POV Nate

Haar zachte lippen voelen zo anders dan die van Hailey, misschien beter, misschien ook niet. Wat ik in ieder geval wel weet is dat ik meer wil ontdekken van Maeve. Ze onderbreekt onze zoen en kijkt me met haar grijze ogen aan, die veel verhalen verbergen, ik slik en haal dan een hand door mijn haren. "Een keer." Mompel ik. "Daarna gaan we gewoon door met onze levens en is er niets gebeurd." Voegt Maeve er aan toe en ik knik. Misschien is het de spanning van iets doen wat eigenlijk niet kan of misschien is het wat ik bij Hailey mis, maar op een of andere manier is er zoveel aantrekkingskracht aanwezig. Maeve is dominanter en leid het spel graag, terwijl Hailey de afwachtende is en liever meespeelt dan leid. Of het is gewoon de alcohol, ik zou het niet weten. Het enige wat ik wel weet, is dat ik Maeve wil.

Uitgeput laat ik me naast Maeve op het bed vallen, ik ben een beetje licht in mijn hoofd door het hoogtepunt. Langzaam krijg ik weer grip op mijn ademhaling. "Hail mag hier niet achter komen." Mompelt Maeve. "Dat komt ze ook niet." Zeg ik schor, zodra mijn ademhaling weer gekalmeerd is sta ik op en kleed ik me aan. "Ik ga naar huis." Deel ik mee en Maeve knikt. Gelukkig waren haar ouders nog bij mij thuis, dus niemand zal er ooit achter komen.

Ik plof naast Hailey in bed die meteen wakker wordt. "Sorry." Fluister ik, ik veeg een pluk haar uit haar gezicht en glimlach naar haar. "Was het leuk?" Haar stem klinkt slaperig en haar lange blonde haren pieken alle kanten op. "Ja, heel leuk. Dankjewel Hail." Ik geef haar een kus en ga daarna comfortabel liggen. Ze gaat tegen me aan liggen, slaat een been over mijn been en ik sla een arm om haar heen. Het schuld gevoel nestelt zich in mijn buik terwijl Hailey alweer in een diepe slaap is. Ik staar naar het plafond en probeer het gevoel weg te duwen.

POV Hailey

Ik knipper even tegen het felle licht en het duurt even voordat ik geacclimatiseerd ben. Maar al snel weet ik het weer, ik ben bij Nate thuis en gister was de surprise party. Een glimlach siert mijn lippen als ik Nate zo zie liggen, zijn hoofd ligt op mijn buik en hij heeft een tevreden uitdrukking. Ik aai door zijn haren terwijl ik een beetje op mijn telefoon kijk. Na een tijdje leg ik mijn telefoon met een zucht weg, niets interessant. Ik besluit nog even mijn ogen dicht te doen en al snel doezel ik weer weg.

"Nate en Hailey. Opstaan!" Klinkt de warme stem van Susan, met een zucht open ik mijn ogen en zie ik Susan met een vrolijke glimlach op haar gezicht in de deuropening. Nate kreunt demonstratief en trekt de deken over zijn hoofd heen en drukt mij nog dichter tegen zich aan. Ik schud grinnikend mijn hoofd en ga rechtop zitten. "Komop Nate, het is al half één. We gingen vanavond uiteten weet je nog?" Klaagt Susan. "Vanavond ja." Zucht Nate terwijl hij weer onder de dekens vandaan komt. "Je kan toch niet tot vanavond in bed blijven liggen?" Zegt Susan hoofdschuddend. "Mam, jij verdient echt een award, het is gewoon beangstigend hoe makkelijk jij iemand een ochtendhumeur kan bezorgen." Klaagt Nate terwijl hij een hand door zijn haren haalt. "Aansteller." Zegt Susan, en met die woorden sluit ze de deur. Ik sta op, zet mijn bril op en pak daarna een grote trui uit Nate zijn kast die ik meteen aantrek. "Hail kom terug, het is veel te koud zonder jou." Murmelt hij en ik steek mijn tong uit naar hem. Ik pak een elastiekje en maak snel een rommelige hoge staart, daarna kijk ik in de spiegel en veeg ik wat make-up resten weg.

"Ligt hier van mij nog een joggingbroek?" Vraag ik me hardop af terwijl ik in de kast kijk. "Volgens mij wel zo'n kort broekje." Zegt Nate die vanuit het bed toekijkt. "Maar ik vind je zo eigenlijk wel leuker." Grapt hij. Onder de trui komt er net een stukje van mijn bil vandaan, wetende dat deze outfit een van de grootste weakness is voor Nate trek ik alsnog het korte broekje aan. "Jammer." Klaagt hij en ik moet even om hem lachen. "Ik zie je beneden." Ik druk een vlugge kus op zijn lippen en loop daarna zijn kamer uit.

Snel loop ik de trap af naar beneden en loop ik door naar de keuken, waar de geur van verse appeltaart mij tegemoet komt. Mijn lippen vormen automatisch een glimlach op mijn gezicht bij de gedachte aan verse appeltaart. In de keuken tref ik Susan en Madison aan die druk bezig zijn met de taart. "Hey." Kondig ik mezelf aan terwijl ik de waterkoker aanzet. "Hee, lekker geslapen?" Vraagt Madison en ik knik. "Is je hoofdpijn al weg?" Vraagt Susan en ik haal mijn schouders op. "Het is nog een beetje zeurderig." Geef ik toe terwijl ik een stukje appel pik van de snijplank.

Met mijn mok gevuld met thee plof ik op de bank bij Charles en Ethan die druk aan het discussiëren zijn over wie deze honkbal wedstrijd gaat winnen. Grinnikend luister ik naar de discussie, terwijl Minoes alweer haar vaste plekje op mijn schoot opzoekt.

Ik kijk op van de televisie als Nate met zijn slaperige hoofd in de deuropening staat, hij heeft alleen een voetbalbroekje aan en elke keer verbaasd het me eigenlijk wat voor goed lichaam hij heeft. "Het leeft nog." Grapt Ethan naar zijn jongere broer. "Hou je bek." Mompelt Nate die doorloopt naar de keuken. "Dat je nog niet gek wordt van zijn ochtendhumeuren." Zegt Charles tegen mij. "Ik heb geen ochtendhumeur!" Roept Nate vanuit de keuken en ik schiet in de lach, ook Charles en Ethan moeten lachen om Nate zijn opmerking, allemaal wetende dat Nate niet uit bed kan komen, en als hij uiteindelijk is opgestaan, vaak onwijs chagrijnig is.

"Verdomme Nate! Ga de keuken nou eens uit." Klinkt ineens de stem van Susan, met een duidelijk boze toon. Nate rent de keuken uit met een ondeugende grijns op zijn gezicht. Ethan schiet in de lach als hij zijn broer zo ziet, al wetende wat hij gedaan heeft om zijn moeder boos te laten worden. Nate laat zich half op mij op de bank vallen en neemt ook niet de moeite om zich te verplaatsen. "Jesus Nate. Dan ben je is een keer niet chagrijnig, dan ben je wel facking vervelend." Ik probeer hem van me af te duwen. "Doe eens voorzichtig joh met Hail." Neemt Charles het voor me op. "Hm, in bed hoef ik anders niet zo voorzichtig te zijn." Zegt hij met diezelfde ondeugende grijns op zijn gezicht en Ethan moet lachen. Ik kijk Nate aan met een afkeurende blik terwijl ik met mijn hoofd schud, ik hoop dat het bij hem overkomt dat ik dit niet zo'n leuke opmerking vond.

"Zweepjes en alles hoort wel bij het ritueel bij mij en Mads." Lacht Ethan en Nate lacht vrolijk met hem mee. "Vandaar dat je voor een paardenmeisje bent gegaan." Grapt Nate en hij krijgt meteen een speelse duw van zijn broer. "Lekker los in die heupen, toch." Lacht Ethan. "Oké jongens, ik hoef geen details over jullie seksleven." Komt Charles tussen beiden, en de twee broers grinniken nog een beetje na terwijl ik mijn telefoon check.