Κεφάλαιο 10

Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 7 ακριβώς. Σηκώθηκα αμέσως τρέχοντας προς το μπάνιο και κάνοντας την καθημερινή ρουτίνα μου. Επέλεξα ένα ζευγάρι μαύρες φόρμες και αφού έβαλα τα αθλητικά μου, έτρεξα προς τα έξω.

Ο προορισμός μου ήταν ένα μεγάλο και περίεργο δωμάτιο που είχα ανακαλύψει την προηγούμενη μέρα. Εκεί μπορούσες άνετα να προπονηθείς και να κάνεις εξάσκηση στις δυνάμεις σου.

Ανοιξα την πορτα και ανακουφιστικα μολις ειδα πως βρισκόταν μόνο ένα κορίτσι. Με κοίταξε και χαμογέλασε καθώς συνέχισε την δουλειά της. Προχώρησα σε μια μικρή γωνία και κάθησα σε ένα μικρό σκαμπό που υπήρχε στην άκρη.

Είχα ακούσει πως έπρεπε πρώτα να συγκεντρωθείς αφήνοντας τον εαυτό σου ελεύθερο να εκφραστεί. Έκλεισα τα μάτια μου και άρχισα να παίρνω μικρές και σταθερές ανάσες. Έπειτα σηκώθηκα και τέντωσα τα χέρια μου στη μερια ενός ειδικού τοίχου.

-Είσαι καινούργια εδώ σωστα; είπε μια φωνή πίσω μου.
-Ναι εγνεψα βλέποντας το κορίτσι να στέκεται λίγα εκατοστά μακριά μου και εκείνη χαμογέλασε.
-Ονομάζομαι Ρουθ είπε δίνοντας μου το χέρι της και δέχτηκα αμέσως τη χειραψία

Θα ορκιζόμουν ότι είχα ακούσει ξανά αυτό το όνομα.
-Ελινορ είπα με τη σειρά μου και εκείνη έδειξε έκπληκτη.
-Ώστε εσύ είσαι αυτή δήλωσε χαρούμενα και πέρασε μια τούφα από τα κόκκινα μαλλιά της, πίσω από το αφτί της.
Χρειάζεσαι βοήθεια; ρώτησε τελικά και αμέσως έγνεψα απεγνωσμένα.

Εκείνη γέλασε και μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω. Άρχισε να μου δείχνει κάτι κινήσεις έπειτα από αρκετές περίεργες και πρωτόγνωρες τεχνικές.

Έπειτα από αρκετές ώρες, είχα καταφέρει να μάθω πολλά κόλπα. Και η Ρουθ είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα όση ώρα με παρακολουθούσε, πιστεύοντας πως κάποια από αυτά μπορούσε να τα κάνει μόνο ο Άρθουρ και άλλα πως δεν μπορούσε να τα κάνει κανείς.

Γύρισα στον κοιτώνα μου και έκανα ένα ζεστό μπάνιο. Έβαλα καθαρά ρούχα και επέλεξα να κάνω μια βόλτα μήπως γνωρίσω και κανένα καινούργιο άτομο.

Κατέβηκα τη σκάλα ενώ πολλές μικρές και μεγάλες παρέες περνούσαν από δίπλα μου. Δεν επιχείρησα να μιλήσω σε κανένα αφού πολλοί από αυτούς με κοίταζαν αρκετά περίεργα.

Βγήκα επιτέλους στην αυλή. Αγόρια, κοριτσια μιλούσαν, γελούσαν, γυμναζονταν και γενικά έδειχναν να περνούν καλά. Έκανα μια μικρή βόλτα μέχρι που έμεινα να κοιτάζω ένα κορίτσι που έδειχνε κάποια κόλπα στην παρέα της.

-Εδώ είσαι άκουσα μια φωνή και ένα χέρι άρπαξε τον αγκώνα μου. Άρχισε να με τραβάει μέχρι το κάστρο τρέχοντας.
-Άλμπερτ με πονάς φώναξα όταν τον αναγνώρισα.

-Στον κοιτώνα σου αμέσως γρυλισε ο Μπραιαν μόλις σταματήσαμε απέναντι του.
-Μα..
-Δεν εχει μα Ελινορ. ΤΡΈΧΑ φώναξε και με έσπρωξε απαλά. Έκανα ότι είπε. Δύο αγόρια προχωρούσαν πίσω μου και μόλις μπήκα μέσα εκείνοι στάθηκαν σαν φρουροί έξω από την πόρτα μου.

-Ελινορ άνοιξε είπε ο Άνταμ και μπήκε μέσα με γρήγορο βηματισμό.
-Άνταμ τι συμβαίνει; είπα τρομαγμένη και εκείνος μου χάιδεψε τα μαλλιά απαλά.
-Απλά υποσχεσου μου πως θα προσέχεις. Η φωνή του ήταν σιγανή σαν να έτρεμε.

Έγνεψα μα πριν προλάβω να του μιλήσω εξαφανίστηκε αμέσως από κοντά μου. Άρχισα να πηγαίνω πάνω κάτω στο δωμάτιο. Δεν είχα ιδέα για το τι συμβαίνει και για ποιο λόγο με προστάτευαν.

Άνοιξα την πόρτα και τα αγόρια απότομα στάθηκαν κολλητά απέναντι μου.
- Δεν θέλω να φύγω. Θέλω να μάθω απλά τι συμβαίνει. Τους κοίταζα απελπισμένα στα μάτια περιμένοντας για μια απάντηση.
-Η σιωπή μας προς απάντηση σου. Σε παρακαλώ μπες μεσα απάντησε ο ένας ηρεμα και απογοητευμένη έκανα ότι είπαν.

Κάθησα στο κρεβάτι. Τι στο καλό είχε συμβεί. Προσπάθησα να ξαπλώσω και να βγάλω από το μυαλό μου ότι αρνητικό έκανε κύκλους μα δεν μπόρεσα. Βήματα δυνατά ηχούσαν έξω από την πόρτα καθώς ο διάδρομος γέμισε με φωνές.

Δυνατά χτυπήματα πήραν θέση και αμέσως έτρεξα τρομαγμένη στην άκρη.
-ΆΝΟΙΞΕ είπε μια φωνή απέξω. Το σώμα μου άρχισε να τρέμει. Δεν ήξερα για πιο λόγο αντιδρούσα έτσι.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκα όρθια. Προχώρησα στην πόρτα και με μια εκπνοή την άνοιξα. Τα αγόρια που πριν λίγο στεκόταν στην πόρτα μου, τώρα κείτονταν αιμόφυρτοι στο πάτωμα.

Τη θέση τους είχαν πάρει τρις γυμνασμένοι άνδρες οι οποίοι στην παρουσία μου δεν έκαναν την παραμικρή κίνηση. Έκανα κάποια βήματα μακριά τους. Προσπάθησα να φτάσω στο παράθυρο. Ο ένας με κατάλαβε αμέσως και έτρεξε κατά πάνω μου.

Έδρασα γρήγορα. Έκανα ότι μου έμαθε η Ρουθ και τον χτύπησα στην κοιλιά. Έπεσα πάνω του και άρχισα να τον χτυπάω στην πλάτη. Ο δεύτερος έτρεξε κοντά μου και με μια κίνηση τον καρφωσα στον απέναντι τοίχο.
-Νπεν γρυλισε και ο τρίτος πήρε θέση. Τέντωσε το χέρι του και πετάχτηκα μακριά.

Ο δεύτερος έπεσε στο πάτωμα ενώ ο πρώτος έτρεξε κοντά του.
-Τι θέλεις φώναξα μόλις σηκώθηκα και εκείνος γέλασε.
-Εσένα είπε και έτρεξε πάνω μου. Το πόδι μου βρέθηκε στην κοιλιά του και η γροθιά μου στο πρόσωπό του.

Σηκώθηκε και με κοίταξε νευριασμένος. Έπιασε τον λαιμό μου κολλώντας με στον τοίχο. Προσπαθούσα να πάρω ανάσες. Τον χτύπησα στο ευαίσθητο σημείο του και έπεσε κάτω ουρλιάζοντας.

Άρχισα να τρέχω μακριά τους. Κατέβηκα τις σκάλες γρήγορα προσπαθώντας να αφοσιωθώ μόνο στην ελευθερία μου. Προσπερνουσα τα σκαλοπάτια δύο δύο μέχρι που φτάνοντας στην αυλή, τους είδα όλους να μάχονται σώμα με σώμα.

Ξαφνικά όλοι σταμάτησαν. Οι τρις άνδρες στάθηκαν πίσω μου λαχανιαζοντας και αναπνεοντας γρήγορα ενω όλα τα μάτια καρφώθηκαν πάνω μου.
-ΕΛΙΝΟΡ φώναξε ο Άνταμ και έκανε ένα βήμα στο μέρος μου. Διέκρινα τον Άρθουρ να παλεύει με έναν αρκετά τρομακτικό άντρα.

-Εμένα θέλετε; Άντε πάρτε με επιτέλους φώναξα αγανακτισμένη.
-Ελινορ ΤΙ ΛΕΣ; γρυλισε ο Άνταμ και ξαφνικά οι πόρτες κλείδωσαν μπροστά μου.

Γύρισα και πίσω μου είδα τον Άλμπερτ να καρφώνει ένα μαχαίρι σε έναν από τους δαίμονες. Ο Μπραιαν άρχισε να πολεμάει με τον Μπεν ενώ εγώ έτρεξα στον τελευταίο.

Απέφυγα αρκετές γροθιές του όπως και εκείνος. Τον χτύπησα στο στομάχι και έπεσε στα γόνατα. Έπιασε το πόδι μου χτυπώντας με στο στέρνο και άρχισε να χτυπάει το πρόσωπό μου.

Απέφυγα ένα χτύπημα βάζοντας ως ασπίδα την παλάμη μου στη γροθιά του. Γύρισα τον καρπό καρπό του και ένα δυνατό ουρλιαχτό βγήκε από τα χείλη του. Έπεσε κάτω και μόλις σηκώθηκα τον χτύπησα στην κοιλιά και με το μαχαίρι που ήταν χωμένο στο σώμα του πρώτου, τον καρφωσα στην καρδιά.

Ο Αλμπερτ ετρεξε κοντά μου παιρνοντας με αγκαλια και με το σώμα του Μπεν αναίσθητο, ο Μπραιαν έπαιρνε μικρες ανασες.
-Είσαι καλα; με ρώτησε μετά από λίγο μόλις ήρθε κοντά μου. Έγνεψα θετικά και εκείνος με φίλησε απαλά στο κούτελο.

Οι πόρτες άνοιξαν ξανά. Μπροστά μου εμφανίστηκαν χιλιάδες πτώματα ενώ άλλοι συνέχιζαν να παλεύουν.
-ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ φώναξα δυνατά πέφτοντας στα γόνατα.

Ο άνδρας που πάλευε με τον Άρθουρ, σήκωσε το χέρι του και όλοι πέταξαν τα όπλα κάτω σταματώντας ότι κάνουν. Με αργά και σταθερα βήματα, στάθηκε λίγα εκατοστά μακριά μου.

-Ελινορ είπε με μια βραχνια και βαριά, βροντερή φωνή. Ο Άρθουρ βρέθηκε απότομα κοντά μου και με έσπρωξε για ακόμα μια φορα πίσω του.
-Δεν θα τα καταφέρεις είπε απειλητικά και ο άντρας γέλασε. Τα μάτια του παρέμεναν καρφωμένα επάνω μου.

Μια απότομη ζάλη χτύπησε το κεφάλι μου και βρέθηκα μόνη μου σε ένα δάσος. Ο άντρας ήταν ο μόνος που βρισκόταν μαζί μου. Όλοι οι άλλοι είχαν εξαφανιστεί.
-Κάποια μέρα θα είσαι μαζί μου. Να το ξέρεις.
-Ποιος εισαι; ρώτησα απότομα και εκείνος με κοίταξε μπερδεμένος.
-Ώστε ο αδερφός μου σου είπε τα μισά. Αχ Ελινορ. Στην δικιά μου μεριά ανήκεις. Τα βήματα του τον έφεραν κοντά μου σε απόσταση αναπνοής.

Ένα σατανικό χαμόγελο πήρε θέση στα χείλη του και η παλάμη του άρχισε να κάνει βόλτες στα μαλλιά μου.
-Άφησε με να φύγω είπα σχεδόν παρακαλώντας τον και εκείνος με κοίταξε μένοντας ακίνητος.
-Δεν μπορείς να ξεφύγεις από εμένα. Τώρα που σε είδα, θα μείνουμε για πάντα ενωμένοι.

Τον κοίταζα μπερδεμένη.
-Τι εννοείς; ρώτησα τελικά και εκείνος γέλασε. Έκανε κάποια βήματα μακριά έτοιμος να φύγει.
-Ο δεσμός ενός πατέρα με την κόρη του, δεν μπορεί να σπάσει. Ποτέ. Αυτό εννοώ.

Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του πριν βρεθώ ξανά στο παλάτι. Οι κακοί της υπόθεσης είχαν εξαφανιστεί το ίδιο και εκείνος.
-Τι εγινε; φώναξε ο Έντουαρντ ερχόμενος κοντά μου.
-Τίποτα είπα και έτρεξα μακριά τους.

Ο δεσμός ενός πατέρα με την κόρη του, δεν μπορεί να σπάσει.
Ποτέ.

Το ανέβασα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.
Σήμερα... Αχ σήμερα..  εγώ το αγάπησα αυτό το κεφάλαιο.
Γνωρίσαμε τον πατέρα της;
Τον γνώρισε και εκεινη;
Τι έγινε βρε παιδια;

-ραφ-

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top