Ο Κέκροπας ήταν ο γιος του Ουρανού και της Μητέρας Γης. Λέγεται πως ήταν από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω φίδι.

Ο Κέκροπας απέκτησε την πόλη μετά  τον γάμο του με την Άγλαυρο, κόρη του Ακταίου.

Η Άγλαυρος ήταν προστάτιδα της γονιμότητας, του εδάφους και του λαμπερού φωτός. Μαζί με τον Κέκροπα έκαναν πολλά ξακουστά παιδιά.

Ο Κέκροπας, λοιπόν, αποφάσισε να ζητήσει προστασία από τους θεούς για την πόλη του.

Απευθείας αποκρίθηκε ένας από τους Μεγάλους Θεούς και βασιλέας της Θαλασσας· Ποσειδώνας και η σοφή, αξιοσέβαστη ανιψιά του· Αθηνά.

Ο Κέκροπας ζήτησε από τους υπόλοιπους θεούς να σταθούν απέναντι τους σαν δικαστές, ενώ εκείνος σαν μάρτυρας.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Από το μακρινό άκρο του Πειραιά φανερώθηκε το επιβλητικό άρμα του Ποσειδώνα, που σερνόταν από άγρια θαλάσσια τέρατα.

Δίπλα του έστεκε η Αμφιτρίτη, η γυναίκα του, που αγνάντευε την πόλη με έντονο θαυμασμό.

Έφτασαν στον Ιερό Βράχο με τους πολλούς ναούς και άφησε τα ηνία του άρματος. Σηκώθηκε και πλησίασε τον Κέκροπα και τους θεούς, εν αντιθέσει με την Αμφιτρίτη που περίμενε καρτερικά στο άρμα, δίχως ενδιαφέρον για την κόντρα των θεών.

"Είμαι ο Μέγας Ποσειδώνας, βασιλέας της Θάλασσας. Σας υπόσχομαι ότι αν στεφθώ προστάτης της πόλης, τίποτα δεν θα της λείψει," δήλωσε με την βροντερή του φωνή ο θαλασσόλυκος θεός, κάνοντας έτσι τα κτήνη στο άρμα του να στέκουν περήφανα.

Η σιωπή είχε κατακλύσει τον βράχο και κανείς δεν τολμούσε να τη σπάσει. Ο θεός έδειξε μεγάλη ευχαρίστηση με αυτή τη κατάσταση, μέχρι που κάπου από τον ουράνιο σώμα ακούστηκε μια κραυγή κουκουβάγιας.

Όλοι κοιτούσαν ψηλά έκπληκτοι με τη θεότητα που πλησίαζε το έδαφος. Ήταν η Αθήνα, ένοπλη, με την πιστή κουκουβάγια στον ώμο της και το φλογερό της βλέμμα να τρυπά τον Θεό της θάλασσας.

"Κι εσύ εδώ, ανιψιά;" Πρόφερε βλοσυρά ο Ποσειδώνας.

"Ναι, θείε," του απάντησε η θέα με τόλμη και από τον λόγο της πέταξαν λευκά πουλιά. "Θέλω να προσφέρω προστασία σε αυτή τη πόλη, όπως ακριβώς και εσύ."

Ο Κέκροπας σταμάτησε αυτή τη λεκτική διαμάχη με δυνατή φωνή.
"Μπροστά σε θεούς και ανθρώπους ορκίζομαι να δώσω την πόλη σε αυτόν που θα προσφέρει το καλύτερο δώρο."

Και η διαμάχη ξεκίνησε.

Ο Ποσειδώνας κοίταξε πίσω από τον ώμο του στο άρμα και είδε τη σύζυγό του να μη του ρίχνει ούτε βλέμμα· οι επιβλητικοί ναοί φαίνονταν αρκετά ενδιαφέροντες, σε σχέση με την διαμάχη.

Με τρομερή αυτοπεποίθηση χτύπησε με την τρίαινά του το πέτρινο έδαφος και άρχισε να αναβλύζει κύμα με αλμυρό νερό.

"Με το θαλασσινό νερό θα μπορείτε να κάνετε εμπόριο και να αυξήσετε την ναυτιλιακή σας δύναμη και ισχύ. Και θα γίνετε πλούσιοι."

Ο Κέκροπας με τη βοήθεια της φιδίσιας ουράς του ανασηκώθηκε και κοίταξε στον ορίζοντα γύρω από τον Βράχο.

"Ωραίο το δώρο σου, μεγάλε Ποσειδώνα," είπε με ευλάβεια ο Κέκροπας. "Αλλά η πόλη μου είναι ήδη περικυκλωμένη με νερό," σύντομα πρόσθεσε.

Η Αθηνά ατάραχη κούνησε το χέρι της παραδίπλα και ένα φυτό φύτρωσε. Είχε μακριά φύλλα και πράσινους και μαύρους, σφαιρικούς καρπούς.

"Αυτό το φυτό προσφέρει τους καρπούς του για να φτιάξετε το πολύτιμο λάδι, που θα γίνει το κύριο μέσο εμπορίου -όπως ο θείος μου ανέφερε-, όμως θα είναι εξίσου σημαντικό για τη διατροφή σας."

Ο Κέκροπας κοίταζε το φυτό με καθαρή έκπληξη. Ήταν κάτι καινούργιο για εκείνον.

"Πράγματι αυτό το φυτό είναι κάτι καινούργιο," συμφώνησε ο βασιλιάς της πόλης. "Εάν συμφωνούν και οι Θεοί, κηρύσσω την Αθηνά νικήτρια!"

Ζητωκραυγές κατέκλυσαν το χώρο και η Αθηνά με ένα ευγενικό νεύμα και χαμόγελο πλησίασε τον Κέκροπα.

"Από εδώ και στο εξής, η πόλη θα ονομάζεται Αθήνα και θα βρίσκεται υπό την προστασία της Θεάς Αθήνας που μας προσέφερε τέτοιο αγαθό."

Ο Ποσειδώνας ηττημένος κινήθηκε γραμμή για το άρμα του και πρόσεξε πως η γυναίκα του πλέον τον κοιτούσε με ένα από τα μεγαλύτερα χαμόγελα της.

"Ποσειδώνα, πήρες αυτό που άξιζες," του είπε. "Η υπερβολική σου αυτοπεποίθηση και η αφέλεια είναι αυτά που σε έκαναν να χάσεις σήμερα. Και εγώ χαίρομαι."

Ο άντρας της δεν απάντησε. Την κοίταξε βλοσυρά και έπιασε τα ηνία με χάρη και τους πήγε ξανά στον Πειραιά, όπου βούτηξε σε ένα κύμα και χάθηκε από προσώπου γης.

Όταν ήρθε η ώρα, ο Κέκροπας θάφτηκε δίπλα από το Ερέχθειο, πάνω στον βράχο της Ακρόπολης όπου και λατρευόταν υπό τη μορφή φιδιού.

Η κυριαρχία της Αθηνάς στην Αθήνα ήταν ακλόνητη. Μάλιστα, μετά από χρόνια ένας ξακουστός ήρωας που ήταν βασιλιάς της Αθήνας, ήταν και ένας από τους αγαπημένους της θεάς.
Ο Θησέας.

»-----------------------------------------«

Βγήκε τρομαχτικά μικρό και ζητώ συγνώμη.

Θα ήθελα να μου προτείνετε μύθους που εσείς θέλετε! Αυτόν και τον προηγούμενο τον ψήφισαν άτομα στο προφίλ μου, όπου είχα προτείνει κάποιους.

Πείτε μου, ωστόσο:)

Καλό απόγευμα!!