Voordat ik begin, wow wow wow wow. The O'Neill Twins heeft gewoon tienduizend reads. Bizar! Thank u all 😘

POV Hailey

Ik kijk op van mijn telefoon als Nate alleen de kamer weer inloopt. Een onbehagelijk gevoel verspreid zich meteen door mijn buik, ik vond het al drie keer niets dat ze samen wat gingen halen.

"Maeve voelde zich niet lekker worden, dus die ging naar huis voordat ze jullie moeder eventueel zou aansteken." Zegt hij terwijl hij mijn cola aangeeft en ik knik. Van zijn gezicht kan ik niets aflezen, hij kijkt mij aan met een neutrale blik in zijn ogen. Vaak als Nate ergens over liegt kijkt hij diegene niet aan, en hij gaat zenuwachtig aan zijn mouwen punniken. Liegen is niet een van zijn grootste talenten zeg maar, dus voor deze keer geef ik ze het voordeel van de twijfel. Ik zal wel te achterdochtig zijn.

Ik neem een slok van mijn cola terwijl ik mijn moeder aandachtig bekijk, die weer vredig ligt te slapen. Ik besluit Maeve snel een beterschap berichtje te sturen, mocht ze erover liegen dan zal ze zich nu wel schuldig gaan voelen.

Na een lang gesprek met de dokter, over de situatie nu, loop ik samen met Nate het ziekenhuis uit. Het is momenteel al in de namiddag en de zon is al lager gaan staan.

"Ik heb zoveel zin in de zomer." Zucht ik als ik de auto instap. "Zeg dat wel, weer hele dagen op het strand hangen en eindelijk weer surfen." Glimlacht hij en ik glimlach klein terug. Ik voel me nooit op mijn gemak als Nate en zijn vrienden aan het surfen zijn, constant let ik op of ik iedereen nog wel zie. En soms lijkt het net alsof ik Charlie zie surfen, maar als ik dan nog één keer goed kijk zie ik dat het een heel ander persoon is. Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen en knijpt er even zacht in.

"Gaat het goed met je?" Vraagt hij en ik knik. "Prima." Ik glimlach nep en kijk weer naar buiten. "Zullen we ergens wat gaan eten?" Vraagt hij. "Is goed, lekker. Wanneer komen je ouders, Ethan en Mads weer naar huis?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ze vliegen vannacht terug." Zegt hij en ik knik. "Dan hebben we het huis niet meer voor onszelf." Zucht ik en hij grinnikt even. "We kunnen toch bij jou thuis gaan slapen?" Vraagt hij en ik haal mijn schouders op. "Dat kan, maar het voelt niet prettig als ik weet dat mijn moeder in het ziekenhuis ligt, om dan te slapen in haar huis." Zeg ik. "Oké, begrijpelijk." Zegt hij en ik knik.

Ik loop achter hem aan het restaurant naar binnen waar we voor de eerste keer samen uiteten gingen. Een kleine glimlach kan ik niet onderdrukken, wat Nate opmerkt. Hij plaatst kort zijn lippen op die van mij en ik zoen hem terug.

"Wat een baby's waren we hier he." Grinnik ik terwijl ik naar een foto op mijn telefoon kijk van vier jaar geleden. "Nog helemaal geen baardgroei had ik daar." Grijnst hij en ik schiet in de lach. "Je was echt een spaghetti noodle daar." Lach ik en hij kijkt me quasi-beledigd aan terwijl hij me een speelse duw geeft. Ik moet alleen maar harder om hem lachen en uiteindelijk schiet hij ook in de lach.

"Je verdient zoveel beter dan mij, Hail." Zucht hij nadat we uitgelachen zijn. Ik kijk hem aan terwijl ik één wenkbrauw op. "Doe alsjeblieft niet zo gek zeg." Zeg ik terwijl ik hem aankijk. Hij haalt zijn neus op en zucht diep. "Ik hou van je Nate. Zoals je zelf zei, echte liefde hoeft niet altijd perfect te zijn." Ik pak zijn hand vast en glimlach naar hem. Zijn mondhoeken vormen zich ook in een kleine glimlach. "Ik hou ook van jou Hail. Dat zal ik altijd blijven doen, wat er ook zal gebeuren." Zegt hij. "Dat weet ik." Ik laat zijn hand los als de ober aankomt met ons eten.

"Ik ontplof." Zucht ik als ik mijn bestek op mijn bord leg. Nate grinnikt en stopt zijn laatste hap in zijn mond. Ik neem een slok van mijn wijn en kijk eventjes naar hem. Het is toch bizar eigenlijk hoeveel ik van hem hou, en ondanks alles dat ik zoveel zin heb in onze toekomst.

Ik schrik op uit mijn gedachten als ik mijn telefoon in mijn zak voel trillen. Ik pak mijn telefoon snel uit mijn zak en scan het schermpje. Maeve vraagt of ik morgen even langs kom om naar haar nieuwe huis te komen kijken. Ik ben eigenlijk wel heel erg benieuwd en stuur terug dat ik kom.

Die avond lig ik languit tegen Nate aan in bed. Hij heeft zijn armen om mij heen geslagen en hij kijkt geconcentreerd naar de televisie, waarop de serie Orphan Black zich afspeelt. Ik ben na vijf minuten afgehaakt, ik kon me niet meer concentreren. Ik hoor kattenpootjes op het laminaat dribbelen en vrij snel springt Minoes op het bed. Meteen komt ze knorrend op mijn schoot liggen, ik moet even om haar grinniken en aai over haar hoofd.

Nate zet de televisie op pauze en staat op. "Wat ga je doen?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ik heb honger, wil je ook wat eten?" Vraagt hij. "Uh kijk maar of er wat lekkers is." Zeg ik en hij knikt. Hij trekt zijn hoodie aan en loopt zijn kamer uit. Ik kijk op mijn telefoon en scroll wat door Instagram heen, helemaal niets boeiends. Behalve een foto van Maeve samen met Austin, veel te leuk zijn die twee samen. Ik like de foto en reageer met hartjes, daarna sluit ik Instagram af en leg ik mijn telefoon op mijn nachtkastje.

Ik schrik op als Nate een bak ijs naar mij gooit. Ik probeer hem te vangen maar hij glipt uit mijn handen en valt van het bed. "Wat kan je wel?" Vraagt Nate grinnikend terwijl ik lachend voorover buk om de bak ijs van de grond te pakken. "Als jij nou gewoon normaal gooit was er niets aan de hand geweest hoor." Lach ik terwijl ik de bak tussen ons inzet en de deksel eraf haal. Nate steekt zijn tong naar mij uit en ik moet om hem grinniken. Met mijn vinger ga ik door het ijs heen en smeer het aan zijn neus af.

"Slecht idee dit van je." Lacht hij en voor ik het weet zit hij bovenop me terwijl hij mijn polsen vast houdt. "Neehee." Lach ik terwijl ik mijn polsen los probeer te trekken. Hij moet lachen en met zijn vrije hand begint hij me te kietelen. "Nate nee!" Lach ik terwijl ik onder hem vandaan probeer te kruipen.

Zodra hij is gestopt en mijn polsen los heeft gelaten glijden mijn handen naar zijn haren. Hij hangt nog steeds boven mij en zijn gezicht komt steeds dichterbij de mijne. Ik druk mijn lippen tegen die van hem aan en meteen zoent hij terug. Ik laat mijn tong in zijn mond glijden en al snel wordt onze zoen een gepassioneerde zoen die we in tijden niet meer hebben gehad.