Angeline Montereal-Brown

"Babies? Joel!?"

"My wife" he smiled at me and wave his hands, he is carrying our babies.

The Triplets

"What happened?"

"Nasaan tayo? Hindi ba masyadong maliwanag dito para sa mga anak natin."

Hindi sya sumagot kaya sinundan ko sya pero---

Bakit ganun hindi sya tumitigil sa paglayo?

"Joel, stop! Intayin mo ko, Babe!!" I kept on shouting pero parang wala syang naririnig at hindi man lang ako nilingon.

Napa-upo ako at naiwan sa liwanag na tila nagiging madilim, dahil sa hugla nilang pagka-wala dito.

I cried and cried pero parang walang katapusan ang mga luha ko.

I tried to open my eyes and I just see a blood all over my body.

"NNNOOOOOOOO!!!!"

"NNOOOOOO!!!"

"NOOOOO!!"

It's breaking my heart the babies--- my babies and my King, all their dead bodies around me.

My triplets and the one that i love the most--- dead in front of me.

Can't I have a peaceful life?

Can't I have great family?

Can't I have them all?

"Angeline!! Angeline gumising ka!!! Nanaginip ka anak!!!" isang malakas na tapik sa pisngi ang naramdaman ko at napamulagat agad ako.

"Mom! Si Joel! Ang mga anak ko!!" habol ko ang hininga ko ng magising ako at pawisan din ang mga noo ko, nilalagnat ako.

"They we're all fine stable naman sila anak!" sabi ni Daddy na kakapasok lang.

It's been 8 months simula ng mangyari ang giyera sa pagitan ni Joel at Kristian.

Nanganak na din ako at tatlong malulusog na mga babies ang mga anak namin ni Joel.

Jasper Aries M. Brown--- the first born

Joaquin Addis M. Brown--- the second born

Jaddy Andrea M. Brown--- their princess and the last born

I was in my 7 months pregnancy ng bigla ay pumutok ang bahay bata ko, it was a normal delivery to Jasper and Joaquin, but hindi ko na kinaya si Andy dahil sa pagod ay hininatay ako during delivery kaya na CS ako ng wala sa oras.

"Mom I nees to go to the hospital. Kailangan ako dun." bumangon na ako at agad na naligo, nasa kwarto na namin ako ni Joel at ako palang ang nakakauwi sa bahay nasa hospital pa ang mga mag-aama ko.

"Don't you think anak na mas kailangan mo pa ng mahabang pahinga. Kakagaling mo lang sa panganganak, isang buwan pa lang ang naka-lipas hija!" pigil sa akin ni Mommy, pero hindi ko lang ito pinansin.

Natapos akong maligo at nagsuot lang ng simpleng white polo shirt, jeans at sketchers.

"Mom aalis na ako!"

"Anak, dito ka nalang mina kaya! Hayaan mo muna sila Jeff duon."

Nilingon ko si Mom at naglandas na naman ang luhang kanina ko pa pinipigilan.

"Mommy I can't even bare to have a good sleep in this house! Hindi ako kumpleto hangga't hindi ko nalalaman at nakakasama ang mag-aama ko! I can't just lay on the bed all day, kailangan nila ako at ganun din ako."

Pinunasan ko ang mga naglandas na luha sa pisngi ko at tumuloy na sa garahe ng bahay para kunin ang yellow lamborghini ko.

Nagmaneho lang ako ng tahimik hanggang sa makarating ako sa SMU Hospital, binati ako ng mga nurses at mga doktor na makita ko ngunit isang tipid na ngiti lang ang naibigay ko sa kanila.

Una kong pinuntahan ang asawa kong mahimbing paring natutulog.

"Hija!?" salubong agad sa akin ni Mommy Jazmine.

"Kamusta na po ang lagay nya Mom?"

"Ganun pa din, hija. No progress at all at sinbihan na tayo ng mga doktor ma---"

"Mom, No! Ayoko po! Kaya ni Joel yan---kakayanin nya po yan!" agad akong umupo sa tabi ng kama ni Joel at niyakap sya.

He's still a dropped dead gorgeous human being, napaka gwapo pa rin nya kahit tinubuan na sya ng bigote

"I need to trim that again, my King. Sana bumangon ka na dyan at ikaw na ang mag-ahit nyan. Nakakapagod kaya!" I gave him a peck in the cheeks and go to thr CR.

"Pupuntahan ko muna ang triplets hija!" paalam ni Mommy Jazmine na tinanguan ko lang.

"It's been 8 months, my love! Hindi ka ba napapagod kakatulog? Nanganak na ako mahal ko. Hindi mo ba gusto makita ang mga anak natin? Mahal naman you can still make it, right!? Sabi mo papakasalan mo pa ako! I am damn willing to marry you everywhere and anywhere basta ikaw ang mapapangasawa ko I will always say yes!" ang mga pinipigilan kong luha ay tuloy tuloy na umagos sa mukha ko, parang iniintay ng mga luha ko na punasan sila ng taong ngayon nga'y iniiyakan ko.

Si Joel.

My Love.

My King.

My Husband to be.

"Bakit ba lagi nalang may problema pag nag-mamahal ka? Why love can't be always happy and right?"

I hold his hand as I hugged him.

Why can't this hand hugged me back? Why is he even here? Lying in the bed with a lot of machines around him and a lot of tubes connected in him.

"Babe. Hubby, please come back to me now! I need you--- we need you! I need my strength and happiness, my love. Bumangon ka na dyan at pakasalan mo na ako! Pleasure me in bed and pleasure me in life!"

His hand grab my waist and pull me closer to him! Ngayon ko lang napansin na hindi na pala buhay ang isang makina.

"I'll do what you said, my Queen!" he then give me asoft and precious kiss.

It's so passionate.

It took us a while before breaking the kiss.

Hingal na hingal ko syang tinignan at na-iyak nalang ako at sumubsob sa dibdib nya.

"Kailan ka pa nagising?"

He lift my chin para mag-pantay ang mga tingin namin at tsaka sya ngumiti.

"Kahapon lang, pag ka-alis mo! Hinanap ka ata ng katawan ko kaya biglang gustong sundan ka at bumangon dito." natatawa nyang sabi kaya napangiti nalang ako.

"I miss you Joel! Sobrang miss na miss kita! Miss na miss na miss kita! Hindi mo alam kung ilang balde ng luha ang naubos ko naka-libot na nga ata ako sa lahat ng simabahan para ipagdasal ka lang." niyakap ko ulit sya at humagulgol sa dibdib nya.

I miss him so damn much and I can't even explain it through words. Gusto ko pang syang yakapin at halikan paulit-ulit hanggang sa makuntento ako.

"Wife, don't cry too much! Baka di ka na maiyak sa magiging kasal natin." natatawa nyang sabi at inusad ako palayo sa kanya.

He tried to stand up and he make it. Umikot sya papunta sa harapan ko ang he hugged and kissed me on my forehead.

Hi di ko napansin na naka-short na pala sya at hindi naka hospital gown.

He slowly knelt on the ground kahit makikita sa mukha nya ang sakit ng binti nyang tinamaan ng baril.

"Babe I know what you're doing!" sbai ko sa kanya as he smiles on me.

"Babe huh? Kanina lang hubby ang tawag mo sa akin eh." he slowly moved and get a red velvet box on his pocket.

Gosh! This is it pansit! Magpo-propose na sya!

"Angeline Lim Montereal, would you like to marry me?" he said as he opens the small box.

I smiled at him as I nod to his question.

This is happiness!

This is life!

This is contentment!

"Say it out loud, Ms. Montereal!"

"It's a fucking Big YES, Mister ko!" he shut my mouth as I cussed and he put the simple diamond ring on my hands.

It so simple, nakapalibot lang dito ang maliliit na dyamante at may nag-iisang sapphire stone iyon sa gitna na mas nagpakita ng ka-elegantehan nuon.

"So should we go and start the things you were saying?" he flirtatiously asked me.

Confused me?

"Anong sinabi ko?" pinangunutan ko sya ng noo.

"The pleasuring-me-in-bed thingy!" he slowly stood up and change our position.

Sya ang umupo sa upuan kanina kong inuupuan at ako ang naka-upo sa harapan nya.

Para akong sanggol sa dating ko ngayon, nakakapit pa ako sa kanya at sya naman ay inaalalayan ang bewang ko.

"Hindi ka pa magaling---"

"I am! If I will pleasure you--  mas gagaling ako. Tsaka kung di ako magaling bakit hinahanap hanap mo!?" nginisian nya ako ng nakakaloko at makahulugan.

"Ang bastos mo. Puro ka ka-libugan!" umalis ako sa pagkaka-upo sa lap nya at di sinasadyang nasagi ko ang---- ang kaibigan nya.

"Arghhh! You just turn me on, Babe!" I can feel my face turns like a tomato.

Nakakahiya!

"H-humiga ka na duon! T-titignan ko muna ang----waaaaaah!" napasigaw ako sa bigla nyang paghitak sa akin papunta sa kama.

Ang pwesto namin? Naka patong lang naman ako sa kanya at sobrang close-- what I mean by that is dikit na dikit lahat, mahihiya pa ang hangin na dumaan sa pagitan namin.

"Joel!! U-umalis ka dyan! Mamaya may duma-- uhhhhhmmm!" napa-ungol nalang ako ng walang sabi-sabing sinakop nya ang bibig ko.

This hard headed man! Kagagaling lang sa coma nakuha na agad makipag lampungan!

"I am 8 months asleep, Babe! Masyado na ata akong diet sa love making with you!" sabi nya na hini-hingal pa.

Itinulak ko sya ng malakas ng may biglang nag-bukas ng pinto.

It was Mommy Jazmine with 3 nurses.

"Mommy! Sabi ko mamaya ka na bumalik ah!" sabi ni Joel na naka-salampak sa lapag at parang batang nag-mamaktol.

"Ay ganun ba anak! Pasensya na kung nabitin ka ha!" may pagka-sarkastikong sabi ni Mommy Jazmine kasunod ng pagpasok ng mga nurses bitbit ang mga anak namin.

"Tumayo ka na dyan, Joel!" sabi ko sa kanya at para naman syang batang naka-nguso pang tunayo.

Hmmp sana lang di magaya ng mga anak ko ang pagka-isip bata ng ama nila.

"Mam oras na po kasi ng breast feeding para sa mga babies nyo." sabi nung nurse na lalaki na lumapit sa akin at ini-abot si baby Jasper.

"Hey back-off!" asik ni Joel sa nurse at mahinang itinulak pa ito  ng mai-abot na sa akin si baby.

"Huy! Wag ka ngang ganyan!" saway ko sa kanya at ang loko umirap lang.

Umupo ako sa sofa at ang dalawang babaeng nurse ay naka-antabay lang kay Mommy Jazmine at Joel na buhat si Addis at Andy.

Pina-breast feed ko na si Jasper at ang mga nurse na ang nagpa-burp sa kanya.

Ganun din ang ginawa ko kay Addis at Andy.

"Mom si Shin nakang ang ipatawag mo at paalisin mo na ang dalawang nurse na yan." sabi ni Joel na halatang iritable sa mga nurses na babae.

Ako din naman!

Hello! Yung asawa mo titigan daw ba at pagnasahan sa harapan mo! Sa tingin mo di ka maiinis?

"I agree with that, Mom!" segunda ko sa sinabi ni Joel.

Agad namang ipinasa sa akin ni Mommy Jazmine si Addis na buhat nya.

Si Jasper at Andy ay kalomg ni Joel na naka-higa sa hospital bed.

"Wife, kailan mo gusto magpakasal?" umupo ako sa tabi nya at tinignan sya.

I feel so happy seing my husband carrying our own child!

This is heaven!

"Kung kailan mo ako gusto pakasalan dun ko din gusto magpakasal." seryoso kong sabi sa kanya.

"I want to marry you now!"

"Wag ka mag-biro hindi pa nga natin naaayos ang lahat eh!" natatawa kong sabi.

"I am not joking, my wife! Tinawagan ko na si Dad at ang Daddy mo pati na din ang Mommy mo tinawagan ko na. Also our witnesses will be a lot-- Matthew, Kim, Ri ri, Michael, Heat and Shin they'll be here soon." napangiti nalang ako dahil sa isiping he planned all of this.

This day would be the happiest day in my entire life!

"I love you, Joel! Words can't explain how inlove I am to you!"

👑👑👑👑👑

Joel Brown

"Save those words, Babe! Sabihin mo yan sa harapan ng paring tinawagan ko!" natatawa kong sabi sa Anghel ko.

Dude! I am hiding na kinikilig ako.

"Isa lang ang sasabihin ko sa pari!"

"Ano?" tanong ko sa kanya. Those weird amile of hers.

"Sabihin ko na pinikot mo lang ako at isang bomb-threat-wedding ang magaganap."

Isang malakas na tawa ang pinaka-walan ko sa sinabi nya, dahilan ng pag-iyak ng mga anak ko.

Sorry my daughter and son! Ingay ni Daddy, sowwwy!

"Really, Babe? Sana sabihin mo na din na ginahasa mo ako!" natatawa kong sabi sa kanya. Sya naman ay namula at nag-iwas ng tingin.

"Remember nung 5 months pregnant ka you raped me here! In this bed while I am in coma. Buti nalang at responsive ang katawan ko at naramdaman ang pag-galaw mo!" na-kwento lang yan sa akin ni Jeff kahapon dahil mayroong maliit na CCTV dito kung sakaling may nag-yangka sa buhay ko.

"I-i didn't do that! W-wala kang ibidensya!" I laughed so hard as she deny it.

Halata naman, nagpapalusot pa.

"I won't get mad kung aamin ka, Babe!" nginitian ko pa sya ng makita kong sinilip nya ang mukha ko.

"Okay! Okay! Di ko gusto gawin yun! It's just that-- yun ang gusto ng mga anak natin!" she shyly said.

"Ow-kay. Kahit ikaw talaga may gusto!" pang-aasar ko sa kanya.

"Heh! Buti nga at hindi ako sa iba nakipag-ano eh! Sana pala sa iba nalang." as she said that I get furious.

My jaw tightened and my hands want to turn into fist.

"Don't you dare! Mapapatay ko kung sino man ang lalaking gagalaw sayo bukod sa akin!"

"Really? Dapat talaga sa iba ko ginawa yun! Dapat kay MTthew or kay Michael!" sabi nya na para bang nagde-daydream pa.

"Don't think of it! Wag sila ang isipin mo! Ako lang dapat at ang mga anak natin!" she smiled mischievously.

My playful Angel!

"Hindi maman sila ang iniisip ko! "

"Ano ba na-iisip mo!?" asik kong tanong.

Aba akala nya nakalimutan ko agad sinabi nyang, gusto nya sa dalawang mokong na yun gawin.

Tsk.

"Ikaw lang naman! Tsaka sasabihin ko lang naman sayo na ako ang nag-lagay ng camera na yun duon!" turo nya sa hidden CCTV na naka-lagay sa isang libro sa may kabinet ng kwarto.

"You are watching the nurses!" hindi ko naisip kanina yun.

She is so possesive! She watch me being take care by the flirty nurses here.

"Oo! Do you have a problem with that?"

"Nothing at all, my beautiful wife!"

She is a dangerous woman! But she is a damn so loveable and so caring woman that I have met in my entire whole life! Her possesiveness makes me turn-on immediately. Her sweet gesture sending me a billion electricity.

I am a savage lover, she is making me go brutally when he talks about men, I am being untamed when he care to amile to others.

"I really love you, Angel of my life."

"I also love you, My King!"

We ended our roller coaster story woth a pationate kissed that we will treasure for thw rest of our life.

Hindi man naging maganda ang simula namin atleast naging masaya ang wakas namin.

Wag mawalan ng pag-asa araw-araw ay may umaga at kung hindi man sumikat ang araw tandaan nyo laging may pag-asa.

WAKAS

👑👑👑👑👑
Bitin ba? Sorry na iyan lang ang kinaya ni Author for the Epilogue😊 di ko na talaga kasi ma-feel ang love story nila eh, pero I hope na masundan pa yan kahit special chapter😁 Salamat sa pag-suporta simula umpisa hanggang dulo na ng istpryang ito. Ako ang inyong author-- ACzAln na nag-sasabing tapos na ang pag-iintay at salamat sa lahat.😘💖

(Ended: July 2, 2020)

All rights reserved 2020

-Mr./Ms. ACzAln 2020