Een jaar geleden lag ik in een ziekenhuis. Nou een maal raden waar ik ben!

Ik open langzaam mijn ogen. Deze keer heb ik minder pijn. Wel knap vind je niet? Deze keer ben ik door mijn benen geschoten en de vorige keer een auto ongeluk!

Oké misschien is dit wel logisch. Niks gedacht.

'Omg! Maya je bent wakker!' Kylie kijkt me bezorgd aan. Ik ga recht zitten en kijk de kamer rond. Caleb slaapt vredig op een bank en Olivia is nergens te bekennen.

'Olivia komt zo terug. Hoe voel je je?!' 'Goed.' Mijn stem klinkt breekbaar.

'Caleb en Emma is verleden tijd want hij heeft gezegd dat hij van je houd en Emma die werd boos niet goed.' Fluistert Kylie. Een hoopvol glimlachje krult mijn lippen.

Ik hoor wat gekreun en kijk naar Caleb. Hij zit dan nu ook rechtop en kijkt me aan zonder woorden. 'Hoi.' Zeg ik zwak en breekbaar.

'Je bent wakker.' Ik hoor hem duidelijk slikken. 'Amy zit in de gevangenis.' Mompelt Kylie er tussendoor. 'Ze had je nooit mogen schieten! Ik had jou nooit moeten kiezen!,-' hij mompelt nog wat maar ik let alleen op die woorden.

Kylie kijkt hem ook geschrokken aan. Hij haalt gefrustreerd zijn handen door zijn haren. 'als ik voor Emma koos had ze je nu nooit pijn gedaan. Als je pijn hebt kan ik wel voor een bus springen.' Mijn blik verzacht.

Gelukkig. Hij wou gewoon niet dat ik pijn heb. 'Je mag niet voor een bus springen.' Het is zacht maar hij hoort het. Hij loopt naar me toe en drukt zijn lippen op die van mij.

'Dus.. ik denk dat ik maar eens ga.' Ik hoor een deur opengaan en meteen ook weer dicht.

'Ik houd van je.'

'Ik ook van jou.'

*

Ik loop vrolijk het ziekenhuis uit. Officieel moet ik hier nog twee weken liggen maar ik voel me goed.

Ik zie Nina, Feline en Emma buiten wachten. Mijn voeten zijn automatisch aan de grond geschroefd als ze me zien.

Ze kijken me bezorgd aan. Kylie geeft me een duwtje en ik sta voor ze. 'Het spijt me.' Mompelt Emma. Ik wil nu heel graag zeggen; "jij kan er ook niks aan doen dat Caleb niet valt op sletten." Maar ik houd me in.

'Mij ook.'

'Ik had hem nooit van je moeten afpakken!'

'Het is mijn schuld! Ik had gewoon niet naar de bruiloft moeten komen ik heb je geluk nu verpest! En Caleb en ik hebben niet eens wat!' Ik haal gefrustreerd mijn handen door mijn haren. Caleb wacht bij zijn huis op mij.

'Maya rustig.' Probeert Kylie me te kalmeren.

'Wtf! Misschien krijgen we niet eens iets en dan heb ik jouw geluk afgepakt! Omg ik voel me nu zo schuldig!' Ik zak neer op de grond.

'Misschien houd hij wel niet van me.' Snik ik.

'En nu heb ik er genoeg van!' Gilt Kylie. Ze trekt me overeind en kijkt me in de ogen aan. 'Caleb is verliefd op je en jij op Caleb! Tussen Emma en Caleb had het nooit wat kunnen worden en dat ligt niet aan Emma maar aan Caleb omdat die nog steeds fucking gevoelens voor je heeft! Jij blinde koe! Als Caleb niet van je hield was hij nu wel getrouwd met Emma en niet met jou! Want ja! Jij bent fucking getrouwd! Weet je nog! Dus je stopt nu met huilen zoals je vorig jaar alleen maar kon doen en gaat nu naar je fucking man en je neemt hem mee maar Nederland waar jullie een feest geven en voor de tweede keer trouwen! Is dat dan zoveel gevraagd!?'

[A/N]

Ze zijn inderdaad al getrouwd. En sinds wanneer geeft Kylie van die goede preken!?

XxAnna