*Ο χαρακτήρας δεν είναι με την ζωη που έχει στο βιβλίο, απλά με τα στοιχεία του χαρακτήρα του και την συμπεριφορά του και αυτό γιατί δεν θα ήθελα μέσα στα πλαίσια του ραντεβού να γίνουν spoils*

Η Φωτεινή βγήκε χαρούμενη μέσα από το σπίτι της.

Έστρωσε λίγο την μαύρη φούστα της και έστρωσε το λευκό crop top, φόρεσε καλύτερα την τζιν ζακέτα της (δικιά μου προσθήκη ελπίζω να μην έχεις πρόβλημα) και ξεφύσηξε περιμένοντας.

Μια μαύρη μηχανή σταμάτησε ακριβώς μπροστά της και ο αέρας ανακάτεψε τα καστανά μαλλιά της.

Το αγόρι με το ανοιχτόχρωμο τζιν, το άσπρο T-shirt και το δερμάτινο έβγαλε το κράνος του.

Έστρωσε λίγο τα μαλλιά του και της χαμογέλασε.

Αν- Πρέπει να είσαι η Φωτεινή! Χάρηκα είμαι ο Άναελ! είπε χαρούμενα και άπλωσε το χέρι του.

Φ- Χάρηκα! απάντησε και έπιασε το χέρι του.

Εκείνος έσκυψε και το φίλησε.

Η Φωτεινή κοκκίνισε λίγο και χαμογέλασε.

Αν- Ανέβα. είπε χαλαρά και έδειξε την μηχανή.

Φ- Αμμμ... Μπορούμε να περπατήσουμε; ρώτησε αγχωμένη.

Αν- Ω έλα τώρα θα κρατιέσαι από πάνω μου! της απάντησε και εκείνε κούνησε διστακτικά το κεφάλι της καταφατικά.

Στραβοκατάπιε και ανέβηκε στην μηχανή.

Φ- Δ-δεν είν-ναι και τ-τόσο άσχημα... σχολίασε βάζοντας το κράνος της.

Ο Άναελ γέλασε και πάτησε το γκάζι.

Η Φωτεινή τσίριξε ελαφρά και έσκυψε μπροστά αγκαλιάζοντάς τον.

Εκείνος γέλασε και άρχισε να πηγαίνει ακόμα πιο γρήγορα.

Σε πέντε λεπτά ήταν έξω από ένα δασάκι.

Άφησε την μηχανή σε μία γωνία και η Φωτεινή κατέβηκε κάτω κοκκαλωμένη.

Αν- Μην κάνεις έτσι, φτάσαμε γρήγορα. είπε κρεμώντας τα κράνη τους στους καθρέφτες της μηχανής.

Φ- Αυτό δεν ήταν ακριβώς γρήγορα. Νομίζω μόλις περάσαμε την ταχύτητα του φωτός!

Εκείνος γέλασε και έφτασε δίπλα της βγάζοντας τον αγκώνα του.

Η Φωτεινή ξεφύσισε και τον έπιασε.

Μετά από λίγο ο Άναελ σταμάτησε.

Αν- Εδώ πρέπει να σταματήσεις... είπε και έβγαλε από την τσέπη του ένα μαύρο μαντίλι.

Φ- Οκέι... απάντησε και εκείνος την έδεσε το μαντίλι γύρω από τα μάτια της.

Φ- Δεν βλέπω ούτε την μύτη μου! παραπονέθηκε απλώνοντας μπροστά τα χέρια της.

Αν- Αυτός είναι ο στόχος! απάντησε γελώντας και την έπιασε από το χέριο.

Μπλέκοντας τα δάχτυλά τους, άρχισε να την καθοδηγεί όλο και και πιο μέσα στο δάσος.

Ξαφνικά η Φωτεινή, ανίχνευσε μια από τις καλύτερες μυρωδιές στην ιστορία του κόσμου.

Φ- ΚΡΕΠΕΣ;! φώναξε ενθουσιασμένη.

Αν- Δεν ξέρω να φτιάχνω και πολλά πράγματα αλλά νο-

Φ- ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ;! ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ! τον διέκοψε και τον αγκάλιασε φιλώντας τον στο μάγουλο.

Κατέβηκε γρήγορα κάτω κοκκινίζοντας.

Ξερόβηξαν και οι δύο και ο Άναελ εμφάνισε ένα μικρό τραπεζάκι στην μέση του ξέφωτου.

Η Φωτεινή άνοιξε το καλαθί και άρχισε να το στρώνει, με χαρά.

Όταν οι κρέπες σερβιρίστηκαν κάθησαν και οι δύο κάτω.

Αν- Δεν είναι σωστό που έστρωσες ολομόναχη το τραπέζι. Αν δεν υπήρχε περίπτωση να τα σπάσω όλα, δεν θα σε άφηνα. Δεν είναι σωστό. είπε απογοητευμένος.

Εκείνη γέλασε μπουκωμένη, βάζοντας το χέρι της μπροστά στο στόμα της.

Αν- Λοιπόν είμαι έτοιμος για τις ερωτήσεις σου. είπε σκουπίζοντας τα χέρια του και κοιτώντας την βαθιά στα μάτια.

Φ- Λοιπόν πως είναι η ζωή σαν άγγελος; Τι σου αρέσει να κάνεις; ρώτησε τρώγοντας μια μπουκιά από την κρέπα της.

Αν- Αμμμμ... Δεν είναι και τόσο φοβερή όσο την περιγράφεται στις ιστορίες σας. Χωριζόμαστε, περίπου όπως και οι νεράιδες στους κατοίκους του παράδεισου, τους φύλακες και τους σύμβουλους των θνητών και σε πολεμιστές. Εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία όπως θα έχεις καταλάβει από την Συγγραφέα. Αμμμ... Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία ( Τα δικά μου λέει :') ) και διάφορα σπορ.

Φ- Ο παράδεισος που βρίσκεται; ( Άλλαξα λίγο την ερώτηση γιατί είναι λογικό να κατάγεται από παράδεισο )

Αν- Ο παράδεισος δεν είναι στον ουρανό όπως επίσης πιστεύεται γενικώς. Ο παράδεισος είναι σε μία άλλη "διάσταση". Απλά ο ουρανός τον θυμίζει διότι εκεί το έδαφος είναι σαν σύννεφα, εκτός από ορισμένα δάση και χώρες. Όπως εκείνο που βρίσκομαι με την Αμάντα.

Φ- Αυτά ήθελα. είπε χαμογελώντας ντροπαλά.

Αν- Πλησίασε, έχεις λίγη σοκολάτα στα χείλη σου. είπε κοιτώντας την συνοφριωμένος.

Εκείνη έσκυψε λίγο πιο μπροστά και εκείνος άπλωσε το χέρι του πιάνοντας το μάγουλό της.

Την έφερε πιο κοντά του και ακούμπησε απαλά τα χείλη του στα δικά της.

Φ- Έ-Εφυγε; Ει-είναι εντά-άξει; ρώτησε ξαφνιασμένη.

Αν- Ναι. Όλα υπέροχα. απάντησε χαμογελώντας.

Αν- Α και! αναφώνησε και σηκώθηκε όρθιος.

Η Φωτεινή σηκώθηκε επίσης.

Ο Άναελ εμφάνισε τα φτερά του. Έπιασε το χέρι της και πέταξε μέχρι το σπίτι της. Την άφησε στο μπαλκόνι της.

Ένα πούπουλο έφυγε από τα φτερά του Άναελ και η Φωτεινή το έπιασε στις χούστες της.

Εκείνος γέλασε.

Αν- Φέρνει τύχη. της είπε και φιλώντας απαλά το κεφάλι της πέταξε πίσω στο δικό του σπίτι.

Εκείνη χαμογέλασε και μπήκε μέσα κλειδώνοντας το πούπουλο σε ένα συρτάρι της.

--------------------------------------

ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ!

Αλλά σήμερα έβαλα κάτω τον πισινό μου και το έγραψα.

Εξάλλου αύριο είναι Αγίου Βαλεντίνου.  ;)

Ελπίζω να σου άρεσε γλυκιά μου!