• 48 •

POV Maeve

Met enige zenuwen zit ik naast Austin in de auto, Chase heeft niet meer gereageerd en ik hoop zo erg dat we dit uit kunnen praten, ik mis hem.

"Waar denk je over?" Vraagt Austin terwijl hij zijn hand op mijn been legt. "Hm gewoon, over Chase." Zucht ik en hij knikt begrijpend. "Dat gaat vast wel goed komen, en anders zorg ik er wel voor." Grijnst hij en ik grinnik. "Wees eens eerlijk Aus, heb je die hele dubbel date samen met Ise bedacht voor Chase en mij?" Vraag ik. Hij kijkt mij even kort aan, waarna hij zich weer op de weg concentreert. "Ise kwam met het idee, ze merkte dat Chase niet zo goed in zijn vel zat en ze dacht dat dit misschien wel een goed plan was." Zegt hij en ik knik. Gespannen bijt ik op mijn nagels terwijl ik strak voor me uit blijf kijken.

"Austin." Begin ik na een stilte. "Dat is mijn naam." Zegt hij bijdehand en ik grinnik kort. "Jouw moeder he, hoe is ze overleden?" Vraag ik terwijl ik hem bekijk. Hij haalt diep adem en bijt op zijn onderlip. "Laat maar, je hoeft er niet over te praten als je dat niet wilt." Zeg ik snel en hij schudt eigenwijs zijn hoofd. "Ze had botkanker, en is een half jaar na de diagnose overleden." Zucht hij en ik slik. "Jeetje, heftig." Zeg ik en hij knikt. "Maar de jongens weten dit allemaal niet, dus hou het alsjeblieft geheim." Zegt hij en ik knik langzaam. "Hoezo weten de jongens het niet?" Vraag ik voorzichtig. "Ik had geen zin in het feit dat ze dan constant zouden vragen of het met me ging, ik wilde juist afleiding. En als ze er niets van wisten en gewoon door gingen met hun leven, had ik tenminste gewoon die afleiding die ik nodig had." Zucht hij. "Begrijpelijk." Mompel ik.

"Ik dacht altijd dat ik het zo moeilijk had, maar nu ik erover nadenk heb ik haast geen enkel recht om dat te vinden." Zucht ik. "Betekent dit dan ook dat als andere mensen een echte rede hebben om vrolijk te zijn dat jij automatisch ook niet vrolijk mag zijn?" Hij trekt een wenkbrauw op terwijl hij mij aankijkt. "Maar dat is anders." Ga ik tegen hem in en hij schudt lachend zijn hoofd. "Nee Maeve, dat is niet anders." Grinnikt hij en ik geef hem een speelse duw. "Alleen in ruil voor dat ik je dit heb verteld eis ik wel wat terug." Grijnst hij naar mij. "Vraag maar raak." Grinnik ik. "Die ene avond nadat we bij de bioscoop waren geweest en bij Chase nog wat gingen drinken. Toen vroeg Scott een truth aan jou, waarop je naar buiten liep en Chase boos werd op Scott. Waarover ging het?" Vraagt hij en ik slik. "Je kiest er ook weer eentje uit hoor." Zucht ik terwijl ik mijn tranen omhoog voel komen. "Oh shit, dit was niet de bedoeling." Verontschuldigd hij zichzelf. "Nee het is al goed, je kon dit ook niet weten. En misschien is het goed om erover te praten, aangezien ik het zo ver mogelijk weg heb gestopt." Ik veeg een ontsnapte traan weg en schraap mijn keel.

"Toen ik acht was, ging ik in mijn eentje surfen. Mijn broer, Charlie, was er echt super goed in. Wedstrijd na wedstrijd haalde hij wel weer een eerste prijs. Hij was mij aan het leren surfen en na een paar lesjes van hem vond ik wel dat het tijd was om in mijn eentje te gaan surfen. De herfst was net begonnen en het waaide hard, perfect om te surfen." Ik pauzeer en hoest even, de brok in mijn keel kriebelt. Austin geeft mij een bemoedigend kneepje in mijn bovenbeen en ik glimlach dankbaar naar hem. "Dus ik was naar buiten geslopen op het perfecte moment, Hailey was boven met haar poppen aan het spelen, mijn moeder was op haar werk en mijn vader en Charlie hadden ruzie aan de keukentafel, over het feit dat Charlie niets meer deed aan school en het zo niet ging redden om medicijnen te gaan studeren. Ik weet alles nog precies, wat iedereen aanhad tot aan de kras die ik op de auto achterliet toen ik mijn golfplank van de muur aftilde." Opnieuw pauzeer ik even, de tranen maken mijn zicht wazig en ik probeer het weg te knipperen. "Ik had niet verwacht dat het me zoveel moeite zou kosten om te vertellen, holy shit." Zucht ik. "We hebben de tijd, vertel alles maar rustig." Zegt hij en ik knik.

"Toen ben ik dus gaan surfen, en je kan het al raden. Het ging natuurlijk voor geen meter, de golven waren veel te hoog voor mij. Maar ik bleef het maar proberen en proberen, totdat het eindelijk lukte. Daarna hoorde ik een bezorgde schreeuw vanaf het strand, Charlie stond daar en riep naar me dat ik onmiddellijk terug moest komen. Doordat raakte ik afgeleid en viel ik van mijn plank af, tot gevolg dat ik de plank waarschijnlijk tegen mijn hoofd aan heb gekregen. Ik was namelijk buiten bewust zijn toen ze me op de brancard hebben gelegd. Wat er met Charlie precies is gebeurd zullen we nooit weten, alleen dat hij in een poging tot mij redden verdronken is." Bij de laatste woorden weten de tranen toch te ontsnappen en rollen ze over mijn wangen heen. "Ik heb haast dag in dag uit het idee gehad dat dit allemaal mijn schuld was, nog steeds overigens. Mijn ouders en Hailey zijn volgens mij ook van mening dat dit mijn schuld is, wat ik ook snap. Want als ik verdomme niet was gaan surfen, dan was Charlie er nu gewoon nog geweest." Zucht ik. "Jezus wat heftig." Is het enige wat hij uit kan brengen en ik knik. "Chase is buiten mijn gezin en jou ook de enige die het weet, dus dit graag ook geheim houden." Zeg ik. "Tuurlijk, en tegen wie zou ik dit überhaupt moeten vertellen?" Vraagt hij en ik haal mijn schouders op. "Weet ik niet, maar voor de zekerheid." Zeg ik en hij knikt.

Zenuwachtig stap ik uit, Chase en Ise staan al buiten op ons te wachten. "Hey!" Zegt Ise enthousiast en ik glimlach naar haar. "Hey." Zeg ik. Austin begroet Chase met een boks en ik geef Ise een snelle knuffel. "Gaan jullie maar alvast naar binnen, ik wil even met Maeve praten." Zegt Chase nadat Ise en ik elkaar los laten. "Tot zo." Austin plaatst een korte zoen op mijn lippen en loopt dan achter Ise aan naar binnen. Ongemakkelijk wiebel ik op mijn benen en Chase steekt een sigaret op, die hij in stilte oprookt.

Ik schrik op uit mijn gedachten als Chase ineens zijn armen om mij heen slaat. Meteen knuffel ik terug. "Ik heb je gemist." Mompelt hij. "Ik jou ook." Mijn stem klinkt schor door de tranen die opnieuw over mijn wangen stromen. "Ga ik ooit nog eens controle krijgen over mijn emoties?" Klaag ik en Chase schiet in de lach. "Heb je al met Hailey gesproken?" Vraagt Chase en ik schud mijn hoofd. "Ik laat haar eerst maar even afkoelen, anders geeft ze mij niet eens de kans om te praten en blijft ze aan een stuk doorpraten over hoe erg ze me haat." Zeg ik en Chase knikt. "En Nate?" Vraagt hij en ik schud opnieuw mijn hoofd. "Een berichtje gestuurd, maar hij reageert niet. Dus dan niet he." Zucht ik.

"Maar Chase." Begin ik geheimzinnig en hij kijkt mij vragend aan. "Jij en Ise?" Ik wiebel met mijn wenkbrauwen en hij schiet in de lach. "Ja, we zijn officieel." Glimlacht hij. "Vet leuk!" Roep ik enthousiast uit en geef hem opnieuw een knuffel. "En ook super tof van dat huis." Glimlach ik en hij glimlacht terug. "Ja onwijs gaaf allemaal, en het stomme was dat ik het hier niet met jou over kon hebben. Dus we gaan maar nooit meer ruzie maken want ik kwam tot de conclusie dat ik me dood verveel zonder jou." Grijnst hij en ik schiet in de lach. "Daar stem ik mee in." Lach ik. "Het spijt me heel erg Maeve, ik had me nooit zo moeten gedragen. Heb me echt heel erg schuldig gevoeld." Zucht hij. "Het spijt mij ook, ik had niet boos moeten worden. En je wilt niet weten wat voor emotioneel wrak ik was de afgelopen dagen." Grinnik ik en hij schiet in de lach.

"Maar jij een Austin?" Hij wiebelt op dezelfde manier met zijn wenkbrauwen en ik schiet ook in de lach, een kleine blos verschijnt op mijn wangen. "Ik denk het wel ja, we hebben nooit echt officieel gezegd dat we een relatie hebben maar ik denk dat het wel duidelijk is." Grinnik ik. "Als je niet ziet hoe verliefd jullie op elkaar zijn dan gok ik dat je blind bent." Lacht hij en ik geef hem lachend een speelse duw. "Kom, ik heb honger." Hij slaat zijn armen om mijn schouders heen en zo lopen we samen het restaurant in.

Heeey! Hoogstwaarschijnlijk ga ik morgen het eerste deel van mijn nieuwe boek 'It's Just A Game' publiceren! Aaaaaaaaah ik ben zo excited & ik ben zo benieuwd wat jullie er van gaan vinden!!! 😘😘

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top