο κέντρο σου, ή όπως τέλος πάντων το λένε, έπεσα, ένιωσα άσχημα, παραλίγο να δείξω έλεος. Σου εξομολογήθηκα και τον λόγο. Ο μπαμπάς μου Αμάντα. Βασάνιζε εμένα και την μαμά μου για χρόνια, με κατέστρεψε, την κατέστρεψε. Θα έκανα τα πάντα για εκείνη.

Α- Ακόμα και φόνο; ρώτησα απότομα διακόπτοντάς του.

Ένα πλάγιο χαμογελάκι του ξέφυγε και ξεροκατάπια.

Αλ- Δεν έχω σκοτώσει κανέναν Αμάνα. Όχι ακόμα. μουρμούρισε το τελευταίο μέσα από τα δόντια του και το βλέμμα του σοβάρεψε.

Αλ- Μου ζήτησε να σε σκοτώσω. ανακοίνωσε απότομα και κόπηκε η ανάσα μου.

Α- Και... Και θα το κάνεις; ρώτησα διστακτικά και για ακόμα μια φορά σήμερα έριξε ένα γελάκι.

Αλ- Έπρεπε να το είχα κάνει ήδη. Έπρεπε να σε πληγώσω όσο μπορούσα. Ο άνθρωπος που αγάπησες να σε σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια. Τον ταπείνωσες, έκανες κάθε νικημένο σύμμαχο και περήφανο εχθρό του να λέει το όνομά σου με δέος. Σε μισεί για αυτό, ξέρει ότι είσαι η μόνη πραγματική απειλή.

Χρονοτριβεί. Αλλάζει θέμα για ακόμα μια φορά.

Α- Γιατί δεν το έκανες; ρώτησα ξανά προσπαθώντας να πάρω την απάντηση που θέλω για να μην καταρρεύσω.

Αλ- Δεν ήθελα ποτέ να σκοτώσω κανέναν. Ήθελα μόνο δικαιοσύνη. Να υποφέρει ο μπαμπάς μου όσο υποφέραμε κι εμείς, κι ο Λούσιφερ μου το υποσχέθηκε. απάντησε στην ερωτησή μου και ήταν η σειρά μου να γελάσω.

Το τελευταίο χαμόγελο που θα έριχνα σήμερα. Έκανες λάθος Αμάντα. Δεν έχει αδυναμίες. Δεν σε αγάπησε ποτέ. Το μόνο που τον νοιάζει είναι η ανόητη εκδίκησή του. Τα δικά σου συναισθήματα είναι απλά παράπλευρες απώλειες.

Δεν νοιάστηκε ποτέ. Και ούτε πρόκειται να αλλάξει κάτι.

Άφησα το πρώτο δάκρυ να κυλήσει, νιώθοντας ανακούφιση πως μπορούν να ακολουθήσουν όσα θέλω για πρώτη φορά. Ένας λυγμός μου ξέφυγε και η όρασή μου άρχισε να θολώνει. Κοίταξα πρώτα την κενή έκφρασή του και ύστερα την μυτερή μέτρα στην οποία χτύπησα πριν από λίγο.

Α- Πες στους άλλους πως ήταν ο Λούσιφερ, πως δεν υπήρξε ποτέ προδότης, πως εκείνος βρήκε έναν τρόπο. Πες τους πως πάλεψα, πως πέθανα μαχόμενη για την ασφάλειά τους. Εξαφανίσου από την πόλη, με όποια άθλια δικαιολογία σκαρφιστείς. άρχισα να λέω κλαίγοντας πλέον εμφανώς και ξεφύσισε.

Αλ- Αμάντα-

Α- Δεν θα χρειαστεί να με σκοτώσεις. Είμαι θνητή και οι θνητοί δεν χρειάζονται κάποιον άλλον για να τους βλάψει. Θα το κάνω μόνη μου. Όσο για σένα... έκλεισα τα μάτια μου και κατάπιε.

Σήκωσε το βλέμμα του που έκρυβε μια υποψία δακρύων.

Α- Να ξέρεις πως για εμένα ήταν αληθινό. παραδέχτηκα και ένας ακόμα δυνατότερος λυγμός μου ξέφυγε.

Κοίταξα τον βράχο, γονάτισα για ακόμα μια φορά δίπλα του, αποδεχόμενη το γεγονός πως θα ήταντο τελευταίο πράγμα που θα έβλεπα.