Hoofdstuk 3.

Ik word wakker en ik kijk op de klok. 5:34. Ik voel mijn maag rommelen en ik sta op. Ik huppel de trap af en pak een appel. Ik loop weer in het donker naar boven en ga weer liggen.

Mijn maag rommelt weer. Mijn keel brand en ik weet precies wat er aan de hand is. Ik ren naar de badkamer en kots alles uit. Ik pak mijn telefoon en bel mijn moeder. Alsjeblieft laat haar op nemen.

"Dit is de voicema-" ik druk hem al weg. Wanneer ik haar het liefst hier wil hebben... is ze er niet.

Ik begin weer te kotsen. Ik wil dat iemand me nu vast houd. Zoals je moeder of vader of vriendje doet. Ik sta op en spoel de wc door. Ik regel een emmer en zet hem naast mijn bed. Ik ga weer liggen en ik val in een droomloze slaap.

Pov Caleb

Waar zat ik gister met mijn gedachtes? Ik liep haar huis binnen en daarna meteen weer uit. Ik lig de hele nacht al te piekeren waarom ik het deed.

Ik kijk op de klok en zie dat het 8:15 is. Ik krijg een berichtje in onze groep app.

West: Ik heb gehoord dat Maya ziek is.
Daan: dus.
West: het is overduidelijk dat Caleb vandaag bij haar wou scoren!

Ik lees de berichtjes. Als Maya ziek is is ze alleen thuis. Ik sta op en kleed me aan. Ik doe een zwarte spijkerbroek aan en een zwart shirt. Ik doe snel mijn schoenen aan en ren naar beneden.

'Caleb je hoort al lang op school te zijn!' Schreeuwt mijn moeder. 'Ik moet naar een vriendin!' Schreeuw ik terug.

Ik ren de deur uit en stap op mijn fiets. Zo snel als ik kan fiets ik naar Maya's huis. Je kan het gerust een villa noemen. Dat betekent dat haar ouders veel werken. Dus dat ze nu alleen thuis is.

Ik gooi mijn fiets in de bosjes en ik bel aan. Maya doet open. Haar haar ligt warrig en ze ziet er moe uit. 'Caleb wat doe je hi-' ze doet haar hand voor haar mond en rent terug naar binnen.

Ik sluit de deur en loop haar achter naar. Ze hangt over de wc heen en ik kniel bij haar neer. Ik pak haar haar en houd het naar achter.

'Caleb?' Ze kijkt me aan met haar groene ogen verschuild achter haar bril. 'Ja?' 'Waarom ben je hier?' Ze kijkt weer weg. Ik leg mijn vinger onder haar kin en draai haar naar me toe.

'Omdat ik om je geef.' Fluister ik hees in haar oor. Ik lieg niet! Ik geef denk ik echt om haar. Ik gedraag me anders in haar buurt. En ze is echt prachtig. Dat ik haar nog nooit heb opgemerkt.

Ik heb een gevoel bij haar, anders dan de rest, ik hoef haar helemaal niet in bed. Ik weet het niet.

'Caleb je hoort op school te zijn.' Zegt ze bezorgd. Ze heeft een bepaalde twinkel in haar ogen het is echt prachtig. Ik til haar op en leg haar op de bank.

Ik doe haar een deken om en ga op een stoel zitten. 'Welterusten.' Zeg ik. 'Welterusten.' Gaapt ze.

*

'Caleb.' Ik word door elkaar geschud. 'Caleb wakker worden.' Ik open langzaam mijn ogen en Maya kijkt me aan.

'Hmpf?' Antwoord ik. Ze heeft de bepaalde twinkel weer in haar ogen. Ze is echt prachtig. 'Het is 23:00.' Mompelt ze. Ik ben dus in slaap gevallen. Zolang geslapen.

'Ik ga al naar huis.' 'Blijf.' Zegt ze meteen. Ik knik verrast. Wil ze dat ik blijf? Een goed gevoel kruipt bij me naar binnen. Ik pak mijn telefoon en stuur snel een appje naar mijn moeder dat ik blijf slapen.

Ik bekijk ook de appjes van Daan en West.

Daan: Caleb waar ben je?
West: die is vast bij Maya 😏
Daan: Misschien is er iets ergs gebeurd!
West: laat hem maar'
Ik: Hey, ik ben oké

Meteen krijg ik een berichtje terug.

West: Waar was je?
Ik: vertel ik niet
Daan: ach laat hem ook maar.

Ik sluit mijn telefoon af en kijk naar Maya die mijn berichtjes mee las.

Ze grinnikt. Ze loopt naar boven en ik hoor een kraan aan gaan. Ze is douchen dus.

Ik loop ook naar boven en klop op de deur. 'Ja?'

'Moet ik hier blijven slapen en waar?'

'Je mag in de logeer kamer.' Ik loop de trap af en loop naar de keuken. Ik bekijk wat er is en besluit dan om pizza te bestellen.

*

Maya komt vrolijk de trap af gehuppeld met een korte roze pyjama. Het staat haar werkelijk prachtig. 'Wat gaan we eten?' Vraagt ze opgewonden.

'Je voelt je helemaal weer lekker?' Ze knikt. 'Pizza.' Glimlach ik. Ze ploft naast me neer op de bank en doet de tv aan. Even later horen we de bel al.

Pov Maya

*

Ik lig met mijn hoofd op Calebs schouder en ik kijk naar het beeldscherm. 'Dat ze nog zo laat bezorgen.' Glimlacht Caleb. Zijn lach!

Zijn witte tanden zijn duidelijk te zien. Hij is echt perfe- nee! Je valt niet op badboys!

'Zullen we gaan slapen?' Vraag ik dan. Hij knikt en we lopen naar boven. 'Hier is de logeer kamer, je weet waar de douche is hè nou dan welterusten.' Ik loop naar mijn eigen kamer en plof op mijn bed.

*

Ik kijk op de klok en het is 1:24. Ik lig hier al meer dan 20 minuten en ik val maar niet in slaap. Ik sta op en klop op de logeer kamer.

'Hmfp?' Krijg ik als antwoord. Ik doe de deur open en de kamer is donker, zoals verwacht.

'Caleb?' Vraag ik. Het nacht lampje klikt aan en Caleb kijkt me raar aan. 'Is er iets?' 'Mag ik uh bij je slapen?' Hij lacht even. Wat een prachtige lach ook. 'Kom erbij.' Glimlacht hij. Ik ga in het bed liggen en Caleb slaat zijn armen om me heen

'Welterusten.' Glimlach ik.

'Welterusten Prinses.' Een tinteling verspreid zich door mijn lichaam. Hij noemt iedereen prinses alleen dit zei hij anders.

*









[A/N]

Mehehehheee

XxAnna

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top