Chapter 7: Secret

Jazminne's Point Of View

Ewan ko pero kusang pumikit ang aking mga mata.

"Huy! Jaz, bakit ka nakapikit?" Tanong sakin ni Calvin. Jusko! Assumera mo talaga jazminne. Ayan napahiya ka tuloy.

"A-ah K-ka---" hindi niya na ako pinatapos magsalita at ako'y NAPAHIYA!

"Hahahahaha, akala mo siguro, hahahaha..." Grabe to! Ang yabang. Napahiya na nga ako mas lalo pa akong napahiya! Tawanan ka ba naman!

"May ano kasi... "

"MAY ANO?!"

"May multo!"

"WTH?! Are you k-kidding?"

"Ayun kasi oh!"

Napapikit siya at napasigaw. Natawa ako. Bigla ko nalang namalayan Na Nasa taas ko na siya.

Napatitig ako sa maganda niyang mata. Ay! Ano ba tong iniisip ko! Wala lang yan. Wala. Wala!

"Gwapo ko Noh!" Sabi niya.

"Yabang!"

Pagkatayo ko bigla akong nakaramdam Ng matinding hilo. Sobrang labo Ng paningin ko pero nakikita ko parin young nagaalala niyang mukha.

***

Calvin's POV

Biglang nahilo si jaz at nahulog. Buti nalang at nasalo ko siya. Agad ko niyang binuhat papunta sa kotse para madala sa hospital.

***

"Doc kamusta na Po siya?" Tanong ko.

"She's fine now. Kaano ano ka ba niya?"

"I'm her friend."

"May alam ka bang number Ng relatives niya para malaman nila and condition Ng patient?"

"Yeah. I'll just contact them."

Naglakad na palayo and doctor kaya umupo na ko sa tabi. Kinuha ko young phone ni jaz para makahanap Ng contact Ng manager anak niya.

***

Someone's POV

"Tito Nasa hospital ngayon si Jazminne."

"Oh. Anong meron?" Sagot ko.

"Pano Kung bumalik and Alaala niya?! Pano ka tito?!"

"Wala tayong magagawa. Hindi natin makokontrol ang paggaling niya." Medyo galit Kong sabi.

"Gusto mo ba na sabihan ko na ang mga tauhan natin tito?" Nagulat ako sa kanyang sinabi. Alam naman niya na Kahit papano may pinagsamahan din kami Ng tatay ni jazminne.

"What do you mean?"

"Let's kill her tito." Nagulat ako sa sinabi niya. Di ko alam na ganito ang pagiisip niya.

"Alam mong Hindi ko kanyang gawin yan!" Galit Kong sambit.

"Tito paalala ko Lang. Masasayang lahat ng pinaghirapan mo. Babagsak ang kompanyang to pag bumalik ang ala-ala niya."

Jazminne's POV

Nakita ko si mama na nagaalala yabang hinahaplos ang buhok ko. Naawa tuloy ako sa mama ko. Tiyaka bakit ba ko nandito. Wala Kong maalala.

"Anak! Gising ka na pala." Sabi ni mama.

"Ma, pano ko napunta dito?"

"Nahimatay ka daw sabi ni calvin kaya dinala ka niya agad dito sa hospital."

"Asan na Po siya?" Tanong ko Kay mama.

"Umalis na. May aasikasuhin pa daw siya eh. Pero habang wala pa ko. Siya yung nagbantay sayo." Nakangising sabi ni mama.
Pero Hindi ako makapaniwala na magagawa yung ni calvin.

"Mama! Ano yang ngiting yan!"

"Hahaha. Oh siya magpahinga ka muna." Sabi ni mama

"Sige Po." Nakangiti Kong sagot.

***

Guys I'm really sorry for not updating for a long time. Wala kasi akong time. Marami akong ginagawa sa school eh. I won't promise na makakaupdate agad ako. Pero I'll try. Love you guys!