• 64 •

POV Hailey

"Hoi!" Roep ik als ik de voordeur open doe. "Hey!" Roept Nate terug vanaf de woonkamer. Ik schop mijn schoenen uit en hang mijn jas aan de kapstok.

Ik laat mezelf naast hem op de bank ploffen en geef hem een zoen, die hij meteen beantwoordt.

"Ik heb je om eerlijk te zijn best gemist." Grinnik ik als ik onze zoen onderbreek. "Wat lief." Lacht hij en ik geef hem een speelse duw.

"Misschien heb ik jou ook wel een klein beetje gemist." Grinnikt hij. "Oh, dat is dan toch wel weer fijn." Lach ik als ik tegen hem aan ga zitten. Hij slaat zijn arm om mijn schouders en moet ook even lachen.

"Was het leuk gister met Ethan?" Vraag ik en Nate knikt meteen. "Ja, was super gezellig." Glimlacht hij. "Mooi." Ik veeg een pluk haar uit zijn gezicht. "En bij jou?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Ontzettend leuk, Maeve woont er echt heel leuk met iedereen. Super gezellig is ook iedereen en de sfeer was echt super relaxed. Alleen toen 's avonds liep het een beetje uit de hand, we gingen met zijn alle in de jacuzzi. De jongens hadden drank geregeld en toen stelde ze voor om truth or dare te gaan doen, alles verliep gewoon en het waren ook steeds redelijk normale vragen of dare's. Totdat Maeve de opdracht kreeg om Austin een lapdance te geven, die gast had zich helemaal klem gezopen en kotste vol over haar benen heen. Super kut voor Maeve, daarna hebben ze echt dikke ruzie gehad." Ratel ik het hele verhaal aan een stuk door.

"Kan me wel voorstellen dat Maeve boos was ja, ze is echt voor schut gezet door die jongen." Mompelt hij. "Ik vond Austin echt leuk voor Maeve, maar nu ik heb gezien dat ie zichzelf zo vol met alcohol kan gooien, weet ik niet zo goed wat ik nu nog van hem vindt." Mompel ik. "Komt goed, Maeve komt wel voor zichzelf op." Stelt hij me gerust terwijl hij door mijn haren heen aait.

Ik schrik op uit mijn gedachten als Minoes op mijn schoot springt. "Ze is ook zo beangstigend." Grijnst Nate naar me. "Stop." Ik geef hem grinnikend een por met mijn elleboog in zijn zij.

"Ik heb in tijden niet meer zo'n kater gehad." Mompel ik terwijl ik over mijn voorhoofd wrijf. "Ja de lul." Grijnst hij naar me. "Nu hoor je me te steunen." Lach ik terwijl ik hem een duw geef. "Dat doe ik ook." Lacht hij. "Ja, zo niet dus." Lach ik.

"Ik ga vanmiddag met Rose en Sandy wat drinken, en daarna ga ik even langs mijn moeder." Deel ik mee terwijl ik door Nate zijn haren aai, hij is languit op de bank gaan liggen en heeft zijn hoofd op mijn schoot gelegd. "Ben je er wel met avondeten?" Vraagt hij terwijl hij me aankijkt. "Ja, eten je ouders niet thuis dan?" Vraag ik aan hem, waarop hij met zijn hoofd schud. "Ze zijn Ethan en Madison weer terug naar de universiteit aan het brengen, en daarna gingen ze naar mijn tante die daar in de buurt woont." Zegt Nate en ik knik. "Ik ga koken." Beslist hij en ik schiet in de lach.

"Wat?" Lacht hij waarop ik lachend mijn hoofd schud. "Niets hoor schatje, ga jij maar koken." Lach ik en hij steekt mijn tong naar mij uit.

"Tot zo." Ik druk een zoen op zijn lippen en sta daarna op. "Veel plezier." Glimlacht hij naar me en ik glimlach dankbaar terug. Eenmaal in de gang, glip ik in mijn sneakers en trek ik mijn jas aan. Voordat ik de voordeur dicht doe roep ik nog een keer gedag naar Nate, die wat terugroept.

Met een diepe zucht plof ik in mijn auto en start ik hem snel, voordat ik wegrij bel ik Maeve. Ik luister naar de tonen terwijl ik mijn auto de oprit afrij.

"Hey." Klinkt Maeve haar stem door mijn speakers zodra ze op heeft genomen. "Hello hello." Groet ik haar terug. "Is je kater al minder?" Grinnikt ze pesterig. "Stop." Lach ik, waardoor zij ook in de lach schiet.

"Oké, maar wat ik dus aan je wilde vragen. Ga je mee naar mama vandaag of sla je een dagje over?" Vraag ik nadat we uitgelachen zijn. Het blijft even stil aan de andere kant terwijl ik wacht totdat het stoplicht op groen springt.

"Ik denk dat ik dan een dagje thuis blijf, of vind je dat heel vervelend? Eerlijk zeggen hoor." Zegt ze. "Nee, ik vind het niet erg. Snap wel dat je een dagje thuis wilt blijven." Antwoord ik haar terug. "Als je wilt kan je morgen overslaan, ik was sowieso van plan om morgen wel te gaan." Stelt ze voor. "Misschien is dat wel een keer fijn, ik kom er nog op terug. Even kijken naar mijn plannen morgen." Zeg ik terug. "Oké top, geef mama een dikke kus van mij." Zegt ze. "Ga ik doen." Zeg ik. "Oké, dankjewel. Ik hou van je Hail." Zegt ze en een kleine glimlach siert mijn lippen. "Ik ook van jou Maeve." Zeg ik terug.

Ik loop het cafeetje in en zie dat Rose en Sandy al aan een tafeltje bij het raam zitten. "Heey." Zeg ik terwijl ik aan kom schuiven. "Hey!" Zegt Rose enthousiast, haar gezicht klaart meteen op.

"Ik heb je gemist." Glimlacht Sandy naar mij en ik glimlach terug. "Ik heb jullie ook gemist, maar het was zo een chaos de afgelopen tijd." Zucht ik. "Hoe gaat het met je moeder?" Vraagt Rose meteen. "Goed, we mogen niet klagen. Of ze de oude wordt is nu nog afwachten, maar ze gaat wel elke dag met sprongen vooruit." Zeg ik terwijl ik met mijn rietje door mijn cola roer, die de meiden alvast voor mij bestelt hadden.

"Wat fijn dat ze zo goed vooruit gaat." Glimlacht Rose en ik knik. "Ja, ik was zo ontzettend bang dat ik haar ook zou gaan verliezen." Mompel ik. "Gelukkig is dat niet gebeurt, en is ze nog bij jullie." Zegt Sandy en ik knik. "Ja, het had zoveel slechter kunnen aflopen. Ze heeft zoveel geluk gehad dat ze er nog steeds is." Zucht ik.

"Maar hoe gaat het met jullie?" Vraag ik om het onderwerp te veranderen. "Eigenlijk wel heel goed." Een blos verschijnt op Sandy haar gezicht. "Heb je met Tho?" Vraag ik snel en Sandy knikt hevig. "Ah wat leuk San! Ik wist dat jij en Thomas meer waren dan alleen vrienden." Lach ik en Sandy haar wangen kleuren rood.

"En met jou Rose?" Vraag ik aan haar. "Alles gaat zijn gangetje." Glimlacht ze klein naar me. "Ja?" Vraag ik twijfelachtig aan haar en ze knikt. "Ja, er is niet zoveel gebeurt eigenlijk. Tussen mij en Olivier is alles ook nog steeds goed." Glimlacht ze. "Wanneer gaan we op trio date dan?" Grijns ik en de meiden schieten in de lach. "Ik zie een plan ontstaan." Lacht Sandy. "De jongens hebben maar pech." Lacht Rose en ik knik lachend.

Ik heb het gemist om met mijn beste vriendinnen te zijn en te kletsen over van alles en nog wat. Ik had geen betere vriendinnen kunnen wensen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top