POV Hailey

Met tegenzin loop ik naar binnen. "Hoi!" Roep ik naar boven als ik mijn jas ophang. "Ik ben in de woonkamer." Klinkt mijn moeder haar stem. Ik schop mijn schoenen uit en loop de woonkamer in. Waar ik tot mijn verbazing mijn moeder in een badjas zie zitten en een vreemde man. Ik kijk mijn moeder vragend aan die schijnheilig naar me glimlacht. "Hey, ik ben Samuel." De man steekt zijn hand naar me uit, voorzichtig pak ik hem aan en schud ik zijn hand. "Hailey." Stel ik mezelf kortaf voor.

"Waar is Maeve?" Ik richt me weer op mijn moeder. "Die is vannacht ook niet thuis geweest, hoezo?" Vraagt ze. "Oh, daar kom je vanzelf achter. Ik ga voorlopig bij Sandy slapen, ik ga niet met Maeve onder één dak wonen." Ik loop naar de keuken, waar ik een kop pak en die onder het koffiezetapparaat zet. "En waarom ga jij niet onder één dak met Maeve wonen?" Vraagt ze verontwaardigd. "Godver!" Ik druk agressief op een paar knopjes als het koffiezetapparaat er mee ophoudt. "Hailey!" Roept mijn moeder als ik het apparaat een klap geef. "Stik er ook maar in met je kut koffie." Met een klap zet ik het kopje in de gootsteen. "Hailey O'Neill, je gaat nu vertellen wat er aan de hand is." Beslist mijn moeder. Ik loop terug naar de woonkamer en kijk haar met een dodelijke blik aan. "Je zit op mijn vaders plek." Bijt ik Samuel toe. "En nu stoppen." Mijn moeder kijkt me kil aan. "Je gaat nu vertellen wat er is." Voegt ze eraan toe. Samuel verschuift op de bank. "Zo goed?" Vraagt hij en ik rol met mijn ogen.

"Maeve vertelt het je wel, ik ga er geen woorden aan vuil maken." Ik loop de woonkamer uit en ren met twee treden tegelijkertijd de trap op. "Sorry, ik weet niet wat ze heeft." Hoor ik mijn moeder zich verontschuldigen tegenover Samuel. "Ik heb helemaal niets!" Roep ik vanaf de overloop. Ik gooi mijn kamerdeur met een harde klap achter me dicht, en mijn blik valt op een fotolijstje waar een foto inzit van mij en Nate. Met alle kracht die ik in me heb gooi ik het lijstje kapot, daarna laat ik me huilend op bed vallen. Ik voel dat ik half op iets lig, ik pak het onder me vandaan en zie dat het een trui is van Nate. Ik verberg mijn gezicht erin en ruik zijn vertrouwde geur, waardoor mijn tranen alleen maar harder beginnen te stromen.

Met een gevulde weekendtas loop ik naar beneden, halverwege de trap gaat de voordeur open. Ik blijf stokstijf staan en kijk Maeve met een dodelijke blik aan, die stil blijft staan in de deuropening en mij ook aankijkt. "Jij legt mam alles uit, dat het jouw schuld is dat ik wegga." Zeg ik rustig. "Jezus Hailey, overdrijf niet zo." Ze rolt met haar ogen en sluit de deur achter zich. "Overdrijf niet zo?" Ik trek een wenkbrauw op. "Ja, dramaqueen." Ze loopt door naar de woonkamer. Ik storm de trap af en gooi mijn tas op de grond.

"Ik haat je Maeve." Ik leun tegen de deuropening en zie dat Maeve zich langzaam omdraait. "Oké, ik heb geen flauw idee wat er aan de hand is. Daarom gaan jullie het me nu uitleggen. Allebei hier komen." Zegt mijn moeder streng. "We zijn geen vijf meer." Zeggen Maeve en ik tegelijkertijd. "Zo gedragen jullie je toevallig wel, hup zitten nou." Ze verheft haar stem. Zuchtend ga ik op de leuning van de bank zitten, zo ver mogelijk van Maeve vandaan. "Vertel op." Dringt mijn moeder ons aan.

"Die slet daar is drie keer met Nate naar bed geweest." Ik blijf Maeve aankijken met diezelfde dodelijke blik. "Hoe noemde je me?" Maeve staat op en haar ogen spuwen vuur. "Een slet." Zeg ik pesterig en voor ik het weet beland ik op de grond door een duw van Maeve. "Maeve!" Waarschuwt mijn moeder haar. Moeizaam sta ik op terwijl ik met een pijnlijk gezicht over de achterkant van mijn hoofd wrijf. "Ik hoop dat het pijn doet." Maeve glimlacht schijnheilig naar me. "Val toch dood." Zeg ik rustig terwijl ik weer plaats neem op de bank.

"Sorry Maeve, maar je kan toch niet met het vriendje van je zus naar bed gaan?" Zegt mijn moeder na een tijdje. "Ik ga wel weg." Maeve staat op en loopt naar de gang. "Maeve je kan niet altijd weg blijven lopen voor je problemen." Mijn moeder staat op en loopt achter haar aan. "Moet jij eens opletten." Na die woorden van Maeve volgt een harde klap van de voordeur. Mijn moeder komt hoofdschuddend weer naar binnen en laat zich op de bank ploffen. "Waarom kunnen jullie elkaar nou nooit is een keer met rust laten?" Mompelt ze en ik haal mijn schouders op. "Dan moet je bij Maeve zijn." Zeg ik terwijl ik op mijn nagels bijt.

Ik kijk op als Samuel opstaat. "Ik denk dat het beter is als ik er van door ga." Deelt hij mee en mijn moeder knikt instemmend. Ik volg hem met mijn blik als hij de woonkamer uitloopt, met mijn moeder op zijn hielen. Ze lijkt wel een verliefde tiener. Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak en stuur snel een berichtje naar Sandy.

Hailey: Hey, Maeve is weggegaan dus ik blijf thuis slapen. Sorry!
Sandy: Geen probleem 😘

Met een zucht gooi ik mijn telefoon op de bank en maak ik het mezelf comfortabel met een dekentje. Ik pak de afstandsbediening en start Netflix op. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek als alle profielen op een rijtje komen te staan, als eerste staat het profiel Nate zijn ouders die het hele Netflix account betalen, dan Ethan, dan delen Nate en ik een profiel en dan komt Nate zijn oma. Ik grinnik even als ik terug denk aan het moment dat Nate en ik zijn oma gingen uitleggen hoe Netflix nou precies werkt, ze gooide al de handdoek in de ring nadat ze te horen kreeg dat ze naar zender tweehonderd moest gaan en dan op het rode knopje moest drukken om Netflix op te starten.  Ik veeg de traan snel weg en start de nieuwe aflevering van Orange Is The New Black.

"Hail is het klaar tussen jou en Nate?" Vraagt mijn moeder als ze aangekleed de woonkamer inloopt. "Wat mij betreft wel." Antwoord ik zonder van de televisie op te kijken. "Ach meisje toch." Ze ploft naast me, en opnieuw barst ik weer in tranen uit. Ze slaat haar armen om me heen en wiegt me heen en weer. "Ik wil niet meer om die klootzak huilen mam, hij is het niet waard." Huil ik. "Ssh maar Hail." Zegt ze terwijl ze door mijn haren heen aait. Ik geniet van mijn moeder haar warmte en haar peptalk. Ik sluit mijn ogen en probeer mezelf weer tot bedaren te krijgen.