Άρθουρ POV

Μεταφερθήκαμε στο Εμεριαλ. Η Αμπιγκειλ στεκόταν μπροστά στο παράθυρο και χαμογέλασε κρυφά μόλις ένιωσε την παρουσία μας.

-Σας περίμενα, ειπε με μια ήρεμη φωνή και στρέφοντας το σωμα της στο μερος μας, κάθισε σε μια μικρή πολυθρόνα.
-Μας περίμενες; επανέλαβα τα λογια της και εκείνη έγνεψε καταφατικά.

-Δεν ηταν και λίγο οτι είπα οπότε ήξερα πως αργά ή γρήγορα θα ερχόσασταν σε εμενα. Ο Λουσιφερ την κοίταξε με ενα ύφος γεμάτο περιέργεια μα αμέσως άφησε πίσω οτι ασήμαντη σκέψη θα μπορούσε να τον επηρεάσει.

-Θέλω να μαθω τα πάντα. Δεν πρόκειται να μείνουν ζωντανοί μετα απο οσα μου εκαναν.
-Είναι προετοιμασμένοι Λουσιφερ. Νομίζεις πως σε προκαλούν χωρίς λογο; Φυσικά και οχι. Θέλουν να πας ώστε να σε πετύχουν ακριβώς εκει που θέλουν.

-Δηλαδή εχουν στήσει παγίδα; η ερώτηση μου βγήκε αυτόματα και τα μάτια της καρφώθηκαν επάνω μου.
-Ναι Άρθουρ. Αυτό που έχουν σκοπό είναι να στείλουν τον Λουσιφερ στην γη τους οσο εσυ θα πολεμάς χιλιάδες απο δαύτους.

-Που θέλουν να καταλήξουν. Ξέρουμε; κοίταξα τον Λουσιφερ αγανακτισμένος όμως τα νεα που μας επιφύλασσε η Αμπιγκειλ ηταν τελικά πολλα.
-Θέλουν το κορίτσι, απάντησε τελικά και σηκώθηκε ξανα όρθια μπροστά απο το παράθυρο.

-Την Ελινορ; Απο που και ως που; φώναξε γεμάτος θυμό ο Λουσιφερ και αναπηδησε απο τη θεση του.
-Την θέλουν με το μερος τους. Σαν αντικαταστάτρια στη θεση του Άρθουρ; Δεν γνωρίζω. Πάντως ανέφεραν το όνομα της.

-Και εσυ που το ξέρεις; Ποιός στο ειπε; συνέχισε επιθετικά εκείνος.
-Λουσιφερ δεν μπορώ να παραδίδω ετσι απλά τους μάρτυρες μου.

Το κεφάλι της γύρισε απότομα στο μέρος μας καθώς τα μάτια της κάρφωσαν αποφασισμένα τα δικά του. Εκείνος για ακόμα μια φορά πεταχτηκε απο τη θέση του και σε κλάσματα του δευτερολέπτου βρέθηκε μπροστά της.

Δεν έκανε καμία κίνηση εναντίον της. Τα σώματά τους χωριζονταν μόλις λίγα εκατοστά ενω οι ματιές τους έμεναν κλειδωμένες. Το χέρι του βρέθηκε απότομα κολλημένο σε σχήμα γροθιας στον τοίχο δίπλα της.
-Μιλάς για την κόρη μου, είπε με ήρεμο τόνο καθώς με αργές κινήσεις κατέβασε το χέρι του κατω.

-Δεν πρόκειται να πω τίποτα δήλωσε για ακόμα μια φορά εκείνη. Έτρεξα κοντά στον Λουσιφερ και τον τράβηξα μακριά της.
-Αμπιγκειλ πρέπει να μάθει. Απλά θέλουμε να το ακούσουμε απο την ίδια την πηγή σου. Δεν ζητάμε τίποτα αλλο.

Εκείνη με κοίταξε και αναστέναξε.
-Άρθουρ δεν μπ-
-Ή το κάνεις, ή η μικρή μάγισσα που μένει κρυμμένη στην ντουλάπα και ακούει κρυφά καθε μας κίνηση, είναι νεκρή.

Με μια κίνηση του χεριού του μια μικρή ξύλινη ντουλάπα που βρισκόταν στην άκρη του δωματίου, έγινε κομμάτια και το μικρό κορίτσι που βρισκόταν μεσα είχε πλέον αφεθεί στο χέρι του Λουσιφερ.

Κολλησε το σωμα της στον τοίχο απέναντι μας και με ένα χαμόγελο κοίταξε την Αμπιγκειλ.
-Σελεράια φώναξε εκείνη και γεμάτη μίσος κοίταξε τον Λουσιφερ. Αφησε την και θα σου πω γρυλισε χωρις να ξέρει τι να κάνει.

-Δεν πρόκειται. Πρώτα θα μάθω και μετα επέμεινε εκείνος και άρχισε να σφίγγει τον λαιμό του μικρού κοριτσιού δυνατότερα. Η Αμπιγκειλ έφυγε πανικόβλητη απο μπροστά μας και έπειτα επέστρεψε έχοντας στο πλευρό της ενα μικρόκοσμο αγόρι.

Η παλάμη του Λουσιφερ άνοιξε και το κορίτσι έπεσε σωο στο έδαφος. Άρχισε να περπατάει στο μέρος του αγοριού μα η Αμπιγκειλ τρομαγμένη έστρεψε το σωμα του πισω απο το δικό της.

Της έκανα νόημα να ηρεμήσει και να τον αφήσει να του μιλήσει. Ήξερα πως δεν θα του έκανε κακο. Το ίδιο ίσχυε και για το κορίτσι μα ήθελε να μάθει και θα το κατάφερνε μονο αν την τρόμαζε.

Με μια ματιά της, έκανε στην άκρη και πλέον ο Λουσιφερ είχε το αγόρι απέναντι του.
-Πως σε λενε; ρώτησε τελικά και εκείνο τον κοίταξε μπερδεμένο.
-Τζεφ απάντησε δειλά μα ύστερα χαλάρωσε βλέποντας το χαμόγελο του σκληρού άντρα μπροστά του.

-Σε παρακαλώ Τζεφ, πες μου ... τι άκουσες για εκείνο το κορίτσι; η φωνή του Λουσιφερ ήρεμη. Θα έλεγες πως λύγισε.
-Την θέλουν βασίλισσα τους. Είπαν πως αν ο πατέρας της και ένας αλλος κύριος πεθάνουν τότε εκείνη θα τρέξει σε αυτούς. Βοήθεια πρόσθεσε στο τέλος και ανοιγοκλεισε μπερδεμένο τα πράσινα μάτια του.

Ο Λουσιφερ έστρεψε το βλέμμα του σε εμενα.
-Εισαι ο μπαμπάς της; ρώτησε το αγόρι και εκείνος έγνεψε. Γουρλωσε τα μάτια του απότομα. Κακός; ρώτησε με φωνή τρεμάμενη και μάτια γουρλωμενα.
-Θα μπορούσα απάντησε εκείνος ανασηκωνοντας τους ώμους του.

Το αγόρι έδειχνε να ηρεμεί καθώς άφησε ενα μικρό χαμόγελο.
-Εικόνα; ρώτησε και ο Λουσιφερ άφησε μια γκριμάτσα  περιέργειας.

Η παλάμες του μικρού παιδιού πλησίασαν το κεφάλι του Λουσιφερ και τα δάκτυλα του κόλλησαν στο κούτελο του. Κατάλαβα πως κάτι του έδειχνε μα περισσότερο περίεργος ήμουν βλέποντας την συμπεριφορά της Αμπιγκειλ.

Ξαφνικά έσπρωξε μακριά το αγόρι και του έκανε νόημα να απομακρυνθεί.
-Είδες αρκετά. Φύγετε φώναξε και με μια κίνηση του χεριού της πεταχτήκαμε μακριά. 

Το κεφάλι μου συγκρούστηκε με ενα αντικείμενο και τρίβοντας το γόνατο μου, στάθηκα όρθιος μπροστά απο μερικούς αγγέλους.

Είχαμε μεταφερθεί στο Εστερν και συγκεκριμένα σε μια απο τις αίθουσες. Ο Λουσιφερ ήρθε δίπλα μου και με κοίταξε με την περιέργεια ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.

-Μιχαήλ ειπα αναγνωρίζοντας τον μεσα στο πληθος. Γύρισε και με κοίταξε αναστεναζοντας. Κατάλαβα αμέσως πως κατι δεν πήγαινε καλα.

Μεταφέρθηκα στην αυλή. Ένιωθα λες και βρισκόμουν σε ενα πεδίο μάχης.
-Νειθαν; Άκουσα την φωνή του Λουσιφερ πίσω μου και γύρισα να αντικρίσω εναν απο τους δικούς του.

-Ευτυχώς οι νεκροί ειναι γύρω στους 5. Βοηθήσαμε σε όσους είχαν τραυματιστεί και μερικοί απο τους δικούς σου βρίσκονται στο Ερενταλ. Όσο ήσασταν απών ο καθε ένας προσπαθούσε να βοηθήσει οσο μπορεί.

Κοίταξα γυρω μου ξανα ανακουφισμένος.
-Και καλα κάνατε. Μέχρι να λυθεί το ζήτημα με τους Γκάρντιαν θα είμαστε ενωμένοι. Αν χρειαστείς κατι αλλο ζήτησε μου το αμεσως.

Ο Λουσιφερ δίπλα μου συμφώνησε με ενα νεύμα του κεφαλιού του και έπειτα ο Νειθαν έφυγε απο κοντά μας.
-Θα μιλήσουμε στην Ελινορ; ρώτησα τελικά μα εκείνος με κοίταξε επιθετικά.

-Οχι. Οχι ακομα δηλαδή. Θα παω στη γη τους.
-Τρελάθηκες; ειπα φωνάζοντας δυνατά και εκείνος μου έκανε νοημα να σωπάσω.
-Θα γυρίσω ασφαλής. Απλα θελω να δω τι θα μου πουν. Είναι κορη μου δεν γίνεται να μην το αναφέρουν.

Είχε δικιο. Ήταν η μονη μας λύση αυτη τη στιγμή.
-Να προσέχεις ειπα και χτυπώντας τον στην πλάτη, εφυγα.

Πιο γρήγορη σήμερα 🤘
Για πείτε τι λέτε να γίιιινει

-ραφ-