• 21 •
POV Maeve
Met trillende handen sta ik op Sam te wachten, ik heb besloten dat hij ook het recht heeft om het te weten. We hebben afgesproken op de klif, dus daar sta ik nu te wachten in de kou. Ik kijk naar het uitzicht, en zie de woeste zee. De golven zijn minstens twee meter hoog, perfect om te surfen maar de temperatuur zeker niet, ik slik eventjes. Ik merk nu pas hoe erg ik het surfen mis, maar ik kan het gewoon niet meer, ik zou teveel aan het ongeluk worden herinnerd. Mijn haren dansen door de wind, ik probeer het in een staart te krijgen maar tevergeefs, het blijft maar alle kanten op gaan, dus ik zet mijn capuchon maar op.
"Hey." Klinkt de stem van Sam, ik draai me om en zie hem daar een beetje verlegen staan. Zijn handen heeft hij diep in zakken en weet duidelijk niet zo goed wat hij moet met zichzelf. Duidelijk weet hij dat er iets is, dat ik iets moet vertellen. En hij probeert zich op het ergste voor te bereiden. "Zullen we een stukje lopen?" Vraag ik voorzichtig en hij knikt. Zwijgend begin ik met lopen, Sam volgt mij en houdt ook verstandig zijn mond.
"Oké." Mompel ik nadat een haal van mijn sigaret heb genomen. "Je wilde wat vertellen." Zegt Sam en ik knik. "Ik heb abortus laten plegen." Zeg ik. Sam stopt even met lopen en kijkt mij vragend aan. "Was je zwanger van mij?" Hij kijkt me met één opgetrokken wenkbrauw aan en ik haal mijn schouders op. "Ik denk het wel." Zeg ik terwijl ik nog een haal van mijn sigaret neem.
"Dus je zadelt me met iets op waarvan je niet eens weet of het waar is?" Zegt hij, ik hoor een lichte irritatie in zijn stem. "Ik vroeg hier ook niet om." Kaats ik terug. Hij kijkt me arrogant aan terwijl hij even grinnikt. "Jij bent zwanger geworden, ik niet." "Holy shit Sam, wat heb ik me erg in jou vergist." Ik trap mijn sigaret uit.
"Je moet niet te veel van mensen verwachten Maeve, dan kunnen ze je ook geen pijn doen." Zegt hij kil. Dit was de druppel, ik kijk hem met een dodenblik aan. "Hm, ik zal dit onthouden Sam." Zeg ik kil terug, waarna ik me omdraai en terug naar mijn auto loop. Ik hoef hem voorlopig niet meer te zien, wat heb ik me onwijs in die jongen vergist. "Maeve!" Roept hij me nog na. Ik steek mijn middelvinger naar hem op en loop gewoon door, hij kan er in stikken.
Snel toets ik het nummer van Chase in als ik ergens op een uitgestorven parkeerplaats sta, ik moet zijn stem horen, ik moet even met hem praten. Ongeduldig wacht ik tot Chase opneemt. Plots wordt er opgenomen, maar inplaats van dat ik Chase zijn stem hoor, hoor ik luid gekreun vanaf de andere kant komen. "Uh Chase?" Vraag ik in de telefoon. Het gekreun stopt abrupt. "Shit, uh dit was niet de bedoeling Maeve." Klinkt de stem van Chase en op de achtergrond klinkt een meisjesstem die vraagt wat er is. "Nee hèhè, dat kon ik er zelf ook wel van maken. Dag Chase, have fun." Zeg ik en met die woorden hang ik op. Gefrustreerd geef ik mijn stuur een klap, waarom precies nu als ik hem nodig heb?
"Hey." Klinkt de opgewekte stem van Hailey, shit vergeten. Die ging met Nate en zijn familie uiteten voor zijn verjaardag. Shit Nate, mijn gedachtes dwalen af naar gisteren, het had nooit mogen gebeuren, maar ondanks dat het verboden is, voelde het zo goed. "Maeve?" Vraagt Hailey. "Oh ja hey, sorry ik was even afgeleid. Komt het gelegen uit?" Vraag ik terwijl ik mijn telefoon op luidspreker zet en daarna op mijn schoot leg. "Ja tuurlijk, ik ga wel even naar buiten." Zegt ze. "Oké, top." Ik draai mijn auto de parkeerplaats af en luister naar hoe Hailey zich excuseert.
"Oké, wat is er?" Vraagt ze en ik zucht eventjes. "Ik heb het Sam verteld." Zeg ik dan uiteindelijk maar. "Oh, hoe reageerde hij?" Vraagt ze oprecht geïnteresseerd. "Hij werd boos." Mompel ik. "Wat een klootzak!" Hailey haar stem slaat even over van haar woede. "I know right." Zeg ik terwijl ik geconcentreerd op de weg blijf letten. "Alsof je er in je eentje voor hebt gezorgd dat je zwanger bent geworden. Echt een eikel." Sist ze. "Rijden dan!" Roep ik naar een auto die me probeert in te halen maar nog twijfelt. "Zit je in de auto?" Vraagt ze. "Ja." Zeg ik kortaf omdat ik me graag wil blijven concentreren.
"Maar hoe ga je het nu oplossen dan?" Vraagt Hailey nadat de auto uiteindelijk toch besloten heeft achter me te blijven. "Wat oplossen?" Vraag ik. "Naja met Sam." Zegt ze. "Er valt niets meer op te lossen toch? Het kind is weg en hij zoekt het maar uit. Hij kan er in stikken wat mij betreft." Zeg ik. "Hm oké. Nog steeds vind ik het een eikel." Zegt ze en ik moet even grinniken. "Dag Hail, eet smakelijk nog." Zeg ik. "Thanks, ik blijf bij Nate slapen vanavond dus ik zie je wel weer op school." Zegt ze. "Oké, tot morgen en slaap lekker alvast." Zeg ik. "Ik hou van je Maeve." Mompelt ze. "Ik ook van jou." Zeg ik terug en met die woorden hang ik op, wetende dat als ik het nu niet doe dat we nog tien minuten ofzoiets verder kunnen praten over wie het eerste moet ophangen. Ergens ben ik onwijs blij met het feit dat het bij Chase niet uitkwam, ik werd een soort van gedwongen om Hailey te bellen. Een glimlach siert mijn lippen als ik aan het idee denk dat we weer een stap in de goede richting zijn.
Ik parkeer mijn auto in de garage en stap uit. Met een klap gooi ik mijn autodeur dicht en loop ik het kleine trappetje op van drie treden de bijkeuken in. Ik schop mijn schoenen uit, gooi mijn sleutels op mijn vaste plek en hang mijn jas aan de kapstok. Ik loop de bijkeuken uit en de geur van eten komt me tegemoet. "Ben thuis!" Roep ik. Ik loop door naar de eetkamer waar ik vrolijk geroezemoes vandaan hoor komen. "Hey Maeve." Zegt mijn moeder. "Hey." Ik plof naast haar op de lege stoel. Oom Will, mijn tante en Nick zijn op bezoek en het ziet er gezellig uit aan tafel. "Maeve zullen we gaan voetballen?" Vraagt Nick met een grijns op zijn gezicht. "Maeve is net thuis, even geduld Nick." Zegt Will. "Nee joh, geen probleem. Is goed." Ik glimlach naar Will die grinnikend zijn hoofd schud. "Yes!" Roept Nick en hij staat op. Lachend om zijn enthousiasme sta ik op en loop ik naar de voordeur, waar ik in een paar oude gympen glip en naar buiten loop. Nick komt achter me aanrennen met een voetbal in zijn handen. "Wie het eerst bij het grasveld is!" Roept hij terwijl hij me voorbij rent. Meteen zet ik de achtervolging in en sprint ik naar het grasveld.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top