Chapter 20

Angeline Montereal-Brown

It's been a month na nung magyari ang kaguluhan sa pagitan ni Joel at Kristian--- este ni Adryan.

Kri--Adryan keeps on bugging me, lagi nya akong ginugulo sa bahay at sa social media accounts ko.

2 months na akong buntis ngayon at pupunta kami nila Joel sa SMU Hospital para magpa check-up.

Carter is holding my left hand while Joel is holding on my right hand at naglalakad na kami sa hallway nitong hospital papunta sa office ni Shin.

"Ang cute nilang pamilya!"

"Ang gwapo talaga ni Sir Joel!!"

"Sino yung bata? Ang gwapo naman!"

Ilan lang yan sa mga naririnig kong bulung bulungan tungkol sa amin.

"Mom I think you have a lot of baby in your tummy!! 3 or 4 babies!" sabi ni Carter at ngiting ngiti pa sa iniisip nya.

A triplets or quadruplets?

How am I gonna take that?

"We're here!" anunsyo ni Joel ng nasa tapat na kami ng office ni Shin.

"Mr. and Mrs. Brown, can you wait 5 more minutes? Ms. Hreat is just taking another VIP client." sabi nung nurse at pinaupo kami sa may room sa loob ng office ni Shin.

"Yeah, I guess we don't have a choice too." sabi ni Joel na matitinigan ng pagka bored.

Tsk. Kahit kailan talga ang lalaking ito.

"It's okay, no problem with that." sabi ko at tsaka sya nginitian ng makaalis na sya ay siniko ko si Joel at agad na tinignan ng masama.

"Ang attitude mo ahh!!" sabi ko sa kanya at agad syang tinulak para ilagay si Carter sa gitna namin.

"What!?" tanong nito at kumunot pa ang noo.

Binigyan ko lang sya ng masamang tingin na lalo nyang kinataka.

Hmp. Attitude mo masyado! Kainis ka, hubby!

"What did I do, wife?" sabi nya tsaka binuhat si Carter papunta sa kandungan nya at lumapit sa akin.

Sana ako din buhatin ni hubby papunta sa kandungan nya! Huhuhu.

"Akin na nga si Carter!" sabi ko at kinuha si Carter sa kanya.

"Wife tell me! Bakit all of a sudden nagagalit ka!?" tanong nya sa akin at hapit naman sa bewang ko.

"Ehh kasi naman ikaw!! Ang attitude mo tapos binubuhat mo pa si Carter tapos ako di mo ko binubuhat! Di mo na ako love!! Di mo ko inaalagaan!!" mabilis kong sabi.

Wait. What the hell did I say?

Shocks. Nakakahiya naman ang mga pinagsasabi ko, ngayon naman nagpipigil sya ng tawa. Hmp nakakinis oh.

"Wife, just tell me iuuwi kita at ikaw ang gagawin kong baby!" sabi nya at ibinaba ang kamay nyang nasa bewang ko papunta sa likod ko at hinawakan ang pang upo ko.

Yahhh!! Joel!!! Nakakahiya!!

"Mommy! Let's watch and eat in the mall!" nakanguso pang sabi ni Carter.

"Are you okay, baby?"  tanong ko dito na tinanguan nya lang.

"I'm just so sleepy, mom." sabi nya at tsaka isinubsob ang mukha sa dibdib ko.

Si Joel naman tumayo mula sa pagkakaupo sa kama't niyakap kami, tsaka....
.
.
.
.
.
.
"Joel... Grrr!" nanggigigil kong sabi.

Ehh kasi naman ehh!! Isubsob daw ba yung nguso nya sa dibdib ko.

"Why!?" nakangisi nyang tanong at isinubsob muli ang mukha. "This smells so great, wife!" sabi nya at tsaka ito dinampian ng mga labi nya.

Haiii. Buti nalang walang tao kung hindi--- natalon na kita Joel at nadagdagan na naman ang baby natin. Tsk.

"Dad what are you doing?" inaantok pang tanong ni Carter.

"Nothing, son just trying to smeel your mom! Go ahead sleep!" sabi nito kay Carter at binuhat ang bata.

"Mrs. Brown pasok na daw po kayo!" sabi nung nurse na nagassist sa amin kanina.

"Angel! How are you?" tanong sa akin ni Shin ng makaupo ako.

Hindi nya pa alam na buhay si Joel tanging si Matthew at ako pa lang din--kasama si Adryan.

"I feel so amazing!" sabi ko dito tsaka hinanap ko si Joel ngunit nowhere to be found ang mokong.

"Are you with someone?" tanong nya sa akin.

Yes. I'm with your cousin.

"Yeah, I'm with someone a lover of mine!" sabi ko sa kanya na ikinalaki ng mata nya.

Ohhh. She get it already. She's smart.

"You have a boyfriend, already!! Unbelievable hindi pa nga isang buwan na nawawala si Joel meron ka na-----" she immediately shut her mouth when he heard his voice.

"Hi cuz!" bati ni Joel sa kanya na ikinalaki ng singkit na mata ni Shin.

"Y-you!! Y-your d-dead!!" sabi ni Shin at lumapit sa akin at kumapit.

"H-he's dead. How  d-did you b-bring hil b-back? A-alive?" utal utal na sabi ni Shin at bakas na bakas ang takot sa kanya.

Tumawa kaming dalawa ni Joel at tinignan sya ng nakakaloko.

"We're both dead Shin!" sabi ni Joel ngakalapit sa amin.

"WHAT!!!? HOW!!!??" nanlaki pa lalo ang mga singkit nyang mata at hinawakan pa ang kamay ko.

"Your not cold." savi nya at binitawan amg kamay ko at hinawakan ang kay Joel. "Y-your too c-cold!!" takot nyang sabi.

Oh God. She looks so dumb into this prank, peace Shin!

"Shin come with us!" Joel said and hold Shin.

Shin ran out of her office in the hospital.

Joel and I is laughing so hard, Shin was so shock and at the same time scared.

The best prank ever.

👑👑👑👑👑

Adryan Hu-Shiv (Kristian)

"Stop this, son!" sabi ng ama ko.

He doesn't know anything.

"He killed Rohan! He steal my girlfriend!! He ruined me!" sigaw ko sa ama ko.

He hurt me so much!

He even ruined my life!

"Yes, he killed your brother! But he didn't ruined your life ikaw ang gumawa nyan sa sarili mo!" sabi ng ama ko pero hindi ko sya pinansin at umalis na sa walang kwenta nyang mansyon.

"Do the second plan, bring her to me! I don't even care how many people we will lost just make sure you'll bring her to me!!" sabi ko at sumakay na sa mustang ko.

I drive to the children's park near BIS (Brown International School) I sat down in the bench and watch the kids playing.

"Didn't I tell you na wala kang pag-asa sa kanya! Your just her past at ang laki mong tanga para saktan sya! Adryan mali na pinili mo si Rochell over her!" sabi ni Aira sa akin at tsaka umupo sa tabi ko.

She's my cousin Aira Hu-Tan she's also my bestfriend.

"What should I do? I just asked them to bring her to me!" sabi ko at inilabas ang cellphone ko.

"You called the TEAM!!?" gulat nyang sigaw sa akin at tsaka ibinato ang cellphone ko sa malayo at ayun nagkapira-piraso ito.

"They can track you now!" sabi nya at tsaka ako sinuntok. A very hard one.

TEAM is The Evil Association Management they are the ones that only 7 stents can called.

I am one of the 7 stents.

I am not just one, I am the King.

I am King Heroin.

"They can't know that your the King! They might kill you!!" sigaw nya sa akin at tsaka uli ako jinigyan ng isang malakas na suntok dahilan para pumutok ang labi ko.

"I am ready for them I just want my angel!" sabi ko at iniwan sya dun.

"You can never get her! Your a jerk for letting her go!! Damn you, Kristian!!" sigaw nya sa akin at pumasok nalang ako sa sasakyan ko.

She really want to protect Angel, but at the same time she falls for Joel.

She isn't good on hiding her feelings thats why she is always Joel's side and that day when Angel found her in their condo, she is really in a bad condition with me.

She just hurt, my angel back then.

'I want my angel back and I will do anything just to make her mine.'

👑👑👑👑👑

Angeline Montereal-Brown

Pauwi na kami ngayon ni Joel at mamayang gabi ay kakain kami sa bahay nila at ipapakilala si Carter.

Si Shin ay nakabawi na sa gulat at sinabi namin nagbibiro lang kami kaya natuloy pa rin ang check-up hindi normal ang laki ng tyan ko kaya ng mag ultrasound ako ay nakita at kinumpirma ni Shin na triplets ang magiging anak namin ni Joel.

"I'm such a great shooter!" sabi ni Joel habang nagmamaneho nasa loob na kami ng Subdivision nya, pero sa bungad palang.

"Yeah!" pagsang ayun ko.

"Imagine! We're married for about 4 months and then now! A triplets!!" tuwang tuwa nyang sabi na ikinalungkot ko.

Magsasalita na sana ako ng magsalita sya ulit.

"Thank you, wife! You completed me!" sabi nya at hinalikan ang kamay ko.

"Joel, kinakasama mo lang ako hindi mo pa rin ako asawa. Just think of it, hindi naman kita minamadali ehh I just want assurance!" sinabi ko ang matagal ko ng kinikimkim sa kanya.

I don't want my babies to be a illegitimate sons/ daughters.

I don't want them to have a incomplete family.

Ayoko maranasan nila yun, ayoko maging kagaya ko ang mga anak ko.

I never know how to be loved by a mother.

And now I am doubting my self if I can do it.

"Do you want me to marry you again?" tanong nito sa akin.

Just wow! Wala ba talaga syang balak pakasalan ako?

Kailangan ba talagang itanong yun?

"Joel, don't ask me! Ask your self! Ikaw talaga may kasalanan nito ehh!" sabi ko sa kanya inalis ko ang pagkakahawak nya sa kamay ko at tinignan ng masama.

My goodness, ano ba talaga kami?

Hindi ko naman sya boyfriend. At mas lalong hindi ko sya asawa.

"Ayokong paglabas ng mga anak ko ay wala silang pamilyang matatawag." sabi ko at bumaba na ng maipasok nya sa loob ng garahe ang sasakyan.

Ang bahay namin ay iyon pa din yun nga lang ay ipinaayos at ipinalinis iyo ni Joel, at mas pinadagdagan ng CCTV sa loob at labas ng bahay.

Kinuha ko si Carter sa passenger seat at binuhat magaan lang sya at kayang kaya ko pa 2 months palang naman ang tyan ko at keri ko pa ang mag exercise kahit ganto lang.

Dinala ko si Carter sa kwarto nya pinunasan ko sya at pinalitan ng pang tulog ang suot na damit nya, it's 7PM at mukhang napagod talaga sya.

Ako pa talaga ang tanungin nya?

Of course, I want to be married!

Argh, put some effort on your action Joel!

Lumabas na ako ng kwarto ni Carter at dumiretso sa kwarto namin ni Joel naabutan ko naman sya sa study table na dati kong pwesto nung nag-aaral pa ako.

Diretso lang ang tingin ko at hindi ko pinansin narinig ko pa na tinwag nya ako pero

I don't give a damn care.

Pumunta ako sa banyo at naligo na kumatok sya pero hindi ko pinansin, hindi na nya iyon binuksan nagbihis na ako ng robe at lumabas kumuha ako ng white sanda and white pajama.

Naka boxer lang ito at nakahiga na sa kama namin, malaki ang kama namin kaya pumwesto ako sa gilid at hinsi humarap sa kanya.

Pagod ako.

Pagod na ako.

"Wife, anong problema?" sabi nya at hinaplos ang braso ko.

"I'm tired, Joel matutulog na ako." sabi ko at iniiwas ang braso ko.

Hindi ko alam, pero I'm being insecure to those who have a complete family.

Kanina ng nasa hospital kami I can see how happy they are I know I'm so unreasonable, but what can I do thats what I feel.

I feel insecured to their family.

"Wife, mahirap matulog na magka-away tayo I can't and I will not sleep." sabi nya tsaka ako iniharap sa kanya.

Tinignan ko sya mata sa mata and all I can see is a mixed emotion of him the only visible is his fear.

Natatakot sya. Bakit?

"Wala tayong problema, Joel!" sabi ko at umiwas na ng tingin.

"Kiss me, then." sabi nya at agad na itinaas ang baba ko para magpantay ang tingin namin.

It's easy to kiss you, My King.

I gave him a peck and turn around.

"I'll sleep now." sabi ko at agad na ipinikit ko ang mga mata ko.

Totooong pagod ako, but I can't stand him.

Masyado aking madaling bibugay sa kanya kung ganuon sya.

He's sweet, but I need assurance.

He loves me so do I, but I need a assurance.

I believe in him, but I guess my trust is not that enough.

What am I supposed to do with you, My love?

👑👑👑👑👑

Walang kwenta, right! Sorna po agad at wala talagang pumapasok sa isip ko. Happy 3.27K reads👏🎉 Comments and Votes are really appreciated.

-Mr./Ms. ACzAln