*ΠΑΝΩ ΣΕΙΡΑ: Οργή, Οκνηρία, Απληστία, Λαιμαργία
ΚΑΤΩ ΣΕΙΡΑ: Λαγνεία, Ζηλοφθονία, Αλαζονεία
Νομίζω δεν φαίνονται πολύ καλά τα ονόματα και να φαίνονται για να μην ψάχνετε "Μετάφραση Google" σας τα έγραψα εδώ

Στα επόμενα κεφάλαια θα ακουλουθήσει άσχημο λεξιλόγιο. Διαβάζετε με δικιά σας ευθύνη!

Καλή ανάγνωση!*

Άλεξ

Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα;

Κοίταξα τον άνδρα με απορία, ενώ όλοι οι άλλοι με μια σοκαρσιμένη έκφραση.

Αλ- Είμαι ο μόνος που δεν καταλαβαίνει τι γίνεται; ρώτησα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

Α- Το αγοράκι δεν μας ξέρει! φώναξε γελώντας.

Ο άνδρας την τράβηξε πιο δυνατά και εκείνη τον κοίταξε ενοχλημένη.

Α- Κόψε λίγο μαλάκα! Δεν θα την πληρώσουμε εμείς επειδή έχεις εσύ αγαμίες! του φώναξε και έκανε ένα βήμα μπροστά.

Εκείνος πήρε μια θυμωμένη έκφραση, έκανε μερικές κινήσεις πάνω από τα χέρια της και την άφησε.

Α- Αλελούια! αναφώνησε και πήγε να κουνήσει τα χέρια της χαμογελώντας.

Α- ΓΑΜΩΤΟ! ούρλιαξε μόλις συνειδητοποίησε πως ήταν δεμένα με χειροπέδες.

Τον κοίταξε με ένα εξοργισμένο βλέμμα και εκείνος της χαμογελούσε.

Ξαφνικά πήδηξε πάνω από τα χέρια της, φέρνοντας τις χειροπέδες μπροστά και του όρμισε σφίγγοντας τον λαιμό του.

Ο κύριος Ελάιας πήγε πάνω της και προσπάθησε να την τραβήξει από τους ώμους. Τα μάτια της είχαν πάρει μια πορφυρή απόχρωση ενώ έσφιγγε όλο και περισσότερο τον λαιμό του "Αρχηγού".

Στην τελική ξέφυγε και έβγαλε ένα μαχαίρι από την πίσω τσέπη του παντελόνιού του.

Μπήκα απότομα μπροστά, βάζοντας το χέρι μου μπροστά του.

Α- Τι πας να κάνεις; ρώτησα σοκαρισμένος.

Αρχηγός- Δεν βλέπεις;! Δεν είναι πλέον η Αμάντα! Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα έχουν πάρει τον έλεγχο! Είναι ένα δηλητήριο που με κάποιο τρόπο μπήκε στον οργανισμό της που δίνει του έλεγχο του μυαλού της. Η Αμάντα είναι νεκρή! Αυτό είναι μόνο το σώμα της! Αυτά τα άψυχα πνεύματα τρέφονται το καθένα από το δικό του είδος. Η Οκνηρία, η Οργή, η Λαγνεία, η Ζηλοφθονεία, η Λαιμαργία, η Απληστία και Αλαζονεία είναι τα μόνα πρόσωπα που θα μπορεί να πάρει πλέον η Αμάντα! Δεν υπάρχει τρόπος να την γυρίσουμε πίσω! φώναξε και κατέβασε το βλέμμα του.

Αρχηγός- Το διασκεδάζεις ε Οργή; ρώτησε ήρεμα και ειρωνικά.

Η Αμάντα πίσω μου ήρθε δίπλα στο αυτί μου.

Α- Πολύ... μου ψιθύρισε αισθησιακά και εγώ έκανα ένα απότομο βήμα πιο πέρα.

Γέλασε και κατέβασε το κεφάλι της παίρνοντας μια ανάσα.

Α- Όμως ξέρουμε και οι δυο μας κάτι πολύ καλά αρχηγέ... Δεν ήρθες εδώ να μας σκοτώσεις, αλλά να βρεις ένα τρόπο να την σώσεις... είπε αλαζονικά.

Ο Αρχηγός γύρισε το κεφάλι του από την άλλη ενοχλημένος.

Αρχηγός- Δεν μπορώ να την αφήσω εδώ... Πρέπει να την πάρω στον κόσμο μας. Θα είναι πιο ασφαλής εκεί! ανακοίνωσε και έπιασε το μπράτσο της.

Εγώ έπιασα όμως το άλλο και τον κοίταξα στα μάτια.

Αλ- Δεν μπορείς να την πάρεις! γρύλισα και γύρισε και με κοίταξε.

Α- Ουυυ bitch fight! γέλασε ενθουσιασμένα.

Αρχηγός- Την πιστεύεις; Πιστεύεις ότι όντως υπάρχει τρόπος να την επαναφέρετε; Σε εμάς θα την έχουμε τουλάχιστον φυλακισμένη μέχρι να αποσπάσουμε κάποια πληροφορία για τον Λούσιφερ. Είναι ούτως ή άλλως τα τσιράκια του.

Αλ- Πας καλά;! Πως νομίζεις θα σου πει το οτιδήποτε; Αν είναι αυτό που λες και έχει τις δυνατότητες που πιστεύω, τότε όχι μόνο δεν θα πάρετε λέξη, αλλά θα το σκάσει και από το πρώτο βράδυ!

Α- Έχεις ένα δίκιο... Κρίνοντας μόνο από εσένα οι φύλακες θα είναι μεγάλοι καριο- βλάκες. την κοιτάξαμε απορημένοι.

Γιατί δεν έβρισε;

Α- Έχουμε και τον μικρό! Δεν φτάιμε εμείς η αγάπη και οι άλλες μαλακίες μας επηρεάζουν! απάντησε εκνευρισμένη.

Ο Ρωμαίος χαμογέλασε και στάθηκε δίπλα μου.

Ρ- Συμφωνώ! είπε.

Ζ, Γκ- Κι εμείς! αναφώνησαν τα κορίτσια και στάθηκαν πίσω μου.

Οι γονείς της Αμάντας συμφώνησαν και ήρθαν μαζί μας.

Α- Γιειιιιιι! Μένουμε! χαμογέλασε βαριεστημένα.

Αλ- Αν δεν θες σε στέλνουμε μαζί του... απάντησα αδιάφορα κι εκείνη με κοίταξε δολοφονικά.

Α- Δεν καταλαβαίνω τι του βρίσκει... μουρμούρισε, όμως δεν κατάφερα να ακούσα πολλά.

Έτσι απλά το άφησα...

Ο αρχηγός χαιρέτησε τα κορίτσια και εξαφανίστηκε εκνευρισμένος μέσα σε ένα μαύρο σύννεφο καπνού.

Ξαφνικά όλοι γυρίσαμε και κοιτάξαμε την... Αμάντα;

Πρέπει να δω πως θα την φωνάζω τώρα που... Που δεν είναι η Αμάντα.

Wow αυτό ακούστηκε περίεργο ακόμα και μέσα στο μυαλό μου.

Α- Μπορείτε να μας φωνάζετε Χελλυ... είπε ψηλομύτικα.

Ρ- Και από που βγαίνει αυτό, αν επιτρέπεται; ρώτησε ειρωνικά.

Α- Μικρέ... ξεκίνησε να τον πλησιάζει.

Α- ...η κοπελιά δεν μας επηρεάζει πάντα. γρύλισε ξερά και τον κοίταξε με τα κόκκινα μάτια της.

Ο αδερφός της Αμάντας στραβοκατάπιε.

Α- Αλλά anyway... Επειδή από ότι βλέπω είστε λίγο μαλακοπίτουρα, και πάω στοίχημα ότι σας φαίνεται άβολο να μας λέτε Αμάντα, το αφεντικό για τέτοιες δουλειές μας ονόμασε Helly. Ε δεν χρειάζονται και ΤΡΟΜΕΡΕΣ ετυμολογικές ικανότητες για να το καταλάβετε! Αν και οκ... Δεν έχω και μεγάλες απαιτήσεις... Ειδικά από την κοπελιά... απάντησε υπεροπτικά κοιτώντας την Ζήτα.

Ζ- Λίγα τα λόγια σου, μαυρόψιρα... απείλησε μέσα από τα δόντια της.

Α- Βλέπετε! Δεν υπάρχει καν τέτοια λέξη! σχολίασε γελώντας.

Κ- Δεν ξέρω αν πρέπει να είμαι χαρούμενη που γύρισες σπίτι ή όχι επειδή γύρισες... έτσι. είπε κοιτώντας την υποτημητικά.

Α- Αωωωω... Χέστηκα. είπε ψυχρά και αρπάζοντας μια χούφτα κεράσια από το μπολ.

Όχι μήλο;

Πιάνοντας το κοτσάνι ( βλαχαδερό :") ), έπιασε το κεράσι με τα δόντια της και το έβαλε στο στόμα της. Μέσα σε λίγα δεύτερα, έφτυσε το κουκούτσι που προσγειώθηκε σε ένα φλυτζάνι αντίκα.

Α- Μέσα!

Κοίταξα τους υπόλοιπους.

Γκ- Θα την δείρω... γρύλισε.

Αλ- Άστο για αργότερα. Πρώτα πρέπει να κανονίσουμε μερικά πράγματα. Πρώτον, τι θα κάνουμε με το σχολείο; Θα καταλάβουν την διαφορά!

Ζ- Θα τους πούμε ότι είχε ένα ατύχημα! αναφώνησε μετά από λίγη σκέψη.

Ρ- Ναι όμως τι προκάλεσε το ατύχημα;

Αλ- Αμνησία... απάντησα κοιτώντας ακόμα το πάτωμα.

Σήκωσα το βλέμμα μου σκεπτικός και κοίταξα την Χέλλυ (aka Αμάντα).

Θα επιστρέψεις ποτέ Αμάντα;

Σε πήραμε τώρα όμως τι θα γίνει με την ψυχή σου;

Μόνο το σώμα δεν αρκεί...

Πρέπει να σκεφτώ κάθε στιγμή μαζί της. Ό,τι στοιχείο μπορεί να βοηθήσει...

Πρέπει να επιστρέψεις...

---------------------------------------------

Αμμμ...

ΖΩ!

Παιδιά δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει... Από εκεί που έγραφα 10 κεφάλαια την ημέρα, τώρα δεν μπορώ ούτε παράγραφο!

Σας ζητώ χίλια συγγνώμη...

Δεν θα πιστέψετε πόσο σκατά και full είναι το πρόγραμμά μου... Εξετάσεις, δράσεις, εργασίες, διαγωνίσματα.... ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

Το βιβλίο θα παραμείνει On Hold γιατί δεν έχω ιδέα πότε θα ανέβει το επόμενο.

Και πάλι συγγνώμη.

Φιλάκια!

WrittenFlower

Υ.Γ. Διαβάστε την ιστορία που ανέβασα "The last day". Είναι ενός κεφαλαίου και πραγματικά έριξα πολύ κόπο! Θα ήμουν χαρούμενη αν ψηφίζατε, σχολιάζατε και με βοηθούσατε!