My Point Of View

Η Χέλλυ κατέβαινε αργά τις σκάλες.

Ο Άλεξ σηκώθηκε απότομα κοιτώντας την με γουρλωμένα μάτια. Τίποτα δεν ήταν πλέον ίδιο με εκείνη. Ούτε καν τα ρούχα της.

Αλ- Δεν ήξερα ότι η Αμάντα είχε τόσο μαύρα ρούχα... σχολίασε κοιτώντας την.

Γκ- Δεν έχει... Το πουλάκι μας είχε δώρο από τον Λούσιφερ. είπε χαμογελώντας ενοχλημένα.

Αλ- Τι δώρο; ρώτησε.

Ζ- Την καινούρια γκαρνταρόμπα της Αμάντας! απάντησε νευρισασμένη κοιτώντας την Χέλλυ.

Χ- Μην μιλάτε καθόλου! Χάρη σας κάναμε που βάλαμε αυτά! γρύλισε.

Γκ- Γλυκιά μου τα προηγούμενα δεν ήταν καν ρούχα ήταν εσώρουχα! της φώναξε.

Η Χέλλυ έβγαλε το κινητό της και το έφερε κοντά στο πρόσωπο του Άλεξ.

Χ- Σου μοιάζουν εσένα αυτά για εσώρουχα;

Αλ- Γιατί τι είναι; ρώτησε εκείνος ειρωνικά.

Η Χέλλυ τον κοίταξε δολοφονικά και έβαλε το κινητό στην τσέπη της.

Ζ- Πάμε! της έκανε νόημα η Ζήτα και εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.

Χ- Μισό να βάλω το παλτό μου... είπε και έπιασε το καινούριο μαύρο παλτό από τον ξύλινο καλόγερο.

Κούμπωσε γρήγορα τα κουμπιά και άνοιξε την πόρτα.

Όλοι άρχισαν να βγαίνουν έξω αφήνοντας εκείνη τελευταία.

Εκείνη χαμογέλασε σατανικά και με έναν χτύπο των δαχτύλων της τα ρούχα της άλλαξαν.

Χ- Εγώ φοράω μόνο ότι μου αρέσει... μουρμούρισε στρώνοντας καλύτερα το μακρύ παλτό πάνω στο σώμα της.

Αλ- Είπες κάτι; ρώτησε γυρνώντας το κεφάλι του.

Χ- Όχι τίποτα! φόρεσε την τσάντα της και τον έπιασε αγκαζέ.

Χ- Πάμε; ρώτησε κοιτώντας τον με ένα χαμόγελο.

Αλ- Ναι...

[...]

Γκ- Ενημέρωση για την χρησιμότητα του χιλού της καντίνας; Ειλικρινά; Αυτό το πράγμα εξακολουθεί να μην τρώγετε ακόμα και μετά αυτήν το δίωρο παραλήρημα του λυκειάρχη... γκρίνιαξε εξουθενωμένη η Γκάμπί.

Ο Άλεξ, η Ζήτα, η Γκάμπι και η Χέλλυ μπήκαν στην καντίνα. Κάθισαν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι στο κέντρο της αίθουσας.

Όλοι κοιτούσαν την Αμάντα.

Όχι τόσο για την πολυήμερη απουσία της, όσο για την καινούρια εμφάνισή της.

Χ- Όλοι με κοιτάν σαν να είμαι πατημένη τσίχλα κάτω από το παπούτσι τους... μουρμούρισε.

Αλ- Βγάλε το παλτό σου και μην δίνεις σημασία. απάντησε και σηκώθηκε όρθιος για να την βοηθήσει.

Η Χέλλυ ξεκούμπωσε το παλτό και ο Άλεξ το έβγαλε αργά από τους ώμους της.

Όμως το ξαναέβαλε γρήγορα πάνω της. Με μια απότομη κίνηση την γύρισε προς το μέρος του κοιτώντας του γύρω για τυχόν αδιάκριτα μάτια.

Αλ- Τι σκατά;! ψιθυροφώναξε.

Εκείνη γέλασε δαγκώνοντας τα χείλη της.

Χ- Σε λίγο θα μας πεις ότι δεν σε αρέσει το θέαμα. ψιθύρισε δήθεν παραπονιάρικά, πλησιάζοντας το πρόσωπο του.

Ο Άλεξ στραβοτάπιε και γύρισε το κεφάλι του προς την άλλη μεριά για να αποφύγει την υπερβολικά κοντινή επαφή τους. Έκανε ένα βήμα μακριά της.

Η Χέλλυ κατέβασε αργά το παλτό από τους ώμους της, πριν προλάβει ο οποιοσδήποτε να αντιδράσει.

Αλ- Holly shit... μουρμούρισε αγανακτισμένα βλέποντας κάθε αρσενικό στην αίθουσα να την κοιτάει σαν σοκολάτα με επικάλυψη καραμέλας, και πολύχρωμη τρούφα.

( Σορρυ δική μου φαντασίωση :") )

Σε μια γωνία ο Τζέιμς με την παρέα του κοιτούσαν σοκαρισμένοι την πρώην Αμάντα. Τουλάχιστον περισσότερο από πριν.

Η Χέλλυ γύρισε το βλέμμα της και τον κοίταξε.

Χ- Να και κάποιος που βλέπεται... ψιθύρισε στο εαυτό της, δαγκώνοντας τα χείλη της.

Ζ- Για το όνομα του Θεού Χέλλυ! Μην συμπεριφέρεσαι σαν πουτ- πήγε να την κατσαδιάσει αλλά σταμάτησε απότομα.

Χ- Σαν πουτάνα; ρώτησε κοιτώντας την απότομα.

Χ- Γιατί; Θα χαλάσω την φήμη σας; Πείτε μου κι όλας πως νοιάζεσται ακόμα για εκείνο το κλαψιάρικο! Είναι ούτως ή άλλως χαμένη. Deal with it!

Γκ- Γιατί εκείνη δεν ήταν! Γιατί εκείνη δεν θα ήθελε να ήταν! Και ας είναι νεκρή τουλάχιστον άφησε το πως την θυμούνται οι άλλοι ανέπαφο! της φώναξε.

Η Χέλλυ την κοιτούσε αμίλητη και σοβαρή.

Χ- Συγγνώμη αλλά, θέλω να περάσω την ζωή μου ως άνθρωπος όσο καλύτερα μπορώ! απάντησε απότομα και κοίταξε πίσω.

Ο Τζέιμς κατευθυνόταν προς το μέρος του.

Πήρε μια καρέκλα και έκατσε δίπλα της.

Τζ- Φρικιό μας έκανες την τιμή να εμφανιστείς; ρώτησε ειρωνικά.

Τα μάτια της Χέλλυ άστραψαν.

Χ- Ποιόν είπες φρικιό;

Τζ- Πέρα από όλα τα άλλα προτερήματα είσαι και κουφή;

Χ- Κι εσύ μαλάκας αλλά δεν το κάνουμε θέμα;

Τζ- Γιατί δεν ισχύει!

Χ- Για να μην κλάψεις...

Μέσα σε όλη την αίθουσα ακούστηκε ένα δυνατό "Οοοοοοο".

Τζ- Το όλο στυλάκι της πουτάνας δεν σου πάει.

Χ- Συγγνώμη που δεν σε ρώτησε νωρίτερα Κοκό Σανέλ! Και εσένα εξάλλου τι σε νοιάζει; Με τέτοιες δεν πηγαίνεις κάθε μέρα; Θα έπρεπε να είχες συνηθίσει το θέαμα.

Τζ- Είμαι τυχερός που εσύ δεν ήσουν ποτέ μία από αυτές!

Η Χέλλυ γύρισε και τον κοίταξε. Ξαφνικά, άρχισε να γελάει δυνατά. Πολύ δυνατά. Ο εκκωφαντικός ήχος του γέλιου της γέμιζε όλη την καντίνα.

Χ- Χάρη θα σου έκανα αγοράκι! είπε χαμογελώντας υπεροπτικά.

Τζ- Άκου εδώ φρικιό, εμένα δεν θα μου μιλάς έτσι! Κάθε κοπέλα θα ήθελε να βρίσκεται από κάτω μου... της ψιθύρισε μπροστά στο πρόσωπο.

Χ- Πέρα από το υπό το μηδέν IQ τους, έχουν και υπό το μηδέν γούστο. Δεν φταίμε εμείς για αυτό. Αλλά λογικά οι καημένες θα προσπαθούν ακόμα να ξεπεράσουν αυτήν την τραυματική εμπειρία. απάντησε κάνοντας μια δήθεν λυπημένη φάτσα.

Και για άλλη μια φορά η αίθουσα ξέσπασε σε επεφημίες.

Ο Τζέιμς είχε γίνει κόκκινος από τα νεύρα.

Άνοιξε την τσάντα του και έβγαλε ένα χαρτί και κοπανώντας το χέρι του στο τραπέζι του άφησε μπροστά στην Χέλλυ.

Κρέμασε την τσάντα στον ένα ώμο του και έφυγε χωρίς να την κοιτάξει.

Η Χέλλυ το σήκωσε και το διάβασε προσεκτικά.

"Μπαρ -> Pandemonium

21:00

Την Κυριακή"

Η Χέλλυ γύρισε προς τους υπόλοιπους που την κοιτούσαν με ανοιχτό στόμα.

Άφησε το χαρτί στο τραπέζι και όλοι το πήραν στα χέρια τους.

Και οι 3 σήκωσαν ταυτόχρονα το κεφάλι τους και την κοίταξαν με σηκωμένο φρύδι.

Αλ- Θα πας;

Χ- Ναιπ.

Γκ- Γιατί;

Χ- Για να περάσω καλά. Αν θέλετε έρχεστε, αν όχι μουχλιάστε μόνοι σας. απάντησε και πήρε το χάρτί βγαίνοντας με πασαρελέ από την καντίνα. ( Το ημερολόγιο μια ξενέρωτης και έτσι ;) )