• 12 •
POV Maeve
Eindelijk zie ik Chase lopen. Zodra hij in de buurt komt zwaai ik naar hem zodat hij ziet dat ik hier zit. Er komen een paar wilde plukjes van zijn gitzwarte haar onder zijn capuchon vandaan, van zijn Thrasher trui, die hij heeft opgezet. Hij doet zijn capuchon af en haalt een hand door zijn haren. "Hey." Zegt hij terwijl hij op de stoel tegenover mij ploft. "Hee." Glimlach ik. "Dus waar zit je mee?" Vraagt hij nieuwsgierig. Ik kijk naar hem hoe hij een slok van zijn frappuccino neemt en haal een keer diep adem.
"Ik ben al drie weken overtijd en ben nu bijna een week elke ochtend misselijk." Zeg ik snel, terwijl ik naar mijn handen kijk. "Wacht wat?" Vraagt hij terwijl hij me onderzoekend aan kijkt. "Ik ben al dr-." Begin ik opnieuw. "Ik heb je gehoord." Zegt hij en ik zucht diep. "Heb je al een test gedaan?" Hij kijkt me met zijn diep blauwe ogen aan en ik schud mijn hoofd. "Ik durf het niet." Mompel ik. "Je moet toch wel zekerheid hebben?" Hij trekt een wenkbrauw op en ik bijt ongemakkelijk op mijn nagels. "Maeve we gaan zometeen gelijk een test halen." Hij pakt mijn hand vast en knijpt er eventjes in. Ik vecht met alles wat ik heb tegen mijn tranen maar toch weet er eentje te ontsnappen. Meteen veeg ik hem weg, Chase wrijft bemoedigend met zijn duim over de rug van mijn hand. "Weet je van wie het is?" Vraagt hij voorzichtig. "Ik weet het niet zeker." Mijn stem piept door de brok in mijn keel. "Maar ik denk die Sam, weet je wel?" Vraag ik en hij knikt. "Facking Sam, heb hem nooit gemogen." Zegt hij, ik hoor enige boosheid in zijn stem.
Onzeker loop ik achter Chase de drogist in, het is onwijs druk, vol met toeristen die de producten komen halen die ze thuis zijn vergeten. Ik haat de toerisme hier
in Californië, maar gelukkig komt de winter er aan en trekt dan de meeste toerisme weg.
Ik loop de gang in met de vrouwenproducten en pak de eerste de beste test die ik zie. "Doe er gelijk twee, soms zitten die dingen er naast." Zegt Chase en ik pak er braaf nog eentje bij. Langzaam loop ik richting de kassa toe, ik voel hoe Chase zijn hand op mijn onderrug legt en me zachtjes dwingt om door te lopen. Ik sluit me aan in de rij en voel me opnieuw misselijk worden, dit keer alleen van de spanning. "Je lult dit aan niemand door." Fluister ik. "Hoezo zou ik?" Fluistert hij terug en hij haakt zijn duim in die van mij.
Ik leg allebei de testen bij de kassa en kijk ongemerkt naar de dikke vrouw die achter de kassa staat. Het vette haar wat ze heeft hangt sluik langs haar gezicht en ze heeft een immens grote puist op haar neus. Ik kan er helemaal niets aan doen maar ik kan maar niet om die puist heen kijken. Zo onhygiënisch zou je haast niet achter de kassa mogen staan.
"Ah wat leuk een jong gezinnetje." Zegt ze met een vrolijke twinkeling in haar ogen. "We wonen hier niet in Alabama." Sis ik haar boos toe. Geschrokken houdt ze haar mond en scant ze allebei de testen. Ik reken af, pak het tasje aan en loop zo snel als ik kan de winkel uit. "Maeve moest dat nou zo?" Vraagt Chase verontwaardigd en ik rol met mijn ogen. "Ze mag zich niet eens zo bemoeien met haar klanten." Zeg ik. "Zijn jou ouders thuis?" Vraag ik en Chase schudt zijn hoofd. "Oké top, ben je met de auto?" Vraag ik. "Ja, Nick is wel misschien thuis. Is dat een probleem?" Vraagt hij terwijl we richting de auto, de BMW X5 van zijn vader, lopen. "Nee, alles beter dan ouders." Zeg ik als ik in stap. Hij stapt ook in en rijdt meteen weg.
Ik loop achter Chase aan naar binnen en schop mijn schoenen uit. "Hoi!" Roept Chase om te checken of er iemand thuis is. "Hey!" Klinkt de stem van Nick van boven. Chase kijkt verontschuldigend mijn kant op en haalt zijn schouders op. "Maakt niet uit." Zeg ik en ik loop door naar de woonkamer. Ik plof op de bank en haal één test uit het tasje. Geconcentreerd begin ik met het lezen van de gebruiksaanwijzing, normaal ben ik niet zo van het lezen van de gebruiksaanwijzing maar nu vind ik het wel belangrijk.
"Drinken?" Vraagt Chase vanuit de keuken. "Uh cola ofzo." Mompel ik terwijl ik verder lees. Even later komt hij terug lopen met twee grote glazen cola. Hij zet de glazen op tafel en laat zichzelf op de bank vallen. "Kan het nog lomper?" Grinnik ik en hij geeft me een speelse duw. "Ik ga het denk ik maar gelijk doen." Zucht ik. "Komt goed." Hij geeft me een bemoedigend kneepje in mijn schouder. Met enige tegenzin sta ik op en loop ik naar het toilet. De zenuwen verspreiden zich door mijn lichaam en ik voel me meteen weer misselijk worden. Ik haal een keer diep adem en ga daarna op de wc zitten.
Nog zenuwachtiger loop ik terug naar de woonkamer waar ik mezelf naast Chase, die geconcentreerd met zijn telefoon bezig is, weer op de bank laat ploffen. Ik leg de test op tafel en neem een slok van de cola. "Afwachten nu maar." Mompel ik.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top