Κεφάλαιο 16

Ζ, Γκ- ΑΜΑΝΤΑ ΠΙΤΕΡΣ! ούρλιαξαν και οι δύο με αποτέλεσμα όλοι οι μαθητές να γυρίσουν και να μας κοιτάξουν.

Α- Καθίστε κάτω αλλιώς θα σας πάνε καρφί σε ψυχιατρείο! ψιθυροφώναξα.

Έκατσαν κάτω ξεφυσώντας.

Με κοίταξαν βαθιά στα μάτια και με πλησίαζαν σιγά σιγά.

Ζ- Σε κοιτάει. είπε σοβαρά και εγώ στραβοκατάπια ενώ ακούμπησα την πλάτη μου στην καρέκλα.

Η Ζήτα και η Γκάμπι, κοιτάχτηκαν και κούνησαν το κεφάλι της καταφατικά.

Γκ- Έχεις δαγκώσει σίγουρα την λαμαρίνα. είπε απόλυτη.

Α- Σσσσσσς! Θέλετε να σας ακούσει κανένας;!

Ζ- Μην σπάσεις κανά δόντι ανησυχούμε... είπε ειρωνικά και εγώ την κοίταξα γελώντας ψεύτικα.

Γκ- Όχι πάλι... κλαψούρισε και έτριψε το μέτωπο της με το χέρι της.

Α- Τι; ρώτησα μπερδεμένη και κοίταξα πίσω μου.

Η ομάδα τους Τζέιμς άρχισε πάλι να πλησιάζει.

Ζ- Τι αμαρτίες πληρώνουμε;... κλαψούρισε κι εκείνη.

Πήραμε όλες μια βαθιά ανάσα και ετοιμαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε τους μπαμπουΐνους.

Το θέμα είναι πως τα κορίτσια είχαν καρφώσει το βλέμμα τους στον Άλεξ, που και εκείνος με την σειρά του με κοιτούσε νευρικά.

Αυτό δεν θα είναι καλό...

Ο Τζέιμς πήρε μια καρέκλα την γύρισε ανάποδα και έκατσε κάτω.

Στήριξε το στήθος του στην πλάτη της καρέκλας και μας κοίταξες χαμογελώντας στραβά.

Γκ- Τι ακριβώς δεν κατάλαβες το πρωί αγοράκι; ρώτησε νευριασμένα και κουρασμένα.

Τζ- Ήρεμα. Εμείς ήρθαμε εδώ για να ζητήσουμε συγγνώμη. Έτσι παιδιά; ρώτησε κοιτώντας πίσω του.

Εκείνη είχαν το ίδιο ηλίθιο χαμόγελο και κουνούσαν αργά το κεφάλι τους.

Ο Άλεξ μου έκανε νόημα να φύγουμε.

Τζ- Όμως ουψ... Ξέχασα μια λεπτομέρεια. αναφώνησε δήθεν στεναχωρημένα.

Τον κοιτάξαμε μπερδεμένες.

Τζ- Εμείς δεν ζητάμε συγγνώμη! φώναξε γελώντας.

Τότε ο Ντέρεκ πέρασε μπροστά σηκώνοντας όλο το τραπέζι, με αποτέλεσμα τα νερά και το κολατσιό μας να πέσει πάνω μας.

Φίλε...

Μόλις υπέγραψες την διαθήκη σου...

Σηκωθήκαμε όρθιες διώχνοντας μερικά κομμάτια φαγητού που είχαν πέσει πάνω μας.

Κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά.

Α- Καημένε μου... Έπρεπε να σου πω και εγώ κάτι τελικά... ξεκίνησα με το βλέμμα που είχε πριν λίγο.

Το γέλιο εξαφανίστηκε από το πρόσωπό του.

Α- Ούτε εμείς συγχωρούμε! γρύλισα στο πρόσωπό του.

Η Γκαμπριέλλα έπεσε πάνω στον Ντέρεκ και άρχισε να τον βαράει.

Η Ζήτα έσκυψε και έβαλε τρικλοποδιά στον Λουκ και τον Πίτερ.

Εγώ έριξα μια μπουνιά στο πρόσωπο του Τζέιμς. Μετά γρήγορα μια στην κοιλιά του και κλώτσησα το καλάμι του. Εκείνος έπεσε κάτω.

Πήγε να μου βάλει τρικλοποδιά, αλλά πέρασα με ευκολία το πόδι του.

Σηκώθηκε και με κοίταξε εξοργισμένος.

Α- Τι είναι; Φοβάσαι; ρώτησα προκλητικά.

Α- Πιάσε με! φώναξα και άρχισε να προχωράει προς το μέρος μου.

Δεν πρόλαβα να ξεφύγω και έπιασε και τα δύο χέρια μου και τα έβαλε πίσω από την πλάτη μου.

Α- Αχχχχ... βόγκηξα από τον πόνο και όλοι σταμάτησαν και γύρισαν να με κοιτάξουν.

Τζ- Τώρα ποιός φοβάται; ρώτησε ψιθυριστά στο αυτί μου.

Α- Εσύ! γρύλισα.

Πήρα φόρα και μου έδωσα ώθηση κάνοντας μερικά γρήγορα βήματα στον τοίχο απέναντι μου.

Αυτός άφησε τα χέρια μου και εγώ προσγειώθηκα στα πόδια μου.

Του έβαλα τρικλοποδιά και εκείνος έπεσε κάτω.

Μετά έκατσα σταυροπόδι πάνω του και κοίταξα αδιάφορα τα νύχια μου.

Πήγε να σηκωθεί, αλλά τον πίεσα κάτω.

Α- Τσ τσ τσ! Εγώ σε προειδοποίησα σωστά; Σου είπα να προσέχεις! Δεν με άκουσες όμως. Και η ανυπακοή έχει συνέπειες! είπα στο πρόσωπό του και σηκώθηκα.

Κοίταξα προς τα κορίτσια στρώνοντας το σακάκι μου.

Η Ζήτα είχε βγάλει knock-out τον Λουκ και τον Πίτερ, που ήταν πλέον μαζεμένοι σε μια γωνία.

Η Γκαμπριέλλα κρατούσε τον Ντέρεκ με κεφαλοκλείδωμα και με κοιτούσε λαχανιασμένη.

Ντ- Από που το σκάσατε; ρώτησε κρατώντας τον λαιμό του.

Δν δώσαμε σημασία.

Α- Πάμε! είπα και εκείνες με πλησίασαν.

Βγήκαμε εξώ αλλά ένιωσα κάποιον να με τραβάει από το χέρι και να με απομακρύνει από τα κορίτσια.

Έκλεισε γρήγορα το στόμα μου για να μην φωνάξω και έτσι τα κορίτσια δεν έδειξαν να με κατάλαβαν.

Κοίταξε τριγύρω για λίγο και με τράβηξε στην αποθήκη του επιστάτη. Μπήκαμε μέσα και κλείδωσε την πόρτα.

Α- ΤΙ;! ρώτησα θυμωμένα.

Αλ- Πλάκα είχατε... σχολίασε γελώντας.

Τον κοίταξα σοβαρά και χωρίς να πω τίποτα πήγα να ξεκλειδώσω αλλά δεν με άφησε.

Αλ- Έγινε κάτι; ρώτησε κρατώντας το μπράτσο μου.

Ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο, σταύρωσα τα χέρια μου και γύρισα το κεφάλι μου προς την άλλη.

Αλ- Θα απαντήσεις γαμώτο ή θα μείνουμε εδώ μέχρι τα Χριστούγεννα;! ψιθυροφώναξε και στήριξε το χέρι του πάνω από το κεφάλι μου.

Α- Τίποτα μωρέ! Και ευχαριστώ για την υποστήριξη! του είπα θυμωμένη.

Αλ- Τι ήθελες να κάνω;!

Α- Να βοηθήσεις!

Αλ- Και να τις φάω από τις φίλες σου; Ή αργότερα από τους υπόλοιπους;! ρώτησε εξαγριωμένος.

Α- Άλεξ αν φοβάσαι να αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε, τότε γιατί ήσουν τόσο έτοιμος να αντιμετωπίσεις τώρα εμένα;

Η πόρτα ακούστηκε να χτυπάει.

--Μπορώ να πάρω την σκούπα; ακούστηκε η γλυκιά γέρικη φωνή του επιστάτη.

Α, Αλ- Όχι τώρα! φωνάξαμε και οι δύο και σε λίγο ακούσα τα ροδάκια του εξοπλισμού του επιστάτη να τρίζουν κυλώντας γρήγορα πάνω στα πλακάκια.

Τότε το κουδούνι τρύπησε τα αυτιά μου και οι φωνές των παιδιών που διέσχιζαν τον διάδρομο έγιναν έντονες.

Γύρισε το βλέμμα του σε εμένα και κόλλησε πάνω μου.

Κάνει ζέστη ή μου φαίνεται;

Οι φωνές των παιδιών κόπασαν. Όλοι είχαν πάει στις τάξεις τους. Και εγώ είμαι κλειδωμένη στην αποθήκη του επιστάτη, με τον Άλεξ από πάνω μου και έτοιμη να λιποθυμήσω.

Γαμώτο καρδιά σταμάτα να χτυπάς τόσο δυνατά! Θα σε ακούσει!

Αυτό θέλω...

Σήκωσε το χέρι του και έπιασε το μάγουλό μου.

Αλ- Ηρέμισε. Η καρδιά σου τρέχει μαραθώνιο. είπε ψιθυρίζοντας στο πρόσωπό μου.

Έκλεισα τα μάτια μου. Ηρέμισε. Ηρέμισε... Ήταν όμως τόσο δύσκολο να αναπνεύσω με εκείνον τόσο κοντά. Γαμώτο τι σκατά έχω πάθει;

Ξαφνικά ακούστηκε κάτι μεταλλικό να πέφτει στο πάτωμα.

Άνοιξα τα μάτια κοίταξα κάτω και είδα το κλειδί της πόρτας πάνω σε ένα χαρτί στο πάτωμα, το οποίο κύλησε γρήγορα από κάτω της αφήνοντας μας κλειδωμένους.

Τι στο;!

Ζ, Γκ- Καλή διασκέδαση! φώναξαν χαρούμενα και άκουσα τα βήματά του να απομακρύνονται.

Πλησιάσα γρήγορα την πόρτα και άρχισα να ανεβοκατεβάζω το χερούλι.

Α- Θα μου το πληρώσουν... μουρμούρισα χτυπώντας την πόρτα.

Αλ- Θα μας ανοίξουν αργότερα. Τώρα όμως... ξεκίνησε και έκανε ένα αποφασιστικό βήμα προς το μέρος μου και έπιασε τους καρπούς μου κρατώντας τους δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου.

Αλ- ...ας ξεδώσουμε. συμπλήρωσε και ένωσε έντονα τα χείλη του με τα δικά μου.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top