Kεφάλαιο 12


Α- Σε αυτό! φώναξα δείχνοντας έναν πάγκο.

Στους τοίχους και από την τέντα κρέμονταν διάφορα κουκλάκια. Στον τοίχο που ήταν πίσω, υπήρχαν τρεις στόχοι. Και δίπλα μια μεγάλη δεξαμενή με νερό και μια ξύλινη επιφάνεια από πάνω.

-- Γεια σας! Θα θέλατε να παίξατε όμορφή μου δεσποινίς; ρώτησε ευγενικά ο υπεύθυνος.

Έριξα μια ματιά στον Άλεξ, που κουνούσε γρήγορα αρνητικά το κεφάλι του φοβισμένος.

Α- Ναι! Το αγόρι θα κάτσει στην δεξαμενή. απάντησα χαρούμενα και ευγενικά.

Έδειξα τα εισιτήρια στον κύριο και εκείνος οδήγησε τον Άλεξ στην σκάλα που οδηγούσε πάνω στην ξύλινη επιφάνεια.

Μόλις ανέβηκε πάνω με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα, σχηματίζοντας με τα χείλια του "Σε μισώ".

"Δεν σε πιστεύω" του απάντησα με τον ίδιο τρόπο.

Και εκείνος γύρισε μπροστά το βλέμμα του προσπαθώντας να ηρεμίσει.

-- Λοιπόν, έχεις τρεις ευκαιρίες. Θα προσπαθήσεις με αυτές τις μπάλες να πετύχεις έναν από τους στόχους και το αγόρι θα πέσει στην δεξαμένη. μου είπε γελώντας.

Με κατάλαβε ο τυπάς...

Τον πάω!

Παίρνω την πρώτη μπάλα και την πετάω στον αριστερό στόχο όμως πέφτει λίγο πιο πάνω.

Ακούω δίπλα το σπαστικό γέλιο του Άλεξ, αφού ξεφυσσάει ανακουφισμένος.

Έχε χάρη ρε που παίζω δίκαια! Αλλιώς θα σου έλεγα ποιός θα κολυμπούσε μέσα στην δεξαμενή τώρα!

Πετάω την δεύτερη στον δεξίο στόχο, και πάλι όμως δεν τον πετυχαίνω.

Αλ- Μπορούμε να φύγουμε τώρα; ρωτάει καθώς σηκώνεται και φτιάχνει την μπλούζα του.

Αμ δε!

Πετά την τελευταία μπάλα στον κεντρικό στόχο και τον πετυχαίνω.

Το πορτάκι ανοίγει και ο Άλεξ βουτάει μέσα.

Μετά από λίγο βγαίνει στην επιφάνεια και ο κύριος τον βοηθάει να βγει.

Αφού κατεβαίνουν από εκεί πέρα με πλησιάζει.

Ακούγονται αυτά τα σπλατς σπλουτς από τα παπούτσια και τα ρούχα του και με πιάνουν τα γέλια.

Όμως αφού βγαίνει πίσω από την δεξαμενή το γέλιο μου κόβεται μαχαίρι καθώς η μπλούζα του έχει κολλήσει πάνω του.

( Δεν ήταν ακριβώς έτσι όμως πιάνετε το νόημα ε; Δεν είμαι και τόσο ανώμαλη...)

Στραβοκατάπια.

Θεέ μου, τι αμαρτίες πληρώνω;!

Αλ- Μια φωτογραφία θα κρατήσει παραπάνω! μου λέει γελώντας.

Και εγώ γελάω ψεύτικα.

Α- Ευχαριστούμε! φώναξα στον κύριο, αλλά ο Άλεξ γέλασε.

Αλ- Δεν κατάλαβες, σειρά σου! φώναξε γελώντας και πλήρωσε τον καινούριο γύρω.

Ανέβηκα διστακτικά και έκατσα πάνω στην ξύλινη επιφάνει λέγοντας από μέσα μου το Πάτερ ημών.

Πήρε τις μπάλες και έριξε την πρώτη με δύναμη.

Και από ότι φαίνεται πέτυχε τον στόχο.

Έπεσα με δύναμη μέσα στην δεξαμενή.

Με μια κίνηση έβγαλα το κεφάλι μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.

Τι ήταν το πρώτο πράγμα που άκουσα;

Τον Άλεξ να χτυπιέται από τα γέλια!

Οκέι... Οκέι...

Κάνω τον λογαριασμό....

Βγαίνω έξω και πηδάω κάτω.

Α- Αν νομίζεις ότι αυτό θα περάσει έτσι είσαι πολύ γελασμένος αγοράκι μου! φώναξα ενώ είχα σηκωμένο το δάχτυλό μου μπροστά του.

Όμως μετά τον κοίταξα που είχε το ίδιο βλέμμα με εμένα πριν από λίγο.

Α- Δεν είναι εκεί το πρόσωπό μου! φώναξα κουνώντας το χέρι μου μπροστά του.

-- Όταν οι νέοι είναι ερωτευμένοι, είναι καταπληκτικό το πόσο σε κάνουν να γελάς. μας είπε ονειροπόλα ο κύριος και γυρίσαμε και οι δύο να τον κοιτάξουμε σοκαρισμένοι.

Αλ- Δεν είμαστε ερωτευμένοι! φώναξε ντροπιασμένα.

Και εγώ τώρα νιώθω άσχημα...

Ξέρετε.

Ξεφύσισα και άρχισα να προχωράω προς τις τουαλέτες για να αλλάξω.

Αλ- Εεειι! Τι έπαθες; ρώτησε.

Α- Κρυώνω! απάντησα απότομα και εκείνος με ακολούθησε.

Μπήκα γρήγορα στην τουαλέτα και πήγα να κλείσω την πόρτα, όμως πρόλαβε και έβαλε το πόδι του, μπαίνοντας γρήγορα μέσα.

-- Ένας ένας στην τουαλέτα! Μην βγείτε περισσότεροι από εκεί μέσα! ακούσαμε κάποιον να λέει από έξω και εγώ κοκκίνησα.

Άλλαξα τα ρούχα μου και κοίταξα τον Άλεξ που στεκόταν μπροστά στην πόρτα.

Α- Τι θα γίνει θα κουνήσεις τον πίσινό σου, ή θα μείνουμε εδώ μέσα; ρώτησα με νεύρο.

Αλ- Εμένα δεν θα με αλλάξεις; εξέφρασε την απορία του σαν να ήταν κάτι το αυτονόητο.

Α- Εμμμ... Όχι. απάντησα χαρίζοντας του ένα φτιαχτό χαμόγελο.

Αλ- Ξέρω ότι σου αρέσει η θέα... είπε και με πλησιάσει κολώντας με στον τοίχο της όχι και τόσο ευρύχωρης τουαλέτας.

Α- Ξεκόλλα... μουμρμούρισα και πήγα να τον σμπρώξω.

Όμως τι ακούμπησα;

Εμμμ...

Ένα six pack.

Και νομίζω έπαθα έγκαυμα...

Πόσο γυμνάζεται; Να πεθάνω σε μια δημόσια τουαλέτα θέλει;

Χτύπησα τα δάχτυλά μου και τα ρούχα του στέγνωσαν.

Δεν είπα τίποτα άλλο και βγήκα βιαστικά έξω.

Αλ- Ευχαριστώ... ψιθύρισε στο αυτί μου.

Α- Να 'σαι καλά! Τώρα που πάμε;

Αλ- Στο σπίι του τρόμου; ρώτησε και εγώ κούνησα αδιάφορα τους ώμους μου.

Αλ- Ωραία λοιπόν πάμε. είπε και με ακολούθησε.

Σε λίγο φτάσαμε έξω από το παλιό και φθαρμένο 'Σπίτι του τρόμου'. Και εγώ από μέσα μου παρακαλάω να είναι απλώς η διακόσμηση, αλλιώς προβλέπεται όλο το σπίτι να καταρρέει πάνω μας.

Ξεφύσισα αγχωμένα και άρχισα να προχωράω νευρικά προς τον υπεύθυνο.

Ο άνδρας καθόταν κάτω από ένα μικρό υπόστεγο. Τα πόδια του σταυρωμένα ακουμπισμένα πάνω στην ταμειακή μηχανή. Τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του. Το λίγων ημερών αξύριστο πρόσωπό του κάλυπτε μια παλιά και βρώμικη τραγιάσκα. Στο στόμα του, κίτρινα δόντια και μια χιλιοδαγκωμένη οδοντογλυφίδα.

Κοίταξα τον Άλεξ, που φαινόταν εξίσου προβληματισμένος.

Ξαφνικά έχασα τον έλεγχο του σώματος μου. Το μόνο που ένιωθα δικό μου ήταν τα μάτια μου.

Τα πόδια μου κουνήθηκα αποφασιστικά στο ταμείο. Το χέρι μου σηκώθηκε και έσμπρωξε με δύναμη τα πόδια του άνδρα. Εκείνος πετάχτηκε όρθιος και με κοίταξε στα μάτια εξοργισμένος.

Α- Θα. Μπούμε. Μέσα. είπα.

Μα δεν το είπα εγώ.

Η λέξεις δεν ήταν δικές μου!

Οι κινήσεις μου δεν ήταν δικές μου!

Το μυαλό μου το χειριζόταν κάποιος άλλος!

Με αργά βήματα στάθηκα μπροστά στην πόρτα του σπιτιού.

Ο Άλεξ με έπιασε από τον ώμο.

Αλ- Τι έπαθες; ψιθυροφώναξε.

Δεν απάντησα, απλά άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα.

Δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία σε ότι γινόταν γύρω μου. Απλά προχωρούσα.

Υποτιθέμενες κραυγές, ψεύτικες αράχνες και πτώματα, μακρινές φωνές που σε απειλούσαν, πορσελάνινες κούκλες με δαιμονισμένα χαμόγελα και διαλυμένα δωμάτια. Αυτά πρόλαβα να δω.

Και τότε ξαναπήρα τον έλεγχο του σώματός μου.

Όταν η πόρτα κλείδωσε.

Κάθε μηχάνημα και εφέ σταμάτησε.

Και το στοιχειωμένο σπίτι τυλίχτηκε στις φλόγες.

----------------

Το επόμενο κεφάλαιο ξεκινά λίγο πιο πριν, δηλαδή όχι από το σημείο που σταμάτησε αυτό.

Μην μπερδευτείτε το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Επίσης έφτιαξα banners για τους πρωταγωνιστές!





Και αυτό το έφτιαξα μόνη μου.

Καλή συνέχεια!

WrittenFlower

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top