Chapter 4 - They Met Again
EDITED Version (01/14/19)
Today is Alexandra's (Sakura's bestfriend) birthdaaay!!!
*****
Chapter 4 - They Met Again
■ Sakura ■
"Ikaw nanaman?!" sabay naming sabi at tinuro ang isa't isa. Napatayo ako. Fucking hell. That damn boy is in the same class as mine? "What the fuck are you doing here?" tanong ko sa kanya. He is that damn boy na nasagasaan namin ni Manong. Narinig ko pa ang pagsabi ng teacher na 'Language' daw. Nakatingin din samin ang mga students sa loob at nag bubulungan.
"And what are you doing here? Don't tell me, you're that transferee?" sabi nya na parang di makapaniwala. "Confident pa naman ako na di ko na makikita yang arogante mong mukha."
"Excuse me?" mataray kong sabi. I crossed my arms at hinead-to-toe sya.
"I said you are an arrogant girl, stupid."
I was ready to get my knife at tutukan sya at patayin pero nagsalita yung teacher.
"Mr. Wayland, Ms. Fujiwara. You're disturbing my class." mataray na sabi nito. "Do you two know each other? You seem to be more than just acquaintances."
I rolled my eyes, "There is no way that I know this stupid jerk." sinamaan ko ang lalaki ng tingin at tumingin sa teacher. "Can I talk to you outside, Sensei?"
She nodded, "Okay, Ms. Fujiwara." tumingin sya sa mga kaklase ko, "Read your books. I'll be back. Walang mag iingay, okay? Kayong tatlo dyan," turo kay stupid jerk at ang mga dalawa nyang kasama. "Take your seats."
Lumabas yung teacher and sumunod ako.
"What was that all about?" bungad nya sakin. "What the fuck happened between the two of you?"
"Ikaw palang nagsabi kanina na language tapos ikaw din magsasabi ng "fuck"." inirapan ko sya. "And who the heck is that, Seira-neesan?" this teacher is my cousin. She begged me to give her a job so binigyan ko sya.
"Sya at ang mga kasama nya ay sikat dito sa school mo. Because they're handsome." she giggled. "And ang alam ko, walang may gustong bumangga sa kanila dahil daw may punishment? Di ko nga lang alam kung ano. But the Principal is giving them her permission to every 'punishment'."
"And so? Type mo sila?" I disgustedly said.
"Uy, hindi ah." then she giggled.
"They are obviously your type. Ano pa nga ba ang ineexpect ko?" I rolled my eyes at her.
"But Sakura, mag ingat ka dito ah? Aunt Mina told me kung bakit ka nandito. And I'm willing to help, okay?" she said. "Medyo gasgas na nga lang ang skills ko dahil matagal na akong nag quit sa pagiging gangster." natatawa nyang dagdag.
"I will be fine, Neesan. Pumasok na tayo. Baka makahalata pa sila."
She nodded then opened the door.
Pagkapasok ko ay nakatitig sa akin si Wayland. Ang sama ng tingin nya sakin. Inirapan ko nalang sya. Para bang dinidiin nya sakin na kasalanan ko yung nangyari kahapon. Binigyan ko pa sya ng pera, ha. Di nya nga lang tinanggap. But how is it my fault na nabangga sila ng anak nya?
Wait, di nya daw pala anak yun. Well, who cares?
I sat down. Buti nalang talaga ay di ko katabi yung pesteng yun. Katabi ko ang bintana at katabi ni Gomez si Wayland.
Window - Me - Gomez - Wayland - His Tropa - His Tropa - Window
Sorry, di ko alam ung surnames. And I don't really care about them.
---
Break Time came. Pumunta ako sa Office KO. Kasi sabi ni Aunt, I have to sign some papers.
I have my own Office. Laging nakalock yun pag wala ako. I don't let anyone come in that Office. Even my Aunt.
Pumasok ako sa office pero nag init ang ulo ko dahil nandun si Aunt. Lalo pang nag init ang ulo ko nang makita kong may kasama sya dun.
"Oh, there she is now. Thank you boys. If you have any concerns, punta lang kayo dito, okay?" rinig kong sabi ni Aunt.
I closed the door pero nakatayo pa rin ako sa tapat nito at naka cross arms.
"Yes, Miss. We appreciate your kindness." sabi ni Wayland. And yes, he and his friends ang nandun.
You shouldn't lose your cool, Sakura. It wasn't your fault. In fact, mabait ka pa dahil binigyan mo sila ng pera.
Tumayo sila at naglakad papunta sa pinto. At dahil nga nakaharang ako, nabangga ni Wayland ang braso ko.
Tumingin sya sa akin, "May kasalanan ka pa sakin, Nerd. You haven't apologized to me, lalo na dun sa bata."
Lumabas na sila pagkatapos. So anong pinaglalaban ng lalaking yun? Ayoko na makipag away sa pesteng yun. Wala namang patutunguhan. Tapos na yung dinidiin nya sakin.
"So Aunt, where are those papers that you told me to sign?"
"Here,"
■ Jarred ■
Di ko alam pero umiinit ang ulo ko pag nakikita ko ang babaeng yun. I should've just killed her nung binangga nya kami nung bata. Nabali pa nga ng konti ang spine ko dahil sa impact nung pag-bangga eh.
"Dude, masisira na ung upuan." rinig kong sabi ni Ryll. I looked at the thing I'm holding. Stupid chair. Ang bilis masira. Umupo na lang ako.
"Ahno *chomp* bha anhg nyangyari *chomp* shayo?" napatingin ako kay Iann. He is eating a lollipop again. This damn childish brat. Lagi ko nalang syang nakikitang kumakain ng sweets. (Ano bang nangyari sayo?)
"For Pete's sake stop eating candies! You're not a child!" sigaw ko.
"No way,"
Napasapo nalang ako. There's no way I can stop him from eating candies. Tss.
"Sya yung babaeng sinabi ko sa inyo. Yung muntik ng makasagasa ng bata and unfortunately, ako ang nabangga." sabi ko.
Nanlaki ang mata ni Iann, "Sya yun?! Sya yung babaeng nakabali sa spine mo?!"
"What the fuck, Iann?! Puro laway na ang mukha ko!" inis na sigaw ni Ryll at pinunasan ang mukha nya.
"Yes, sya yun. Umiinit ang ulo ko pag nakikita ko sya." inis kong sabi.
"Really? Or you fell inlove kaya naman inaasar mo sya kanina?" sabi ni Ryll. Tumingin ako sa kanya ng masama. Pero ang loko, nagbabasa lang.
"Are you out of your mind, Ryll? Di ko sya gusto, okay? At lalong di ko gusto ang ugali nya. But sure, I want to tease her."
Dharyll gave me an idea. I want to see her face tuwing naiinis sya. Humanda ka, Nerd.
"I'm going to the cafeteria. Wanna come?" tanong ni Dharyll. And we nodded.
Tumayo ako at naramdaman kong sumunod ung dalawa.
Cafeteria
11:29 AM
■ Sakura ■
Fuck, I feel something.
I feel like someone's watching me. And I'm pretty sure it is that fucking stupid guy again. I'm feeling something na papalapit sa table ko.
"Hoy Nerd,"
Tumingin ako.
Sabi na nga ba eh. Sila nanaman.
"What?"
Umupo sila sa tapat ko.
"Hi! I'm Iann! Ito naman si Dharyll tsaka si Jarred. Anong name mo?" masayang sabi nung lalaking nasa gitna nila habang tinuturo ang mga kasama nya.
"You don't need to know. Besides, anong ginagawa nyo dito?"
"I just wanted to ask, mayaman ka ba? Nung nagkita tayo ay parang driver mo yung kasama mo sa pagbangga sakin. And if you're rich, bakit ganyan ka? Bakit mukha kang nerd? Samantalang kahapon ay naka sunglasses ka pa at naka mask." nakangising sabi ni Wayland.
"I don't need to answer your stupid questions, dumbass. At wag mong isumbat sakin ang pagkabangga mo. Kung di mo niyakap ang bata, edi sana di ka nasagasaan. Wala sana tayong problema ngayon. Strangers sana tayo." mataray na sabi ko. "And pwede ba? Lumayas na kayo dito? Before I kick your asses."
Mukhang nairita si Wayland pero he managed to smile. Yung smile na mukhang natatae dahil sa pagpipigil ng galit—hindi ng tae. "You don't know us, nerd. Kung sa labas ng school ay pwede mo akong banggain, dito ay hindi. Teritoryo namin 'tong school. And you don't belong here."
"That's right. I don't know you just like you don't know me. So back off, STUPID. Di naman sainyo 'tong school na to kaya wala kang karapatan na palayasin ako dito. Wag kang puro yabang, ha? Baka mapatumba kita ng isang segundo lang." sabi ko. Pero syempre binulong ko lang ang huling sentence.
"The war begins, nerd. Don't forget that." sabi nya.
"I'm not afraid. Got that, jerk?" huling sabi ko at lumayas na.
So, they want war? Fine. I'll give them what they want. But di ako magpapatalo. A Queen like me will never lose to someone like him.
Oh, that's right. No one has ever beaten me.
---
Boy's Locker Room
16:00 PM
Hay salamat. Tapos na ung class.
I walked out of the room fast. Nakaisip ako ng iba't ibang paraan para sa 'war' na sinasabi ni Wayland. I smirked. He'd better be ready.
Pumunta ako sa locker room then kinuha ko yung mga gagamitin ko para sa prank ko. Pinakuha ko pa to kay Martin para lang sa prank na gagawin ko. I even looked at his data. All the information about him. Nalaman kong gangster pala silang tatlo. But di nakalagay kung anong name ng group nila or pang ilan sila. The Mafia is so secretive. Mula nung sila na ang humahawak sa mga gangsters, walang info ang nakakalabas bukod sa kung gangster ba ang taong yun or hindi. But syempre, mas pinaka tago ang akin. Kahit sino di pwedeng makaalam na gangster ako.
Pumunta ako sa locker room ng boys. Thankfully, there was nobody there. Hinanap ko ung locker ni Wayland at ng dalawa nyang tropa. Buti nalang at magkakatabi sila ng locker. Kinuha ko ung mighty bond sa bag ko at naglagay ng madami sa handle ng locker nila. Di to madaling matutuyo. And ilang seconds nalang naman and nandito na sila. I can sense them. I immediately stormed out of the room and nagtago sa room na kaharap ng locker nila.
"Leave her alone, Red. She is just a commoner."
"Shut up, Ryll. May gusto ka ba sa kanya, ha?"
"Wala naman pero..."
"Wala naman pala eh. Tss. Tara na nga, may kukunin tayo sa locker diba."
"Anong kukunin natin?"
"Yung dagger at kunai natin, diba?"
"Ayy oo nga pala! Hehe sorry na. Tsaka pala ung info about sa nerd nasa akin."
Pumasok na sila sa room. I smirked. You'll be stuck there, Wayland. And soon you'll regret na kinalaban mo ang tulad ko.
"WHAT THE FUCK!"
Nagmadali akong pumunta sa loob ng locker room. I saw their hands na nakadikit ng sobra dun sa handle. I chuckled. Napatingin naman sila sa akin.
"Ooops. Sorry, I accidentally put some mighty bond at the handle. My bad." I said then smirked.
"Pag ako nakatakas dito, Nerd. Humanda ka sa akin!"
Imbes na matakot ako ay natuwa pa ako, "Kung makakaalis ka dyan." Pilit nilang tinatanggal yung kamay nila sa handle pero ayaw matanggal. "See ya, fuckers." then I raised my middle finger.
I stormed out of the room with a smirk on my face.
That's only the beginning.
*****
Vote and Comment if you want. ^__^
-Senpai30 👅
Chapter 5 - War Begins? ---->>>
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top