Άρθουρ POV

Πήγαινα πάνω κάτω στο δωμάτιο έξαλλος με την συμπεριφορά της Ελινορ.
-Είσαι σίγουρος; ρώτησα για εκατοστή φορά τον Μπραιαν που με κοίταζε νευριασμένος.
-Ναι Άρθουρ είμαι σίγουρος απάντησε σχεδόν φωνάζοντας και σηκώθηκε προχωρώντας προς το παράθυρο.

-Μήπως να παω; ακούστηκε η φωνή του Βίνσεντ πίσω μας και αμέσως τον κοίταξα νευριασμένος.
-Ούτε να το σκέφτεσαι γρυλισα και γύρισα τον δείκτη του χεριού μου στο μέρος του. Σήκωσε τα χέρια ψηλά και έκατσε παραδομένος σε μια από τις καρέκλες.

Ή πόρτα χτύπησε και ο Νταμιαν μπήκε μέσα.
-Άρθουρ αναφώνησε λαχανιασμένος και έτρεξε κοντά μου. Η καταστροφή ήταν μεγάλη. Σχεδόν ο μισός Καναδάς έχει βυθιστεί.

Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια και αμέσως όλοι αντάλλαξαν ματιές μεταξύ τους.
-Οι δυνάμεις της Άρθουρ. Πρέπει να κάνουμε κάτι. Δεν ξέρει να τις ελέγχει και μαζί με τον εαυτό της θα καταστρέψει και ολο τον κόπο σου. Η φωνή του Άνταμ αυστηρή μα προσπαθούσε να κρατήσει την ψυχραιμία του.

-Δεν χρειάζεται άκουσα τη φωνή της και με ένα χαμόγελο άρχισε να προχωράει στο μέρος μας.
-Μα το Εστερν Ελινορ τι πήγες να κάνεις φώναξε με μανία ο Μπραιαν τρέχοντας στο μέρος της.

Άρχισε να σκαναρει το σώμα της μέχρι που απομακρύνθηκε ανακουφισμένος.
-Είμαι καλά. Όλα καλά είπε ψύχραιμα και του χαμογέλασε.

-Άρθουρ αναφώνησε ο Μπραιαν ψάχνοντας σαν μεθυσμένος κάποιο στήριγμα.
-Μπραιαν όλα καλα; ρώτησε ο Άνταμ που έτρεξε κοντά του μα δεν πρόλαβε. Είχε ήδη σωριαστει στο έδαφος ουρλιάζοντας και χτυπώντας το χέρι του με δύναμη στο πάτωμα.

-ΤΗΝ ΡΟΥΘ φώναξα δυνατά και έτρεξα κοντά του. Όλα καλά του έλεγα κρατώντας τα χέρια του μα δεν μπορούσα να ελέγξω τους σπασμούς του. Η μύτη του άρχισε να ματωνει και αυτό σήμαινε τον πρόωρο και βιαστικό θάνατο ενός αγγελου.

-ΓΡΉΓΟΡΑ φώναξα ξανά και η Ρουθ άρχισε να τρέχει κοντά μας. Μας έκανε νόημα να απομακρυνθούμε και άρχισε να κάνει τα δικά της κόλπα ψιθυριζοντας καποια αγνωστα λογια.

Οι σπασμοί του λιγόστευαν όπως ακριβώς και οι χτύποι της καρδιάς του. Άκουσα έναν δυνατό χτύπο και γύρισα στο μέρος της πλέον πεσμένης Ελινορ.

-Όλα καλά άκουσα τη φωνή της Ρουθ καθώς έτρεχα στο μέρος της Ελινορ.
-Έτσι ξαφνικά; ρώτησε ο Άνταμ και εκείνη έγνεψε. Η Ελινορ άνοιξε τα μάτια της και σαν ζαλισμένη, άρχισε να τρίβει τα μάτια της.

-Μπραιαν είπα μόλις τον είδα να ανασηκωνεται. Μου έγνεψε και κάθισε στη καρέκλα, κλείνοντας τα μάτια του και παίρνοντας αργίες ανάσες.

-Τι συνέβη; ρώτησε η Ελινορ τρέχοντας στο μέρος του μα εκείνος σηκώθηκε απότομα και έκανε βήματα μακριά της.
-Μην μου μιλάς, μην με αγγίζεις, κάνε πως δεν με ξέρεις φώναξε υστερικά και έφυγε χτυπώντας με δύναμη την πόρτα πίσω του.

Μείναμε να τους κοιτάζουμε άφωνοι. Η Ελινορ είχε την ίδια αντίδραση και οφείλω να πω με σιγουριά πως δεν ήξερε και εκείνη για πιο πράγμα της μίλησε έτσι ο Μπραιαν.

Ελινορ POV

Ξύπνησα από το κρύο. Είχε παγώσει ολο το σώμα μου. Σηκώθηκα προσπαθώντας να θυμηθώ πως είχα βρεθεί στο δάσος μα το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι τον Νειθαν να αγγίζει το χέρι μου και έπειτα σκοτάδι.

Κοίταξα γύρω μου.
-Ελινορ αναφώνησε ο Στέφαν μόλις με είδε και έτρεξε κοντά μου κλείνοντάς με στην αγκαλια του. Εισαι παγος πρόσθεσε ανοίγοντας τα φτερά του. Ζεσταθηκα σε δευτερόλεπτα.

-Ευχαριστώ είπα καθώς ανεβήκαμε μαζί στο Εστερν και απομακρύνθηκε.
-Που ησουν; ρώτησε και τον κοίταξα μπερδεμένη.
-Το μετάνιωσα απάντησα και εκείνος χαμογέλασε.

Μου είπε να πάω προς την αίθουσα και αυτό και εκανα.
-Οι δυνάμεις της Άρθουρ. Πρέπει να κάνουμε κάτι. Δεν ξέρει να τις ελέγχει και μαζί με τον εαυτό της θα καταστρέψει και ολο τον κόπο σου. Είπε ο Άνταμ απ'όσο μπορούσα να διακρίνω.

-Δεν χρειάζεται είπα μπαίνοντας μέσα και ο Μπραιαν έτρεξε στο μέρος μου για να δει αν ήμουν υγιείς. Τον διαβεβαίωσα πως ήμουν μια χαρά και χαμογέλασα έτοιμη να απαντήσω στην ερώτηση που ο Άρθουρ ετοιμαζόταν να κάνει.

-Άρθουρ είπε σιγανά ο Μπραιαν και είδα τον Άνταμ να τρέχει στο μέρος του. Ο Άρθουρ έκανε το ίδιο φωνάζοντας την Ρουθ για βοήθεια. Είχε περίεργους σπασμούς και ούρλιαζε από πόνο.

Ένιωσα μια ζαλάδα. Πήγα να μιλήσω μα η φωνή μου δεν έβγαινε. Ένιωσα το σώμα του να πέφτει ώσπου άγγιξα το κρύο πάτωμα. Ο Άρθουρ έτρεξε κοντά μου καθώς άκουσα την Ρουθ να λέει πως ο Μπραιαν ήταν μια χαρά.

Σηκωθηκα όρθια νιώθοντας μια ζάλη. Το ίδιο έκανε και ο Μπραιαν. Έτρεξα αμέσως κοντά του ρωτώντας τον αν είναι καλά.
-Μην μου μιλάς, μην με αγγίζεις, κάνε πως δεν με ξέρεις φώναξε και έτρεξε μακριά μου.

Έμεινα να τον κοιτάζω να τρέχει. Τι είχε συμβεί; Τι του είχα κάνει; Επέλεξα να τον ακολουθήσω.
-Ελινορ μη είπε ηρεμα ο Βίνσεντ μα δεν τον άκουσα.

-Μπραιαν στάσου φώναξα τρέχοντας ξοπίσω του και εκείνος σταμάτησε απότομα τεντωνοντας το χέρι του στο μέρος μου και πετώντας με μακριά. Σηκώθηκα κάνοντας το ίδιο πράγμα μόνο που έμεινα να τον κρατάω κολλημένο στον τοίχο.

-ΤΙ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ γρυλισα και εκείνος έπεσε στο πάτωμα κοιτώντας με επιθετικά.
-Εμενα ή εσένα φώναξε και με έσπρωξε μακριά του.
-Τι σου έκανα γαμωτο είπα σταματώντας μπροστά του και εκείνος με κοίταξε μέσα στα μάτια.

-Σε κυνηγούσα, σου φώναζα να μείνεις μακριά του και επέλεξες τον Νειθαν. Σαν να μην έφτανε αυτό, προσπαθείς να με σκοτώσεις; έσπρωξε το σώμα μου στον τοίχο και εκείνος κόλλησε επάνω μου.

Βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής.
-Δεν προσπάθησα να κάνω τίποτα τέτοιο. Μπραιαν συγκεντρώσου είπα αγγίζοντας το στέρνο του θέλοντας να τον σπρώξω μακριά μου.

Έβαλε περισσότερη δύναμη με τα μάτια του ακόμα κολλημένα επάνω μου.
-Μα ... δεν ήσουν εσύ παραμιλησε σαν χαμένος και έκανε κάποια βήματα πίσω. Τι θυμάσαι; είπε κάπως απότομα και του εξήγησα.

-Μα το Εστερν ΓΑΜΩΤΟ γρυλισε και με έπιασε από τον καρπό. Τρέξαμε μαζί προς την αίθουσα των συνεδριάσεων και βρήκαμε τον Άρθουρ να μιλάει με τον Βίνσεντ, τον Άνταμ και τον Στέφαν.
-Άρθουρ τα κλειδιά και τον Έντουαρντ είπε απότομα και κουνούσε με μανία το πόδι του πάνω κάτω.

-Μπραιαν τι συμβαίνει; ρώτησε ο Άνταμ και εκείνος αναστέναξε.
-Η Ελινορ δεν θυμάται τίποτα παρά μόνο τη στιγμή με τον Νειθαν. Τα λιγοστά δευτερόλεπτα που κοίταξα μέσα της ... μα το Εστερν ηταν ότι πιο σκοτεινο εχω δει. Κάποιος επιχείρησε να με σκοτώσει, και αν δεν ήταν αυτή τότε ήταν ο Λουσιφερ. Της έσβησε τη μνήμη. Κάτι έκανε με τη δύναμη της και σε διαβεβαιώ πως αν δεν μάθουμε αμέσως τι, δεν έχουμε πιθανότητες να μείνουμε ζωντανοί.

Όλοι τον κοίταζαν άφωνοι. Ο Άρθουρ πέταξε κάτι χρυσά κλειδιά στο μέρος του Μπραιαν και εκείνος τα άρπαξε αμέσως.
-Με απλα λογια; ρώτησε ο Βίνσεντ και ο Άρθουρ τον κοίταξε.

-Με απλα λόγια ο Λουσιφερ με κάποιο τρόπο ολοκλήρωσε την Ένωση τους. Μπορεί να την ελέγχει και αφού δεν θέλει να τραβήξει όλα τα φώτα γύρω του, επέλεξε να διαχειρίζεται μόνο την πλευρά που τον συμφέρει.

Ο Έντουαρντ εμφανίστηκε μπροστά μας και μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω.
-Έχουμε σοβαρό πρόβλημα άκουσα τον Στέφαν να λέει πίσω μου μέχρι που κάποιος κάρφωσε κάτι μυτερό στον λαιμό μου και σε δευτερόλεπτα το μαύρο τύλιξε τα μάτια μου.

Ήθελα να σας αφήσω με την αγωνία αλλά εντάξει ανέβασα
Για πείτε μου.
Γνώμες 😏

-ραφ-