Chapter 13

Angeline Montereal-Brown

Ngayon araw ako lalabas ng hospital at uuwi sa mansyon ni Joel.

Hindi ko alam kung tama pero sya ang naginsist na duon ako umuwi. Hindi pa din alam ng mga pamilya namin na hindi ako ang legal na asawa ni Joel, naghahanap pa raw sya ng tamang oras para sabihin ito.

Nandito na kami sa lobby ng hospital at pumipirma nakang sya.

"Come on umuwi na tayo." tinulak nya na ang inuupuan kong wheelchair patungo sa parking lot.

"Joel I insist na umuwi nalang ako sa bahay ni Dad." sabi ko ng makarating kami sa parking ng hospital.

He's about to carry me ng magsalita na naman ako.
"I can stand and walk. Hindi ako lumpo." sabi ko at tumayo na mula sa wheelchair.

"Don't be stubborn. Baka mamaya may mangyari na naman sa anak natin." sabi nya at todo alalay pa rin sa akin, hindi ko na sya kinibo kahit nung umalis na kami sa hospital.

Sobrang tahimik kaya't natulog nalang ako habang pauwi.

👑👑👑👑👑

"Babe wake up! We're here." niyugyog nya ako pero bumaling lang ako sa kabilang side.

I hear tha car of the door na sumara, bumukas naman ang pinto sa gawi ko at binuhat nya ako bridal style. Hindi na ako umagal, dahil pagod na pagod ang pakiramdam ko.

Ganito ba talaga pag buntis?

"Oh dito mo pa pala inuwi ang kabit mo!!" I heard Ciarly ng makapasok na kami sa bahay. Pumikit lang ako lalo para magpangap na tulag pa.

"Daddy!! Bakit po nandito sya?" I heard a baby's voice, it's Carter.

Dumilat ako at nakita iyon ni Joel pero hindi nya pa rin ako binaba.

"Ibaba mo na ako gusto ko sya makita." sabi ko at binaba nya naman ako.

I look at Carter and saw him smile at me.

"Hi beautiful lady!" he said and grab my hand to kiss it.

"Hi Carter! How are you? Did you enjoy your stay here?" I asked, dito kasi sila natulog ni Ciarly specificaly sa kwarto namin ni Joel--- kwarto nya lang pala.

"You know my name!" tuwang tuwang sabi nya. "I am fine and I enjoyed my stay here and also I want to spend more time here in Daddy's house!" nakangiti pa sya na parang tuwang tuwa makipag usap sa akin.

Hinatak ako ni Carter papunta sa sofa at duon sumunod si Joel na tumabi sa akin.

"Are you going to stay with us, My beautiful lady!?" Carter asked and hug me.

"Uhmmm.... I-i don't k-now." I stuttered. Hindi ko naman talaga alam eh baka mamaya lang ay palayasin na ako dito, dahil hindi naman ako ang legal na asawa.

"Please stay with us!" nagpuppy eyes pa sya at mas hinigpitan ang yakap nya sa akin.

"Carter she will stay with us. Call her Mommy Angel!" nginitian ako ni Joel pero hindi ko iyon pinansin.

"NOOOOOOOO!!! Call her a btch she's the one who ruined our family Carter!!" Ciarly shouted and grab Carter, paakyat sila ng humabol si Joel at niyakap sya ni Carter.

"Dad, I-i am s-scared!" naiiyak na sabi ni Carter. He really looks frightened to her mother.

"Carter let's go!!" madiin na sabi ni Ciarly at akmang hahablutin si Carter ng inilayo ni Joel ang bata.

"Ciarly! Wag mong turuan ng kung ano ano ang anak ko! Angel didn't ruined us!! YOU.RUINED.US" sobrang diin ng pagkakasabi ni Joel nun pero lumipat si Ciarly at hinablot ang bata.

Tumayo ako at agad na tumabi kay Joel.

"Don't just pull the kid! Nasasaktan sya Ciarly!" sigaw ko dito, dahil sa paghitak nya kay Carter. Naiyak naman na ng tuluyan ang bata.

"You don't have the rights for OUR SON!" madiin nyang sabi na nagsampal na naman sa akin ng katotohanan.

I am not the mother of his son.

Nor

I AM NOT HIS LEGAL WIFE.

"Yes she does have a right! Asawa ko sya kung anong meron ako ay kanya rin! Carter is my son so she is also her mother!!" sabi ni Joel at binuhat na si Carter ng isa nyang kamay at hinawakan ang kamay ko.

"She is not the mother!! I AM CARTER'S MOM!! I AM!!!" sigaw ni Ciarly at akmang kukunin na naman si Carter ng ibinaba ni Joel si Carter at inilagay sa likod nya.

Kinuha ko naman ang kamay nya na maliit at hinawakan.

"Give me my son, Joel!" Ciarly shouted in front of us.

I saw Carter crying silently without any sobs hearing from him, I pity him for seeing his parents like this. Fighting.

"Angel may not be Carter's biological mother, but she is my wife now and you can't do anything about it." nakakatakot ang malalamig na boses ni Joel pati ang mga mata nyang walang emosyon.

We go upstairs to our roo--Joel's room. Carter sat on the bed and I follow him.

"My mom always do that. She's always angry, I don't believe her that you're the reason why are family is ruined." nilingon ko sya at niyakap.

"Son are you okay? Does your arms hurt?" Joel asked and check Carter's arms.

I saw a marked of a fingers , Ciarly's sharp nails is marked on Carter's white baby skin.

"I'll get the med kit." sabi ko at tumayo na papuntang CR, I find the kit and go immediately to Carter. I saw him sleeping soundly with Joel hugging him.

I wish Carter was mine. If I am just the one that brought him here I will be totally happy with him and Joel. A family that I wish I had.

But it pop up in my mind that I can't get the family I want. Joel is not mine in the first place, he's married to Ciarly and Ciarly is Carter's mom biologically speaking.

"There you are. Come on sleep with us, tumabi ka sakin!" aya sa akin ni Joel sa kama nya.

I just shook my head and answer him....

👑👑👑👑👑

Third Person Point of View

"I can't sleep beside you." sabi ni Angel at umupo nalang sa sofa. Para namang sinaksak ang puso ni Joel sa inaasta ng asawa nya.

"I'll just sleep here instead." dagdag pa nito. Bumangon agad si Joel at binuhat ang dalaga sa kama, hindi nagreklamao ang dalaga at nakatingin lang sa mga mata ng lalaking mahal na mahal nya.

'Kung sana ako nalang ang nakilala mo nung simula pa lang, di sana tayo hahantong sa ganito. Masaya sana tayo.' isip isip ng dalaga sa sarili nya.

"Just sleep beside Carter I'll just sleep on the couch." sabi ni Joel na hindi sinangayunan ni Angel.

"Huwag na ako nalang! Kama mo ito at andito ang anak mo ikaw nalang ang tumabi sa kanya." sabi ni Angel at akmang babangon ng sunggaban sya ng halik ni Joel.

Mabilis namang tinulak ng dalaga si Joel na kinasakit lalo ng puso ng binata.

Hindi kinakaya ng dalaga ang pagiwas sa lalaking mahal nya.

'Yes! I can't live without you, but I promise to be strong for my baby. I just need to see the annulment paper of you and Ciarly, but now I'll just wait for it--- I'll just wait you.' gustong-gusto sabihin ng dalaga ang nasa isip nya pero hindi nya kaya.

Nasasaktan man si Joel ay sinungaban nya ulit ng halik ang dalaga at niyakap ng mahigpit. Pinipigilan nya ang mga luhang nais kumawala sa mga mata nya pero hindi sya nagtagumpay.

Sinasagot naman ng dalaga ang mga matatamis na halik ni Joel, dahil hindi nya matiis ang mga matatamis nalabi nito at ang pagkasabik sa lalaki.

Pumaibabaw na si Joel sa dalaga at ngayon nga'y pinutol din nya ang halik ng halos mawalan na sila ng hininga, pareho silang kinakapos ng hininga pero wala pa ring nagsasalita.

Nakatukod ang kamay ni Joel sa kama para supotahan ang bigat nito habang nakasubsob naman ang mukha sa leeg ng dalaga.

"You stay her I'll sleep in my office. If you need something just go there." sabi ng binata at tumayo na.

Lalabas na sana siya ng magsalita ang dalaga.

"Bakit ka umiiyak?" tanong ng dalaga at agad na bumangon sa pagkakahiga.

Hinarap sya ng dalaga para makita ang namumula nyang mata, dahil sa iyak.

" Bakit ka nalang bigla umiyak Joel!? May masakit ba sayo?" mababakasan ng sobrang pagaalala ang mukha ng dalaga, hindi nito malaan kung bakit bigla nalang umiiyak ang mahal nya.

Pinunasan ng dalaga ang mga pisngi ni Joel na basa na ng luha nito.

"Angel bigla bigla nalang akong naiiyak, dahil sa sakit. Sobra na yung sakit na nararamdaman ko---" naputol ang binata sa sinasabi nito ng magsalita ang dalaga.

"Ha!! Saan masakit? Ituro mo!? Gusto mo pumunta tayo ng hospital!? Halika dali!!" sabi ng dalaga at agad na binuksan ang pinto, hinitak nito si Joel pero hindi ito natinag sa pagkakatayo.

"Ano ba Joel ha---" pinutol na ni Joel ang dalaga at agad na hinitak sa kanya at sinarado ang pinto. Nasubsob ito sa matipuno nyang katawan pero hindi nya iyon ininda.

"Saan masakit? Dito oh dito--" turo ni Joel sa puso nya na ngayo'y parang nadudurog, dahil sa pagiwas ng minamahal nyang dalaga.

Alam nya ang rason nito hindi nya naman maiiwasan na magalit ito at masaktan, pero parang sobra naman ang tama kay Joel ng hindi pagpansin sa kanya ng dalaga.

"Mahal ko! Wag mo naman akong saktan masyado, dahil hindi ko kinakaya ang pagiwas mo sa akin! Mahal! Anghel ko! Ikaw ang buhay ko kaya sana manatili ka lang sa tabi ko. Wag mo akong hayaan mamatay, dahil sa ginagawa mo." sabi ni Joel at tinignan ang dalaga sa mata.

"Mahal mo naman ako hindi ba!?" tumulo ang luha ni Joel papunta sa pisngi ng dalaga. Kinakabahan sya sa isasagot ng dalaga pero malakas ang pananalig nya na mahal sya nito.

Inialis naman ng Anghel ang mga kamay ni Joel sa balikat nya at pumunta sa CR isasarado nya sana iyon pero mabilis na napigilan ni Joel.

"Mahal wag mo akong iwasan, dahil lalo lang akong nasasaktan!" tuloy lang sa pag agos ang luha ng binata.

Tila naguulap naman ang mata ng dalaga at hindi na mapigilan ang mga luha nyang kanina nya pa itinatago.

"Mahal mo naman ako hindi ba!?" tanong ng binata. Hindi naman masagot ng Anghel ang tanong, dahil alam nya na mahirap pagumoo sya.

"Angeline Montereal-Brown mahal mo ba ako!?" sigaw ni Joel sa kanya na ikinagulat nya.

"O-oo mahal kita!! Pero hindi s-sapat ang pagmamahal ko, dahil sa huli asawa mo pa rin si Ciarly at hindi rin ako ang Ina ni Carter!!" sabi ng dalaga at napaupo sa sahig.

Agad syang dinaluhan ni Joel at niyakap naiyak lalo ang dalaga at di naiwasang yakapin ang mahal na mahal nyang binata.

"Mahal na mahal kita! Sobra pa sa inaakala mo!!! Sa sobrang pagmamahal ko sayo kahit ilang beses mo akong saktan handa ako magpakatanga! Kahit ilan beses kang naglihim at nagsinungaling sakin ay okay lang, mahal kasi kita at handa akong isakripisyo at gawin ang lahat mapasa akin ka lang!! Buong ikaw ay dapat akin lang! Selfish na kung selfish pero sana ikaw din ay ganun sa akin Joel! Sana mahal mo rin ako gaya ng pagmamahal ko sayo!" sabi ng dalaga at tuluyan ng nabasa ang maganda nitong mukha ng mga luha nilang dalawa.

"I love you so damn much, wife! Your my life and I only need you and our child! Hindi man ikaw ang ina ni Carter, but you will always be her mother kahit ano pang sabihin ng iba! Ikaw lang ang asawa ko at ina ng mga magiging anak ko! Your an angel sent from above, Angel! I am a damn lucky jerk to have you in my fucking life, that is full of mess." hinalikan nito ang nuo ng Anghel at iniharap sa kanya ang mukha.

"I want you. Only you for the rest of our lives and I am freaking ready to fight for you. Even heaven will be considered as my enemy. I want you to be by myside always and forever." sabi ng binata at hinalikan ang labi ng pinakamamahal nyang dalaga.

Ang asawa nya ay ang buhay nya, pagmamahal nila ay sinusubok palang nang tadhana. Naniniwala sila na simula palang ito at wala pa sila sa kalagitnaan at sobrang layo pa sa katapusan, hindi sila maaaring sumuko para sa pagmamahalan nila.

"I love you Mrs. Brown!" saad ng binata.

"I love you too....Mr. Brown" sagot ng dalaga matapos syang halikan ng binata ay pumunta na sila sa kama at tinabihan ang batang si Carter ang anak nila.

Sa pagmamahal nga siguro ay handa tayong magpakatanga at masaktan, pero sa oras na mahanap mo ang taong magmamahal at mamahalin ka rin na sa tingin mo ay sobrang worth it, ipaglaban mo yun. Kasi alam mo sa sarili mo na pag ginawa mo yun hindi ka magsisisi, kahit masaktan ka man sa bandang huli alam mong hindi ka nagkulang.

👑👑👑👑👑

Maikling update lang po ito! Please support my own imagination and please do vote and put your comments too💖thank you.

-Mr/Ms. ACzAln