Hoofdstuk 12.
Pov Maya
Ik loop met Olivia door de gangen. Ik word ruw omgedraaid en ik kijk in de ogen van de knapste persoon ter wereld, Caleb.
Ik voel snel dat iemand zijn lippen op die van mij druk. Ik zie dat het Caleb is. Nee het is Huppelepup. Tuurlijk is het Caleb! Ik zoen hem gewillig terug.
Moet je nagaan!
Ik sta hier mooi met een lekkerding te zoenen! Hij trekt zich terug en hijgt even. Hij wilt zijn mond opentrekken maar ik druk gauw mijn lippen op die van hem.
'Maya ik zie dat je het erg druk hebt dus... ik ga maar.' Ik trek me terug en ik begin te blozen.
'Au... J*zus welke sukkel duwt m- D-Daan.' Ik kijk geschrokken opzij. Olivia ligt voor Daan op de grond.
Ping
Hoor de je dat? Of nou ja las je dat!?
Ik kijk naar Caleb die mijn plan snapt. Ik help Olivia overeind en geef haar dan "onschuldig" een duwtje. Ze houdt zich vast aan Daans kraag. Caleb loopt subtiel naar Daan en geeft hem dan "onschuldig" een duwtje waardoor hun lippen nog maar centimeters verwijdert van elkaar zijn.
Ik zie dat, duidelijk, Daan de gene is en Olivia zoent. Ik spring hyper open neer. Ik pak Calebs hand en we laten ze even alleen.
'Dus...' veel mensen volgen ons en Caleb duwt me tegen een kluisje aan. 'Wat gaan we nu do-,' Ik onderbreek hem door mijn lippen op die van hem te duwen.
'Laat me uit-,' ik onderbreek hem weer op de zelfde prettige manier. 'J*zus Maya laat me-,' ik onderbreek hem weer.
'Caleb?' Ik kijk hem in zijn schattige bruine ogen aan waar een twinkel in zit. 'Ja?' De bel schalmt door de gangen. 'Uh.. laat maar... we moeten naar de les.' Ik loop gehaast naar de les. Hij denkt nu vast dat ik denk dat hij stom is. Geweldige uitleg Maya.
Schouderklopje voor mij!
Maar, wat ik wou vragen was wat we tegen zijn lieve ouders gaan zeggen!? Precies en als ik dat doe jaag ik hem op en lijkt het of we wat hebben! En weet je ik moet het zeker weten anders ben ik gewoon opgefokt.
Ik plof neer op mijn stoel achteraan in de klas.
Ik open boos mijn biologie boeken.
Waarom boos?
Goeie vraag, ik ben boos op mezelf! Omdat ik f*cking gevoelens heb voor een badboy met geweldige ouders waar ik woon terwijl mijn ouders me uit huis hebben getrapt. Ik zie Caleb de klas binnen komen. Ik verstop me snel achter me boeken. Ik kijk over het randje en Caleb kijkt me gekwetst aan.
'Allemaal zitten!' Zeikt meneer Geörge, -uitspraak: Ge or ge. Niet George zoals Caleb-
Hij komt uit Spanje. Is hij knap? Iewl nee! Hij is een oude man van 60. En erg chagrijnig.
Caleb kan zijn ogen tijdens de les niet van me afhouden en kijkt me steeds gekwetst aan. Laat dit stoppen! Ik vind hem leuk nou goed. Dat hadden jullie waarschijnlijk ook al door
Ik zie meneer Geörge geïrriteerd naar Caleb kijken die maar mij kijkt en ik kijk naar meneer chagrijn.
Ik doe snel en hard mijn boekendicht wat niet mijn bedoeling was waardoor ik alle aandacht krijg. Ik doe ze in mijn tas en sta op.
Inplaats van naar de deur te lopen, loop ik naar de Griekse god die me gekwetst aan kijkt. 'Sta op.' Sis ik als ik voor zijn tafel sta. Hij staat op en kijkt me, zoals verwacht, gekwetst aan.
Ik druk mijn lippen op die van hem. Ik laat hem dan los en loop weg. 'Toedelodokie!' Schreeuw ik nog. Ik zak neer tegen de muur op de grond.
Sinds Caleb me heeft opgemerkt is mijn leven anders geworden! Goede dingen en slechte. Ik heb bijvoorbeeld mijn eerste kus gehad. Mijn ouders hebben me er wel uitgezet. Ik ben helaas ook bekent in school. Ik kwam wel achter dat ik zingen kan.
Tranen wandelen over mijn wangen. Ik wil gewoon naar huis! Maar dat kan niet! Want ik ben er f*cking uitgegooid! En ze zijn toch nooit thuis. Of misschien toch wel?
*
Ik bel aan hopend dat ze thuis zijn. Ik hoor de deurklink naar beneden gaan en de deur zwaait open. Mijn moeder kijkt me geschrokken aan. 'Hoi mevrouw McClain.' Glimlach ik zwakjes. 'Maya.' Fluistert ze meer.
'Zou ik nog wat spullen van mijn kamer mogen halen?' Ze knikt en loopt de gang door. Ik loop boos langs mijn vader de trap op.
Ik open mijn kamerdeur en alles is nog hetzelfde. Ik pak een koffer en doe er wat kleding in die hier nog lagen. Ik doe allerlei andere belangrijke spullen er ook in.
Na een tijdje is de kamer veel leger. Het ziet er erg...dood uit.
Ik pak mijn drie koffers en wandel onhandig de trap af. Mijn ouders kijken me verbaasd aan.
'Dag mevrouw en meneer McClain.' En ik wandel de deur uit. Ik kijk op de klok van mijn telefoon. We hebben nog school en Caleb zit midden in de les. Ik bel hem gewoon.
'Wtf Maya waarom bel je me tijdens de les?' Neemt Caleb op na 4 piepjes.
'Kom me ophalen bij het huis van mr. en mevr. McClain.' En ik hang op.
Nog geen 7 minuten later staat Caleb voor mijn neus. 'Wtf Maya doe je bij je ouders?' Ik kijk hem nep verbaasd aan. 'Ouders? Ik heb geen f*cking ouders! Ik ben 16 jaar lang opgevoed door harteloze mensen die me daarna eruit gooien!' Ik gooi gefrustreerd door de waarheid mijn koffers in de kofferbak.
'En weet je!? Ik heb geen ouders! En ik heb zie misschien ook nooit gehad!' De harde waarheid dringt me eindelijk door.
'Wanneer mijn ouders voor me moesten zorgen was jij er! Jij was er! F*cking een jongen die ik f*cking leuk vindt is er wel inplaats van mijn f*cking vervelende k*t ouders! J*zus!' Ik scheld de hele boel bij elkaar.
Ik zak neer op de grond en de tranen beginnen de marathon te rennen.
Caleb komt bij me zitten. 'Ik vind jou ook leuk.' Fluistert hij dan. 'Echt?' Ik kijk naar hem op. 'Nee, nep.' Lees die sarcasme!
Ik druk teder mijn lippen op die van hem. 'Ik heb echt k*t ouders.' Mompel ik.
[A/N]
Einde!!!!!!!!
Grapje! Zeg even als je erin trapte!
XxAnna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top